پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
پلانتیر، شرکتی زیان‌ده که می‌خواهد بورسی شود
ضرر ۵۸۰ میلیون دلاری پالانتیر به خوبی نشان می‌دهد که چرا این شرکت باید به درآمد میلیاردی نرسد و چقدر دیگر کار دارد تا بتواند خودش و جایگاهش را حفظ کند.
اوایل ماه جولای شرکت «پالانتیر» پرونده S-1 خود را به صورت محرمانه به کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) ارائه داده و تاکنون هیچ خبری از سند و مدارک نهایی نتیجه این اقدام منتشر نشده است. اما گویا یکی از سهامداران پالانتیر با انتشار یک سری اسکرین‌شات‌ها، برخی اعداد و ارقام مربوط به این شرکت را لو داده است.
S-1، پرونده‌ای است که شرکت‌هایی که می‌خواهند سهامشان را وارد بورس اوراق بهادار آمریکا کنند، باید آن را به این کمیسیون به‌عنوان بیانیه ثبت‌نامشان، ارائه کنند. پالانتیر هم به‌عنوان یک شرکت نرم‌افزاری خصوصی آمریکایی که در حوزه تحلیل کلان داده فعالیت می‌کند، ماه پیش این پرونده را به کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا ارائه داده است. این شرکت به خاطر سه پروژه مهم خود یعنی پالانتیر گاتهام، پالانتیر متروپولیس و پالانتیر فاوندری شناخته شده است. پروژه اول توسط تحلیلگران ضد تروریسم و در دفاتر انجمن اطلاعاتی ایالات متحده و وزارت دفاع ایالات متحده استفاده می‌شود. پروژه دوم توسط صندوق‌های پوشش ریسک، بانک‌ها و موسسات مالی مورد استفاده قرار می‌گیرد و پروژه سوم این شرکت مورد استفاده مشتریان شرکت‌هایی مانند مورگان استنلی، مرک کی‌گا، ایرباس و گروه خودروسازی فیات کرایسلر است.
درآمدها و خسارت‌های سال
در اسکرین‌شات‌هایی که از پیش‌نویس بیانیه S-1 منتشر شده و به تاریخ ۲۰ آگوست است، درآمد شرکت پالانتیر در سال ۲۰۱۹ حدود ۷۴۲ میلیون دلار عنوان شده که نسبت به درآمد سال ۲۰۱۸، رشد ۲۵ درصدی داشته است. البته باتوجه به رشد گسترده‌ای که شرکت‌های فعال در حوزه SaaS داشته‌اند (برای مثال IPOهایی مانند شرکت دیتاداگ)، این رشد پالانتیر چندان قابل توجه نیست. از طرف دیگر هم سال‌ها است در گزارش‌ها آمده که درآمد این شرکت در آستانه یک میلیاردی شدن است.
اما خبر شوکه‌کننده اصلی درآمد این شرکت نیست بلکه ضرر و زیان‌های پالانتیر است که در انتهای بیانیه درآمدی این شرکت گنجانده شده و در اسکرین‌شات‌های منتشرشده قابل رویت است. براساس آماروارقامی که در این تصاویر وجود دارد، این شرکت آمریکایی برای سال ۲۰۱۹، متحمل ضرر ۵۸۰ میلیون دلاری شده که تقریبا مشابه ضرر و زیان سال ۲۰۱۸ شرکت است.
ضرر ۵۸۰ میلیون دلاری پالانتیر به خوبی نشان می‌دهد که چرا این شرکت باید به درآمد میلیاردی نرسد و چقدر دیگر کار دارد تا بتواند خودش و جایگاهش را حفظ کند. سود ناخالص پالانتیر در سال ۲۰۱۹، حدود ۵۰۰ میلیون دلار بوده که رشد ۱۶ درصدی نسبت به سال قبلش داشته است. هزینه‌های اصلی شرکت که بیشتر در حوزه فروش و بازاریابی بوده، هم برای سال ۲۰۱۸ و هم ۲۰۱۹، حدود ۴۵۰ میلیون دلار عنوان شده و نشان‌دهنده ۶۱ درصد از درآمد سال ۲۰۱۹ پالانتیر است.
