پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
حامد کاظمی، فعال حوزه اینشورتک از چالش این روزهای استارتاپ‌های بیمه‌ای می‌گوید / اینشورتک‌ها جایگاه خاص خود را ندارند
امروز تحول دیجیتال برای صنعت بیمه نه یک انتخاب که ضرورتی است با اولویت بالا. در حال حاضر شرکت‌های بیمه در سرتاسر دنیا به این موضوع رسیده‌اند که اگر نخواهند با جریان تحول دیجیتال پیش بروند باید مترصد پیامد‌های جبران‌ناپذیری در آینده‌ای نزدیک باشند. در این میان باید اذعان داشت که در صنعت بیمه نقطه آغاز سفر تحول دیجیتال حمایت از فعالیت‌های نوآورانه به خصوص در اکوسیستم استارتاپی است. اما آنچه در صنعت بیمه کشور به‌واقع شاهد هستیم نقش کمرنگی است از حمایت. به خصوص از سوی نهاد ناظر که به نظر می‌رسد این روز‌ها در کمترین نقطه تعامل و گفت‌و‌گو با استارتاپ‌های بیمه‌ای قرار دارد؛ نیاز بزرگ اکوسیستم نوآوری بیمه کشور که برای بیان دیدگاه و تشریح مدل کسبوکار خود نیازمند فضایی است هر چند مختصر برای گفتمان و ساختن بستری برای تعامل.
ما همه چرخ‌دنده‌های یک سیستم هستیم
به نظر می‌رسد امروز تعامل استارتاپ‌های بیمه‌ای با دایره نظارت و رگولاتوری بیمه به نقطه حساسی رسیده است که البته موضوعی بعید و دور از ذهن نبود و نیست. این مسئله از همان سال‌های اول ظهور استارتاپ‌ها در صنعت بیمه و شروع فعالیت آنها و از جلسات جسته و گریخته آنها با بیمه مرکزی قابل پیش‌بینی بود و گمان می‌رفت که زمانی استارتاپ‌های بیمه‌ای در بازه زمانی خاصی با رگولاتور به بالاترین میزان اصطکاک برسند.
حامد کاظمی، مدیر توسعه کسبوکار رایین‌تک، نداشتن فضای مناسب گفت و گو برای بیان قابلیت‌های کسب و کار‌های نوپا در بیمه و عدم سازگاری قوانین سنتی بیمه با روند فعالیت استارتاپ‌ها را از چالش‌های امروز اینشورتک‌ها می‌داند که همه این موارد به مرور زمان سبب‌ساز ایجاد فضای کنونی شده‌اند.
کاظمی بزرگ‌ترین چالش استارتاپ‌های بیمه را عدم اختصاص جایگاهی مناسب برای آنها از سوی نهاد قانون‌گذار می‌داند و می‌گوید: «کاملاً قابل پیش‌بینی بود که رگولاتور با استارتاپ‌های بیمه در نقطه‌ای خاص به چالش برسد؛ چرا که از همان ابتدا تا امروز بزرگ‌ترین چالش بحث جانمایی استارتاپ‌ها در صنعت بیمه بوده است. کاملاً طبیعی است که اگر جایگاه ویژه‌ای برای شبکه کسب‌و‌کار‌های نوظهور متصور نباشیم یا نتوانیم در ساختار‌های موجود این جایگاه را برای آنها تعیین کنیم به حتم باید منتظر ازهم‌گسیختگی‌ها نیز باشیم.»
او با اشاره به سوءبرداشت‌هایی که از حضور و فعالیت استارتاپ‌ها در اکوسیستم صنعت بیمه وجود دارد، دو طیف استارتاپی و شبکه سنتی بیمه را نه در تقابل با هم که هم‌راستا و هم‌هدف می‌بیند که می‌توانند در همکاری با هم و پذیرش ظرفیت‌های بالقوه هم به دستاوردهای بزرگی برسند.
حامد کاظمی در بیان این دیدگاه مثال روشنی می‌آورد: «ما در صنعت بیمه اصطلاحی داریم که می‌گوید کیک صنعت بیمه باید بزرگ شود. اما امروز گمان بر این است که استارتاپ‌ها از راه رسیده‌اند تا سهم زیادی از این کیک را برای خودشان بردارند در حالی که زحمت درست کردن این کیک تا امروز به عهده عده زیادی به نام نمایندگان بیمه بوده است و حالا این تصور در صنعت بیمه حاکم است که استارتاپ‌های بیمه‌ای تازه‌وارد فقط برای کم کردن سهم نمایندگان از راه رسیده‌اند. این دیدگاه منشأ بزرگ‌ترین اختلاف‌ها بین دو طیف سنتی و نوپاست. در حالی که می‌توانیم به قضیه طور دیگری نگاه کنیم. بیایید این طور فکر کنیم که صنعت بیمه، نماینده‌ها و استارتاپ‌ها همگی در کنار هم به مثابه یک ماشین کیک‌پزی هستند. همه با هم کار می‌کنند و در آخر نیز هر یک به نسبت کاری که انجام داده است سهم خودش را برمی‌دارد.»
