پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
فدرال‌رزرو، سوپاپ اطمینان آمریکا / قدرتمندترین نهاد مالی دنیا چگونه کار می‌کند؟
اعضای فدرال‌رزرو وجود این نهاد را به معنای یک واحد متمرکز و یک بانک مرکزی سنتی رد می‌کنند، آنها فدرال‌رزرو را بسیار برجسته‌تر از یک بانک مرکزی متمرکز می‌دانند.
ماهنامه عصرتراکنش / سیستم فدرال‌رزرو یا بانک مرکزی ایالات متحده را احتمالاً می‌توان قدرتمندترین موسسه مالی در جهان نامید. اگر بخواهیم این سیستم را تحت‌اللفظی ترجمه کنیم، آن را باید سیستم ذخیره فدرال بنامیم که در سال 1913 توسط کنگره ایالات متحده تأسیس شد تا یک سیستم پولی و مالی ایمن، انعطاف‌پذیر و باثبات در آمریکا شکل بگیرد.
فدرال‌رزرو یک ساختار مبتنی بر سیستم فدرالیته آمریکاست. نهاد مرکزی آن در واشنگتن دی‌سی قرار دارد و 12 بانک مرکزی منطقه‌ای فدرال در ایالات متحده وجود دارد که هر یک مسئولیت یک منطقه جغرافیایی خاص از ایالات متحده را بر عهده دارند و نیازی نیست تصمیمات آنها توسط رئیس‌جمهور یا هر مقام دولتی دیگری تأیید شود. با این حال فدرال‌رزرو تحت نظارت مستقیم کنگره آمریکا قرار دارد و باید در چارچوب اهداف سیاست اقتصادی کلان و سیاست اقتصادی دولت کار کند. بسیاری آن را به‌آسانی فدرال‌رزرو می‌خوانند و شاید کمتر کسی باشد که بگوید بانک مرکزی آمریکا یا اینکه به زیرمجموعه و ساختار فدرال‌رزرو توجه کند.
.
آمریکا چگونه به فدرال‌رزرو رسید
در قرن نوزدهم میلادی اگرچه ایالات متحده به‌شدت به یک ساختار و نظام مالی یکپارچه نیاز داشت، اما تصمیم‌سازان نتوانستند تا قبل از پایان این سده به یک نتیجه مشخص برای تشکیل یک نهاد متمرکز و سوپاپ اطمینان برای آمریکا دست پیدا کنند؛ از همین رو با ضرر و ضربه‌های فراوانی روبه‌رو شدند. نکته اینجا بود که شاید نظام اقتصادی بازار آزاد این نگرانی را داشت که این نظام تحت تأثیر یک نهاد مالی دولتی قرار گیرد که نتواند کار خود را انجام دهد، اما در نهایت مجبور به ساخت چنین نهادی شدند.
هرچند این اتفاق برای آمریکا بسیار دیر بود، اما رخ داد؛ چراکه اختلالات شدید اقتصادی به‌دلیل بحران در بانکداری آمریکا باعث شده بود که ورشکستگی‌های شدید تجاری در آمریکا رخ دهد. یک بحران جدی اقتصادی در سال 1907 منجر به این شد تا همگی یک تصمیم جدی برای ایجاد یک موسسه مرکزی در راستای جلوگیری از بی‌ثباتی اقتصادی و اختلال در ساختار پولی و مالی کشور بگیرند. از همین رو با تصویب نهاد فدرال‌رزرو 12 منطقه فدرال در بوستون، نیویورک، فیلادلفیا، کلیولند، ریچموند، آتلانتا، شیکاگو، سنت‌لوئیس، مینیاپولیس، کانزاس‌سیتی، دالاس و سان‌فرانسیسکو مستقر شدند.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
اولین رئیس فدرال‌رزرو
اولین رئیس فدرال‌رزرو چارلز سامنر نام دارد. او اولین فردی است که به ریاست فدرال‌رزرو تکیه زد. او که حقوق خوانده بود، پیش از تصدی این سمت در مقام وزیر تجارت و فرمانداری ماساچوست حضور داشت و سپس با معرفی «وود رو ویلسون»، رئیس‌جمهور وقت در آگوست 1914 به جایگاه ریاست رسید و در سال 1916 آن را ترک کرد.
