پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
به نظر می‌رسد بنیان‌گذاران غول‌های فناوری بزرگی هم‌چون الون ماسک و جک دورسی، برای راه‌اندازی شرکت‌هایی که آن‌ها را به پرچم‌داران صنعت تبدیل و صاحب پول‌های کلان چند میلیون دلاری کرده است، تلاشی مضاعف داشته‌اند. بنیان‌گذاران تسلا و توئیتر، به ترتیب، در اوایل جذب سرمایه خود تنها به موفقیت‌هایی کوچک دست یافتند و سپس، آنقدر روی ایده‌های خود کار کرده‌اند تا بالاخره، به نتیجه رسیده و به پلکانی برای ترقی نام و آوازه‌شان در سراسر جهان بدل شده‌اند.
اگرچه داستان ترک تحصیل برخی از این بنیان‌گذاران پرآوازه در دوران جوانی، نظیر بنیان‌گذار فیسبوک، مارک زاکربرگ، برای اغلب افراد جالب و هیجان‌انگیز است، اما داستان همیشه هم به همین منوال پیش نمی‌رود. برای برخی از این بنیان‌گذاران، دستیابی به موفقیت در سنین جوانی اتفاق نیفتاده است. هرچند اغلب بنیان‌گذاران غول‌های فناوری جهان طعم اولین درآمد میلیونی خود را در دهه ۲۰ زندگی‌شان چشیده‌اند، اما برخی دیگر نظیر لری الیسون، بنیان‌گذار اوراکل، در دهه ۳۰ زندگی‌شان یا حتی بالاتر ، به این رویا دست یافته‌اند.
در این‌جا، لیستی از سن بنیان‌گذاران ۲۳ غول فناوری جهان را گرد‌آوری کرده‌ایم؛ سنی که در آن، برای نخستین بار شرکت‌هایشان را راه‌اندازی کرده‌اند.
الون ماسک، بنیان‌گذار تسلا – ۲۴ سال
سال: ۱۹۹۵
ماسک و برادرش کیمبال، شرکت زیپ دو (که در ابتدا شبکه اطلاعات پیوند جهانی نام داشت)، یک شرکت ارائه‌دهنده راهنمای شهری ویژه صنعت انتشار روزنامه‌هایی نظیر نیویورک تایمز و شیکاگو تریبون را راه‌اندازی کردند. شرکتی که چهار سال بعد، توسط شرکت کامپیوتری «کامپک» خریداری شد.
ماسک پس از آن در راه‌اندازی شرکت‌هایی نظیر ایکس.کام (که با پی‌پال ادغام شد) و برخی شرکت‌های دیگر که هم‌اکنون نیز در آن‌ها به عنوان مدیرکل فعالیت می‌کند شرکت کرد. شرکت‌هایی از قبیل: تسلا، اسپیس ایکس و ده بورینگ کامپنی.
مایکل دل، بنیان‌گذار دل – ۲۱ سال
سال: ۱۹۸۴
مایکل دل راه‌اندازی «دل تکنولوژی» را از خوابگاهش در دانشگاه تگزاس در آستین و به عنوان یک دانشجوی تازه‌کار آغاز کرد. ماجرای سرهم کردن کامپیوترها برای گذران وقت و کمک خرجی، کمی بعد آنقدر جدی شد که دل توانست خانواده‌اش را برای کنار کشیدن از درس و دانشگاه متقاعد کند.
دنیل ویسبرگ و کارلی زاکین، هم‌بنیان‌گذاران اسکیم – ۲۵ و ۲۶ سال
سال: ۲۰۱۲
دنیل ویسبرگ و کارلی زاکین نخستین بار زمانی همدیگر را ملاقات کردند که هر دو در خارج از کشور، در رم تحصیل می‌کردند . ویسبرگ دانشجوی دانشگاه تافتس بود و زاکین در یوپن تحصیل می‌کرد. پس از فارغ‌التحصیلی، هر دو کاری در ان‌بی‌سی نیوز پیدا کرده و هم‌اتاقی شدند.
