پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
اگر از خوره‌های فیلم بپرسید، می‌گویند که تماشای فیلم سینمایی در نمایشگرهای بزرگ، تجربه‌ای جالب و به‌یادماندنی است و با تماشای آن در تلویزیون‌های خانگی تفاوت دارد. اما اگر متیو بال بتواند روش مورد نظر خودش را پیاده‌سازی کند، شرایط تغییر خواهد کرد. آقای بال، که سابقا سمت سرپرست استراتژی آمازون استودیوز را به عهده داشت، زمان زیادی را صرف فکر کردن به آینده فیلم و تلویزیون کرده است. لازم به ذکر است که آمازون استودیوز بخش تلویزیونی این شرکت به شمار می‌رود. آقای بال به خانه‌های کامپیوتری و متصل نیز بسیار علاقه دارد.
او می‌گوید: «نوعی از دوربین‌ها وجود دارند که از قابلیت ردیابی چشم برخوردارند و در گوشی‌های تلفن هوشمند به کار گرفته شده‌اند. حال تصور کنید که در حال تماشای یک فیلم اکشن هستید و تلویزیون هوشمند شما به این نوع از دوربین‌ها مجهز است. در این شرایط، دوربین‌ها نگاه شما را ردیابی می‌کنند و درست در زمانی که تمام حواستان به صفحه نمایش باشد، یک هیولا را نشان می‌دهند که به صورت ناگهانی از پشت در به بیرون می‌پرد.»
یا فیلم ترسناکی را در نظر بگیرید که کنترل چراغ‌های خانه را در دست دارد، در لحظات حساسی از فیلم، چراغ‌ها را روشن و خاموش می‌کند و از طریق بلندگوهای موجود در اتاق‌های دیگر، به شکلی ترسناک و مرموز، صداهای نامفهوم و حتی زمزمه نام تماشاگر را پخش می‌کند.
آقای بال بیان می‌کند که ایده‌های مذکور، هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارند. ولی واقعیت این است که تکنولوژی لازم برای عملی کردن آن‌ها وجود دارد. امروزه، لامپ‌های هوشمندی وجود دارند که مصرف‌کنندگان می‌توانند آن‌ها را تهیه کرده و مورد استفاده قرار دهند. «هو»یکی از این لامپ‌ها است که توسط غول هلندی تولید کننده محصولات الکترونیکی، یعنی فیلیپس طراحی شده است. این لامپ از طریق تلفن و صدا روشن و خاموش می‌شود و قابلیت تولید هزاران آهنگ و طرح سایه را دارد.
«12 میمون»، نام یک مجموعه تلویزیونی علمی تخیلی آمریکایی است که در سال 2015 پخش شد. برای کسانی که این سریال را تماشا می‌کنند، یک اپلیکیشن طراحی شده است. وقتی این اپلیکیشن دانلود می‌شود، خودش را با لامپ‌های خانه هماهنگ می‌کند و در هنگام پخش سریال، بنا به حال و هوای لحظات فیلم، به صورت خودکار رنگ و میزان روشنایی لامپ‌ها را تغییر می‌دهد.
مصرف‌کنندگان می‌توانند از پرده‌های مبتنی بر فرمان صوتی و تشک‌هایی که ضربان قلب و الگوهای خواب را ردیابی می‌کنند، استفاده کنند.
جی‌اس‌ام‌ای اینتلیجنس که بازوی پژوهشی یک نهاد تجاری فعال در صنعت موبایل به شمار می‌رود، تخمین می‌زند که خانه‌های هوشمند، بزرگترین بخش مصرف‌کنندگان اینترنت اشیا را به خود اختصاص خواهند داد (شکل زیر را ببینید). در حال حاضر، اغلب برنامه‌های کاربردی، به جای آن‌که جنبه آینده‌گرایانه سینماهای خانگی را تقویت کنند، عملکردی بی‌روح و کسل‌کننده دارند.