[/mks_pullquote]
.
گفتنی است تقسیم‌بندی این 12 منطقه بر اساس مناطق تجاری حاکم بر ایالات متحده صورت گرفته تا هر کدام یک فدرال‌رزرو داشته باشند و هنگامی که در سال 1913 ساختار فدرال‌رزرو و 12 منطقه ایجاد شد، لزوماً ارتباطی به خط و مرزهای دولتی نداشت و بر مبنای ملاحظات اقتصادی شکل گرفت.
در ابتدا هنگامی که 12 منطقه فدرال‌رزرو شکل گرفت، هر کدام سیاست‌های خاص خود را در خصوص نرخ‌های بهره بانکی، بهره وام‌ها و مبلغ ذخیره بانک دنبال می‌کردند. در آن دوران مفهوم سیاست‌گذاری یکپارچه در اقتصاد ملی به‌خوبی شکل نگرفته بود و تأثیر عملیات بازار آزاد و خریدوفروش اوراق بهادار دولت ایالات متحده بر سیاست‌گذاری‌ها کمتر معنی پیدا می‌کرد.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
نرخ بهره
موضوع تعیین نرخ بهره توسط فدرال‌رزرو جنبه بحث‌برانگیزی را در آمریکا به وجود آورده است. اخیراً فدرال‌رزرو نرخ بهره بانکی را بین 2.25 تا 2.5 درصد تعیین کرد که این رقم بر خلاف میل باطنی دولت بود. فدرال‌رزرو معتقد است که اگرچه اشتغال بیشتر شده، اما کیفیت نرخ دستمزد تغییری نکرده و به نظر می‌رسد تا پایان سال 2019 این رقم را حفظ کند.
[/mks_pullquote]
.
هرچه فرایندهای اقتصادی از طریق پیشرفت فناوری، ارتباطات، حمل‌ونقل، خدمات مالی و اجرایی پیچیده‌تر می‌شد، این شرایط مستلزم همکاری و هماهنگی در کل سیستم را نمایان‌تر می‌کرد. این امر تا حدودی از طریق اصلاحات در خصوص قانون فدرال‌رزرو در بین سال‌های 1933 و 1935 انجام شد که در آن دوران کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) ایجاد شد. از سوی دیگر تصویب قانون کنترل مالی مؤسسات سپرده‌گذاری در سال 1980 حتی هماهنگی‌ها را میان سایر فدرال‌رزروهای منطقه‌ای بیشتر کرد. تمام بانک‌های مرکزی بر مبنای نرخ‌های تعیین‌شده به مؤسسات سپرده‌گذاری خدمات ارائه می‌دادند.
در حقیقت اعضای فدرال‌رزرو وجود این نهاد را به معنای یک واحد متمرکز و یک بانک مرکزی سنتی رد می‌کنند، آنها فدرال‌رزرو را بسیار برجسته‌تر از یک بانک مرکزی متمرکز می‌دانند. آنها فدرال‌رزرو را دارای سه ویژگی برجسته می‌دانند؛ نخست اینکه یک هیات‌مدیره مرکزی دارد، دوم اینکه دارای یک ساختار عملیاتی غیرمتمرکز شامل 12 بانک فدرال است و سوم آن را می‌توان ترکیبی از یک نهاد خصوصی و عمومی دانست؛ هرچند سیستم فدرال‌رزرو با بخش خصوصی آمریکا ارتباط جدی دارد، اما در اصل این نهاد در راستای خدمت به منافع عمومی تأسیس‌شده است.
