پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
طبق نظرسنجی منتشر‌شده توسط Federal Reserve Bank of New York، برخلاف باور عامه، شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEs) دل خوشی از وام‌دهندگان آنلاین ندارند و محبوبیت بانک‌های بزرگ بین این شرکت‌ها به نسبت بیشتر است.
این نظرسنجی در میان بیش از 10 هزار شرکت در ایالات‌متحده انجام شد و نتایج جالبی را درباره نگاهی که صاحبان این شرکت‌ها به بانک‌ها و استارت‌آپ‌ها، به‌ویژه وام‌دهندگان آنلاین دارند، در اختیارمان قرار داد.
همان‌طور که می‌بینید بانک‌های کوچک سطح رضایت 80 درصد، مؤسسه‌های اعتباری 78 درصد، CDFها سطح رضایت 77 درصدی و بانک‌های بزرگ سطح رضایت 61 درصدی را به دست آوردند و در این جمع، پایین‌ترین مقام با 446 درصد به وام‌دهندگان آنلاین رسید.
چیزی که می‌بینید و می‌خوانید کاملاً درست است و برخلاف تمام تبلیغات و باورها، فین‌تکی‌ها نسبت به بانک‌ها یا همان کسانی که به قولی آتش اقتصاد را به خاکستر تبدیل کردند، از مقبولیت بسیار کمتری برخوردارند.
اما این اعداد و ارقام کل داستان نیست و داده‌ها و اطلاعاتی هم در این نظرسنجی وجود دارد که چرا کسب‌وکارهای کوچک ترجیحشان بر این است که به‌جای تی‌شرت پوشان، از کت‌وشلواری‌ها پول بگیرند.
طبق آمار، 33 درصد پاسخ‌دهندگان نرخ سود بالا را از عوامل این نارضایتی در برابر وام‌دهندگان آنلاین عنوان کردند؛ درحالی‌که تنها 6 درصد افراد این عامل را برای بانک‌های بزرگ و 3 درصد برای بانک‌های کوچک مطرح کردند.
البته این وسط همه‌چیز هم به ضرر استارت‌آپ‌های فین‌تک نیست و در دو عامل سختی فرایند درخواست و زمان انتظار، این بازیگران توانستند رتبه‌های بهتری نسبت به بانک‌های بزرگ به دست آورند.
در مورد سختی فرایند درخواست باید گفت که 26 درصد از افراد از وام‌دهندگان آنلاین ناراضی بودند، درحالی‌که این رقم برای بانک‌های بزرگ 44 درصد بود. همچنین 7 درصد از افراد از زمان انتظاری که برای دریافت پول خود از وام‌دهندگان آنلاین داشتند، ناراضی بودند، درصورتی‌که این تعداد برای بانک‌های بزرگ 44 درصد بود.
اما بهتر است اینجای کار یک توضیحی اضافه کنیم. این نظرسنجی، وام‌دهندگان آنلاین را وام‌دهندگان غیر بانکی می‌داند که شامل Lending Club، OnDesk، CAN Capital و PayPal Working Capital می‌شوند.
این تعریف دو موضوع را پیش می‌کشد. اول اینکه وام‌دهندگان آنلاین به نسبت بانک‌ها هزینه سرمایه بیشتری دارند و همین امر موجب افزایش نرخ سودشان می‌شود.
مورد دوم اینکه وام‌دهندگان آنلاین، کسب‌وکارهای پرخطری را که نمی‌توانند از بانک‌ها پول بگیرند، هدف قرار می‌دهند و این موضوع هم می‌تواند توضیح دیگری برای نارضایتی در بخش‌های بازپرداخت و نرخ سود باشد.
در این نظرسنجی آماری هم درباره تعداد وام‌گیرندگان از وام‌دهندگان آنلاین و بانک‌های بزرگ ارائه کرده است. همان‌طور که مشاهده می‌کنید درصد تعداد افراد متقاضی از وام‌دهندگان آنلاین نسبت به بانک‌های بزرگ، 62 به 54 درصد است.
این اعداد و ارقام ما را به این نتیجه می‌رساند که گرچه بیشتر کسب‌وکارهای کوچک اول‌ازهمه درخواستشان را به سمت وام‌دهندگان سنتی می‌فرستند، اما بیشتر آن‌ها جواب موردنظرشان را از سمت وام‌دهندگان آنلاین دریافت می‌کنند.
منبع: Financial Times و Finextra