وضعیت پالانتیر در ۲۰۲۰ کمی بهتر شد. در شش ماه اول سال، درآمد ۴۸۱ میلیون دلاری برای پالانتیر ثبت شد که رشد ۴۹ درصدی نسبت به دوره مشابه سال قبلش به حساب می‌آید و به شدت تلاش می‌کند تا هزینه‌هایش را در حوزه‌های فروش، بازاریابی، تحقیق و توسعه و همچنین هزینه‌های عمومی‌اش حفظ کند. در نیمه اول ۲۰۲۰، علی‌رغم افزایش درآمد پالانتیر، این شرکت توانست هزینه‌هایش را کنترل کند. آمار و ارقام نشان می‌دهد که هزینه‌های عملیاتی از ۱۵۷ درصد درآمد در نیمه اول سال ۲۰۱۹، به ۱۰۷ درصد درآمد در نیمه اول سال ۲۰۲۰ رسیده است. هرچند که این اعداد همچنان برای یک شرکت ۱۷ ساله بسیار بالا است.
علی‌رغم تلاش‌های بسیار، پالانتیر همچنان یک پیمانکار دولتی محسوب می‌شود
تفکیک درآمدهای این شرکت آمریکایی اهمیت زیادی دارد زیرا درنهایت به این سوال پاسخ می‌دهد که چقدر به قراردادهای دولتی وابسته است و آیا سعی دارد از این وابستگی بکاهد یا نه. باوجود اینکه اکثرا پالانتیر را به خاطر قراردادهای دولتی که دارد می‌شناسند اما در سال‌های اخیر سعی کرده به بخش خصوصی هم راه پیدا کند.
براساس اسکرین‌شات‌های منتشرشده، ریز جزئیات درآمدهای پالانتیر برای امسال و سال گذشته مشخص است. در نیمه اول امسال این شرکت توانسته ۲۵۸ میلیون دلار درآمد حاصل از بخش دولتی و ۲۲۴ میلیون دلار درآمد تجاری داشته باشد. درصورتی که در سال قبل درآمد دولتی شرکت ۱۴۶ میلیون دلار و درآمد تجاری آن ۱۷۷ میلیون دلار بوده است. با یک مقایسه ساده می‌توان به این نتیجه رسید که درآمد دولتی پالانتیر ۷۶ درصد و درآمد بخش تجاری فقط ۲۷ درصد رشد داشته است.
این نتایج کاملا با گفته‌های شرکت مبنی بر کاهش وابستگی‌اش به قراردادهای دولتی تناقض دارد درنتیجه باید دید آیا محصولات پالانتیر در فضای سازمانی و خارج از سنگر دولتی‌اش، مزیت رقابتی دارد یا نه؟ موضوعی که دراین اسکرین‌شات‌های منتشرشده بیشتر جلب توجه می‌کند این است که علی‌رغم همه هزینه‌هایی که درخصوص فروش و بازاریابی انجام داده، رشد درآمدی که مشاهده می‌شود به لطف مشتریان قدیمی شرکت است. در بخش دولتی باید گفت که ۱۰۲ میلیون دلار از ۱۱۲ میلیون دلار درآمد شرکت و ۴۳ میلیون دلار از ۴۷ میلیون دلار درآمد تجاری شرکت ماحصل مشتریان کنونی پالانتیر است. به عبارت ساده‌تر پالانتیر برخلاف گفته‌ها، همچنان وابستگی بسیار زیادی به مشتریان سابقش، به‌ویژه مشتریان دولتی‌اش دارد.
