راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

ویروس کرونا هم نتوانست اینترنت را به آرمانشهر تبدیل کند / بررسی عملکرد فیسبوک و زوم در دوران کرونا

این نوشته، رونوشت فارسی مقاله‌ای است که به قلم کیتلین تیفانی، نویسنده حوزه تکنولوژی، در مجله آتلانتیک منتشر شده است.

چند هفته‌ای بود که مردم به تحقق وعده‌ای به نام آرمانشهر آنلاین ایمان آورده بودند، ولی باز هم سر و کله مشکلات پیدا شده است. روز تعطیل آخر هفته بود، همان آخرهفته‌ای که بعد از آن، تمامی کافه‌ها و رستوران‌های نیویورک بسته شدند. من و سه تن از دوستانم با رعایت فاصله ایمنی 6 فوتی، به شکل دایره‌ای روی زمین یک پارک نشسته بودیم و در مورد چیزهای جدیدی که به تازگی باعث حیرتمان شده بودند، باهم صحبت می‌کردیم.

من گفتم: «چیزهایی که یک هفته پیش برایم مهم بودند، دیگر هیچ اهمیتی برایم ندارند. در حال حاضر عاشق اینستاگرام شده‌ام؛ در حالی که اساسا شغل من، با علاقه نداشتن به اینستاگرام گره خورده است

من به واسطه شغلم، باید به تمام چیزهایی که در اینترنت وجود دارد، با دید انتقادی نگاه کنم؛ اما در شرایط کنونی، هیچ‌یک از عزیزانم نمی‌توانند به آپارتمان کوچک من بیایند و تنها رشته‌ای که من را به آن‌ها وصل می‌کند، همین اینترنت است؛ بنابراین دیگر نمی‌توانم انتقادی به آن داشته باشم. وقتی همراه با همکلاسی‌ سابقم می‌خواستیم از پارک بیرون برویم، رو به او کردم و گفتم: «بیا آرنج‌هایمان را به هم بزنیم! به امید دیدار!» دفعه بعد که او را دیدم، از طریق فیس‌تایم بود.

در حال حاضر، همه عاشق اینترنت شده‌اند. زندگی بسیاری از مردم از حالت عادی خارج شده است. برای برقراری ارتباط با کسانی که دلتنگشان هستیم، تامین مالی افراد نیازمند و هماهنگی برای آن دسته از اتفاقات جمعی که دیگر امکان انجام فیزیکی آنها وجود ندارد، مجبور هستیم آنلاین بودن را انتخاب کنیم.

از زمانی که فرمان ماندن در خانه در ایالات متحده اجرایی شده، میزان استفاده از پلتفرم‌های آنلاین به حدی افزایش پیدا کرده که به آستانه پوچی رسیده است: اریک یوآن که سمت مدیرعاملی زوم را به عهده دارد، به تازگی در یک پست وبلاگی اعلام کرد تعداد افرادی که روزانه از طریق این اپلیکیشن در جلسات مختلف شرکت می‌کنند، از 10 میلیون نفر در ماه دسامبر، به 200 میلیون نفر در ماه مارس رسیده است.

میزان استفاده روزانه از پلتفرم کنفرانس ویدیویی گوگل نیز در مقایسه با ژانویه، رشدی 25 برابری را تجربه کرده است. فیسبوک عنوان کرد در انتهای ماه مارس، میزان استفاده از سرویس پیام‌رسان این شرکت در کشورهایی که بیشتر از همه تحت تاثیر بیماری همه‌گیر کووید-19 قرار گرفته‌اند، با رشدی 50 درصدی روبرو بود. علاوه بر آن، در مناطق پرخطر، آمار تماس ویدیویی از طریق فیسبوک مسنجر و واتساپ دو برابر شده است.

وعده اولیه دنیای وب این بود که محلی برای خلاقیت و اشتراک دانش برای مردم جهان فراهم کند و با اتفاقاتی که رخ داده، مردم کم‌کم دارند به تحقق این وعده ایمان می‌آورند. تا همین چند ماه پیش، سال‌هایی را سپری می‌کردیم که در آن، دنیای تکنولوژی با واکنش‌های منفی شدیدی روبرو بود و هر روز سوالات جدیدی در مورد قدرت فراواقعی شرکت‌هایی از قبیل فیسبوک، گوگل و اپل مطرح می‌شد؛ اما امروز، همگی قدردان شرکت‌های مذکور هستیم و از این که اکثر ساعات بیداری‌مان را با محصولات آن‌ها سپری می‌کنیم، احساس خوبی داریم.