در کنار لامپ‌های هوشمند، محصولات نوآورانه دیگری نیز وجود دارد که طرفداران پر و پا قرص تکنولوژی می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند. پرده‌های مبتنی بر فرمان صوتی، جاروبرقی‌های روباتیک، تشک‌هایی که ضربان قلب، حرکت و الگوهای خواب را ردیابی می‌کنند و در صورت پایین بودن سطح بهداشت خواب کاربران از آن‌ها گلایه می‌کنند، نمونه‌هایی از همین محصولات و قابلیت‌های نوآورانه هستند. یخچال‌های مجهز به دوربین و وای‌فای نیز این امکان را برای کاربران خود مهیا می‌کنند که از تمامی نقاط جهان، مواد غذایی موجود در یخچال را مشاهده کنند.
اووم شرکتی است که در زمینه تحلیل‌های فناوری فعالیت می‌کند. الکساندرا رهاک، که سرپرستی بخش اینترنت اشیای این شرکت را به عهده دارد، اعلام کرده است:
«حفظ امنیت یکی از مواردی است که کاربران زیادی به دنبال آن هستند. زنگ درهای هوشمند، درون بخش داخلی خود به دوربین‌های نظارتی و حسگرهای حرکتی مجهز هستند. کاربران این نوع از زنگ‌ها از طریق تلفن همراه شخصی می‌توانند انتخاب کنند که آیا افراد پشت در را به داخل خانه راه می‌دهند یا خیر.»
شرکت آی‌دی‌سی به تحلیل بازار می‌پردازد. این شرکت برآورد می‌کند که در سال 2019، 833 میلیون عدد از انواع مختلف گجت‌های خانه هوشمند به فروش خواهند رسید. شرکت مذکور پیش‌بینی می‌کند که تا سال 2023 میلادی، این رقم دو برابر خواهد شد. در مشخصات اکثر این وسیله‌ها آمده که سه عنصر راحتی، آسایش و صرفه اقتصادی را به صورت یکجا فراهم می‌کنند.
.
و او یک خانه پیچیده ساخت
تمامی موارد ذکر شده، از نظر تئوری خوب به نظر می‌رسند؛ اما بن وود، که مدیر تحقیقات شرکت تحلیلی سی‌سی‌اس اینسایتس به شمار می‌رود، عنوان کرده که نصب و نگهداری از گجت‌های هوشمند، کار سخت و طاقت‌فرسایی است؛ چه برسد به تنظیم کردن آن‌ها برای همکاری با یکدیگر. وی چنین می‌گوید: «این کار نوعی سر هم بندی به سبک هث رابینسون است و نوعی پازل گروهی برای ایجاد اتصال به شمار می‌رود.»
البته خود آقای وود، در کنار شغلی که دارد، به شدت به وصله پینه کردن و اتصال همه چیز به یکدیگر علاقه دارد. او خانه خود را به یک خانه هوشمند تبدیل کرده و به حدی در این کار زیاده‌روی کرده که در سال 2017، یک جایزه اروپایی دریافت کرده است. پنجره‌ها و لامپ‌های خانه او با فرمان صوتی کار می‌کنند، برای هر کدام از اتاق‌ها سیستم حرارتی در نظر گرفته شده، بلندگوها از طریق تلفن همراه کنترل می‌شوند، درب‌ها به دوربین مجهز هستند و از تمامی مناطق جهان می‌توان قفل‌های آن‌ها را باز و بسته کرد.
پیاده‌سازی چنین خانه هوشمندی به 2 کیلومتر کابل شبکه نیاز دارد تا ورودی‌های لازم را به کامپیوترها ارسال کنند. این کامپیوترها داخل مجموعه‌ای از قفسه‌های فلزی نگه داشته می‌شوند و از بیرون مرکز داده قابل دیدن نیستند.
یکی از مشکلاتی که وجود دارد، این است که هر کدام از محصولات، شرکت سازنده مخصوص خود را دارند و همین موضوع باعث می‌شود که با یکدیگر همخوانی نداشته باشند. درست است، استانداردهایی برای این کار تبیین شده است: زیگبی و زدویو پروتکل‌های بی‌سیم شبکه‌ای هستند و برای آن دسته از پیام‌های رادیویی با توان پایین، که در گجت‌های خانه هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرند، طراحی شده‌اند. ولی اغلب شرکت‌ها ترجیح می‌دهند که استانداردهای اختصاصی خودشان را پیاده‌سازی کنند. تعداد زیادی از این شرکت‌ها، استانداردهای موجود را به شکلی پیاده‌سازی می‌کنند که از همکاری محصولات شرکت با تولیدات سایر شرکت‌ها جلوگیری شود.
