پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فین‌تک است.
چگونه بنیان‌گذاران ۲۲ ساله‌ی بریکس در عرض ۲ سال یک کسب‌وکار میلیارد دلاری ساختند
هنگامی‌که هنریک دوبوگراس (Henrique Dubugras) و پدرو فرانچسکی (Pedro Franceschi) برزیلی الاصل، بنیان‌گذاران جوان استارت‌آپ بریکس در 16 سالگی همدیگر را ملاقات کردند، علاقه‌ای غیر قابل توصیف به برنامه‌نویسی داشتند. اما تقابل آن دو با مادران‌شان، که ناشی از شکاف بین نسل‌ها و عدم درک خانواده‌ها از جاه طلبی فرزندان است، مانع پیشرفت‌شان می‌شد.
ترس مادران این دو نوجوان، زمانی اوج گرفت که مدارکی دال بر نقض حقوق ثبت اختراع در ایمیل خود دریافت کردند. تهدید قانونی ارسالی از سوی شرکت اپل که فرانچسکی اولین بار پس از دست‌کاری در سیستم آیفون دریافت کرد، کافی بود تا خانواده‌ها، شروع به مقاومت در برابر فعالیت‌های آنلاین و وادار ساختن آن‌ها برای ترک هک کردن کنند.
اما کو گوش شنوا؟!
این دو نفر که اکنون در اوج جوانی و 22 سالگی خود قرار دارند، توانسته‌اند بالغ بر 125 میلیون دلار سرمایه بابت سرمایه‌‌گذاری سری C دومین کسب‌وکار پرداختی خود به دست آورند. کسب‌وکاری که در حال حاضر بیش از 1.1 میلیارد دلار ارزش دارد. با در نظر گرفتن سرمایه‌‌گذاری گرینوکز کپیتال (Greenoaks Capital)، دی اس تی (DST) و آی وی پی (IVP)، مجموع سرمایه جذب شده توسط فرانچسکی و دوبوگراس جوان به مرز 200 میلیون دلار نیز می‌رسد که رقمی قابل ملاحظه در حوزه فناوری‌های مالی است.
بریکس (Brex)، نام استارت‌آپی از سانفرانسیسکو است که توسط فرانچسکی و دوبوگراس جوان راه‌اندازی شده و قابلیت استفاده از کارت‌های اعتباری شرکتی را بدون ضمانت یا سپرده شخصی ممکن می‌سازد. استارت‌آپی که تحت حمایت سرمایه‌‌گذاران بزرگی چون پیتر تیل (Peter Thiel) و مکس لوچین (Max Levchin) به‌عنوان سرمایه‌‌گذاران به نام پی‌پال، یا کارل پاسکارلا (Carl Pascarella) به‌عنوان مدیر اجرایی ویزا و تنی چند از سایر سرمایه‌‌گذاران جسورانه جهان قرار گرفته است.
سامش دش (Somesh Dash)، از آی وی پی، طی بیانیه‌ای اعلام کرده است: «بریکس یکی از هیجان‌انگیزترین استارت‌آپ‌‌هایی است که تاکنون دید‌ه‌ایم».
سرمایه‌‌گذاری‌های اخیر صورت گرفته روی استارت‌آپ بریکس فرانچسکی و دوبوگراس را به جوان‌ترین بنیان‌گذاران استارتآپهای تک‌شاخ در جهان تبدیل کرده است که توانسته‌اند در حرکتی بی‌سابقه در طول تاریخ، با سرعتی باور نکردنی خود را در میان تک‌شاخ‌های برتر جهان جای دهند. بریکس در زمستان سال 2017 تاسیس شده است و امسال، تنها با گذشت مدت زمانی کوتاه، در ژوئن سال 2018 شاهد راه‌اندازی عمومی آن با عرضه کارت‌های اعتباری شرکتی به سایر استارت‌آپ‌ها بود‌ه‌ایم.
حتما می‌پرسید چطور این کار را کرده‌اند؟
دوبوگراس، مدیرعامل جوان استارت‌آپ بریکس با شرح رزومه طولانی خود برای تک‌کرانچ (techcrunch) ادغان می‌کند: «من دو تلاش ناکام داشته‌ام و یک تلاش موفق، و تلاشی که زمینه‌ساز موفقیت شده است».
