پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
فرصتها و تهدیدهای اینشورتک
در آینده قابل پیشبینی، به نظر میرسد جذابترین محدوده جغرافیایی اینشورتک آسیا باشد (بهویژه چین و جنوب شرقی آسیا). تاکنون، بیشترین میزان سرمایهگذاریها در صنعت بیمه در ایالات متحده انجام میشد، اما چین و کشورهای جنوب شرقی آسیا در حال کسب سهم بیشتری از جریان معامله در فناوری بیمه هستند.
نویسندگان: لین لین، استاد دانشگاه ملی سنگاپور؛ کریستوفر چن، استاد دانشگاه ملی سنگاپور، مترجم: امیرعلی خلج، ماهنامه عصر تراکنش شماره 28 / بخش بیمه در پیشبرد پدیده فینتک نقشی فزاینده دارد. با این حال، هنوز تعداد شرکتهایی که خدمات موسوم به فناوریهای بیمهای را ارائه میکنند، اندک هستند.
این خدمات، مفاهیمی نظیر بلاکچین، هوش مصنوعی، دیجیتالیکردن و اقتصاد مشارکتی را در بسیاری از ابعاد صنعت بیمه وارد کردهاند. این فناوری در همه جا در دسترس، فرصتهایی مانند افزایش کارایی و کاهش هزینه را نهتنها برای بیمهگران و واسطهها؛ بلکه شرکتهای تجاری و مصرفکنندگان به ارمغان آورده است، اما باید پذیرفت که نتیجه توسعه اینشورتک به این فرصتها و مزایا محدود نمیشود؛ بلکه ریسکها و برخی نگرانیهای قانونی را نیز که در الگوی سنتی هرگز وجود نداشتند، در پی دارد. این مقاله، ریسکهای احتمالی مرتبط با استفاده از اینشورتک را مورد بررسی قرار داده است.
مقدمه
در سالهای اخیر، ظهور فناوری مالی موسوم به فینتک، بسیار مورد توجه قرار گرفته که یکی از دلایل آن رشد سریع فناوری قابل استفاده برای خدمات مالی است. قابلیتهای فناوریهای نوین این امکان را فراهم ساخته که توانمندیهای کنونی و آتی با هم ترکیب شوند تا نیازهای همیشگی رفعنشده، برآورده شوند و فرصتهای متنوعی برای صنعت مالی فراهم آید که از میان آنان میتوان به بهسازی گنجایش مالی، ارائه خدمات مالی سفارشیتر و پرکردن شکاف بهجامانده از خدمات کنونی اشاره کرد.
فراهمشدن امکان استفاده از اینترنت و گوشی هوشمند در همه جای جهان، ایجاد ارتباطات از راه دور سریعتر و شبکههای دیتا و همچنین، افزایش تصاعدی توان رایانش، عواملی هستند که به افزایش بیسابقه کاربری فناوری در ارائه خدمات مالی مربوط دانسته میشوند.
صنعت بیمه نیز بیبهره و به عبارت دیگر مصون از پدیده فینتک نیست. البته به نظر میرسد مسیری متفاوت را میپیماید و نسبت به همتای خود یعنی صنعت بانکداری، از نظر کیفی شرایط دیگری را تجربه میکند.
با این وجود، فناوری بیمه که بهعنوان یکی از زیرشاخههای فینتک، به اینشورتک معروف است، در همه ارکان صنعت بیمه رسوخ کرده است. ناظران بر این باورند که «فضای بیشتری برای رشد وجود دارد و بنابراین، این صنعت تحولی بزرگ را تجربه خواهد کرد».
سرمایهگذاری جهانی در اینشورتک طی سالهای اخیر رشدی قابل توجه داشته است. گرایش زیاد به فناوری میتواند بازتابی از موفقیت شرکتها نیز بهشمار آید. یک استارتآپ مشهور اینشورتک به نام «لوموند» که در نیویورک قرار دارد، 300 میلیون دلار آمریکا را تضمین کرد. «شونگ آن اینشورنس» نیز که یک بیمهگر صرفا آنلاین در چین است، 460 میلیون کاربر را جذب کرده و از سال 2013 بیش از 5.8 میلیارد بیمهنامه را تعهد کرده است.