ایالت‌های مختلف آمریکا از مردم می‌خواهند خانه‌هایشان را ترک نکنند. کوین روس در نیویورک تایمز نوشته است:

بحران ویروس کرونا به ما نشان می‌دهد که آنلاین زندگی کردن چگونه است؟ برای سالیان طولانی، تصور می‌کردیم تکنولوژی ما را از هم دور می‌کند؛ ولی بحران کرونا به ما نشان داد اینترنت هنوز هم می‌تواند انسان‌ها را به هم نزدیک کند.

کوین روس

چند هفته بعد از انتشار این نوشته، جنا ورتام مقاله‌ای در نیویورک تایمز نوشت با این عنوان: «آیا ویروس کرونا وضعیت اینترنت را بهبود بخشیده است؟» او در این مقاله به نتیجه رسیده که بله، ویروس کرونا تاثیر مثبتی در بهبود اینترنت داشته است.

این فکر وسوسه‌انگیز است؛ ولی پختگی لازم را ندارد. پلتفرم‌های برتر در پذیرش حجم بالای فعالیت‌های اضافی و کاربردهای جدید دچار مشکل شده‌اند. آن دسته از تصمیم‌گیری‌ها که حتی در بهترین شرایط هم دشوار بودند و بدست انسان‌ها گرفته می‌شدند، اکنون توسط هوش مصنوعی انجام می‌گیرند. پلتفرم‌هایی که پایگاه بزرگی از کاربران داشتند، اکنون با حجم بالاتری از کاربر روبرو شده‌اند و این امر، باعث می‌شود به طعمه لذیذی برای هکرهای امنیتی تبدیل شوند.

قبل‌ترها که هشت ساعت از روزمان را پای گوشی‌هایمان می‌گذراندیم، شرکت‌ها مانند جاروبرقی داده‌های شخصی ما را جمع‌آوری می‌کردند؛ اکنون که با صمیمیت و اشتیاق بالاتری، تمام ساعات زندگی‌مان را پای تلفن‌های همراه سپری می‌کنیم، این شرکت‌ها بیست‌وچهار ساعته داده‌های ما را می‌بلعند. تنها دلیلی که باعث می‌شود از کار کردن با اینترنت احساس خوبی داشته باشیم، این است که در وضع موجود، تنها فعالیتی که می‌توانیم انجام بدهیم همین است. اما باید هوشیار باشیم؛ فشاری که به اینترنت وارد می‌کنیم، در نهایت می‌تواند اوضاع را بدتر کند.


فیسبوک و کرونا


فرمان‌های ماندن در خانه، در کل کشور آمریکا اجرایی شده‌اند و کمپانی فیسبوک نیز اعلام کرده که کارمندانش را به خانه فرستاده است. این شرکت در توضیحاتش اشاره داشته که ناظران محتوایی را نیز به خانه فرستاده، ولی به چند دلیل مختلف، بسیاری از آن‌ها امکان کار کردن از خانه را نخواهند داشت؛ تعدادی از این دلایل به شرح زیرند:

«داده‌هایی که ناظران محتوا با آن‌ها سروکار دارند، از حساسیت بالایی برخوردارند و نباید به شبکه خانگی انتقال داده شوند. وظایفی که ناظران محتوا به عهده دارند، دشوار و استرس‌آور هستند و بدون استفاده از منابع درون سازمانی، امکان انجام آن‌ها وجود ندارد.»

چند تن از افرادی که ناظر محتوا هستند، هنوز هم به فعالیت مشغولند، با این حال، فیسبوک نیز همانند پلتفرم‌های اینترنتی برتری از قبیل یوتیوب و توئیتر، تصمیم گرفته بیش از پیش از هوش مصنوعی استفاده کند. این شرکت اعتراف کرده که این اقدام، به افزایش آمار خطا خواهد انجامید.

