پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
ماهنامه عصر تراکنش / هفته پایانی آذرماه؛ دقیقا همان روزهایی که آلودگی هوا چند روزی نفس کشیدن را برای اهالی تهران سخت کرده بود تا به‌تدریج به این باور برسیم که «تهران دیگر جای زندگی نیست»، میثم عبداللهی با دفتر تحریریه راه پرداخت تماس گرفت و از ما دعوت کرد تا برای رویداد «بلاک‌چین در حوزه فناوری‌های مالی» به شیراز برویم. مردد بودم، اما با نگاه به پنجره‌ای که درست رو‌به‌روی میز تحریریه قرار داشت و حجم آلودگی هوایی که دیدن یک آسمان آبی را روزها بود از من محروم کرده بود، تصمیمم را گرفتم که پنجشنبه صبح راهی شیراز شوم. شب قبل از سفر، زلزله به کمک آلودگی هوا آمد تا به هر طریقی که شده، نفس‌مان را بگیرد. سپری کردن شب تا صبح در ماشین و آلودگی هوا که حال با افزایش تردد وسایل نقلیه به‌خاطر زلزله بیشتر هم شده بود، راهی برای ماندن در تهران باقی نگذاشته بود. هواپیما که تیک‌آف کرد، از بالا تا چشم دید داشت، دود بود و دود. یک ساعت و 15 دقیقه طول کشید تا برسیم به شیراز. آسمان بالای سرمان آبی بود و آفتاب «جِنگ». نفس کشیدیم.
از رویداد بلاک‌چین چه خبر؟
«رویداد بلاک‌چین در حوزه فناوری‌های مالی» روز پنجشنبه سی‌ام آذرماه در ساختمان مدیریت دانشگاه شیراز برگزار شد. مرکز نوآوری دانشگاه شیراز، هاب شیراز، پیمنت اکسپرس و انجمن بلاک‌چین ایران برگزارکنندگان آن بودند. هیجان بالای قیمت ارزهای دیجیتال در هفته‌های گذشته باعث شده بود که شور و اشتیاق زیادی در حوزه بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتالی و همچنین فناوری پشت آن یعنی بلاک‌چین در بین دانشجویان و فعالان حوزه استارتآپی در شیراز وجود داشته باشد. فضای استارتآپی که تقریبا از یک سال پیش در این شهر و با فعالیت شتاب‌دهنده دیموند و همکاری مرکز نوآوری و کارآفرینی دانشگاه شیراز رونق گرفته، می‌تواند در سال‌های آتی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. به نظر شیراز کاملا آرام و بی‌و‌سروصدا و البته با سرعتی مناسب، در حال پیمودن مسیری است که بتواند بعد از تهران، به قطب استارتآپی کشور تبدیل شود.
و اما بعد…
در هشت شماره گذشته ماهنامه عصر تراکنش سعی کرده‌ایم در هر شماره، گزارشی از یک یا دو استارتآپ فین‌تک داشته باشیم. با این حال همواره این دغدغه را داشتیم که خودمان را به تهران محدود نکنیم و از بروبچه‌های فعال شهرهای دیگر هم حرف بزنیم. هرچند هدف از سفر به شیراز پوشش رویداد بلاک‌چین بود، اما گفت‌وگو با تیم پیمنت اکسپرس نیز فرصت مغتنمی بود تا سرآغازی باشد برای دیدن فعالیت‌های استارت‌آپ‌های فین‌تک دیگر شهرهای کشور. میثم عبداللهی بنیانگذار استارتآپ پیمنت اکسپرس است و متولد 1364. در دانشگاه مهندسی پلیمر خوانده، ولی بیش از آنکه با رشته دانشگاهی‌اش آشنایی داشته باشد، با ارز، ویزاکارت، وبمانی، مسترکارت و… آشناست.