مبنای این گرایش افزایشیافته، توسعه فناوری است که از لحاظ قابلیتهای پیشگویانه، تاکنون به این میزان از درستی و دقت نبودند. برای مثال، صنعت بیمه پیشبینی کرده بود که در نتیجه میلیاردها حسگری که «اطلاعات ارزشمندی را در اختیار ما قرار خواهند داد»، شاهد افزایشی عظیم در دادههای دورکاوی خواهیم بود.
بخش بیمه نشان داده که نسبت به سایر بخشهای مالی، به بیشترین میزان دادهها دسترسی دارد و همین پدیده رشد است که فرصتهایی را برای استارتآپها فراهم ساخته تا به میزان چشمگیری بیمههای سنتی را به چالش بکشند.
در آینده قابل پیشبینی، به نظر میرسد جذابترین محدوده جغرافیایی اینشورتک آسیا باشد (بهویژه چین و جنوب شرقی آسیا). تاکنون، بیشترین میزان سرمایهگذاریها در صنعت بیمه در ایالات متحده انجام میشد، اما چین و کشورهای جنوب شرقی آسیا در حال کسب سهم بیشتری از جریان معامله (deal flow) در فناوری بیمه هستند.
افزایش توان آسیا در این زمینه ناشی از تاثیرگذاری عوامل مختلفی از جمله ضریب نفوذ نسبتا بالاتر تجارت الکترونیکی در چین و کشورهای جنوب شرقی آسیا و این حقیقت که مردم این کشورها محدود به پذیرش محصولات بیمهای سنتی که توسط شرکتهای سنتی فروخته میشود، نیستند. مهمتر از همه آنکه بسیاری از مشتریان در این کشورها بهدلیل برخورداری از درآمدهای متوسط و تمایل بیشتر به سازگار شدن با گزینههای ارزانتر، توان خرید «بیمههای طلایی» را ندارند.
فرصتهایی که فناوریهای بیمه میتوانند دربر داشته باشند، به رقابت در بازار محدود نیست؛ بلکه مزیتهای دیگری را نیز شامل میشود:
- سنجش دقیقتر ریسک تقبلشده با کمک کلانداده؛
- بهسازی فعالیتهای سرمایهگذاری بیمهگر از طریق استفاده از الگوریتمها، هوش مصنوعی، یا سایر روشهای نوین؛
- محافظت بیشتر بیمهگر در برابر ریسکهای عملیاتی از جمله جلوگیری از تقلب یا پولشویی.
فناوری بیمه همچنین میتواند برای مشتری نیز مزایایی را در پی داشته باشد که برخی از آنها عبارتند از:
- در اختیار قرار دادن دامنه گستردهتری از محصولات و خدمات سفارشی به مشتریان؛
- تسهیل شرایط دسترسی به محصولات بیمهای یا فرایندهای مشخص (مانند فرایند ادعای خسارت).
نیازی به گفتن نیست که ظهور فناوری بیمه، اثرات مهمی را برای صنعت بیمه در پی داشته و با ادامه حتمی حیات آن در آینده نیز این روند ادامه خواهد داشت؛ بهطوری که حتی میتواند به حادثشدن انقلابی بزرگ در نحوه عمل شرکتهای بیمه انجامیده و بازار این صنعت را دستخوش تحول کند.
با این حال، ظهور هر فناوری جدیدی به این معنی است که مسائل مختلفی پدیدار خواهند شد که در حلوفصل کردن آنها باید انرژی صرف کرد. بنابراین، گستره بزرگ فناوری بیمه نیز بیتردید با چالشهای جدیدی همراه خواهد بود و یادآوری میشود که برای حلوفصل چالشهای یادشده، تکیه بر رویکردی جامع و آموختن از تجربههای صنایع دیگر ضروری به نظر میرسد.