تعداد شرکت‌هایی که به تولید محصولات و خدمات مرتبط با خانه هوشمند می‌پردازند زیاد است. تیم هت از جی‌اس‌ام‌ای اینتلیجنس بیان می‌کند: «موسسات مخابراتی دوست ندارند که صرفا به عنوان ارسال کننده بیت شناخته شوند. این موسسات مشتاق هستند که کسب‌وکارهایی جدید و با حاشیه سود بالا را پیدا کرده و در آن حوزه‌ها نیز به فعالیت بپردازند؛ از این رو، در مسیر تولید و عرضه محصولات مرتبط با خانه هوشمند قدم برداشته‌اند.»
ودافون که یک شرکت مخابراتی است، سرویسی به نام «وی – هوم» را تبلیغ می‌کند. وی – هوم به عنوان یک کنترل مرکزی برای دستگاه‌های خانه هوشمند عمل می‌کند. اس‌کی تلکام، یک شرکت کره‌ای است و محصولی به نام «ناگو» را روانه بازار کرده است. شرکت آمریکایی ای‌تی‌اند‌تی، سرویس «مدیر خانه هوشمند» را عرضه می‌کند.
نمونه‌های دیگر این شرکت‌ها، ماهیتی استارت‌آپی دارند. برای مثال به «وینک» اشاره می‌کنیم که با حمایت جنرال الکتریک تاسیس شده است. در کشور بریتانیا، حتی «بریتیش گس» که متعلق به دولت بوده و سابقا امتیاز انحصاری انرژی را در اختیار داشته، پا در میدان خانه‌های هوشمند گذاشته است. این کمپانی در سال 2013، نسبت به راه‌اندازی «هایو» که یک اکوسیستم خانه هوشمند به شمار می‌رود، اقدام کرده است.
این چند دستگی ریسک را برای پذیرندگان زودهنگام افزایش می‌دهد و مشکلاتی را ایجاد می‌کند که در نتیجه نصب گجت‌های وابسته به سرویس‌های خارجی ایجاد می‌شوند. سال گذشته، کمپانی سوئیسی لاجیتک، حمایت خود را از محصول هوشمند «هارمونی لینک» قطع کرد. هارمونی لینک با این هدف طراحی شده بود که گوشی‌های تلفن همراه هوشمند را به کنترل‌های از راه دور جهانی تبدیل کند.
«روولو» نام یک استارت‌آپ خانه هوشمند است که توسط گوگل خریداری شده بود. این استارت‌آپ در سال 2016 دست مشتریانش را در پوست گردو گذاشت و عنوان کرد که اپلیکیشن و سرویس‌های مربوط به خانه را متوقف خواهد کرد. یکی از کاربران که از اقدام مذکور ناراحت شده بود، نوشت: «خانه من از کار خواهد افتاد.»
بهترین شرکت‌هایی که می‌توانند مشکل چند دستگی را حل کنند، غول‌های اینترنتی مانند گوگل و آمازون هستند. این شرکت‌ها رهبری بازار رو به رشد بلندگوهای هوشمند را به عهده و این پتانسیل را دارند که تسلط خود بر کسب‌وکار خانه‌های هوشمند را افزایش دهند.
بنا به گفته آقای وود، تا همین چند وقت پیش، تصور بر این بود که خانه‌های هوشمند از طریق گوشی‌های تلفن همراه کنترل خواهند شد؛ ولی واقعیت چیز دیگری است.
درآوردن گوشی تلفن همراه از جیب، باز کردن قفل، انتخاب اپلیکیشن مربوطه و استفاده از آن برای روشن کردن چراغ‌ها، بسیار پیچیده‌تر و آزاردهنده‌تر از آن است که کسی به راحتی در اتاق راه برود و یک دکمه را فشار دهد.
وود معتقد است که صدا، راحت‌ترین و بهترین رابط کاربری به شمار می‌رود.