اگر به چارت فدرال‌رزرو نگاهی داشته باشیم، سه نهاد زیرمجموعه وجود دارد؛ یکی هیات‌مدیره فدرال‌رزرو است، دیگری کمیته بازار آزاد فدرال و سوم 12 بانک مرکزی است؛ اما در این میان رئیس هیات‌مدیره، رئیس فدرال‌رزرو است که مستقیماً به کنگره پاسخگو است. این نهاد راهنمایی‌های کلی برای سیستم را فراهم می‌کند و بر 12 بانک منطقه‌ای نظارت دارد.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
رئیس فدرال‌رزرو
جروم پاول اکنون به‌عنوان رئیس هیات‌مدیره فدرال‌رزرو از پنجم فوریه 2018 برای یک دوره چهارساله منصوب شده است. او همچنین ریاست کمیته بازار آزاد فدرال را برعهده دارد. پاول همچنین از 25 می 2012 به‌عنوان عضو هیات‌مدیره فدرال‌رزرو خدمت کرده است. او اکنون 66 سال سن دارد.
[/mks_pullquote]
.
گفتنی است رئیس فدرال‌رزرو به پیشنهاد رئیس‌جمهور به سنا معرفی می‌شود و سنا به آن رأی می‌دهد. از طرفی هرچند فدرال‌رزرو روابط بسیار نزدیکی با دولت و کنگره آمریکا دارد، اما به‌طور سنتی تصمیمات آن به‌صورت مستقل گرفته می‌شود و دولت در تصمیم نهایی نمی‌تواند نقشی ایفا کند. در این میان کمیته‌هایی مشاوره‌ای در سیستم فدرال‌رزرو وجود دارد که در خصوص شرایط و مسئولیت‌های سیستم به هیات‌مدیره و سایر بانک‌های مرکزی فدرال توصیه ارائه می‌دهد.
.
وظایف فدرال‌رزرو
به‌طور کلی فدرال‌رزرو پنج وظیفه عمومی برای ارتقای عملکرد مؤثر اقتصاد ایالات متحده و به‌طور کلی‌تر منافع عمومی آمریکا انجام می‌دهد. نخستین وظیفه فدرال‌رزرو ارتقای فرصت شغلی و به حداکثر رساندن اشتغال، ایجاد قیمت‌های پایدار و تعیین نرخ بهره است. دومین وظیفه این نهاد مهم مالی، ایجاد ثبات در سیستم مالی و ارتقای آن و از همه مهم‌تر به حداقل رساندن خطرات مالی در سیستم از طریق نظارت فعال و مشارکت و همکاری ایالات متحده با سایر کشورهای خارجی است.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
لیل برینارد
لیل برینارد از تاریخ ژوئن 2014 وارد هیات‌مدیره فدرال‌رزرو شده و دوره او در 31 ژانویه 2026 به اتمام می‌رسد. او قبل از تصدی این سمت بین سال‌های 2010 تا 2013 معاون وزیر خزانه‌داری در دولت باراک اوباما بوده است. او همچنین نمایندگی ایالات متحده در بخش مالی گروه 20 را در کارنامه خود دارد.
[/mks_pullquote]
.
علاوه بر اینها فدرال رزورو وظیفه دارد که ایمنی و صداقت مؤسسات مالی خصوصی را ارتقا دهد و تأثیر آنها را بر کل سیستم مالی ارزیابی کند. همچنین این نهاد در آمریکا وظیفه دارد ایمنی و کارایی سیستم پرداخت و تسویه‌حساب‌ها در ساختار بانکی را تضمین کند که این کار از طریق ارائه خدمات بانکی و همچنین تسهیل معاملات و پرداخت‌های دلاری در آمریکا صورت می‌گیرد که روند پرداخت را نیز روزبه‌روز تقویت و ارتقا می‌دهد.