تاکنون بحثهای بسیاری درباره قابلیتهای تحولآفرین نوآوریهای فناورانه در صنعت بیمه مطرح شده، اما جای تحلیلهای عمقی در زمینههای حقوقی و قانونی، خالی است. پرسشهایی نظیر اینکه چگونه قانونگذاران باید به ظهور اینشورتک پاسخ دهند، همچنان بیپاسخ مانده است.
لوموند و 300 میلیون دلار تضمین
سرمایهگذاری جهانی در اینشورتک طی سالهای اخیر رشدی قابل توجه داشته است. گرایش زیاد به فناوری میتواند بازتابی از موفقیت شرکتها نیز بهشمار آید. یک استارتآپ مشهور اینشورتک به نام «لوموند» که در نیویورک قرار دارد، 300 میلیون دلار آمریکا را تضمین کرد.
از همین رو، مقاله حاضر میکوشد تا حد امکان این شکاف موجود در ادبیات اینشورتک را با واکاوی مزیتها و مهمتر از آن، ریسکها و مشکلات اصلی توسعه اینشورتک و در نهایت، بررسی راهحلهای قانونی احتمالی پر کند.
این تحلیل، کمک بزرگی به حوزه قضایی بهشمار میآید؛ زیرا بر مبنای آن میتوان چارچوبهای حقوقی برای تسهیل توسعه بخش در حال ظهور اینشورتک را بازبینی کرد. این مقاله به قانونگذاران یادآور میشود که دیدگاههای سخت و تدافعی خود (مانند لزوم استفاده کامل از استانداردهای یکسان) را کنار گذاشته و رویکرد اصولیتر و منعطفتری را در پیش گیرند تا امکان استفاده از مزایای فناور بیمه تسهیل شده و در عین حال، مسائل و چالشهای احتمالی جدیدی مانند ریسک فناوری و دقت دادهها، در چارچوب مقررات کنونی پایش شوند.
مزایای فناوری بیمه
شرکتهای سنتی بیمه بر اساس ویژگیهای کلیدی مشخصی فعالیت میکنند. نخست آنکه بیمهگران قراردادهای بیمهای بسیاری را منعقد میکنند و به این ترتیب، پذیرش ریسک از سوی بیمهشدههای متنوعی به بیمهگر منتقل شده و در قبال آن حق بیمه بهصورت نقد دریافت میشود.
بیمهگران در انجام این کار میتوانند پوشش بیمه را برای دامنهای از مشتریانی که ممکن است در معرض مقادیر متفاوتی از ریسک قرار بگیرند، ارائه کنند؛ هرچند برخی مشتریان کمریسک، تا حدی هزینههای مشتریان پرریسک را میپردازند.
دوم آنکه آنان باید بهطور فعال داراییها (شامل حق بیمههای دریافتشده) را برای تولید درآمد بیشتر و حصول اطمینان از اینکه میتوانند در هنگام واقعشدن خطر، به مشتریان پول بپردازند، مدیریت کنند. بنابراین، بیمهگران معمولا خود را در برابر دامنهای از عوامل ریسک شامل ریسک بیمه پایه، ریسک سرمایهگذاری و ریسک تمرکز میبینند.
سوم آنکه مشتریان خردهفروشی یا مشتریان کسبوکار عموما با محدودیت بیمهنامههای آماده مصرف که شرکتهای بیمه ارائه میکنند، روبهرو هستند. ظهور اینشورتکها میتواند بازار بیمه را به گونهای بازسازی کند که مشارکتکنندگان در این بازار و مصرفکنندگان نهایی بهرهمند شوند.
ظهور اینشورتک در بازار سرمایه
فناوری بیمه به یک نیروی در حال رشد در سراسر جهان تبدیل شده است. گواه این سخن، رشد میزان سرمایهگذاری در اینشورتک از سال 2011 تا 2018 است (که بالاترین میزان آن در سال 2016 ثبت شد). با توجه به این نکته که فناوری بیمه در حال ورود به «موج دوم» است، پیشبینی میشود که سرمایهگذاری در این زمینه شکلی راهبردی به خود بگیرد.