آن‌طور که خودش می‌گوید به‌واسطه هزینه‌های زیاد شهریه دانشگاه آزاد از همان سال اول دانشگاه مجبور به کار کردن شده و از بازاریابی مواد غذایی و دارویی و ویزیتوری شروع کرده تا اینکه به‌واسطه یکی از اقوام با یکی از قدیمی‌ترین صرافی‌های شیراز (صرافی زند) آشنا می‌شود و به‌صورت پاره‌وقت در آنجا کار می‌کند؛ «کارپردازی یا همان نقد کردن چک‌ها اولین کاری بود که در صرافی انجام دادم و بعد از اینکه توانستم اعتماد صاحب صرافی را جلب کنم، صندوقدار شدم و پس از آن مسئول حواله‌های ارزی». با پایان یافتن دوره کارشناسی دانشگاه، خدمت سربازی مانع از ادامه فعالیتش در صرافی می‌شود. پس از یک سال‌ونیم خدمت به شیراز برمی‌گردد و تصمیم می‌گیرد کسب‌وکار خودش را راه بیندازد؛ «طی سال‌هایی که در صرافی کار می‌کردم، متوجه یک نیاز شدم. بیشتر صرافی‌ها در حوزه حواله‌های ارزی کار می‌کردند و در حوزه پرداخت‌های ارزی همیشه برای دانشجویان و افرادی که نیاز به پرداخت ارزی داشتند یک خلأ وجود داشت. برای مثال من شاهد بودم بسیاری از دانشجویانی که می‌خواستند از خدمات ویزا و مسترکارت استفاده کنند، به صرافی مراجعه می‌کردند، اما نمی‌توانستند کاری از پیش ببرند و همچنین تحریم ایران نیز مزید بر علت شده بود که این پرداخت‌ها صورت نمی‌گرفت.»
میثم عبداللهی ایده راه انداختن استارت‌آپش را با گرفتن یک دفتر کوچک عملیاتی می‌کند. او در مورد اینکه چطور در ابتدای فعالیتش توانسته چرخ کسب‌وکارش را بچرخاند، می‌گوید: «به‌واسطه آشنایی‌ام با تمام صرافی‌هایی که در شیراز فعالیت داشتند، آنان افرادی را که کار پرداخت ارزی داشتند، به من ارجاع می‌دادند و از این طریق توانستم کارم را پیش ببرم.»
پیمنت اکسپرس
سال 1394 که تب‌وتاب کسب‌وکارهای آنلاین و اینترنتی در کشور بالا بود، میثم عبداللهی تصمیم می‌گیرد کسب‌وکار خود را گسترش داده و آن را به فضای آنلاین نیز بکشاند و در همین راستا پیمنت اکسپرس راه‌اندازی می‌شود؛ «در واقع تا پیش از این ما با مشتریان سنتی خود در ارتباط بودیم و در جذب مشتری‌های جدید و به‌ویژه دانشجویانی که بیشتر با محیط وب و فضای مجازی سروکار داشتند، ضعف داشتیم. علاوه بر این، در شهرهای دیگر نیز مشتری داشتیم و نیاز به بستری آنلاین برای دسترسی راحت‌تر به آنها کاملا احساس می‌شد.»
با وجود این، در سال اول راه‌اندازی پیمنت اکسپرس، عبداللهی و تیمش نمی‌توانند موفقیتی در این زمینه کسب کنند و همچنان از طریق شبکه‌ها و کانال‌های سنتی که داشتند فعالیت خود را ادامه می‌دهند. آن‌طور که خودش می‌گوید مشکل از وب‌سایت پیمنت اکسپرس بود؛ «به‌دلیل اینکه در حوزه آی‌تی تخصصی نداشتیم، واقعا نتوانستیم سایت خوبی راه‌اندازی کنیم. به همین خاطر از یک جایی به بعد تصمیم گرفتیم که هزینه‌ای روی سایت انجام ندهیم و بیشتر تمرکزمان را روی پشتیبانی از مشتریان بگذاریم. به اعتقاد من نقطه‌ضعف همه کسب‌وکارهای آنلاینی که در زمینه خدمات ارزی کار می‌کردند، ضعف در پشتیبانی از مشتری بود. ما دقیقا روی همین موضوع دست گذاشتیم و به‌شدت مشتریان خود را حمایت می‌کردیم و توانستیم تعداد آنها را افزایش دهیم. با افزایش مشتریان، توانستیم از درآمدی که کسب کردیم، برای سایت هزینه کنیم که در آینده‌ای نزدیک می‌توانید ثمره آن را مشاهده کنید.»