آخرین وظیفه فدرال‌رزرو حمایت از مصرف‌کننده و توسعه جامعه از طریق نظارت و بررسی متمرکز بر مصرف‌کنندگان است که چگونه در بازار مصرف حضور دارند. همچنین این نهاد وظیفه دارد که در خصوص فعالیت‌های جدید اقتصادی و همچنین توسعه اقتصادی در راستای اجرای قوانین؛ مقررات مربوط به مصرف‌کنندگان را نیز در نظر بگیرد.
.
درآمد
منبع اصلی درآمد فدرال‌رزرو مربوط به طیف وسیع اوراق بهاداری است که دولت ایالات متحده به فروش می‌رساند. سایر منابع درآمدی شامل سپرده‌گذاری‌های ارزی و همچنین خدمات اعتباری و بانکی به سایر مؤسسات است. پس از آنکه از این طریق فدرال‌رزرو هزینه‌های خود را تأمین می‌کند، مابقی درآمد آن به خزانه ایالات متحده واریز می‌شود.
.
مؤسسات سپرده‌گذاری
مؤسسات سپرده‌گذاری حساب‌های معامله‌ای یا خدمات چک را به عموم عرضه می‌کنند و در این میان به‌طور معمول حساب‌های ذخیره خود را در بانک‌های فدرال منطقه‌ای حفظ می‌کنند. این مؤسسات موظف هستند که سقفی از ذخیره را داشته باشند؛ یعنی همواره باید مقدار معینی از پول نقد در حساب ذخیره خود به‌عنوان پشتوانه داشته باشند.
مؤسسات سپرده‌گذاری که مانده حساب‌های خود را در حساب بانکی رزرو قرار می‌دهند، ممکن است به سایر مؤسسات سپرده‌گذاری برای تأمین نیازهای خود وام با نرخ بهره مشخص پرداخت کنند. نرخ بهره، تعیین ارزش دارایی و ثروت مؤسسات سپرده‌گذاری، نرخ ارز و در نتیجه تقاضا در اقتصاد، همگی بر تصمیمات فدرال‌رزرو اثرگذار است. FOMC هدف‌هایی را در جلسات خود برای صندوق‌های فدرال تعیین می‌کند و برای دستیابی به آن هدف نیز اقداماتی به نام عملیات بازار آزاد را مجاز می‌داند.
.
شوراهای مشورتی
چهار شورای مشاوره‌ای در حوزه سیاست‌گذاری عمومی به هیات‌مدیره فدرال‌رزرو مشاوره می‌دهد.
- شورای مشورتی فدرال (FAC): این شورا بر اساس قانون اجرایی تشکیل فدرال‌رزرو ایجاد شد که شامل 12 نماینده صنعت بانکداری است. به‌طور معمول این شورای مشورتی سالانه چهار بار با هیات‌مدیره فدرال‌رزرو دیدار می‌کنند. گفته می‌شود هر یک از بانک‌های فدرال یک نفر را برای حضور در این شورای مشورتی انتخاب می‌کنند.
- شورای مشورتی مؤسسات سرمایه‌گذاری (CDIAC): این نهاد ابتدا توسط هیات‌مدیره برای به دست آوردن اطلاعات و دیدگاه‌ها نسبت به مؤسسات و بانک‌ها شکل گرفت و اتحادیه‌هایی برای پیوستن به این شورای اعتباری تأسیس شد. اخیراً عضویت در این نهاد گسترده‌تر شده و شامل بانک‌های متعددی شده است. CDIAC مانند FAC وظیفه دارد دیدگاه و اطلاعات دقیقی در مورد وضعیت اقتصاد، شرایط وام‌های ارائه‌شده و سایر موارد به هیات‌مدیره ارائه دهد.
- شورای اعتبارسنجی: این شورا در سال 2012 توسط هیات‌مدیره تأسیس شد تا مشاوره‌ای تخصصی و مستقل در مورد ارزیابی دقیق ریسک مؤسسات مالی بانکی ارائه دهد. طبق قانون یکی از کارهای فدرال‌رزرو بررسی ریسک در راستای حفظ حقوق مصرف‌کنندگان است. از همین رو این شورا تأسیس شد تا ریسک‌ها را شناسایی کند و در راستای بهبود شرایط پیشنهادهایی را ارائه دهد.