به چالش کشیدن بیمههای سنتی
بخش بیمه نشان داده که نسبت به سایر بخشهای مالی، به بیشترین میزان دادهها دسترسی دارد و همین پدیده رشد است که فرصتهایی را برای استارتآپها فراهم ساخته تا بیمههای سنتی را به چالش بکشند.
اینشورتک برای تجربه میزانی منطقی از ادغام و خرید شرکتها به اندازه کافی توانمند است، اما در عین حال برای اینکه حجم وسیعی از سرمایهگذاری مخاطرهآمیز به سوی استارتآپهای جدیدی که درصدد تمرکز بر کارویژههایی متفاوت در دامنه وسیع صنعت بیمه هستند، هنوز خام و جوان است.
حتی همچنان که سرمایهگذاران خطرپذیر، بخش بزرگتری از سرمایه خود را به ارائهکنندگان اینشورتک (که مثل قارچ در حال زیاد شدن هستند) اختصاص میدهند، خود شرکتهای بیمه نیز وارد گود میشوند تا شرکتهایی را که فناوریهای نوین را توسعه میبخشند، حمایت کرده یا آنها را خریداری کنند که نتیجه، رشد سرسامآور سرمایهگذاری در این بخش بوده است؛ در طول سه سال گذشته بیش از 28 میلیارد دلار در 665 معامله.
با آنکه نتایج بررسیها حاکی از افزایش میزان سرمایهگذاریهای جهانی در اینشورتک است، ایالات متحده هنوز در صنعت بیمه دست بالا را دارد. این کشور بهتنهایی 56 درصد معاملات فناوری بیمه از سال 2012 تاکنون را به خود اختصاص داده است. بریتانیا، آلمان و فرانسه نیز بزرگترین قدرتهای اروپایی در این عرصه هستند که بهترتیب، 8، 5 و 2 درصد سهم معاملات اینشورتک در همین مدت را در اختیار داشتهاند.
این گزارش ترجمه نشریه دانشگاه ملی سنگاپور است. برای دانلود نسخه اصلی اینجا را کلیک کنید.
با وجود برتری چشمگیر ایالات متحده، اروپا و کشورهای آسیا ـ پاسیفیک نیز بهتدریج در حال دستیابی به سهم بیشتری از بازار هستند. چین به همراه قطبهای مالی آسیایی دیگر مانند هنگکنگ، سنگاپور و برخی شهرهای هند، قدرتهای نوظهوری بهشمار میآیند.
دلایل قابل پیشبینی این رشد، پذیرش فناوریهای نوین، مقادیر بالای سرمایهگذاری در تحول دیجیتالی، رشد سریع شرکتهای محلی، توسعه چشمگیر زیرساختها و از همه مهمتر، رشد سریع طبقه متوسط و افزایش تولید ناخالص داخلی در منطقه است.
در حقیقت، در فصل نخست 2019، 54 درصد معاملات اینشورتک در خارج از ایالات متحده انجام شدند. این آمارها با این واقعیت که در طول دو سال گذشته، گرایشهای جدیدی به فناوری بیمه در خارج از ایالات متحده به وقوع پیوسته است، همخوانی دارد.
بهطور کلی باید گفت که نمیتوان چشمها را روی فناوری بیمه بست و به آن توجه نکرد. نهتنها حجم عظیمی از سرمایه به سوی آن روانه شده است؛ بلکه در چند سال اخیر به همین واسطه، میزان ادغامها و خریدها در صنعت بیمه نیز رشد قابل توجهی را شاهد بوده است. با آنکه ایالات متحده هنوز در صدر این بازار قرار دارد، اما توسعههای اخیر در چین و کشورهای جنوب شرقی آسیا، پیشبینی میکند که اینشورتک در این مناطق نقش عمدهای را ایفا کند.