نظارت بر محتوا، محدودیت‌های زیادی دارد. چنین کاری درست مانند این است که با استفاده از یک چاقوی کند، بخواهیم وسیله‌ای چند وجهی را برش بزنیم.

یک رایانه می‌تواند اطلاعات زیادی در مورد یک ویدیو یا جمله استنباط کند؛ از جمله این اطلاعات می‌توان به تعیین دفعات دیده شدن آن، شناسایی آی‌پی‌های به اشتراک‌گذاری‌کننده‌های آن، نوع برچسب‌گذاری آن، تعداد شکایت‌های انجام شده علیه آن و میزان تطابق آن با محتواهای غیرقانونی اشاره کرد.

سارا تی. رابرتس یکی از محققان حوزه راهبری اینترنت در دانشگاه یوسی‌ال‌ای است. او می‌گوید:

کامپیوتر به محتوای جمله یا ویدیو نگاه نمی‌کند و بر اساس محتوا تصمیم‌گیری نمی‌کند. اما انسان‌ها این کار را انجام می‌دهند. دیده می‌شود که الگوریتم‌های نظارتی، برای برخی محتواها بیش از حد سختگیری می‌کنند، برای برخی دیگر بیش از حد ساده می‌گیرند و بعضی حوزه‌ها را نیز به کلی نادیده می‌گیرند. نیروهای نظارت بر محتوای انسانی، از توانایی ادراک بهره‌مند هستند، منطقی‌تر عمل می‌کنند و می‌توانند تمامی انواع محتوا را مورد بررسی قرار دهند. در نتیجه خانه‌نشینی‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا، دست شرکت‌ها از مزایای بهره‌مندی از نیروهای انسانی نظارت‌کننده بر محتوا کوتاه شده است.

سارا تی. رابرتس یکی از محققان حوزه راهبری اینترنت در دانشگاه یوسی‌ال‌ای

او افزود: «به نظر می‌رسد شغلی که یک روز اعتبار و دستمزد پایینی داشت و معمولا به صورت قراردادی انجام می‌گرفت، اکنون به یکی از مهم‌ترین شغل‌های اینترنت تبدیل شده است. همیشه همین‌طور است، وقتی چیزی را از دست می‌دهیم، آن وقت است که به اهمیت بالای آن پی می‌بریم.»

گروهی از افرادی وجود دارند که مستعد ابتلا به اضطراب و فکرهای توطئه‌آمیز هستند؛ این گروه از مردم نباید زمان زیادی را در فضای آنلاین سپری کنند، ولی به دلیل وضعیت قرنطینه‌ای که پیش آمده، آن‌ها ساعات زیادی از روز خود را به صورت آنلاین می‌گذارنند. این موضوع باعث شده شغل ناظران محتوا بیش از پیش اهمیت پیدا کند.

سارا پولاک یکی از مدیران ارتباطات گروه سیاست‌گذاری فیسبوک است. هنگامی که من با او صحبت می‌کردم، فیسبوک به تازگی عملیات حذف کردن چند صفحه جدید که در رابطه با نورث‌وست فرانت فعالیت می‌کردند را به پایان رسانده بود. نورث‌وست یک سازمان طرفدار برتری نژادی سفیدپوستان است که در ایالت واشنگتن قرار دارد. این سازمان پادکست‌ تولید می‌کند و در این پادکست‌ها اعلام می‌کند که پس از به پایان رسیدن بحران چینی کرونا، سفیدپوستان وارد عرصه خواهند شد و برتری خود را اعلام خواهند کرد.

هنوز هیچ اتفاق فاجعه‌آمیزی برای فیسبوک اتفاق نیفتاده است، اما نشانه‌ها کم‌کم در حال ظهورند: این شرکت وعده داده بود که در تجربه کاربری این سایت، تغییری رخ نخواهد داد، ولی وقتی یک کاربر می‌خواهد در مورد محتوای نامناسب یک پست گزارش بدهد، با یک جعبه گفتگو روبرو می‌شود که در آن نوشته شده است: «لطفا در نظر داشته باشید ما در حال حاضر، به بازبین‌های کمتری دسترسی داریم.»