- شورای مشورتی عمومی (CAC): این شورا در سال 2015 توسط هیات‌مدیره فدرال‌رزرو تشکیل شد تا دیدگاه‌های متنوعی در مورد شرایط اقتصادی و نیازهای خدمات مالی مصرف‌کنندگان ارائه دهد. تمرکز اصلی این نهاد بررسی نگرانی‌های اقشار کم‌درآمد و طبقه متوسط است. CAC را می‌توان تکمیل‌کننده FAC و CDIAC دانست که اعضای آن نماینده مؤسسات سپرده‌گذاری هستند. اعضای این شورای مشورتی هر لحظه می‌توانند با اعضای هیات‌مدیره فدرال‌رزرو دیدار داشته باشند. 15 عضو CAC به مدت سه سال و به‌صورت مشروط به خدمت مشغول هستند و از طریق یک فرایند مشخص برای عضویت در این شورای مشورتی انتخاب می‌شوند.
البته این نکته را نباید فراموش کرد که فدرال‌رزرو مشاوران خاص خود را نیز دارد. مهم‌ترین مشاوره این بانک‌ها در زمینه امور کشاورزی، کسب‌وکار کوچک و حوزه کارگری ارائه می‌شود. هیات‌مدیره فدرال‌رزرو به‌صورت دوسالانه درخواست می‌کنند که اعضای این کمیته‌های مشورتی تغییر کند.
.
نهاد تعیین‌کننده
از سال 1913 که قانون فدرال‌رزرو به تصویب رسید، موضوع تنظیم سیاست پولی آمریکا بر عهده این نهاد مهم مالی قرار گرفت. فدرال‌رزرو سه ابزار مهم سیاست پولی کشور را کنترل می‌کند؛ عملیات بازار آزاد، نرخ بهره و ذخیره پولی از جمله موضوعاتی است که تحت کنترل فدرال‌رزرو قرار دارد. فدرال‌رزرو نیز از طریق وام‌های بین‌بانکی که ارائه می‌دهد، میزان ذخایر بانکی و مؤسسات مالی را نیز تحت کنترل دارد. هرگونه اتفاقی در خصوص نرخ بهره در صندوق فدرال رخ دهد، باعث زنجیره‌ای از وقایع می‌شود که بر سایر نرخ‌های بهره کوتاه‌مدت و ارزهای خارجی و حساب‌های بلندمدت اثر می‌گذارد و در عمل طیف وسیعی از اقتصاد از جمله اشتغال و حتی قیمت کالاها و خدمات نیز متأثر از این نرخ بهره است؛ اما یک نهاد بسیار مهم در بدنه فدرال‌رزرو برای تعیین و کنترل فرایندهای مالی کمک فراوانی می‌کند. کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) از 12 عضو اصلی تشکیل شده است.
هفت عضو هیات‌مدیره فدرال‌رزرو در این کمیته حضور دارند. همچنین رئیس بانک مرکزی فدرال‌نیویورک نیز از جمله اعضای ثابت این کمیته است. چهار رئیس بانک مرکزی منطقه‌ای دیگر نیز در این کمیته حضور دارند که سالانه و به‌صورت چرخشی برای حضور در این کمیته دعوت می‌شوند که آن‌را می‌توان تنها کرسی‌های چرخشی در ساختار و بدنه اصلی فدرال رزورو دانست. این کمیته نقش مهمی را در خصوص سیاست‌گذاری‌های آینده مالی آمریکا ایفا می‌کند و به‌صورت سالانه و منظم هشت جلسه برگزار می‌کند. در این جلسات کمیته شرایط اقتصادی و مالی کشور را بررسی و در این بین موضع خود را در خصوص سیاست‌های مالی اعلام می‌کند و شرایط بلندمدت اقتصاد مبتنی بر ثبات قیمت‌ها و رشد اقتصادی پایدار را ارزیابی و ارائه می‌دهد.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
معاون ناظر
رند کی کوارلس در تاریخ 13 اکتبر 2017 به‌عنوان عضو هیات‌مدیره فدرال‌رزرو تعیین شد و در سال 2018 به‌عنوان معاون نظارت سوگند یاد کرده که دوره او در 13 اکتبر 2021 به پایان می‌رسد، اما دوره عضویت او در فدرال‌رزرو در تاریخ 31 ژانویه 2032 به پایان می‌رسد. او پیش از حضور در این سمت مدیرعامل تعدادی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری آمریکایی بوده است.