فرصتهای بهکارگیری فناوری در صنعت بیمه
اینشورتک میتواند در چرخه عمر یک محصول بیمه ـ از توسعه محصول، تعهد و توزیع پلتفرمهایی برای امور اجرایی و پردازش ادعاها ـ کاربردی برای خویش ببیند. بر اساس مراحل چرخه بیمه و نحوه بهکارگیری این فناوری با هدف سود رساندن به بیمهگران و مشتریان در هر مرحله، کاربری اینشورتک را میتوان به گروههای زیر دستهبندی کرد:
اول: اینشورتک به میزان زیادی در مرحله پیشقراردادی قرار دارد. فناوری بیمه میتواند به ارائه راهحلهای «تعامل مستقیم با مشتری» مانند «ارائه خدمات دیجیتالی» کمک کند. این میتواند شکلهای متنوعی مانند خدمت دیجیتالی همیار مشتری که او را در یافتن بهترین یا ارزانترین محصولات بیمهای در دسترس برای آنها کمک میکند، داشته باشد.
برخی شرکتهای اینشورتک نیز به مشتریان خود کمک میکنند تا بتوانند سبد کالای بیمهای خود را مدیریت کرده و خدمات یکپارچهای شامل یافتن محصول بیمهای مناسب و مدیریت ادعاها و بیمه را به آنها ارائه کنند. محصولات بیمه همچنین میتوانند با زیرساخت دیجیتالی بهتر (مانند پورتالهای سلفسرویس آنلاین)، بهصورت دیجیتالی توزیع شوند (بهطور مثال از طریق فروش مستقیم آنلاین). این موارد اغلب شامل ترکیبی از فناوریهایی نظیر هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، کلانداده و اینترنت اشیا هستند.
دوم: شرکتهای اینشورتک همچنین میتوانند توسعه محصول را بهبود ببخشند. یک نمونه خوب و مشخص از آن، محصولات بیمه تاخیر پرواز است که قراردادهای هوشمند را دربر داشته و پرداخت خودکار را بر اساس اطلاعات بهدستآمده از اینترنت در مورد تاخیر پروازها ممکن میسازد. به علاوه، چند ارائهکننده بیمه کاربرمحور که بیمه موقت اختصاصی (ادهاک) ارائه میکنند و صرفا پوششهایی را ارائه میدهند که مشتری دارایی بیمهشده را واقعا مورد استفاده قرار میدهد. این میتواند هزینههای کلی بیمه را کاهش داده و برنامههایی برای همخوانسازی با نیازهای مشتریان ارائه دهد.
ببینید: چهار مدل نوآوری در اینشورتک / چطور تقابل استارتآپها و نسل قدیمی بیمه را مدیریت کنیم؟
سوم: در مرحله پسقراردادی فناوری بیمه میتواند فرایند پردازش ادعاهای خسارت را آسانتر کرده و هزینههای مربوط به ادعاها را کاهش دهد. این میتواند بهواسطه برخورداری از یک پلتفرم که افراد بیمهشده، تعمیرگاههای خودرو و بیمهگر را با هم مرتبط میسازد (مانند اسنپشیت)، به بررسی ادعاهای مربوط به حوادث کمک کند (مانند اسپکس)، یا مرتبطکردن بیماران به پزشکان و پرستاران (مانند شرپا) انجام شود.
هدف از این خدمات، فراهمکردن شرایطی برای کسب تجربهای بهتر برای مشتریان است، زیرا پردازش تسهیلشده ادعاها یک هدف مهم بهشمار میآید. با این توضیح که انتظار میرود حلوفصل ادعاها، یکی از مهمترین عوامل تعامل با مشتری بهشمار آید.
چهارم: فناوری بیمه میتواند برای کارهای پشت صحنه بیمهگران برای تعهد، مدیریت ریسک، یا تبعیت قانونی کمک خوبی باشد. اینشورتک میتواند به بیمهگران کمک کند تا به جای تکیهکردن صرف به معیارهای ساده (مانند جنسیت یا سن) با استفاده از ابزارهای دقیقتر تحلیل اطلاعات یا تحلیلهای جامعتری از کلانداده، سبد ریسک مشتری را درستتر ارزیابی کنند.
