پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
دارایی‌های دیجیتال از زمان معرفی بیت‌کوین پیشرفت زیادی داشته‌اند. چیزی که به عنوان یک سیستم پرداخت فردبه‌فرد شروع به کار کرد، حالا مجموعه‌ای از کاربردها را تولید کرده است که همگی بسیار فراتر از هدف اصلی ارزهای رمزنگاری شده پیش رفته‌اند. با وجود این که بحث‌های بسیاری بر سر کارکرد اولیه دارایی‌های رمزنگاری شده‌ای مانند اتریوم و بیت‌کوین صورت گرفته، اما چیزی که همه بی چون و چرا می‌پذیرند این است که کاربرد ارزهای رمزنگاری شده صرفا پرداخت هزینه کالاها و خدمات نیست و حالا دیگر موارد استفاده متنوع‌تری دارند. در ادامه 5 مورد از مهمترین کاربردهای دارایی‌های رمزنگاری شده را مرور می‌کنیم که وسعت و عظمت انقلاب در حال وقوع فین‌تک را نشان می‌دهند.
.
کاربرد 1: پول نقد دیجیتال
پیش از آنکه اوضاع بر وفق مراد بیت‌کوین شود و به جریان اصلی تبدیل شود، بیشتر ابزار مورداستفاده و محبوبیت در بازارهای سیاه مانند سیلک رود و قمار بود. بعلاوه، بیت‌کوین برای خرید همه‌چیز، از کارت گرافیک گرفته تا تی‌شرت، توسط صدها نفر از پذیرندگان اولیه و تاجرین علاقمند به فناوری پذیرفته شده بود و مورد استفاده قرار می‌گرفت.
همزمان با افزایش هزینه‌های شبکه، بسیاری از پذیرندگان مجبور شدند حمایت خود از بیت‌کوین کر را رها کنند و در این بین، فرقه رو به رشدی از وفاداران بیت‌کوین کر (BTC) که با عنوان حداکثرگرایان یا ماکسیمالیست‌ها (Maximalists) شناخته می‌شوند، شروع به دفاع و طرفداری از بیت‌کوین کرده و آن را بیشتر به عنوان یک ذخیره ارزش معرفی کردند تا ابزاری برای تبادل. از آن‌جا که بیت‌کوین کر دیگر مناسب پرداخت‌های کم‌هزینه نبود، تب و تاب پرداخت‌های نظیر به نظیر به بیت‌کوین کش منتقل شد که در اواسط سال 2017 و به عنوان نسخه‌ای از بیت‌کوین متولد شد. از آن زمان تا کنون، شبکه بیت‌کوین کش توانسته با وجود هزاران تاجر که بیت‌کوین کش را هم در فروشگاه‌ها و هم به صورت آنلاین پذیرفته‌اند، هدف اصلی جامعه خود یعنی تسهیل پرداخت‌های سریع و کم‌هزینه را حفظ و محقق کند.
در همین حال، طی رونق عرضه اولیه ارزهای رمزنگاری‌شده (ICO) در سال 2017، انبوهی از پروژه‌های رمزنگاری شده به همراه توکن‌های پرداخت عمومی متولد شدند. این توکن‌های پرداخت عمومی به عنوان توجیهی برای جمع‌آوری سرمایه به این پروژه‌ها افزوده می‌شدند. زمانی که این پیچ و تاب در بازار ارزهای رمزنگاری شده در اوایل سال 2018 فروکش کرد، مشخص شد که توکن‌های پرداخت بومی ای‌آرسی20 (ERC20)، به سادگی عملی و امکان‌پذیر نبودند، چرا که اکثر آن‌ها به دلیل سرعت بالا و نقدینگی پایین از بین رفتند. دارایی‌های رمزنگاری شده‌ای که امروزه به عنوان ارزهای نظیر به نظیر جان سالم به در برده‌اند، تا حدود زیادی محدود به کوین‌های پیش از سال 2015 مانند دش و لایت‌کوین هستند.
.