این دو دوست، زمانی دست به کار شدند که دریافتند باقی دوستان و هم‌اتاقی‌هایشان، آن‌طور که آن‌ها اخبار را می‌شنوند، زندگی می‌کنند و حتی نفس می‌کشند، نیستند. آن‌ها در سال ۲۰۱۲، اخبار روزمره و مکالمات خود را تحت عنوان اسکیم راه‌اندازی کردند و اکنون، بیش از هفت میلیون مشترک دارند.
مارک زاکربرگ، بنیان‌گذار فیسبوک – ۱۹ سال
سال: ۲۰۰۴
زاکربرگ فیسبوک را با همین نام از اتاق خوابگاه خود در سال ۲۰۰۴ راه‌اندازی کرد. زمانی که در دانشگاه هاروارد یک دانشجوی سال دومی بود همان سال از دانشگاه کناره گرفت تا تمام وقت خود را صرف توسعه شبکه اجتماعی‌اش کند.
پیر امیدیار، بنیان‌گذار ای‌بی – ۲۳ سال
سال: ۱۹۹۱
چند سال پس از فارغ‌التحصیلی از داشنگاه تافتس ماساچوست، پیر به همراه چند تن از دوستانش یک شرکت نرم‌افزاری تحت عنوان «اینک دولوپمنت» در زمینه رابط کاربری رایانه با استفاده از قلم استایلوس راه‌اندازی کرد. شرکتی که چند سال بعد به یک شرکت خرید نرم‌افزاری به نام «ای‌شاپ» تغییر برند داد و مایکروسافت در سال ۱۹۹۶، آن را به قیمت ۵۰ میلیون دلار خریداری کرد. قبل از این‌که این خرید حتی نهایی شود، امیدیار در سال ۱۹۹۵ ای‌بی را راه‌اندازی کرد.
سوفیا آموروسو، بنیان‌گذار نستی گال – ۲۲ سال
سال: ۲۰۰۶
قبل از این‌که کسب‌وکار فروش آنلاین لباس خود را راه‌اندازی کند، بیکار بود. وی در سال ۲۰۰۶ توانست یک شغل امنیتی در آکادمی دانشگاه هنر سان‌فرانسیسکو پیدا کند و به صورت پاره‌وقت نیز به فروش لباس در ای‌بی پرداخت.
زمانی که در سال ۲۰۰۸ پول خوبی از فروش لباس در ای‌بی به دست آورد، شروع به راه‌اندازی فروش لباس آنلاین خود در یک وب‌سایت تحت عنوان نستی گال کرد. نامی که از آهنگ بتی دیویس الهام گرفته بود.
بیل‌گیتس، هم‌بنیان‌گذار مایکروسافت – ۱۶ سال
سال: ۱۹۷۲
بیل گیتس در دوران دبیرستان، به همراه یکی از دوستانش به نام پل آلن، دست به راه‌اندازی یک کسب‌وکار تحت عنوان «تراف-او-دیتا» زدند. شرکتی که فرایند تجزیه و تحلیل داده‌های جریان ترافیک جاده‌های واشینگتن را خودکار می‌ساخت.
این شرکت به فعالیت خود ادامه می‌داد تا این‌که دو دوست، دبیرستان را به اتمام رسانده، وارد دانشگاه شده و فارغ‌التحصیل شدند و در نهایت، در سال ۱۹۷۵ مایکروسافت را راه‌اندازی کردند. شرکت تراف-او-دیتا، نهایتا به دلیل ناموفق بودن مدل کسب‌وکاری که پل آن را ناقص و معیوب می‌خواند شکست خورد و از آن پس، دو رفیق روی مایکروسافت متمرکز شدند.
جری یانگ، هم‌بنیان‌گذار یاهو – ۲۵ سال
سال: ۱۹۹۴
یانگ، هم‌بنیان‌گذار یاهو، دیوید فیلو را در کلاس دکترای مهندسی برق دانشگاه استفورد ملاقات کرد. آن‌ها کار روی یاهو را به عنوان یک پروژه جانبی آغاز کردند با این هدف که بتوانند لینک‌های مورد علاقه خود در اینترنت را جستجو کنند. سرانجام دایرکتوری آنلاین آن‌ها تحت عنوان راهنمای جری و دیوید در شبکه جهانی وب طی تریلری دانشگاهی در سال ۱۹۹۴ راه‌اندازی شد. سایت، در پاییز آن سال، برای اولین بار یک میلیون نفر بازدید کننده پیدا کرد.