ما شبیه دیگر شرکت‌های فناوری نیستیم
حالا با همه این تفاسیر و ضرر و زیان‌های منتشرشده، پلانتیر قصد دارد شیوه ورود به بورسش به جای IPO به صورت Direct Listing باشد. یک سری از شرکت‌های فناوری با این روش وارد بورس شده‌اند، ازجمله اسلک، اسپاتیفای، آسانا، اسنوفلیک و یونیتی. هرچند که برخی‌ها معتقدند این کار پالانتیر کار پرخطری است و از سرمایه‌گذاران در سراسر دنیا خواستند که هیچ سرمایه‌گذاری در آن انجام ندهند.
پالانتیر در بیانیه‌ای گفته است که هیچ همکاری با حزب کمونیست چین نخواهد داشت و باوجود اینکه این کار شاید رشد شرکت را محدود کند اما پلتفرم‌هایش در چین جایی نخواهد داشت. همچنین این شرکت خاطر نشان کرده که با مشتریان و دولت‌هایی که مواضع یا اقداماتشان با ماموریت پالانتیر مبنی بر حمایت از دموکراسی لیبرال غربی، مغایرت داشته باشد هم وارد همکاری نمی‌شود. این شرکت با این توضیحات به نوعی خواسته به وال استریت نشان دهد که با دیگر شرکت‌های فناوری فرق دارد و شبیه آنها نیست.
در ادامه این توضیحات بد نیست اشاره‌ای هم به یادداشتی از الکس کارپ، مدیرعامل پالانتیر کنیم که در نوشته‌هایش فلسفه شرکت را اینطور بیان می‌کند: «رفاه و امنیت ما به داشتن یک نرم‌افزار موثر و مفید بستگی دارد. در شرایط ضروری یک نرم‌افزار مناسب به موسسات کمک می‌کند تا سرویس‌های مناسبی به بازار ارائه دهند. در مواقع بحرانی هم یک نرم‌افزار قدرتمند و کارآمد می‌تواند برای بقای یک سازمان حیاتی باشد. نرم‌افزارهای ما توسط ایالات متحده و متحدان آن در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. ازجمله مهمترین سازمان‌های دنیا، از آژانس‌های دفاعی و اطلاعاتی گرفته تا شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات مراقبت‌های بهداشتی، انرژی و تولید به بسترهای نرم‌افزاری ما متکی هستند. چالش‌ها و بحران‌هایی که در حال حاضر با آنها روبه‌رو هستیم و در آینده نیز همچنان با آنها مواجهیم، نشان‌دهنده ضعف سیستمی موسساتی است که به آنها وابسته‌ایم. مشتریان به دلیل اینکه زیرساخت‌های تکنولوژیکی آنها شکست خورده، از ما کمک خواسته‌اند.»
بد نیست بدانید که بنیان‌گذار پالانتیر پیتر تیل است. او از حامیان دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ بود و به خاطر همکاری‌هایی که با دولت دارد (و بالاتر به این همکاری‌ها اشاره شد) بسیار شناخته‌شده است. اخیرا هم گفته شده که پالانتیر مشغول ساخت ابزای برای وزارت بهداشت و خدمات انسانی (HHS) برای مقابله با ویروس کرونا بوده است. البته به خاطر همین همکاری‌هایش با نهادهای دولتی و به‌ویژه بخش مهاجرت و گمرک ایالات متحده هم به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
حتی با وجود اینکه برخی از کارکنان شرکت‌های بزرگ فناوری مانند گوگل، آمازون، مایکروسافت و سلزفورس نسبت به قراردادهایی که شرکتشان با برخی نهادهای دولت فدرال دارد، واکنش‌های بسیاری نشان داده‌اند اما گویا به گفته کارپ کارمندان پالانتیر با آغوش باز از پیچیدگی کار با دولت فدرال و نظارت دشمنان و تدوین برنامه‌های جنگی، استقبال می‌کنند.
این شرکت قصد دارد با نماد «PLTR» در بورس اوراق بهادار نیویورک فعالیت کند.