چندی پیش، هوش مصنوعی فیسبوک قصد داشت به افرادی که در مورد ماسک‌های پزشکی پیام‌های تبلیغاتی ارسال می‌کنند، ولی در بخش قیمت‌گذاری و تامین تخلف دارند، هشدار منع فعالیت بفرستد، ولی به اشتباه، به افرادی که در مورد ماسک‌های دست‌دوز پست منتشر می‌کردند، پیام هشدارآمیز فرستاد و اخطار داد که جلوی فعالیت آن‌ها را خواهد گرفت.

حتی قبل از شیوع ویروس کرونا نیز فیسبوک در بخش نظارت بر محتوا با مشکلات زیادی روبرو بود. در آن زمان، کاربران مدام به تصمیم‌هایی که توسط ناظران انسانی گرفته می‌شد انتقاد می‌کردند. نباید از این حقیقت غافل شد که پلتفرم فیسبوک، حدود 2.5 میلیارد کاربر دارد؛ بنابراین طبیعی است که یک اشتباه به ظاهر کوچک، به وقوع میلیون‌ها اشتباه دیگر منجر شود.

رابرتس عنوان کرد: «این مقیاس بالا، دقیقا همان چیزی است که ما را نگران کرده است. فیسبوک یک شبکه اجتماعی بزرگ بود و در حال حاضر، بیش از پیش بر تعداد کاربران آن افزوده شده است. این شرایط برای ما یک فرصت به شمار می‌رود. درسی که فرصت مذکور به ما می‌دهد، به این شرح است: ما تقریبا تمام زندگی دیجیتال‌مان را به دست گروه کوچکی از شرکت‌های منتخب سپرده‌ایم و این شرکت‌ها، اصلی‌ترین منبع ما برای بسیاری از بخش‌های مهم زندگی هستند. اتکای ما به این سیستم‌ها به شدت زیاد است و این اتکا، در نهایت به ضرر ما تمام خواهد شد

فیسبوک همزمان با روی آوردن به نظارت توسط هوش مصنوعی، تصمیم گرفته اولویت برخی اقدامات را کاهش دهد. اسپم کردن، یکی از مهم‌ترین آن‌هاست. در حال حاضر، افراط‌گرایی یکی از بزرگترین نگرانی‌های این سایت است، ولی اولویت‌بندی جدیدی دارد.

پولاک در این‌باره عنوان کرد:

گروه 350 نفری این شرکت که به صورت اختصاصی در مورد افراد خطرناک و نفرت سازمان‌یافته فعالیت می‌کند، به طور تمام‌وقت از منزل کار می‌کنند تا در طول بحران موجود، با لفاظی‌های افراطی مقابله کنند. آن‌ها باید در مورد بعضی اقدامات، ارفاق قائل شوند؛ تمرکز خود را از افرادی که در صفحه‌های شخصی فعالیت می‌کنند، بردارند و عمده توجه خود را به تهدیدهای مستقیم و بازیگران بدی معطوف کنند که بعد از منع شدن از فعالیت در این پلتفرم، دوباره سعی دارند به آن برگردند.

سارا پولاک یکی از مدیران ارتباطات گروه سیاست‌گذاری فیسبوک

تنها شرکت‌هایی می‌توانند ادعا کنند عمده نظارت خود را به صورت خودکار انجام می‌دهند که بزرگ باشند، بهترین منابع مهندسی را در اختیار داشته باشند و سال‌های سال برای توسعه ابزارهای مربوطه تلاش کرده باشند. پلتفرم‌های کوچک‌تر و جدیدتر، که هنوز در مرحله ثبت‌نام کاربران جدید هستند و کاربران هر روز از آن‌ها برای موارد کاربرد جدید استفاده می‌کنند، دوران سخت‌تری پیش رو خواهند داشت.

جیسون سیترون، سمت مدیر عاملی دیسکورد را به عهده دارد. او در گفتگو با من اشاره کرد، نرخ ثبت‌نام در پلتفرم او در دوران بحران، 200 برابر بیشتر شده و هر کاربر به طور متوسط، چهار ساعت از روزش را در این سایت سپری می‌کند. این پلتفرم گفتگو کمتر از پنج سال سن دارد و طی این چند سال، با مشکلاتی دست‌وپنجه نرم کرده که برای تمامی پلتفرم‌های تازه‌وارد به بازار پیش می‌آیند.