رئیس هیئت‌مدیره رایین‌تک، استارتاپ‌های بیمه‌ای را همچون چرخ‌دنده‌های تازه‌ای می‌داند که می‌توانند در همراهی با قطعات دیگر به کارکرد بهینه موتور صنعت بیمه کمک کنند به شرطی که در جایگاه وموقعیت مناسب خود قرار گرفته باشند.
او در این باره می‌گوید: «فکر کنید یک ماشین کیک پزی از قبل مشغول به کار بوده. حالا استارتاپ‌ها به عنوان یک چرخ‌دنده وارد سیستم این ماشین شده‌اند. کاملاً مشخص است که اگر این چرخ‌دنده در جای مناسبی قرار نگیرد و جای درستی برای آن تعیین نشده باشد کل کار موتور دچار اختلال می‌شود و خروجی مشخصی که تا پیش از این ایجاد می‌شد دیگر به دست نمی‌آید. با این اوصاف به نظر من اصلی‌ترین کاری که بیمه مرکزی باید انجام دهد قرار دادن چرخ‌دنده استارتاپ‌ها در جایگاه درست است. قاعدتاً یک سری از چرخ‌دنده‌ها که دیگر کارایی لازم را برای سیستم ندارند، حذف می‌شوند و چرخ‌دنده‌هایی که قابلیت همراهی و فعالیت در کنار چرخ دنده‌های جدید را دارند، می‌توانند مانند گذشته به فعالیت خودشان ادامه بدهند و حتی بهتر از قبل کار کنند.»
به عقیده کاظمی مهم‌ترین وظیفه‌ای که امروز بیمه مرکزی به دوش دارد تعیین جایگاه خاص اینشورتک‌ها در پیکره صنعت بیمه است.
اینشورتک‌ها باید انجمن تشکیل دهند
تعیین جایگاه خاص چرخ‌دنده‌های جدید چالش اول و آخر صنعت بیمه در مواجهه با کسب‌و‌کار‌های نوپا نیست، چرا که در این مواقع آنچه بیش از هر موضوع دیگری اهمیت دارد مسئله ایجاد هماهنگی بین تمامی اجزای سازنده سیستم است. در واقع ایجاد هماهنگی بین بازیگران جدید و کهنه‌کار صنعت از وظایفی است که نهاد ناظر بر عهده دارد تا با ایجاد هم‌افزایی میزان کارآیی اکوسیستم افزایش پیدا کند و از سوی دیگر تنش‌ها و گمانه‌زنی‌ها در تقابل با تازه‌واردان به کمترین میزان ممکن برسد.
کاظمی داشتن تشکلی منسجم و یکپارچه برای نمایاندن قابلیت‌ها و کارکرد‌های استارتاپ‌های بیمه‌ای را از مهم‌ترین نیاز‌های کسب‌و‌کار‌های نوپا در این صعنت تلقی می‌کند که می‌تواند نقش بزرگی در کاهش اصطکاک‌ها و سوءبرداشت‌ها از مدل‌های کسب‌و‌کاری جدید داشته باشد.
او در این باره می‌گوید: «اگر حتی فرض کنیم که یک موتور همه چرخ‌دنده‌هایش نیز در جایگاه درست خودشان جا گرفته باشند و هماهنگ با هم پیش بروند باز هم بعد از مدتی بین آنها اصطکاک‌هایی به وجود می‌آید. برای حل این مشکل روغن موتور اضافه می‌کنند که کارکرد اصلی آن کم کردن اصطکاک‌ها و متناسب کردن سرعت حرکت چرخ‌دنده‌ها و… است. به نظرم داشتن اتحادیه‌ای که زمان این اصطکاک‌ها را به خوبی بشناسد از نیاز‌های امروز استارتاپ‌های بیمه‌ای است. درست مانند اتحادیه صنفی نمایندگان که هزارگاهی تسهیل‌گر روند همکاری بیمه‌گران و رگولاتور با نمایندگان است.»
به نظر کاظمی تشکیل انجمن اینشورتک نه فقط به پایداری روند نوآوری در صنعت بیمه و همکاری بین دو طیف سنتی و نوپا کمک می‌کند که می‌تواند در بهبود چرخ‌دنده‌های اصلی صنعت بیمه و جایگزینی و جاگذاری مناسب آنها یاری‌رسان باشد.
او در این باره معتقد است: «ما امروز نه در اکوسیستم نوآوری صنعت بیمه که حتی در ارتباط با نهاد ناظر نیز هیچ نقطه تعامل و گفت‌و‌گوی مشخصی نداریم. انگار زبان مشترکی بین ما و بازیگران سنتی صنعت و نهاد‌های بالادستی وجود ندارد و خیلی از این سوءبرداشت‌ها از عملکرد استارتاپ‌های بیمه‌ای و عدم شناخت از نحوه کسبوکار آنها و کارکردشان از همین عدم گفت‌و‌گو و تعامل می‌آید. اینجاست که به نظرم داشتن یک انجمن منسجم می‌تواند در ایجاد فضای تعامل با نهاد ناظر و تمامی بازیگران اصلی صنعت بیمه مؤثر باشد.»
