پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
زنگ خطر برای کسب‌وکارهای کریپتو در کشور / ظهور توکن‌های غیرواقعی بیش از همه منافع کسب‌وکارهای واقعی کریپتو را به خطر می‌اندازند
این روزها تعداد توکن‌های ناشناس و بدون پشتوانه آن‌قدر زیاد شده که اگر یک هفته نام توکن جدیدی را نشنویم، عجیب است. در تعطیلاتی که گذشت، شاهد سروصدای توکن جدیدی با نام CCN در شبکه‌های اجتماعی بودیم. توکنی که در کنسرت دوشنبه گذشته تتلو تبلیغ شد، یکی از اهداف خود را راه‌اندازی شبکه خبری CCN اعلام کرده و به نظر می‌رسد با استفاده از شباهت نام و لوگوی شبکه خبری CNN می‌خواهد برای خود اعتباری دست‌و‌پا کند. CCN اولین و آخرین توکنی نیست که با استفاده از ناآگاهی مردم می‌خواهد در این آشفته‌بازار کریپتو کلاهی از سر مردم بردارد.
آماری نشان می‌دهد که در سال گذشته میلادی ۱۴ میلیارد دلار از سرمایه مردم دنیا توسط بازار کریپتوکارنسی دزدی شده است؛ عددی که در سال پیش از آن 7.8 میلیارد دلار بوده و نشان از یک جهش دوبرابری در آمار کلاهبرداری‌های حوزه کریپتوکارنسی دارد. در حالی که هر روز اشتیاق مردم برای ورود به این بازار افزایش پیدا می‌کند، تعداد کلاهبرداران این عرصه نیز در حال افزایش است. مهم‌ترین روش‌های کلاهبرداری‌های کریپتو فیشینگ، خرید کالا یا خدمات و عرضه توکن‌های بی‌ارزش است.
فیشینگ در کریپتو به همان شکل فیشینگ در کارت‌های بانکی اتفاق می‌افتد با این تفاوت که کاربر در اینجا به جای اطلاعات کارت، اطلاعات کیف پول یعنی کلید عمومی و کلید خصوصی خود را وارد می‌کند. در شیوه مرسوم دیگر کاربر برای خرید یک خدمت یا کالا از طریق سایتی که در ازای محصولش فقط کریپتو می‌پذیرد، گرفتار سایتی می‌شود که پشت آن هیچ کالا یا خدمتی نیست.
در مورد توکن‌های تقلبی که این روزها بیش از همه در ایران شاهدش هستیم، با سروصدای زیاد توکنی جدید معرفی می‌شود که قرار است کسب‌وکاری پشت آن باشد و ارزشی خلق کند. در مواردی برخی از این توکن‌ها برای فعالیت‌های شرورانه طراحی شده‌اند یا اینکه با سروصدای زیاد ولی بدون امکانات لازم برای توسعه تبلیغ می‌شوند. برخی برای این نوع جذب سرمایه مثال اتریوم را می‌زنند که با یک صفحه وب توانست ۱۰۰ هزار دلار سرمایه جذب کند؛ اتفاقی که نادر است و پشت آن پروژه‌ای توخالی نبود.
در این نوع کلاهبرداری وجود بازاری پیچیده، اشتیاق برای ورود، حضور سلبریتی‌ها و ساده‌سازی خرید ترکیب شگفت‌آوری را می‌سازد که می‌تواند میلیون‌ها دلار پول بی‌زبان را وارد حساب کلاهبرداران کند. نمونه آن هم در دنیا بارها اتفاق افتاده و یکی از معروف‌ترین‌هایش بازی «اسکوئید گیم» است که با موج‌سواری روی سریال پرطرفدار «اسکوئید گیم» نتفلیکس توانست در چشم برهم‌زدنی سه میلیون دلار سرمایه جذب کند و یک‌شبه ناپدید شود.
انتظار می‌رود با عدم رگولاتوری حوزه رمزارزها و ناآگاهی مردم فعلاً در بر همین پاشنه بچرخد و همچنان شاهد جولان انواع جدیدی از سوءاستفاده از وضعیت موجود باشیم. در این شرایط افزایش کلاهبرداری‌ها در حوزه کریپتو زنگ خطری برای کسب‌وکارهایی است که با شفافیت در حال ارائه خدمت به مردم هستند، ولی هنوز موجودیت آنها در نگاه رگولاتور به رسمیت شناخته نشده و کوچک‌ترین جرقه‌ای می‌تواند آتشی بر پیکر کسب‌وکارشان بیفکند. بنابراین بیش از همه، این کسب‌وکارها هستند که در کنار چالش‌های کسب‌وکاری خود در جبهه‌ای دیگر هم می‌جنگند و آن زدودن ناخالصی‌ها از صنعت است.
در حال حاضر تعداد دولت‌هایی که روی خوش به دنیای کریپتو نشان داده‌اند، زیاد نیست و همین‌ها هم بیش از همه در این حوزه در جبهه مبارزه با پول‌شویی و اقدامات تروریستی جنگیده‌اند و نجات سرمایه‌های مردم در اولویت‌های بعدی قرار دارد. در ایران افزایش یکباره دسترسی مردم به ابزارهای پرداخت و در کنار آن عدم آموزش درست استفاده از این ابزارها، سبب شده هنوز هم شاهد حجم بالای شکایات در این حوزه باشیم و بعید است منابع موجود بتواند پاسخگوی افزایش روزافزون کلاهبرداری از طریق ابزارهای دیگر باشد.
در این شرایط بیش از همه منافع کسب‌وکارها در خطر است؛ حالا به هر شکل، چه کسانی که با معرفی سکه‌های تقلبی به‌ویژه از طریق نفوذ اینفلوئنسرها پولی به جیب می‌زنند، چه آنها که با فروش پکیج‌ها یا دوره‌های آموزشی با پایین‌ترین سطح علمی کلاهی از سر مردم برمی‌دارند. البته در این میان بیش از همه این کسب‌وکارهای واقعی هستند که با اتحادشان می‌توانند به حذف بازیگران غیرواقعی کمک کنند.