پنجم: اینشورتک همچنین میتواند کنترل ریسک یا ارزیابی زیان را بهبود ببخشد تا خطر اخلاقی پس از بیمهنامه را کاهش دهد. این یک ارزش افزوده مهم برای فعالیتهای یک شرکت یا واسطه بیمه حیاتی است. برای مثال، برخی شرکتهای بیمه از ابزارهایی استفاده کردهاند تا خطراتی را که برخی رانندگان مشخص با آنها روبهرو میشوند، شناسایی کنند.
بعضی از شرکتها نیز تلهماتیک گوشیهای همراه را به کار گرفتهاند تا رفتارهای رانندگی مشتری را رصد کنند. ارزیابی دقیقتر ریسک به معنی بهتر شدن تصمیمگیری است؛ به گونهای که بیمهگران بهطور دقیقتری میتوانند میان عوامل توازن و تعادل برقرار سازند؛ عواملی که باید در زمان تصمیمگیری در اینباره که آیا باید ریسک را تعهد کرد یا نه، در نظر گرفت.
در همین حال، فناوری بیمه میتواند از طریق تضمین مراقبت بهتر از مشتری در مرحله ادعا، فرایند تعدیل ضرر را تسهیل کند. جای شگفتی نیست که بیمهگران عمر مایل باشند بر استفاده هرچه بیشتر از محصولات فناورانه متمرکز شوند تا رفتارهای سلامتی مشخصی (مانند قدمزدن به مقدار مشخصی در روز) را تشویق کنند که به ارتقای سطح سلامت موکلان انجامیده و در نتیجه، ریسک بیمهشدگان را کاهش میدهد.
فناوری همچنین میتواند به شرکتهای بیمه کمک کند تا بازبینیهای مربوط به شناخت مشتری تا حد ممکن درست انجام شده؛ تقلب، رصد شده و اجرای دستورالعملهای پولشویی تسهیل شود. فناوری بلاکچین برای رصدکردن تقلب در بیمه، بهسازی مدیریت هویت، ردیابی سرمنشاء داراییها و بهاشتراکگذاری روشهای کلاهبرداری با موسسات بیمه است. افزون بر این، فناوری میتواند به بیمهگر کمک کند تا تصمیمهای بهتری برای سرمایهگذاری اتخاذ کند.
ریسکها و مشکلات اینشورتک
با وجود آنکه استفاده از فناوری بیمه، برخورداری از منافع و مزیتهایی درخور توجه را بهدنبال دارد، اما چندان هم بدون ریسک نیست. برخی از این ریسکها، همان مسائل کلی متداول مربوط به بهکارگیری فناوریها هستند (مانند امنیت سایبری و حفاظت از اطلاعات شخصی)، اما برخی دیگر صرفا به صنعت بیمه محدود میشوند. در این مجال مختصر، ریسکهای احتمالی دستهبندی شده و سپس، ریسکهای مختلف و کاربریهای گوناگون فناوری در بیمه به هم مرتبط شدهاند.
- تبعیض و تفاوت قائلشدن در تحلیل دادهها
تشکیل و تفکیک نیمرخ ریسک یکی از ویژگیهای ذاتی الگوی کسبوکار بیمه است. حتی با وجود پرسشهای جامع در فرمهای پیشنهاد بیمه و لزوم افشای حقایق توسط بیمهشونده، بیمهگران همچنان با عوامل ناشناخته بسیاری روبهرو هستند که تا حدی میتواند نیمرخ ریسک بیمهشده را تحت تاثیر قرار دهد.
روش دیگر، دستهبندی مشتریان بر اساس ویژگیهای مشخص (مانند جنسیت و سن) است. ناتوانی برای شناسایی دقیق و اندازهگیری تمام عوامل ریسک و استفاده از نوعی دستهبندی اختیاری در تعیین ریسک منجر به این میشود که برخی مشتریان کمریسک، هزینه سایر گروههای مشتریان را تامین کنند.
در نتیجه بدیهی است که این تفکیکها میتواند به برداشتهایی از تبعیضآمیز بودن منجر شوند. به همین دلیل است که برخی محاکم قضایی، استفاده از اطلاعاتی مشخص بهعنوان عوامل پذیرش تعهد را محدود کردهاند تا به نگرانیهای مربوط به تبعیض پاسخ داده باشند.