لیا باسک، بنیان‌گذار تسک‌رابیت – ۲۸ سال
سال: ۲۰۰۸
ایده راه‌اندازی تسک‌رابیت، اولین بار در یک گفت‌وگوی شبانه به فکر لیا و همسرش خطور کرد. زمانی که در مورد نحوه تهیه غذای سگ برای توله‌شان به نام کوب صحبت می‌کردند.
باسک در سال ۲۰۱۱، در مصاحبه‌ای با بیزینس اینسایدر گفت: «جالب نمی‌شود اگر به یک محیط آنلاین برویم و بگوییم غذای سگ لازم داریم، قیمتی را انتخاب کنیم که توان پرداختش را داریم و در همسایگی‌مان فردی را پیدا کنیم، شاید در همان لحظه در فروشگاه، که بتواند کمکمان کند؟»
فروشگاه در ابتدا «رانمایرند» نام‌گذاری شد. باسک از شغل خود در آی‌بی‌ام کناره گرفت تا بتواند روی ساخت شرکتش، که بعدها به تسک‌رابیت تغییرنام داد کار کند.
جک دورسی، بنیان‌گذار توئیتر – ۲۳ سال
سال: ۱۹۹۹
دورسی دوبار دانشگاه را رها کرد. زمانی که در دانشگاه اول خود، دانشگاه علم و صنعت میزوری در رولا مشغول تحصیل بود، اقدام به هک وب‌سایت شرکتی به نام خدمات مدیریت اتاق کنترل کرد و توانست به نقص امنیتی این وب‌سایت دست پیدا کند. گرگ کید، موسس شرکت سریعا دورسی را استخدام کرده و به نیویورک، جایی که دفتر شرکت در آن استقرار داشت انتقال داد.
دورسی در آن‌جا برای بار دیگر در دانشگاه نیویورک ثبت‌نام کرد اما باز هم پس از مدت کوتاهی کناره گرفت تا به همراه کید، به سان‌فرانسیسکو برود. این دو، به همراه هم دست به راه‌اندازی شرکتی نرم‌افزاری تحت عنوان «دی‌نت» زدند که تحویل یک‌روزه خریدهای آنلاین را میسر می‌ساخت. آن‌ها توانسته بودند سرمایه مورد نیاز برای راه‌اندازی شرکت را از طریق یک گروه سرمایه‌گذاری به نام باند آو انجلز تامین کنند با این حال، دیری نپایید که شرکت از کار افتاد. او تقریبا شش سال آینده را بیکار بود تا این‌که توئیتر را راه‌اندازی کرد.
ماسایوشی سان، هم‌بنیان‌گذار سافت‌بانک – ۲۴ سال
سال: ۱۹۸۱
حتی قبل از راه‌اندازی سافت‌بانک در سن ۲۴ سالگی نیز سان، یک میلیونر بود. وی به عنوان یک دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، از طریق دو سرمایه‌گذاری جداگانه پول خوبی به جیب زده بود: یکی اجاره کنسول‌های بازی‌های ویدیویی به کافه‌ها و رستوران‌های محلی، و دیگری توسعه یک مترجم الکترونیکی جیبی که در سال ۱۹۷۹ به شرکت شارپ الکترونیکس فروخته شد.
پس از بازگشت به ژاپن، سان شرکت سافت‌بانک را به عنوان یک توزیع کننده قطعات رایانه و نرم‌افزار راه‌اندازی کرد. شرکتی که از آن زمان، میلیاردها دلار روی استارت‌آپ‌های بزرگی نظیر اوبر، وی کامپنی (همان وی‌ورک) و دوردش سرمایه‌گذاری کرده است.