دیسکورد از آوریل تا دسامبر سال 2019 میلادی، 5.2 میلیون حساب را مسدود کرده که اغلب آن‌ها، یا جعلی بودند یا با قصد سوء‌استفاده افتتاح شده بودند. طبق گزارش‌ها، این وب‌سایت به عنوان محلی مناسب برای سازماندهی سفیدپوستان نژادپرست و گروه‌های افراطی نیز شناخته شده است.

سیترون گفت دیسکورد در مسیر افزایش مقیاس برای ارائه خدمات متنوع‌تر به پایگاه بزرگتری از کاربران، با چالش‌های فنی روبرو بوده است. افراد علاقمند به مطالعه انجیل و شرکت‌کنندگان در گروه‌های پیشاهنگی، در کنار طرفداران مطالب خنده‌دار و گیمرها، به عضویت این وب‌سایت درآمده‌اند و هر کدام در گروه‌های مختص به خود، فعالیت می‌کنند. این شرکت زمانی با اولین چالش بزرگ خود روبرو شد که می‌خواست ظرفیت شرکت‌کنندگان در پخش زنده را از 10 نفر، به 50 نفر برساند.

سیترون توضیح داد: «مدتی است تلاش می‌کنیم مقیاس زیرساخت‌هایمان را افزایش بدهیم؛ به شدت علاقمندیم سطح عملکرد دیسکورد را تقویت کنیم تا مردم از آن به عنوان بستری مناسب برای گذراندن وقت با دوستانشان استفاده کنند.»

او اشاره کرد که دیسکورد نیز مانند ردیت، به نظارت نیاز دارد. این شرکت یک گروه مجزا را به حفظ امنیت مشتریان اختصاص داده و ناظران به هنگام نیاز می‌توانند به این گروه مراجعه کنند. سیترون عنوان کرد اعضای این گروه به صورت تمام‌وقت، از خانه به کارشان ادامه می‌دهند. او گفت: «به گمان من، دیسکورد در یک وضعیت پایدار قرار دارد.»


تاثیر کرونا بر زوم


رشد غیر قابل کنترل، خودش به یک مشکل تبدیل شده است. یکی از نرم‌افزارهایی که بیشترین تاثیرپذیری را از همه‌گیری ویروس کرونا تجربه کرده، زوم نام دارد. زوم یک نرم‌افزار ارائه‌دهنده خدمات کنفرانس ویدیویی است که برای استفاده در محیط‌های اداری طراحی شده است، ولی در حال حاضر در برگزاری کلاس‌های مدارس، انجام قرارهای دوستیابی و برگزاری شام پسح نیز به کار گرفته می‌شود. یک بررسی موردی نیز با محوریت زوم انجام گرفته با این موضوع: وقتی تعداد کاربران یک پلتفرم که کاربران محدودی داشته، به شکل قابل‌توجهی افزایش پیدا می‌کند، چه اتفاقی می‌افتد؟

زوم چند نقص امنیتی دارد که باعث شده افراد بتوانند به آسانی و به صورت تصادفی، با افراد دیگر تماس بگیرند. همین دلیل موجب شد شرکت‌های رده‌بالایی مانند گوگل و اسپیس‌ایکس، استفاده از اپلیکیشن زوم را برای کارمندانشان ممنوع کنند. از مدارس دولتی شهر نیویورک نیز خواسته شده برای برگزاری کلاس‌های آموزش از راه دور، از پلتفرم زوم استفاده نکنند. چند هفته پیش، یکی از سهامداران زوم از این شرکت شکایت کرد. پلیس فدرال آمریکا مشخصا به زوم اشاره کرده و هشدار داده که امنیت سرویس‌های کنفرانس ویدیویی پایین است.