در سن 14 سالگی، زمانی‌که اغلب ما نگران اتفاقات و رویداد‌هایی هستیم که دوران دبیرستان برایمان رقم خواهد زد، دوبوگراس نگران آینده کسب‌وکار دوم خود بود. او موفق به ساخت یک بازی آنلاین شده بود، اما با توجه به اطلاعیه‌های قانونی مربوط به نقض حق ثبت اختراع دریافتی از سوی والدین خود، مجبور شد به فعالیت‌های آنلاین خود در این زمینه خاتمه دهد.
طبیعتا، پولی که از طریق این بازی آنلاین به دست آمده بود، در مسیر آنلاینی مشابه آن مورد استفاده قرار گرفت. دوبوگراس با استفاده از درآمد خود از طراحی بازی‌ها، شرکتی جدید راه‌اندازی کرد که به دانش‌آموزان برزیلی کمک می‌کرد تا از مدارس آمریکایی اپلای بگیرند. او، که خود نیز علاقه داشت در استنفورد آمریکا (Stanford) ادامه تحصیل دهد، بسیار امیدوار بود تا بتواند دانش‌آموزان علاقه‌مند برزیلی هم‌نوع خود را در مورد فرایند‌های پذیرش در کالج‌های آمریکا مطلع سازد.
شرکت از حیث برخی موارد موفق بود و توانست بیش از 800،000 کاربر را از به خود جذب کند. اما نمی‌توانست پولی از این کاربران به دست آورد و از این رو، سرمایه اندک وی برای توسعه کسب‌وکار این‌چنینی کافی نبود.
دوبوگراس می‌افزاید: «سرمایه‌‌گذاران جسورانه زیادی در برزیل نبودند که حاضر به سرمایه‌‌گذاری روی کسب‌وکار یک نوجوان 15 ساله باشند.»
وی مدت زمان کوتاهی پس از کنار گذاشتن ادتک (edtech)، با جوان برزیلی اهل ریو، فرانچسکی آشنا شد (دوبوگراس اصالتا اهل سائو پائولو است). جوانی که اشتیاق او برای نوآوری را درک می‌کرد و خود نیز تشنه موفقیت بود. دو دوست و همکار، شروع به صحبت و هم‌اندیشی کرده و با توجه به علاقه فرانچسکی به فرایند‌های پرداخت آنلاین، پاگار.می (Pagar.me) را راه‌اندازی کردند.
پاگار.می توانست بالغ بر 30 میلیون دلار جذب سرمایه کند و با گردآوری حدود 100 کارمند و ارزشی بالغ بر 1.5 میلیارد دلار از تراکنش‌هایش در زمان فروش، به استارت‌آپی موفق در میان استارتآپهای پرداختی جهان مبدل شود. در نهایت، آن‌ها راز موفقیت را کشف کرده بودند و اکنون زمان تغییر رسیده بود.
دوبوگراس می‌افزاید: «ما قصد داشتیم برای ساختن آینده به سیلیکون ولی (Silicon Valley) بیاییم چراکه این‌جا همه چیز بزرگ‌تر و بهتر به نظر می‌رسد.»
به همین علت به سیلیکون ولی رفتند. در پاییز سال 2016، در استنفور ثبت‌نام کردند و تنها کمی پس از آن، با انبوهی از آمال و آرزو‌های بزرگ در مورد یک استارت‌آپ واقعیت مجازی با عنوان بیاند (Beyond) وارد شرکت وای کامبینیتر (Y Combinator) شدند.
دوبوگراس می‌گوید: «فکر می‌کنم این کار را فقط سه هفته انجام دادیم. ما متوجه شدیم که افراد مناسبی برای آغاز این کسب‌وکار نیستیم.»
دوبوگراس از شتابدهنده‌ی وای کامبینیتر به خاطر کمکی که به او کرد تا بفهمد در چه حوز‌ه‌ای از پرداخت موفق‌تر هستند، به نیکی یاد می‌کند.