کاربرد 2: پول قابل برنامه‌ریزی
در واقع، قراردادهای هوشمند پیش از بیت‌کوین نیز وجود داشتند و تصور می‌شود که توسط نیک سابو مطرح شدند. شایان ذکر است که یکی از محتمل‌ترین گزینه‌ها که به ساتوشی ناکاموتو، خالق ناشناس بیت‌کوین نسبت داده می‌شود، همین نیک سابو است. قراردادهای هوشمند در واقع کدهای قابل اجرای مبتنی بر بلاکچین هستند و زمانی که شرایط خاصی محقق شود، نتیجه به‌خصوصی را عملی می‌کنند. البته مشابه با اتریوم، بیشتر شبکه‌های رمزنگاری شده، از جمله خود بیت‌کوین، درجه‌ای از عملکرد قراردادهای هوشمند را دارا هستند.
آراس‌کی (RSK) یک پلت‌فرم قرارداد هوشمند را طراحی کرده است که روی امنیت بلاکچین بیت‌کوین و اثرات شبکه آن سرمایه‌گذاری می‌کند. از آن‌جا که سلطه بیت‌کوین بر آلت‌کوین‌ها، امسال با رشد همراه بوده، بنابراین جذابیت ساخت بیت‌کوین بیشتر از گزینه‌های دیگری مانند ترون و EOS است که میزان غیرمتمرکز بودنشان پایین‌تر است. در نتیجه، توسعه‌دهندگانی که پیش از این ممکن بود به سمت بلاکچین‌های به اصطلاح «نسل دوم» هجوم ببرند، مجبور شدند تا با دید کاملا جدیدی به بیت‌کوین نگاه کنند. در رابطه با شبکه بیت‌کوین کش نیز پروتکل دفتر کل ساده (Simple Ledger Protocol)، صدور زیرتوکن‌ها را تسهیل کرده است. این زیرتوکن‌ها با استفاده از کد دستورهایی ایجاد شده‌اند که ساتوشی در ابتدا در داخل پروتکل بیت‌کوین، آن‌ها را به کار گرفت.
.
کاربرد 3: وثیقه
وام دادن به یکی از مهمترین کاربردهای جنبش رو به رشد امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) تبدیل شده است و افراد را قادر می‌سازد تا وامهای پولی را برای ارزهای رمزنگاری شده وثیقه قرار دهند و برعکس. خدمات وام‌دهی مانند میکر (Maker)، کامپاوند (Compound) و اینستادپ (Instadapp)، روی شبکه اتریوم رشد کرده‌اند و دارایی‌هایی به ارزش صدها میلیون دلار، اکنون در پروتکل‌های وام‌دهی محبوس شده است. سایر راهکارهای وام‌دهی غیرمتمرکز شامل دارما (Dharma) و دی‌وای‌دی‌اکس (dYdX) است و این در حالی است که گزینه‌های متمرکز شامل سالت (Salt)، یوهودلر (YouHodler) و نکسو (Nexo) می‌شود که به مردم این امکان را می‌دهند تا در ازای مسدود کردن ارزهای رمزنگاری شده، وامهای پولی بگیرند. همچنین این امکان برای مالکان وجود دارد تا با قرار دادن ارزهای رمزنگاری شده خود در این پروتکل‌های وام‌دهی، سودهای سالیانه دریافت کنند.
.
کاربرد 4: حکومت
حکومت ممکن است هیجان‌انگیزترین کاربرد ارزهای رمزنگاری شده به نظر نرسد، اما رأی‌گیری On-chain، وسیله بسیار مناسبی برای اطمینان از مشارکت قابل اثبات رأی‌دهندگان است. استخراج‌کنندگان بیت‌کوین مدت‌هاست که با امضای بلوک‌های جدید، حمایت خود از تغییرات پروتکل را نشان می‌دهند و از این طریق، در حکومت ابتدایی مشارکت می‌کنند. برای مثال، در ماه ژوئن سال 2017، هشتاد درصد از هش‌ریت شبکه بیت‌کوین، حروف «ان‌وای‌ای» (NYA) را به بلوک‌ها اضافه می‌کردند تا با این کار، از توافق نیویورک (New York Agreement) حمایت کنند که در نهایت نیز با شکست مواجه شد.