زوم بمبینگ نامی است که از اپلیکیشن زوم گرفته شده و به پدیده‌ای اشاره دارد که در آن، یک فرد بدخواه، وارد مکالمه بین دو نفر می‌شود و روی صفحه تماس، تصاویر نامناسب یا ترسناک به نمایش می‌گذارد. شوخی‌های زیادی با این پدیده انجام گرفته است؛ پای این شوخی‌ها حتی به ویدیوی ننگین یوتیوبی دو دختر یک فنجان، رسانه‌های خارج از اخلاق درباره مسائل جنسی و سخنرانی‌های نفرت‌پراکنانه نیز باز شده است.

بر اساس یک تحقیق که توسط نیویورک تایمز انجام گرفته، چند فرد شیاد قصد داشتند از طریق اینستاگرام، توئیتر، ردیت، ۴چن و مخصوصا دیسکورد، به جلسات الکلی‌های ناشناس، کلیسای کنگره‌گرایان و جلسات دست‌کم یک مدرسه راهنمایی که در پلتفرم زوم تشکیل می‌شوند، نفوذ کنند. (طی چند هفته گذشته، دیسکورد حدود 500 سرور را حذف کرده است، ولی یکی از سخنگویان اعلام کرده این قبیل از شیادان خیلی سریع عمل می‌کنند و ردیابی آن‌ها کار سختی است.)

زوم طی چند هفته گذشته تغییراتی در پلتفرم خود ایجاد کرده است. از جمله این تغییرات می‌توان به فعال کردن پیشفرض رمزهای عبور جلسات و خارج کردن بسته توسعه نرم‌افزاری فیسبوک از نسخه iOS اپلیکیشن این شرکت اشاره کرد. اقدام اخیر، باعث شد فیسبوک امکان جمع‌آوری اطلاعات کاربران زوم را نداشته باشد.

زوم عملیات اضافه کردن قابلیت‌های جدید روی برنامه را به مدت 90 روز متوقف کرده تا منابع انسانی زمان و انرژی بیشتری برای تمرکز روی مشکلات امنیتی و حریم شخصی داشته باشند. این شرکت یک قابلیت‌ داشت که میزان کلیک کردن کاربران روی پنجره‌های دیگر را ردیابی می‌کرد و بر اساس آن، به میزبان جلسه اعلام می‌کرد شرکت‌کنندگان، تا چه اندازه به جلسه اهمیت می‌دهند. شرکت مذکور این قابلیت‌ را نیز از پلتفرم خود حذف کرده است. تمامی این تغییرات در سریع‌ترین زمان ممکن و در واکنش به بحران انجام گرفته‌اند.

جیمز گریملمن، یکی از متخصصان سیاست‌گذاری اینترنت در دانشکده حقوق دانشگاه کرنل است. او عنوان می‌کند:

سیستم‌ها قبل از وقوع بحران نیز به صورت پیوسته سطح اقدامات امنیتی خود را ارتقا می‌دادند، ولی سطح و سرعت اقداماتی که در حال حاضر باید انجام شوند، بیشتر از قبل است. حجم اقدامات افزایش پیدا کرده است. جنس اقدامات نیز به‌گونه‌ای است که پیش‌زمینه زیادی در مورد آن‌ها وجود ندارد. یکی دیگر از تفاوت‌ها این است که در حال حاضر، اقدامات باید توسط نیروهایی انجام بگیرند که به دور از شرکت و به صورت دورکاری فعالیت می‌کنند.

جیمز گریملمن، یکی از متخصصان سیاست‌گذاری اینترنت در دانشکده حقوق دانشگاه کرنل

گریملمن اظهار داشت اولین چالش اخلاقی که صنعت در تاریخ خود با آن روبرو بوده، تبعیض جنسیتی در حوزه بازی‌های ویدیویی و خشونت سازمان‌دهی‌شده بوده است؛ بنابراین، اول از همه، مبارزه با این خرابکاری‌ها را هدف قرار داده و به سیاست‌گذاری و کسب دانش سازمانی در این حوزه پرداخته است. طی انتخابات سال 2016، شرکت‌ها توانستند اطلاعات زیادی در رابطه با نحوه مبارزه با دروغ‌پراکنی‌های سیاسی و فعالیت‌های جعلی سازمان‌یافته به دست آورند. پخش مستقیم یک تیراندازی گسترده در شهر کرایست‌چرچ که سال گذشته اتفاق افتاد نیز یک درس مهم به شرکت‌ها داد در رابطه با واکنش سریع به محتوای خشونت‌آمیز.