دوبوگراس و فرانچسکی نیز همانند سایر موسسین شرکت‌ها و استارت‌آپ‌ها، از مشکل بزرگی که شرکت‌ها و موسسان آن‌ها با آن دست به گریبانند کاملا مطلع بودند و آن، دسترسی به اعتبار بود. بانک‌های بزرگ غالبا کسب‌وکار‌های کوچک را به چشم عواملی می‌بینند که توانایی موفقیت و بازگشت سرمایه را ندارند و عموما، تمایلی برای اعطای اعتبار به این شرکت‌ها نشان نمی‌دهند. به همین علت نیز اغلب چنین استارت‌آپ‌‌هایی برای همیشه در حاشیه باقی می‌مانند و فرصت شکوفایی را هرگز پیدا نمی‌کنند.
دوبوگراس و فرانچسکی، نه تنها شبکه‌ای گسترده از کارآفرینان استارت‌آپی را در رولودکس (Rolodex) خود داشتند، بلکه نبوغ و توانایی فین‌تکی لازم برای طراحی و راه‌اندازی یک کسب‌وکار کارت اعتباری را نیز داشتند که منحصرا برای موسسین شرکت‌ها و سرمایه‌‌گذاران طراحی شده باشد.
بنابراین بیاند را رها کرده و در آوریل سال 2017، استارت‌آپ بریکس را راه‌اندازی کردند. شرکت موفقی که به شدت شروع به رشد کرد و پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت. به‌طوری‌که فرانچسکی و دوبوگراس را متقاعد به خروج از استنفورد و پیگیری 24 ساعته کسب‌وکار جدیدشان کرد.
تسهیل دسترسی به داده‌های مالی و منابع اعتباری
استارت‌آپ بریکس هیچ نیازی به ضمانت‌های شخصی یا سپرده‌های امنیتی ندارد. پلتفرم نرم‌افزاری بریکس از اسکرچ (scratch) ساخته شده و از فناوری میرای شخص ثالث نیز استفاده نمی‌کند. این پلتفرم، بسیاری از بخش‌های ناامیدکننده و هزینه‌های شرکت‌ها را با ارائه چشم‌اندازی تلفیقی از هزینه‌های جاری آن‌ها تسهیل و حذف می‌کند. به‌عنوان مثال، در پایان هر ماه، مدیرعامل می‌تواند با استفاده از این پلتفرم کارآمد، به راحتی میزان هزینه‌های اختصاص یافته شرکت به اوبر یا آمازون را بررسی کند. به‌علاوه، استارت‌آپ بریکس می‌تواند سطح اعتباری 10 برابر بالاتری نسبت به هرجای دیگر در اختیار کارآفرینان قرار دهد و آن‌ها را قادر به صدور کارت، یا حداقل کارت‌های مجازی، آن هم لحظاتی پس از تکمیل برنامه آنلاین می‌کند.
دوبوگراس اظهار می‌کند: «مسیر ما بسیار مشابه با خط مشی اولیه استرایپ است؛ اما بسیار سریع‌تر از آن، چرا که شرکت‌های سیلیکون ولی در اعطای سرمایه بسیار خوب هستند, هرچند که جذب سرمایه به مراتب سخت‌تر است».
استارت‌آپ بریکس در بخشی از اطلاعیه‌های مالی خود، از راه‌اندازی یک برنامه پاداش نیز خبر می‌دهد که بر نیازها و الگو‌های هزینه سرمایه‌‌گذاران استوار است. ضمن این‌که این شرکت، درصدد اختصاص سرمایه برای جذب مهندسینی است تا با استفاده از آن‌ها، کسب‌وکار خود را به صورتی مشتری مدار و فراتر از محدوده فناوری‌های مالی توسعه دهد.
دوبوگراس می‌گوید: «ما می‌خواهیم کارت‌های اعتباری شرکتی را تحت تسلط خود در آوریم. ما می‌خواهیم هر شرکت منفردی در سراسر جهان، در هر زمینه‌ای که هزینه می‌کند، این کار را از طریق بریکس کارت انجام دهد».
منبع: Techcrunch