[/mks_pullquote]
.
این کمیته از تمام ابزارهای خود استفاده می‌کند تا آمریکا رشد اقتصادی ایده‌آل بین دو تا سه درصد داشته باشد. البته برای رسیدن به این هدف باید با بیکاری و تورم مبارزه کند. نرخ بیکاری در آمریکا به‌طور معمول باید بین 4.7 تا 5.8 درصد باشد؛ چراکه بسیاری معتقدند زیر این میزان دیگر فردی وجود ندارد که برای کارگاه‌ها و کارخانه‌ها کار کند. نرخ تورم مورد هدف فدرال‌رزرو دو درصد است و می‌خواهد سالانه قیمت‌ها دو درصد رشد داشته باشد. نرخ تورم خفیف انگیزه را برای خرید مردم افزایش می‌دهد و این برای اقتصاد خوب است؛ چراکه باید برای مردم انگیزه و تمایل به خرید ایجاد شود. از همین رو این کمیته تلاش می‌کند تا سیاست پولی انبساطی را در پیش بگیرد. این نهاد رشد اقتصادی را با تزریق بیشتر پول تقویت می‌کند.
این اتفاق موجب می‌شود رشد اقتصادی افزایش و نرخ بیکاری کاهش یابد یا به عبارت بهتر کنترل شود که معمولاً اعضای FOMC از این رویکرد حمایت می‌کنند. اگر اقتصاد به‌سرعت رشد کند، قیمت‌ها بالا می‌رود و نرخ تورم نیز افزایش می‌یابد. در بحث مبارزه با تورم در چنین شرایطی بانک مرکزی از سیاست انقباضی استفاده می‌کند. این باعث می‌شود ارزش پول کاهش یابد و رشد اقتصادی کند پیش برود. چنین شرایطی باعث افزایش قیمت می‌شود؛ بدون اینکه مشتری از دست برود. اعضایی که از این رویکرد حمایت کنند، قطعاً احمق خوانده می‌شوند. از همین رو این کمیته وظیفه دارد با بررسی شرایط سالانه صندوق‌های اقتصادی کشور نرخ بهره را تعیین کند. البته بانک‌ها و مؤسسات خصوصی می‌خواهند رویکرد خود را دنبال کنند و اعلام فدرال‌رزرو در خصوص تعیین نرخ بهره را به‌عنوان یک توصیه می‌بینند که اکثراً آن را اجرایی می‌کنند.
این کمیته در بحران مالی سال 2008 نقش عمده‌ای را در فروکش کردن بحران ایفا کرد؛ چراکه نقش خود را در بازار آزاد گسترش داد. لازم به ذکر است که اکنون از 12 عضو این کمیته تنها 10 نفر حضور دارند، چراکه از هیات‌مدیره هفت‌نفره فدرال‌رزرو تاکنون تنها پنج نفر تعیین شده و دو نفر دیگر هنوز تعیین نشده‌اند و باید دید دونالد ترامپ در سال سوم ریاست‌جمهوری خود موفق می‌شود جاهای خالی در فدرال‌رزرو را بالاخره پر کند.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
بحران مالی 2008
بحران مالی 2008-2007 که به بحران مالی جهانی و بحران مالی ۲۰۰۸ نیز مشهور است، توسط بسیاری از اقتصاددانان به‌عنوان بدترین بحران مالی از زمان رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰ شناخته می‌شود. این بحران تهدیدی برای فروپاشی مؤسسات مالی بزرگ بود که توسط نجات بانک‌ها توسط دولت‌های ملی از آن جلوگیری شد، اما بازارهای سهام در سراسر جهان کاهش پیدا کردند.
