نگاهی به چیستی تکنولوژی DOV یا همان Data Over Voice

در دنیای پرداخت الکترونیک، با توجه به اینکه تعداد کاربران موبایل‌های هوشمند هر روز رو به افزایش است، بسیاری از فعالان در این حوزه در جهان در تلاش هستند که بتوانند بهترین روش ارتباطی بین گوشی‌های تلفن همراه و ابزار‌های پذیرنده پرداخت را گسترش دهند. در این راستا ابتدا تلاش شد امکان ارتباط موبایل با دستگاه پذیرنده پرداخت از طریق استیکر‌های دارای چیپ‌های هوشمند و قابلیت ارتباط غیر تماسی برقرار شود. این مدل که متاسفانه در ایران توسط شرکت‌های زیر شاخه اپراتور به اشتباه به نام NFC در برخی نمایشگاه‌ها رواج یافت، مدلی است که در واقع تنها از روش ارتباطی با استاندارد فرکانس 13.56 در انتقال داده استفاده می‌شود.

البته از این نکته غافل نشویم که در آن زمان ضریب نفوذ تلفن همراه هوشمند به گستردگی امروز نبود و مهم‌تر از آن به دلیل عدم وجود پذیرنده برای این مدل این سیستم به زودی با شکست مواجه شد و به علت عدم وجود مجوز در پرداخت الکترونیک مدل پرداختی شرکت مذکور کاملا منسوخ شد.

شرکت‌های دیگری برای اینکه بتوانند کمبود وجود روش ارتباطی در گوشی‌های تلفن همراه را پوشش دهند، سعی کردند ابزار‌هایی مشابه موبایل ایجاد کنند که کاربران بتوانند کارتی داشته باشند که این کارت صفحه نمایش نیز داشته باشد. البته این ابزار‌ها نسبت به کارت‌ها بسیار گرانقیمت بودند و تقریبا توسط هیچ بانک یا شرکت پرداختی در ایران مورد استفاده قرار نگرفت.

شرکت‌های پیشرو در تکنولوژی هوشمند‌تر عمل کردند و سعی کردند این امکان را روی حافظه میکرو پیاده سازی نمایند، در واقع با یک تیر دو نشان را هدف گرفته بودند، هم حافظه برای گوشی تلفن همراه کاربران و هم ابزار پرداخت غیر تماسی، اما این مدل نیز به دلایلی چون عدم پذیرش حافظه جانبی در بسیاری از گوشی‌ها و نیز عدم تمایل کاربران به تغییر و جابجایی حافظه جانبی با این حافظه میکرو جدید و بسیاری موارد دیگر، هرگز به رشد مورد انتظار خود نرسید و در ایران نیز در حد پروژه‌های تحقیق و توسعه برای همیشه باقی ماند.

شرکت‌های تولید کننده سیم کارت برای اینکه نقص گوشی‌های تلفن همراه را پوشش دهند، آنتنی به چیپ سیم کارت خود افزودند که در واقع امکان ارتباط غیر تماسی را با ابزارهای پذیرش محیا می‌کرد، اما این مدل نیز مشکلات فراوانی داشت، از جمله می‌توان به وجود یک آنتن چند سانتی متری روی سیمکارت اشاره کرد که به سادگی در گوشی‌ها ی مختلف جایگزاری نمی‌شد. البته پس از مدتی این مشکل با رشد تکنولوژی برطرف شد و در حال حاضر آنتن سیم کارت‌های جدید درون آن‌ها طراحی می‌شود، ناگفته نماند که این وضعیت نیز خالی از عیب نیست و کوچک بودن انتن باعث شده است که امکان شناسایی با ابزارهای پذیرندگان مختلف گا‌ها با مشکل مواجه شود.

تا امروز تکنولوژی راه زیادی پیموده است تا بتواند کمبود امکان ارتباط بین گوشی تلفن همراه و ابزارهای پذیرش را پوشش دهد، که البته با افزایش ضریب نفوذ گوشی‌های تلفن همراه مجهز به NFC و Secure element داخلی، این روز‌ها نداشتن امکان ارتباطی دغدغه نیست و عدم وجود مدل‌های تجاری اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

یکی از این دغدغه‌ها عدم وجود شبکه پذیرندگی مجهز به امکان تراکنش‌های غیر تماسی است. همانطور که می‌دانید این مدل ابزارهای پذیرندگی گرانقیمت هستند و افزایش ضریب نفوذ آن‌ها در سطح شبکه پرداخت کار ساده‌ای نیست و نیاز به زمان دارد.

تکنولوژی DOV در راستای ایجاد امکان ارتباطی به صورت غیر تماسی اخیرا وارد ایران شده است و توسط چند شرکت در حال پیگیری است. لغت DOV مخفف عبارت Data Over Voice است. در این تکنولوژی نوع گوشی تلفن همراه شما اهمیتی ندارد و بستر جابجایی و انتقال اطلاعات بین گوشی تلفن (ثابت یا موبایل) تنها صوت است. این بدان معناست که در سمت «دارنده» هیچ ابزار جدیدی از جمله سیم کارت یا استیکر مورد نیاز نیست و دارندگان کلیه گوشی‌های تلفن همراه که قابلیت میکروفون و بلند گو را داشته باشند می‌توانند از این بستر استفاده نمایند.

در سمت پذیرندگی، ابزار مورد استفاده یک دکودر Decoder صوتی است که البته قیمت بسیار مناسبی دارد. در زیر به برخی از مصارف این بستر جدید اشاره می‌شود.

هنوز قوانینی در مورد استفاده از این بستر در تراکنش‌های مالی از طرف بانک مرکزی در دسترس نیست، اما اگر به عنوان یک بستر به ان نگاه کنیم می‌توانیم آن را معادل Bluetooth و حتی امن‌تر از آن بدانیم.

منبع: Bank supply / dov-e.com