امیلی ویس، بنیان‌گذار گلاسیر – ۲۵ سال
سال: ۲۰۱۰
ویس، در زمان تحصیل در دانشگاه نیویورک، در یکی از برنامه‌های نمایشی تین ووگو به نام «پاشنه بلندها» به صحنه رفت. پس از فراغ‌التحصیلی نیز در همان شرکت به عنوان دستیار استایل مشغول به کار شد و هم‌زمان، وبلاگ خود را تحت عنوان «اینتو د گلاس»، در مورد صنعت مد و زیبایی بانوان راه‌اندازی کرد. وی وب‌سایتش را از ۴ صبح الی ۸ صبح مدیریت می‌کرد و هم زمان شغل تمام وقت روزانه خود در ووگو را نیز داشت.
در عرض یک‌سال، ویس توانست بازدید از صفحه خود را به یک میلیون بازدید در ماه برساند. پس از شغل خود در ووگو استعفا داد تا بتواند به صورت تمام وقت روی وبلاگش کار کند. چند سال بعد، ویس گلاسیر را راه‌اندازی کرد، که یک پلتفرم تجارت الکترونیکی برای دسترسی آسان و ارزان به محصولات بهداشتی و آرایشی بود.
ایوان اشپیگل، بنیان‌گذار اسنپ‌چت – ۲۲ سال
سال: ۲۰۱۱
اشپیگل ایده اسنپ‌چت را نخستین بار در کلاس طراحی محصولاتش در استنفورد در آوریل ۲۰۱۱ ارائه داد. پروپوزالی که در آن کلاس مطرح شد، با دوستان به اشتراک گذاشته شد و سپس برای همیشه از خاطرشان محو شد.
چند ماه بعد، در تابستان همان سال، اشپیگل به همراه هم‌بنیان‌گذاران، بابی مورفی و رگی براون اسنپ‌چت را راه‌اندازی کردند. اپلیکیشن در ابتدا با نام پیکابو و از منزل پدری اشپیگل در لس انجلس به راه افتاد. مدیرعامل اسنپ‌چت، برای این‌که بتواند بیشتر روی اپلیکیشن کار کند از دانشگاه کناره گرفت، هرچند که دوباره، در سال ۲۰۱۸ برای اتمام دوره تحصیل و کسب مدرکش به دانشگاه بازگشت.
جک ما، بنیان‌گذار علی‌بابا – ۲۹ سال
سال: ۱۹۹۴
جک ما شغل خود به عنوان آموزگار زبان انگلیسی را در یک دانشگاه محلی رها کرد تا بتواند روی راه‌اندازی یک شرکت ترجمه به نام آژانس ترجمه هایپو کار کند. زمانی که سعی می‌کرد به یک شرکت کمک کند تا پرداختی را از طریق این شرکت ترجمه بازیابی کنند، به آمریکا سفر کرد و در آن‌جا، نخستین سیستم کامپیوتری متصل به اینترنت را ملاقات کرد.
اولین چیزی که جستجو کرد آبجو بود، اما با تعجب متوجه شد که مرورگر، چیزی در مورد آبجوی چینی نمی‌آورد. آن‌جا بود که تصمیم گرفت یک شرکت اینترنتی برای چین راه‌اندازی کند. شرکتی که بعدها، علی‌بابا نام گرفت.
ویتنی ولف هرد، بنیان‌گذار بامبل – ۲۹ سال
سال: ۲۰۱۰
ولف به عنوان یک مقام ارشد در دانشگاه متدیست جنوبی، کسب‌وکار خود را تحت عنوان «هلپ آس پروجکت» راه‌اندازی کرد که با ارائه کیسه‌های مخصوص حمل بامبو، به قربانیان و آسیب دیدگان نشت نفت در بی‌پی واقع در خلیج مکزیک کمک می‌کرد. کیسه‌های ولف توانست توجه ملی را به خود جلب کند و سلبریتی‌هایی نظیر نیکول ریچی، دنیس ریچاردز و کارداشیان‌ها مورد استقبال قرار گرفت.