[/mks_pullquote]
.
ضرورت اصلاح با توجه به تحولات
در اواسط سال 2015 میلادی فدرال‌رزرو آمریکا استراتژی‌ای ارائه داد که به نحوی شرح وظایف و برنامه‌های فدرال‌رزرو برای یک دوره سه‌ساله بین سال‌های 2016 تا 2019 بود. در این برنامه چالش‌های پیش روی این نهاد تعیین و چارچوب کاری فدرال‌رزرو مشخص شد. هنگامی که برنامه استراتژیک مشخص می‌شود، فرایندهای عملیاتی تعیین و همچنین تأمین اعتبار می‌شود و منابع مورد نیاز برای تحقق این اهداف نیز مورد ارزیابی و تصویب قرار می‌گیرد. همچنین در مورد اعتبارسنجی داده‌ها و تأیید نتایج نیز به‌صورت سالانه در هیات‌مدیره بحث و تبادل‌نظر صورت می‌گیرد؛ چراکه به‌صورت سالانه یک گزارش از چشم‌انداز سند استراتژیک ارائه می‌شود تا نشان دهد چه اندازه فدرال‌رزرو توانسته به اهداف مورد نظر دست پیدا کند.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
میشل بومن
میشل بومن به‌عنوان یکی از اعضای هیات‌مدیره فدرال‌رزرو کار خود را از 26 نوامبر 2018 آغاز کرد و دوره او در ژانویه 2020 به پایان می‌رسد. او پیش از این سمت، مشغول فعالیت‌های بانکی در ایالت کانزاس بود. بومن علاوه بر تجربه در صنعت بانکداری، تجربه‌های سیاسی زیادی در کنگره و همچنین بدنه دولت را از سر گذرانده است.
[/mks_pullquote]
.
طبق قانون فدرال‌رزرو، هیات‌مدیره و بانک‌های ذخیره مناطق موظف هستند که به‌صورت سالانه گزارش‌های خود را به کنگره ارسال کنند و عملکرد سیستم فدرال‌رزرو را در طول یک سال و بودجه‌های مصوب سال جاری را با جزئیات شرح دهند. همه این گزارش‌ها با جزئیات کامل در سایت فدرال‌رزرو موجود است. فدرال‌رزرو به‌عنوان بانک مرکزی آمریکا، یک رسالت اساسی و مهم را برای خود در نظر گرفته و آن تقویت ثبات، یکپارچگی و کارایی سیستم‌های پولی، مالی و پرداختی کشور و همچنین ارتقای عملکرد اقتصادی کشور است.
هیات‌مدیره فدرال‌رزرو اصلی‌ترین وظیفه خود را ارتقای سیاست‌های اقتصادی صحیح، نظارت، حمایت از مصرف‌کننده، سیستم‌های پرداخت و به‌خصوص پرداختن به خطراتی است که ممکن است سیستم مالی کشور را تهدید کند. در ادامه می‌توان به بخش‌هایی از مشکلات عمده‌ای که فدرال‌رزرو با آن روبه‌روست و باید در راستای حل آن قدم بردارد، اشاره کرد.