الکسای آمازون و گوگل هوم، دو نمونه از بلندگوهای هوشمندی هستند که بیش از دیگر محصولات خانه هوشمند مورد توجه و استقبال قرار گرفته‌اند. کانالیس، شرکتی است که در حوزه تحقیقات بازار فعالیت می‌کند. این شرکت برآورد کرده که در سال 2018 میلادی، 78 میلیون عدد از بلندگوهای هوشمند به فروش رسیده است. این آمار در مقایسه با سال 2017 دو برابر شده است. آمازون و گوگل هر کدام تقریبا یک سوم از این فروش را به خود اختصاص داده‌اند و یک سوم مابقی به غول‌های سه‌گانه چینی علی‌بابا، شیائومی و بایدو تعلق دارد (شکل را ببینید).
طبق نتایج نظرسنجی‌ها، حدود یک چهارم از صاحبان آمریکایی بلندگوی هوشمند، از این دستگاه‌ها برای کنترل دست کم یک وسیله دیگر استفاده می‌کنند.
گجت‌های خانه هوشمندی که توسط یک وسیله مرکزی کنترل می‌شوند، کارها را بر مصرف‌کنندگان آسان می‌کنند. شرکت‌های تولیدکننده کالاهای مصرفی، مشتاق هستند که دستگاه‌های خود را به قابلیت همکاری با بلندگوهای گوگل و آمازون مجهز کنند. تعداد زیادی از شرکت‌های فناور، در راستای ادغام الکسا و گوگل هوم با تولیداتشان، نسبت به تنظیم برنامه‌های مجوزدهی و طراحی اپ استورهایی به سبک گوشی‌های هوشمند برای توسعه‌دهندگان شخص ثالث اقدام کرده‌اند.
خانم رهاک معتقد است:
شرکت‌های تکنولوژیکی دو نکته مهم و ارزشمند را دنبال می‌کنند. اولین نکته این است که شرکت‌های برتر در بازار بلندگوهای هوشمند، با ترکیب کردن استاندارسازی و راحتی، می‌توانند به جایگاهی دست پیدا کنند که گوگل و اپل در بازار گوشی‌های هوشمند از آن برخوردار هستند.
نکته دوم عبارت است از این که خانه‌های متصل، جریان پرباری از داده را تولید می‌کنند که برای شناسایی سلایق و اولویت‌های مصرف‌کنندگان، یک گنجینه ارزشمند به حساب می‌آید. او می‌گوید: «تخصص شرکت‌های مذکور این است که از داده‌های شما استفاده کرده و چیزی را به شما بفروشند که فکر می‌کنید به آن نیاز دارید.»
اطلاعات برنامه‌هایی که کاربران تلویزیون‌های هوشمند تماشا می‌کنند، به شرکت‌های سازنده مخابره می‌شود. یک یخچال مجهز به دوربین می‌تواند اطلاعات سودمندی را از عادات غذایی صاحب خود به شرکت ارسال کند. حتی داده‌های به ظاهر ساده‌ای مانند زمان روشن بودن بودن چراغ‌های خانه، می‌تواند سرنخی خوبی باشد برای دستیابی به الگوهای سکونتی و زمان خواب و بیداری صاحبخانه. گزارش‌هایی منتشر شده مبنی بر این که تولیدکنندگان دستگاه‌های هوشمند و غول‌های فناوری، بر سر دسترسی به این داده‌ها و حجم جمع‌آوری آن‌ها با یکدیگر بحث و اختلاف نظر دارند.
به اعتقاد خانم رهاک، بسیاری از مصرف‌کنندگان در مورد اصول مدل خرید و فروش محصولات مرتبط با خانه‌های هوشمند اطلاعات کافی ندارند. در این مدل، سرویس مذکور در ازای جمع‌آوری حجم زیادی از داده‌های شخصی، در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.
حتی در بین متخصصان و اهالی فن هم اختلاف نظر وجود دارد. آقای وود می‌گوید:
من عاشق این محصولات هستم؛ ولی همکارانی دارم که به هیچ وجه قبول نمی‌کنند پای حتی یکی از این وسایل به خانه‌شان باز شود.
منبع: اکونومیست