ولف، وارد مشارکت شد تا تیندر راه‌اندازی شود و در همان حال، اپلیکیشن، شبکه اجتماعی و سامانه دوست‌یابی آنلاین خود بامبل را هم راه‌اندازی کرد.
لری پیج و سرگی برین، هم‌بنیان‌گذاران گوگل – ۲۵ سال
سال: ۱۹۹۸
هم‌بنیان‌گذاران گوگل همدیگر را در سال ۱۹۹۵ ملاقات کردند. برین یک فارغ‌التحصیل دانشکده علوم کامپیوتر دانشگاه استنفورد بود و پیج قصد داشت وارد این دانشگاه شود. آن‌چه که آن‌ها در یک نگاه از هم دریافتند این بود که هر دو، بی‌پروا بودند. اما دوستی‌شان زمانی ریشه گرفت که با هم همکلاسی شدند و پیج به عنوان دانشجوی دکتری در دانشگاه ثبت‌نام کرد.
دو دوست، ابتدا کار خود را با یک پروژه تحقیقاتی آغاز کردند که «بک‌راب» نام داشت. اما چندی نگذشت که هر دو، از دانشگاه کناره‌گیری کرده و در سال ۱۹۹۸، گوگل را در گاراژ سوزان ووجیچی، مدیرعامل یوتیوب در منلو پارک کالیفرنیا به راه انداختند.
لری الیسون، هم‌بنیان‌گذار اوراکل – ۳۲ سال
سال: ۱۹۷۷
پس از این‌که الیسون برای بار دوم دانشگاه را رها کرد، در کالیفرنیا به انجام کارهای مختلفی مشغول شد و توانست مهارت‌های زیادی را در حوزه رایانه و برنامه‌نویسی کسب کند. سپس در یک شرکت فناوری با نام امپکس استخدام شد که یکی از مسئولیت‌هایش ساخت بانک اطلاعاتی برای سازمان سیا بود. وی به همراه دو تن از همکارانش، اد اوتز و بروس اسکات، شرکت را رها کرده و برای راه‌اندازی یک شرکت مشاوره بانک اطلاعاتی دست به کار شدند که «سافتور دولوپمنت لابراتوریز» نام گرفت. شرکت جدید آن‌ها، قراردادی با سازمان سیا بست مبنی بر راه‌اندازی یک بانک اطلاعاتی برای این سازمان و بر اساس زبان برنامه‌نویسی اس‌کیو‌ال. سیستم مدیریتی بانک اطلاعاتی که توسط این افراد راه‌اندازی شد، بر مبنای کدی با نام اوارکل ساخته شده بود که بعدها، همین نام را نیز روی شرکت گذاشتند.
الکسا ون تابل، بنیان‌گذار لرن‌وست – ۲۵ سال
سال: ۲۰۰۹
الکسا ون تابل، در دهه ۲۰ زندگی‌اش سخت مشغول تحصیل در مدرسه بازرگانی هاروارد بود، با این حال، بخش عمده‌ای از وقت وی صرف فکر کردن در مورد فقدان منابع مالی شخصی می‌شد. در نتیجه همین فکر و خیال‌ها، تصمیم گرفت هاروارد را رها کرده و در بحبوحه رکود اقتصادی سال ۲۰۰۸ میلادی، به نیویورک نقل مکان کند و شرکت تامین مالی شخصی خود را تحت عنوان لرن‌وست راه بیاندازد.
استیو جابز، هم‌بنیان‌گذار اپل – ۲۱ سال
سال: ۱۹۷۶
جابز و هم‌بنیان‌گذار دیگر اپل، استیو وزنیاک، قبل از این‌که دانشگاه را شروع کنند یا حتی دوست شوند، نخستین بار همدیگر را در سال ۱۹۷۱ و به واسطه یک دوست مشترک ملاقات کردند. آن‌ها اغلب با هم روی پروژه‌های فناوری کوچک کار می‌کردند و با هم، در جلساتی که توسط باشگاه کامپیوتری هومبرو در سال ۱۹۷۵ برگزار می‌شد، شرکت می‌کردند. جابز و وزنیاک در این جلسات به کامپیوتر علاقه‌مند شدند و دیری نپایید که این علاقه‌مندی و سرگرمی را به شرکتی تحت عنوان اپل تبدیل کردند.
