پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
آیدین عدالت از تبعات قطعی اینترنت برای کسبوکارهای حوزه فاوا گفت / بهرهمندی از اینترنت از حقوق اساسی شهروندان است
عضو هیئتمدیره و رئیس رسته سختافزار و ارتباطات سازمان نظام صنفی رایانهای استان تهران، ضمن ابراز تأسف و اعتراض جدی نسبت به عکسالعمل حاکمیت در برخورد با اعتراضات عمومی، در مورد تبعات قطعی اینترنت در جامعه هشدار داد.
به گزارش روابط عمومی سازمان نظام صنفی رایانهای استان تهران، آیدین عدالت در مورد تبعات قطعی اینترنت برای کسبوکارهای حوزه فاوا گفت: «اگر در یک شهر، کسی شبنامه اعتراضی پخش کند، حاکمان دسترسی به کاغذ و قلم را ممنوع میکنند؟ اگر کسی در خیابان اعتراض کرد، خیابان را برمیچینند؟ اگر کسی در دانشگاه اعتراض کرد، دانشگاه را منحل میکنند؟»
او ادامه داد: «طی جلسات و مکاتبات متعدد با مسئولین وزارت فاوا، شورای عالی فضای مجازی و دیگر نهادهای ذیربط در هفتههای اخیر در مورد رفع مسدودی سرویسها و دسترسی به اینترنت بینالمللی، بارها به ما گفته شد که این موضوع امنیتی است و از حیطه مسئولیت و تصمیمگیری ما خارج است. مسئله مربوط به امنیت ملی است و تا اطمینان از فروکشکردن اعتراضات، همین شرایط برقرار است. وزارت فاوا میگوید صرفاً مجری است و تصمیمگیری در مورد قطعی اینترنت و شبکههای اجتماعی در جای دیگری صورت میگیرد.»
آیدین عدالت با تأکید بر اشتباه تصمیمگیران در مورد مسدودسازی اینترنت گفت: «اینترنت ابزار گفتوگو و ارتباط است. نمیشود با حذف یک ابزار ارتباطی، پیام و تفکری را که با آن ابزار منتشرشده حذف کرد. شاید سرعت انتشارش کم شود ولی قطعاً از بین نمیرود. امروزه دسترسی آزاد به اینترنت از حقوق اساسی و نیازهای اصلی انسانهاست. اگر شهری آب باکیفیت ندارد، دولت بهفوریت برای رفع مشکل ورود میکند. اگر برق یا گاز قطع شود، بهسرعت برای حل کمبود یا قطعی آن برنامهریزی و اقدام میشود. چطور است که در خصوص قطعی اینترنت، دولت چنین رویکردی ندارد؟»
عضو هیئتمدیره سازمان نظام صنفی رایانهای استان تهران با بیان اینکه این سازمان یک نهاد صنفی است و پیگیری و رفع موانع کسبوکارهای حوزه فاوا ازجمله مأموریتهای آن است، بیان کرد: «اعضای هیئتمدیره سازمان نظام صنفی رایانهای هم در جلسات خصوصی و هم در بیانیههایی که منتشر کردهاند به جد و بهتفصیل از تبعات و تأثیرات ویرانگر قطعی یا محدودیت اینترنت و سرویسهای پایه بر کسبوکارهای حوزه فاوا گفتهاند. نه بر ما، نه بر مسئولانی که این تصمیم را گرفتهاند، پوشیده نیست که این اقدام چه بحرانهایی را در آینده دور و نزدیک رقم میزند. تعطیلی کسبوکارهای فاوامحور، از رونقافتادن کسبوکارهای سنتی که به فضای مجازی ورود کردهاند و نابودی جوانه امید در دل هزاران جوان کارآفرین یا فعال در این حوزه تنها گوشهای از تبعات فاجعهبار این اقدام است.»
عدالت با این توضیح که قطعی اینترنت صرفاً یک موضوع صنفی و تجاری نیست، افزود: «به ما میگویند شما یک تشکل صنفی هستید و صرفاً در حوزه صنفی و کسبوکاری اظهارنظر کنید. این گفته صحیح است و سازمان نظام صنفی رایانهای از اساس یک تشکل اجتماعی یا حزبی نیست و به مسائل سیاسی ورود نمیکند، ولی مگر مردمی که در کسبوکارهای حوزه فاوا مشغول به کارند، مردم دیگری هستند؟ بخش قابلتوجهی از همین مردم به شرایط موجود اعتراض دارند. به نابرابری اجتماعی، به بیبرنامگی اقتصادی، به ناکارآمدی سیاست خارجی، به فساد گسترده اداری، به عقبماندگی سیستم آموزشی و… مگر میشود کسی که به آینده امید ندارد، کسبوکار موفقی را اداره کند یا نقشی در سازندگی و بلوغ کشورش داشته باشد؟»
او در توضیحات بیشتری در مورد اتخاذ رویکرد صحیح در وضعیت حاضر گفت: «بهرهمندی از اینترنت آزاد از حقوق اساسی شهروندان است. نباید به بهانه امنیت، حقوق اساسی و آزادی بیان را محدود کرد. اینکه دال حاکمیت بر این مبنا استوار است که دسترسی به شبکههای اجتماعی ناقض امنیت شهروندان است، منطقی نیست. امنیت که فقط حفظ سطل زبالههای سطح شهر نیست. جوان این کشور امنیت شغلی میخواهد، امنیت اجتماعی میخواهد، امنیت درآمد و رفاه میخواهد. آیا امید به آینده جزو امنیت نیست؟ آیا خطرناکترین مجرمان همانها نیستند که امیدی به آینده ندارند؟»
عدالت در پایان با تأکید بر اینکه حاکمیت باید حق بهرهمندی تمامی شهروندان از اینترنت آزاد را به رسمیت بشناسد، گفت: «یکی از ارکان عدالت اجتماعی همین است. اینترنت آزاد و دسترسی به شبکههای اجتماعی موجب گفتوگو میشود. گفتوگو نیز باعث کاهش تنش و بحرانهای اجتماعی خواهد شد. گفتوگو و گزارشگری آزاد موجب کاهش فساد و مسئولیتپذیری بیشتر مسئولان حکومتی میشود. این چرخه یک جامعه سالم، بالغ، خوداتکا و امیدوار را میسازد. میگویند رم یکشبه ساخته نشد، درست است؛ اما کسی آجر اول را درست گذاشته بود. حاکمیت نیز برای تبلور یک جامعه سالم و پویا باید آجر اولی را که کج گذاشته، صاف کند.»