با وجود دش (Dash)، حکومت بلاکچین نسبت به آن زمان بسیار پیشرفته‌تر شده است. دش یک مکانیزم رأی‌گیری بودجه موفقیت‌آمیز را معرفی می‌کند که توسط انبوهی از پروژه‌ها تطبیق داده شده است. حالا دیگر دارایی‌های رمزنگاری شده‌ای مانند زیرواکس (0x)، میکر، دیکرد (Decred) و دی‌فینیتی (Dfinity) وجود دارند که کارکردهای اولیه آن‌ها شامل حکومت نیز می‌شود. علاوه بر این، پروژه‌های رمزنگاری شده‌ای مانند آراگون، دارندگان توکن‌ها را قادر می‌سازند تا با استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا همان دی‌اپ‌ها (Dapp)، در تصمیم‌گیری‌های کلیدی رأی دهند و از این طریق، کاربرد حکومت را در دل خود جای می‌دهند. تا به امروز، مشارکت در حکومت درون‌زنجیره‌ای از طرف پروژه‌های رمزنگاری شده پایین بوده است و این مسأله نشان می‌دهد که بی‌میلی رأی‌دهندگان به چنین کاربردی، یک مشکل جهانی است.
.
کاربرد 5: دارایی‌های کمیاب
توکن‌های غیر قابل تعویض (NFT)، دارایی‌های دیجیتال منحصربه‌فردی هستند. آن‌ها معمولاً شامل موارد جمع‌کردنی مانند پوشش‌ها یا شخصیت‌ها در بازی‌ها می‌شوند و یا در بازی‌های واقعیت مجازی می‌توانند نمایانگر دارایی یا ملک دیجیتال باشند. از این رو، داد و ستد این دارایی‌ها در میان جمع‌کنندگان آن‌ها یا بازیکنان ممکن می‌شود و مالکیت کامل این موارد دارایی‌های جمع‌شدنی تضمین می‌شود. با این حال، به گفته «کریپتوکیتیز» یا «چیز ویزاردز»، نمی‌توان گفت که توکن‌های غیر قابل تعویض کاملاً غیرمتمرکز هستند، چرا که ارزش آن‌ها هنوز وابسته به یک قدرت مرکزی است که تصویر مرتبط با هر توکن را ذخیره می‌کند و دنیای مجازی‌ای که در آن اجرا می‌شود را کنترل می‌کند. با این وجود، احتمال آن بسیار است که توکن‌های غیر قابل تعویض به طور گسترده در ورزش‌های الکترونیکی و واقعیت مجازی به کار برده شوند. در نتیجه، دارایی‌های کمیاب جمع‌شدنی روزهای خوشی را در فضای ارزهای رمزنگاری شده در پیش دارند.
.
کاربردهای نوظهور دارایی‌های رمزنگاری شده
ارزهای رمزنگاری شده هنوز جوان هستند و از این رو، محقق شدن بسیاری از کاربردهای پیش‌بینی‌شده برای آن‌ها کمی زمان‌بر خواهد بود و علت آن اغلب این است که زیرساخت مورد نیاز آن هنوز در حال ساخت و توسعه می‌باشد. توکن‌های امنیتی، توکن‌های هیبریدی، ابزار مالی مشتقه، کالاهای رمزنگاری شده، کوین‌های خصوصی، استیبل‌کوین‌ها، توکن‌های کاری، توکن‌های تخفیف و موارد بی‌شمار دیگری که هنوز باید در راه تثبیت خودشان تلاش کنند، اما احتمال زیادی دارد تا به جایگاه ثابتی دست یابند، چرا که پذیرش و به‌کارگیری ارزهای رمزنگاری شده در حال افزایش است و اکوسیستم آن روز به روز کامل‌تر و بالغ‌تر می‌شود.
از ارز ذخیره ملی گرفته تا مستندات ثبت زمان، بیت‌کوین همچنان به اثبات تطبیق‌پذیری و همه‌کاره بودن خود ادامه می‌دهد. یکی از بهترین مزایای شبکه‌های بدون مجوز این است که همه افراد می‌توانند هر طور که برایشان مناسب است، از آن استفاده کنند و این استفاده می‌تواند از لایه پایه و یا از طریق لایه‌های ثانویه یا ثالث باشد. در طول یک دهه گذشته، فضای ارزهای رمزنگاری شده پیشرفت‌های چشمگیری داشته است. تا 10 سال آینده، دارایی‌های رمزنگاری شده، عملکردها و کاربردهایی را در اختیار ما قرار خواهند داد که ما هنوز تصور آن‌ها را هم نکرده‌ایم، چه رسد به طراحی‌شان.
منبع: News.Bitcoin.com