این دو نفر در گاراژ منزل پدری جابز کار می‌کردند. همسایه‌ها اغلب جابز را می‌دیدند که بیرون از گاراژ، با شلوار جین و بالاتنه برهنه در حال کار کردن است.
باب پارسونز، بنیان‌گذار گوددی – ۳۳ سال
سال: ۱۹۸۴
پارسونز قبل از این‌که شرکت گوددی را در سال ۱۹۹۷ راه‌اندازی کند، یک شرکت نرم‌افزاری مالیاتی به نام «پارسونز تکنولوژی» را راه‌اندازی کرده بود. وی پس از این‌که نحوه کد نویسی را آموخت، این شرکت را در زیرزمین خانه شخصی‌اش در لووا راه‌اندازی کرد. مدتی نگذشت که پارسونز تکنولوژی تعداد کارمندان خود را به بیش از ۱۰۰۰ نفر افزایش داد و در سال ۱۹۹۴ آن را در ازای ۶۴ میلیون دلار به ای‌یونیت فروخت.
ژینا تراپانی، بنیان‌گذار لایف‌هکر – ۲۹ سال
سال: ۲۰۰۵
تراپانی از نخستین کارمندان گوکر مدیا بود که توسط نیک دنتون راه‌اندازی شده بود. تراپانی برای یک خواننده وبلاگ، کدی را نوشت که بعدها به سیستم نظردهی مورد استفاده در وب‌سایت‌های گوکر تبدیل شد.
دنتون توانسته بود این دامنه را با نام لایف‌هکر.کام در دسترس قرار داده و آن را خریداری کند. با این حال، او هیچ برنامه‌ای برای استفاده‌های کاربردی‌تر از این نوآوری نداشت و این در حالی بود که تراپانی، در مورد فرصت‌های بالقوه برنامه‌اش بسیار هیجان‌زده بود. بر همین اساس، دنتون وی را به عنوان ویرایشگر سایت معرفی کرده و به او اجازه داد تا بر اساس دیدگاه‌هایش، برنامه را توسعه دهد. سایتی که در اوایل سال ۲۰۰۵، با پشتیبانی گوکر و حمایت مالی سونی راه‌اندازی شد.
دیوید کارپ، بنیان‌گذار تامبلر – ۱۹ سال
سال: ۲۰۰۶
کارپ هیچ‌وقت دبیرستان را به اتمام نرساند (در ۱۴ سالگی ترک تحصیل کرد) و وارد دانشگاه نشد. با این حال، این امر او را از ورود به عرصه فناوری باز نداشت. وی توانست به عنوان مدیر ارشد فناوری در یک شرکت پیام‌رسانی آنلاین تحت عنوان یوربن‌بیبی استخدام شود. شرکتی که در سال ۲۰۰۶ به سی‌ان‌ای‌تی فروخته شد.
او از این فروش چند هزار میلیون دلار به جیب زد. پولی که آن را برای راه‌اندازی شرکت جدیدش، دیویدویل به کار بست. کارپ از دیویدویل برای توسعه شرکت‌های اینترنتی مختلفی اعم از تامبلر بهره جسته است.
جف بزوس، بنیان‌گذار آمازون – ۳۰ سال
سال: ۱۹۹۴
بزوس شغل خود را در شرکت سرمایه‌گذاری «دی‌ای شاو» رها کرد تا روی راه‌اندازی شرکت خودش کار کند. شرکتی که قرار بود یک کتاب‌فروشی آنلاین باشد. وی در آن زمان، به همراه همسرش مکنزی، به سراسر کشور سفر کرد تا این‌که آمازون را در سیاتل به راه انداخت. جالب این‌جا است که وی، در تمام طول رانندگی‌اش، روی برنامه کسب‌وکار خود در رایانه شخصی‌اش کار می‌کرد و یا از طریق تلفن همراه، با سرمایه‌گذاران صحبت می‌کرد.
منبع
Business insider
