راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

فناوری‌های پرداخت و قانون‌گذاری چطور بانک‌ها را به سمت «باز» بودن هل می‌دهند؟

بانک‌ها از سه بخش مختلف فناوری‌های پرداخت و خرده‌فروشی، مشتری و رقابت و رگولاتوری تحت فشار هستند. فشاری که از سمت مشتری وجود دارد به شکل تغییر در انتظارات آنها بروز می‌کند. درواقع مشتریان همان سطح از سرویس‌ها و عملکردهای دیجیتال را از بانک‌هایشان انتظار دارند که از جایی مانند آمازون چنین سطح از سرویس را خواهان‌اند.

فشارهایی که از سمت مشتری وجود دارد به نوبه خودش باعث فشار رقابتی می‌شود. زمانی که بانک‌های دیگر در بازار برای رفع نیازهای مشتریانشان به سمت استفاده از عملکردهای جدید دیجیتال می‌روند، درواقع این تغییر مسیر را به‌عنوان عامل اصلی تمایز برای رقابت در منطقه در نظر می‌گیرند که همین مورد موجب ایجاد فشار رقابتی برای ماندن در بازار می‌شود.

از طرف دیگر فشار مشتری موجب بروز فشار رگولاتوری هم می‌شود که قابل‌توجه‌ترین آنها در اروپا و با معرفی PSD2 و GDPR به وجود آمد. همین موضوع جامعه بانکی را به انجام یک سری کارها تحریک می‌کند و بانک‌ها باید در نظر بگیرند که محصولات و سرویس‌هایشان را چطور در راستای رفع نیاز مشتریانشان مدیریت کنند.

سایه PSD2 بر سر بانک‌ها

حال با توجه به این فشارهای موجود، رهبران این حوزه با استفاده از فناوری‌های جدید و طراحی مجدد مدل‌های کسب‌وکاری‌شان، در حال تغییر محیط بانکداری سنتی هستند. این پیشروها به کمک چیزهایی مانند آزمایشگاه‌های نوآوری و بانک‌های دیجیتالی به دنبال پشتیبانی از دستورات جدید هستند. این بانک‌ها با طراحی مجدد استراتژی‌هایشان و همینطور ایجاد سفر مشتری مدرن فراتر از دیوارهای شعب فیزیکی بانک، در پی ارائه تجربه‌های جدیدی هستند که مشتریان خواهانشان هستند.

در همین راستا پیشرفت‌هایی در بخش بانکداری باز در مناطق مختلف دنیا انجام شده است و شاهد بانک‌های صرفا دیجیتالی هستیم که اتفاقا هزینه‌های به نسبت پایین‌تری هم دارند. در یک محیط بانکداری باز، این بانک‌های صرفا دیجیتالی نیازی به سرمایه‌گذاری‌های کلان برای دریافت داده و ساخت مکان‌های فیزیکی ندارند؛ مواردی که به نوبه خودش جزو موانع سنتی بزرگ برای ورود بانک‌های جدیدبه بازار است.

هرچند که پیشرفت‌ها و قوانین تاثیرگذار در این حوزه روندی است که فعلا در جایی مانند آمریکای شمالی و اروپا به جریان افتاده است و بازیگران جدید همکاری‌های نزدیکی با رگولاتورها و دولت‌ها برای ایجاد سندباکس و دیگر محیط‌های نوآوری دارند تا بتوانند خودشان را به‌عنوان جایگزین‌ و یا پارتنرهای مناسب برای بانک‌های موجود قرار دهند. بانک‌های سنتی اروپایی هم به سرعت دنباله‌رو روند موجود شدند و فعالانه با فین‌تک‌ها وارد همکاری شدند تا بتوانند پیشرفت‌هایی در استراتژی‌های بانکداری دیجیتال‌شان به وجود آورند.

این مدل مشارکت و همکاری میان نوآوری‌های پرداخت و فین‌تک، بانکداری و پشتیبانی‌های رگولاتوری باعث ایجاد فضای جدیدی در بانکداری می‌شود. فضایی که مشتری در اولویت قرار می‌گیرد و رابطه‌ای که با بانکش دارد فراتر از یک سری تراکنش‌های ساده است. در این فضای جدید مشتریان می‌توانند بیشتر در مورد پول یاد بگیرند و وضعیت مالی خودشان را بهبود بخشند.

منبع: Paymentssource

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.