احتمالا، در فناوری بیمه این نگرانیها حتی بسیار بیشترند؛ زیرا از مشتری خواسته میشود عوامل بسیار بیشتری را که میتوانند باعث تصمیمگیریهای سوگیرانه از سوی بیمهگزاران شده و اثراتی تبعیضآمیز در پی داشته باشند، اظهار کنند. برای مثال اینکه آیا عادلانه است که بیمهگر از اطلاعات شخصی مشتری که در حسابهای شبکههای اجتماعیاش وجود دارد، برای ارزیابی نیمرخ ریسک او استفاده کند، پرسشی است که پاسخ آسانی ندارد.
چنین تبعیضها و سوگیریهایی میتواند در مورد هزینههای بالاتر بیمه نیز وجود داشته باشد. با آنکه از نظر تئوری اینشورتک میتواند بیمه را برای افرادی که در گروه کمریسکها قرار دارند، ارزانتر کند، خلاف آن نیز میتواند صادق باشد.
ممکن است برخی افراد گروه پرریسکها بهدلیل پرریسک بودن یا زیاد بودن میزان حق بیمهشان، تحت پوشش بیمه قرار نگیرند. ضروری به نظر میرسد که در مطالعات و پژوهشهای آتی، اثرگذاری بر فعالیتهای مربوط به پذیرش تعهد، احتیاطکاریهای بیمهگران و مسائل وسیعتر مربوط به گنجایش مالی بهدقت مورد بررسی قرار گیرند.
- دقت اطلاعات و تحلیلها برای هوش مصنوعی
اطلاعات همواره خون حیاتبخش کسبوکار بیمه بوده و عصر دیجیتال، به آن اهمیت بیشتری بخشید. استارتآپهای اینشورتک و بیمهگران مستقل، به استفاده از هوش مصنوعی برای دستیافتن به حجم وسیعی از اطلاعات و آموزش به هوش مصنوعی برای انجام برخی وظایف مشخص (مانند ارزیابی ریسک یا رصد تقلب و کلاهبرداری) علاقه نشان دادهاند.
ریسکهایی وجود دارد که هم مشارکتکنندگان در بازار و هم قانونگذاران نباید نادیده بگیرند؛ زیرا مردم بهدلیل برخی پیامدهای احتمالی اعتماد کردن به هوش مصنوعی با هدف اتخاذ تصمیمهای مهم، نسبت به آن بدبینیهایی پیدا کرده و شروع به مقابله با آن کردهاند.
همواره نگرانیهایی درباره دقت اطلاعات وجود داشته است. هرگونه سوگیری در دادهها میتواند بر اعتبار یک الگو، الگوریتم و نتایج آن تاثیر گذاشته و بنابراین، برونداد سیستم آموزش دادهشده را فاقد ارزش کند. سوگیریهای اطلاعاتی ممکن است ناشی از ریسکهای مربوط به نمونهگیری، سنجش و الگوریتم باشد که میتواند تاثیری مستقیم بر بیمهگران و مشتریانشان داشته باشد.
برای مثال یک تحلیل غیرمستقیم در مورد نیمرخ ریسک یک مشتری میتواند باعث شود که بیمهگر به اشتباه یک درخواست بیمه را پذیرفته یا آن را رد کند که این به ریسک ناخواسته یا زیان منتهی میانجامد.
چنانچه یک الگوریتم در مورد ادعای یک مشتری دچار خطا شده و آن را به غلط تقلب تفسیر کند، ممکن است در نهایت به شکایت مشتری منجر شده و مشکلاتی جدی برای کسبوکار بیمهگر به وجود آید. یادگیری ماشین میتواند برخی عوامل ریسک را تشدید کرده و این مشکلات دو چندان شود.
به علاوه، ممکن است تمام رویکردهای رایانشی مربوط به ارزیابی و اصلاح تصمیمگیری خودکار، از دقت کافی برخوردار نباشند و به همین دلیل، ناعادلانه به نظر برسند.