فضای استارتآپی شیراز
دفتر پیمنت اکسپرس در حال حاضر در «هاب شیراز» و در محل ساختمان مرکز نوآوری دانشگاه شیراز قرار دارد. «هاب شیراز» دومین شرکت شتاب‌دهنده مشترک همراه اول و دانشگاه‌های کشور است که در مردادماه سال جاری فعالیت خود را آغاز کرده است. عبداللهی از دلایل حضورش در اینجا می‌گوید: «یکی از اهداف ما در اینجا تیم‌سازی است، چون تراکنش‌هایمان بالا رفته و به تعداد افراد بیشتری نیاز داریم. از طرفی جذب سرمایه‌گذار نیز یکی دیگر از اولویت‌های ماست که با حضور در هاب شیراز بیشتر می‌توانیم به این هدف دست پیدا کنیم.»
او تنها چالشی که این روزها نه‌تنها پیمنت اکسپرس، بلکه سایر استارت‌آپ‌های فعال در حوزه ارزهای دیجیتال با آن مواجه هستند را قانونگذاری می‌داند و معتقد است که اگر مشکل قانون در حوزه فین‌تک و به‌ویژه حوزه ارزهای رمزنگاری‌شده حل شود، استارت‌آپ‌های ایرانی از توانایی کافی برای فعالیت در حوزه بین‌المللی برخوردار هستند و حداقل می‌توانند بازار کشورهای حاشیه خلیج فارس و کشورهای همسایه نظیر افغانستان و پاکستان را از آن خود کنند.
عبداللهی نسبت به جامعه استارتآپی شیراز نیز نگاهی بسیار امیدوارانه دارد، ولی با این حال نمی‌تواند از نکات منفی نیز بگذرد؛ «وجه تمایز شیراز در قیاس با سایر شهرستان‌ها را می‌توان تعداد بالای نیروی فنی و کاربلد دانست. فقط نکته‌ای که وجود دارد، ضعف اعتماد به نفس است، احساس خودباوری کافی در بین آنان وجود ندارد. از طرفی دور بودن از پایتخت هم از عواملی است که باعث شده استارت‌آپ‌ها در شهرستان‌ها رشد کمتری داشته باشند.»
در پایان گفت‌وگو از او پرسیدم اگر در تهران موقعیت بهتری پیدا شود، حاضر است کسب‌وکارش را به تهران منتقل کند که در پاسخ گفت: «راستش را بخواهید من موقعی که تهران می‌آیم، از حجم آلودگی هوا و سروصدا قلبم درد می‌گیرد. هرچند موقعیت‌های فراوانی در تهران برای پیشرفت کاری وجود دارد، ولی هیچ‌وقت به ذهنم خطور نکرده که به تهران مهاجرت کنم. دوست دارم یک شعبه در تهران داشته باشم، اما می‌خواهم شعبه مرکزی‌ام شیراز باشد. باید بگویم پول درآوردن و کار همه زندگی ما نیست، بلکه لذت بردن از زندگی نیز مهم است.»
تهران جای زندگی هست؟
سفر دوروزه ما به شیراز تمام می‌شود و من در تمام طول پرواز به تهران، به جمله میثم عبداللهی فکر می‌کنم که می‌گفت: «من موقعی که تهران می‌آیم، از حجم آلودگی هوا و سروصدا قلبم درد می‌گیرد.» هواپیما به زمین می‌نشیند. باران باریده و تعداد اندکی ستاره هم در آسمان پیداست. می‌شود نفس کشید. به قول یکی از دوستانم «به‌جای اینکه باور کنیم تهران دیگر جای زندگی نیست، تصمیم بگیریم که دوباره تهران را به جایی برای زندگی تبدیل کنیم. هنوز می‌شود کاری کرد.»