گریملمن اشاره کرد: «به اعتقاد من، ما در حوزه انتشار اطلاعات مربوط به سلامت عمومی نیز اتفاق مشابهی را تجربه می‌کنیم. برخی پلتفرم‌ها با چالش‌های این حوزه آشنا هستند و برخی دیگر در حال یادگیری‌اند.»


اینترنت؛ آرمانشهری آکنده از مهربانی و حسن نیت!؟


درست است که نقض‌هایی در اینترنت وجود دارد، ولی مزایای آن به حدی زیاد هستند که برای دوست داشتنش کافی باشند. اطلاعات مهمی در این بستر در حال چرخش‌اند. شبکه‌ای از افراد مختلف، خیلی زودتر از دولت‌ها، اخبار را در اینترنت منتشر و توزیع می‌کنند. همچنین، با استفاده از فضای دیجیتال، می‌توانیم در هر زمان و هر مکان، به پیش‌بینی‌هایی که افراد در مورد آینده دارند، دسترسی داشته باشیم.

در طول تاریخ اینترنت، همواره بدترین اتفاق‌ها، مهم‌ترین تغییرات را رقم زده‌اند: تبعیض جنسیتی در حوزه بازی‌های ویدیویی، اولین بحران بزرگ شبکه‌های اجتماعی بود. نشانه‌ها حاکی از این هستند که ویروس کرونا، چالش بزرگ دیگری را رقم خواهد زد.

ژوائو کارلوس ماژلان و کریستین کتزنباک، دو محقق هستند. این دو، ماه گذشته یک مقاله را به صورت گروهی در نشریه اینترنت پالیسی ریویو به چاپ رساندند. در این مقاله آمده است:

بیماری همه‌گیر کرونا به ما کمک کرد متوجه شویم نحوه قانون‌گذاری پلتفرم، تا چه حد شکننده و آسیب‌پذیر است.

ژوائو کارلوس ماژلان و کریستین کتزنباک

آن دو اشاره کردند از سال 2009 به بعد، رهنمودهای جامعه توئیتر حدود 300 بار دستخوش تغییر شده‌اند و اغلب این تغییرات، در پی یک اتفاق عظیم رخ داده‌اند. در حال حاضر نیز به اقتضای مشکلاتی که در لحظه پیش می‌آید، تغییرات کوچکی اعمال می‌شود.

چند روز پیش، کمپانی فیسبوک اعلام کرد میزان سختی عملیات بازار سال پیام در واتساپ را افزایش خواهد داد. هدف از این اقدام، به احتمال زیاد، افزودن اصطکاک به فرآیند انتشار اطلاعات نادرست بوده است. در حال حاضر، کاربران واتساپ به صورت همزمان، تنها می‌توانند به یک نفر لینک ارسال کنند؛ در حالی که قبلا می‌توانستند هر لینک را برای تعداد بالاتری از افراد بفرستند.

طی ماه‌های پیش رو، به احتمال زیاد شاهد تغییراتی تدریجی در فضای اینترنت خواهیم بود. این اتفاق، باعث می‌شود پس از به پایان رسیدن بحران، اینترنت به فضای بهتری تبدیل شود. ویروس کرونا نتوانسته اینترنت را به آرمانشهری آکنده از مهربانی و حسن نیت تبدیل کند. متاسفانه در کنار انتشار لحظات شاد زندگی و انتقال کمک‌های مالی به حساب‌های بانکی افراد غریبه، اتفاقات ناگواری نیز در این فضا اتفاق می‌افتد.

دستاوردی که این بحران برای ما داشته را در این جمله می‌توان خلاصه کرد: تعدادی از شرکت‌ها، زمانی آرزو داشتند کل دنیای ما را در دست داشته باشند؛ اکنون که به آرزویشان رسیده‌اند، زمان آن فرا رسیده که با شدت بیشتری از آن‌ها انتقاد کنیم. آن‌ها باید یاد بگیرند که مسئولیت چه معنایی دارد.

منبع Theatlantic
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.