- اصلاح سوپاپ اطمینان: این سیستم باید چارچوبی را طراحی کند تا تاب‌آوری نهادهای بانکی را در برابر ریسک‌ها افزایش دهد. فدرال‌رزرو طی سال‌های اخیر توانسته در این زمینه پیشرفت چشم‌گیری داشته باشد. در این چارچوب آنها به‌دنبال دیدگاه‌های مردمی و سایر آژانس‌های نظارتی مالی ایالات متحده و همچنین موسساتی هستند که روی آنها نظارت دارند؛ زیرا این اتفاق باعث می‌شود که این برنامه خود را بیشتر توسعه دهد و برای ارتقای یک سیستم مالی پایدار تلاش کند. از همین رو هیات‌مدیره خواستار پاسخگویی و شفافیت بیشتر در مورد موضوعات مختلف از چندین طریق است. از طرفی فدرال‌رزرو علاقه بسیار زیادی در درجه اول به شفافیت فعالیت‌های خود دارد؛ از همین رو بیش از هر نهاد دیگری به عموم و کنگره گزارش ارائه می‌دهد.
- تحول اقتصادی و بهبود بخش مالی: تحولی که طی سال‌های اخیر رخ داده، رشد اشتغال بوده، اما همزمان تورم در کشور به‌صورت پیوسته زیر دو درصد بوده که پایین‌تر از میزان هدف‌گذاری‌شده است؛ موضوعی که چالش‌هایی را برای سیاست‌های مالی آمریکا ایجاد کرده است. نگرانی اصلی اینجاست که اعداد و ارقام با میزان رشد اشتغال و بهره‌وری با تاثیرات آن بر اقتصاد همخوانی ندارد. برخی، بازارهای جدید مالی را حاصل این موضوع می‌دانند. گفتنی است مصرف‌کنندگان علاقه بیشتری به نوآوری و محصولاتی ارائه می‌دهند که روی تلفن همراه آنها قرار دارد. این نوآوری‌ها موجب آن می‌شود که مردم به سمت دستگاه‌های پرداخت در تلفن همراه روی آورند و حتی ممکن است به دنبال ارز جایگزین باشند. در حال حاضر مدل‌ها و شیوه‌های مختلف کسب‌وکار در بخش‌های مالی غیربانکی به‌شدت مورد توجه فدرال‌رزرو قرارگرفته و نمی‌خواهد این بخش مهم و جدید در عرصه مالی را از دست بدهد.
- تغییر در کارمندان فدرال‌رزرو: فدرال‌رزرو در حال تغییر چهره جدی کارمندان خود است و این موضوع می‌تواند فرصت‌ها و چالش‌هایی را برای این نهاد به همراه داشته باشد. طبق برآوردها تا سال 2020 پنج نسل در ایالات متحده کنار یکدیگر مشغول به کار می‌شوند. شاید اکنون افرادی در سیستم فدرال‌رزرو باشند که دیگر توانایی و قابلیت کار با فناوری‌های جدید و به‌روز را ندارند و از مهارت لازم برای استفاده از ابزارهای جدید برخوردار نیستند. از طرفی اکنون تعداد قابل توجهی از کارمندان فدرال‌رزرو واجد شرایط بازنشستگی هستند و از همین‌رو فدرال‌رزرو به‌شدت نیازمند بدنه متخصصی شده که دارای تجربه نیز هستند؛ بنابراین باید روی تحول در نیروی کار خود متمرکز باشد.
- نوآوری: سرعت در پیشرفت فناوری‌های مربوط به تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و استفاده از آنها می‌تواند روی نگرش و عمق دید هیات‌مدیره فدرال‌رزرو اثرگذار باشد. از نیروهای کار فدرال‌رزرو انتظار می‌رود که دسترسی مداوم به اطلاعات داشته باشند و در برابر استفاده از فناوری‌های جدید مربوط به تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز انعطاف‌پذیر باشند. اکنون خدمات و سبک بازاریابی جدید برای مصرف‌کنندگان با تحول چشم‌گیری روبه‌روست. از همین رو، فدرال‌رزرو نیازمند آن است که محیطی بسیار سازگار با این فضا ایجاد کند و زیرساخت‌های محاسباتی خود را نیز در چنین چارچوبی پیش ببرد، اما نباید تهدیدهای سایبری نوین را هنگام استفاده و اجرای فناوری‌های نوین نادیده گرفت.
نویسنده: میثم سلیمانی
