آشنایی با تجارت الکترونیک

تجارت الکترونیکی عبارت است از انجام هرگونه عملیات تجاری بصورت برخط و از طریق بستر اینترنت. این مدل و کسب و کار‌های برپایه آن سالهای اخیر رشد بسیاری داشته‌ است و پیش‌بینی می‌شود بیش از این نیز رشد کند. تجارت الکترونیکی به هر داد و ستد و تبادل مالی گفته می‌شود که در آن خرید و فروش کالا و یا خدمات از بستر اینترنت انجام شده و به واردات و یا صادرات کالا و یا خدمات منتهی گردد. کاربرد‌های تجارت الکترونیکی وسیع‌تر از خرید و فروش‌های خرد دارد، یعنی نه تنها شامل خرید و فروش از طریق اینترنت است بلکه سایر جنبه‌های فعالیت تجاری، مانند خریداری، صورت برداری از کالا‌ها، مدیریت تولید و تهیه و توزیع و جابه‌جایی کالا‌ها و همچنین خدمات پس از فروش را در بر می‌گیرد. البته مفهوم گسترده‌تر تجارت الکترونیک کسب و کار الکترونیک می‌باشد.
در چند سال اخیر رشد بی‌سابقه‌ای را برای تجارت الکترونیک، شاهد بوده‌ایم. بر اساس آمار محاسبه شده موسسات معتبر اقتصادی رشد متوسط ۵۴ الی ۷۱ درصد تا سال ۲۰۱۰ برای آن پیش بینی شده بود.

مدل‌های مختلف کسب و کار‌هایی که بر پایه تجارت الکترونیک ایجاد می‌شود، می‌توان در تقسیم بندی‌های زیر ارائه کرد:

• ارتباط بنگاه و بنگاه (B2B): به الگویی از تجارت الکترونیکی گویند، که طرفین معامله در آن بنگاه‌ها هستند.
• ارتباط بنگاه و مصرف کننده (B۲C): به الگویی از تجارت الکترونیک گویند که بسیار رایج بوده و ارتباط تجاری مستقیم بین شرکت‌ها و مشتریان می‌باشد.
• ارتباط مصرف کننده‌ها و سازمان‌ها (C۲B): در این حالت اشخاص حقیقی به کمک اینترنت فراورده‌ها یا خدمات خود را به شرکت‌ها می‌فروشند.
• ارتباط مصرف‌کننده با مصرف‌کننده (C۲C): در این حالت ارتباط خرید و فروش بین مصرف‌کنندگان است.
• ارتباط بین بنگاه‌ها و سازمان‌های دولتی (B۲A): که شامل تمام تعاملات تجاری بین شرکت‌ها و سازمانهای دولتی می‌باشد. پرداخت مالیات‌ها و عوارض از این قبیل تعاملات محسوب می‌شوند.
• ارتباط بین دولت و شهروندان (G۲C): الگویی بین دولت و توده مردم می‌باشد که شامل بنگاه‌های اقتصادی، موسسات دولتی و کلیه شهروندان می‌باشد. این الگو یکی از مولفه‌های دولت الکترونیک می‌باشد.
• ارتباط بین دولت‌ها (G۲G): این الگو شامل ارتباط تجاری بین دولت‌ها در زمینه‌هایی شبیه واردات و صادرات می‌باشد.