پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
در حال حاضر، چین معامله و خرید و فروش ارزهای رمزنگاری‌شده را ممنوع کرده است اما علی‌رغم این عمل خود، در‌حال درست کردن ارز رمزنگاری‌شده‌ی خود و تبدیل ارز فیات به ارز رمزنگاری‌شده است؛ این مهم به زودی تحقق خواهد یافت.
ارز فیات یک ابزار مالی است که با هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی‌شود (پول فیات، پولی است مانند یورو و دیگر ارزهای جهان اما مانند آنها پشتوانه طلا یا سنگ‌های قیمتی ندارد) و اساساً فیات را به وجود می‌آورند چون افرادی که از آن استفاده می‌کنند، آن را پذیرفته‌اند. برای مثال اکثر پول‌های باستانی جهان ارز فیات (پول بی‌پشتوانه)بودند و به شکلی حاکمیتی اعمال می‌شدند. از این ارز می‌توان برای معاملات استفاده کرد. این را هم بدانید که این ارز برای تجارت در بازارها، معتبر و قابل‌اعتماد است. زیرا کسانی که از آن استفاده می‌کنند، دولت، بانک‌ها و سرمایه‌گذاران هستند و معتقدند که یک نهاد مالی معتبر پشت آن است.
جالب است که بدانید کشورهای زیادی هستند که در حال حاضر در تلاش‌اند تا ارز فیات خود را در بستر بلاکچین و ارزهای رمزنگاری‌شده پیاده‌سازی کنند. پیش‌بینی می‌شود ارزهای رمزنگاری‌شده‌ی فیات تا سال ۲۰۲۲ به‌عنوان واحدهای پولی رسمی کشورها معرفی شوند و پول کاغذی به تاریخ بپیوندد.
ازجمله کشورهایی که در این زمینه پیشرو است، کشور چین و سیاست‌های بانک مرکزی آن است. برخی از کشورها مانند کشور چین که در تلاش برای تبدیل فیات خود به ارز رمزنگاری‌شده‌ی فیات خود هستند، سیستمی برای درجه‌بندی ارزهای رمزنگاری‌شده دارند. نکته‌ی جالب در مورد این کشورها این است که همان کشورهایی که سیستم درجه‌بندی و امتیازدهی ارزهای رمزنگاری‌شده را راه‌اندازی کرده‌اند، استفاده و معامله‌ی آن را برای مردم خود ممنوع کرده‌اند. کشور چین به‌طور ماهانه، نظرسنجی و درجه‌بندی خود را در مورد ارزهای رمزنگاری‌شده را از طریق یک حساب توئیتر انجام می‌دهد.
در عصر جدید، افراد و سازمان‌هایی که ارزهای رمزنگاری‌شده را ممنوع کرده‌اند، خودشان از راهکارهای سیستم بلاکچین و ارزهای رمزنگاری‌شده استفاده می‌کنند. ازجمله این افراد، شرکت‌ها و سازمان‌ها می‌توان به مورگان چیس، فیس‌بوک و بانک‌های مرکزی کشورها اشاره کرد.
ابداعات جدید در عرصه امتیازدهی به ارزهای رمزنگاری‌شده در سال ۲۰۱۸
طی روزهای گذشته CCID سیستم امتیازدهی ارزهای رمزنگاری‌شده‌ای را عرضه کرد که قابل توجه به نظر می‌‌رسد. در این سیستم با روش‌های جدید، همه، از جمله مادربزرگ شما! نیز می‌تواند در بحث امتیازدهی به ارزهای رمزنگاری‌شده شرکت کنند. البته پیش‌تر نیز امتیازدهی به ارزهای رمزنگاری شده از طرف بنگاه اقتصادی آمریکایی ویز منتشر شده بود ولی بیشترِ تمرکزش بر روی معاملات ارزهای رمزنگاری‌شده بود. چین به دنبال این است که ارز رمزنگاری شده NEO خود را جذاب نمایش دهد و برای اینکار حتی دست به دامان رشوه دادن به ICOها نیز شده است.
به دنیای وحشیِ ارزهای رمزنگاری‌شده خوش آمدید! دنیایی که استانداردهای کافی هنوز در آن وجود ندارند و ۶۰٪ فعالیت‌ها ایدئولوژیک و فقط ۴۰٪ علمی و تحقیقاتی هستند.
خبر بزرگ این است که، ارز رمزنگاری‌شده رسمی دولتها در راه است؛ در این راستا بانک‌های مرکزی تلاش فراوانی برای وارد کردن ارز فیات خود به سیستم بلاکچین می‌کنند. بهترین راهکار سیستم‌های متمرکز برای متوقف کردن سیستم غیرمتمرکز، وانمود کردن به این است که شما نیز یکی از آنها هستید.
آسیا، مهد نوآوری‌های رمزنگاری‌شده
فقط با کمی واقع‌بینی متوجه می‌شویم که مهد نوآوری‌های رمزنگاری‌شده آسیا است. در طول سال گذشته، بیش از نصف پتنت‌های ثبت شده در نوآوری‌های مرتبط با تکنولوژی بلاکچین، از کشور چین بود. شاید اینطور به‌نظر برسد که بانک مرکزی چین آخرین سازمانی خواهد بود که قوانین ارز رمزنگاری‌شده را برای ارز فیات خود بپذیرد. «NEO» که ارز رمزنگاری‌شده‌ی کشور چین است، دارای برتری‌های قابل ملاحظه‌ای نسبت به اتریوم است که بسیاری هنوز این برتری‌ها را درک نمی‌کنند.
کشور چین تلاش‌هایی در جهت محدود ساختن برخی ویژگی‌ها و کاربرد‌های سیستم بلاکچین، انجام می‌دهد؛ اما با این‌حال هنوز هم بیشتر ابتکارات و نوآوری‌های مربوط به بلاکچین از این کشور سرچشمه می‌گیرد. کشورهای کره‌ی جنوبی و ژاپن نیز آینده‌ای درخشان‌تر از آمریکای شمالی و اروپا، در زمینه‌ی تکنولوژی بلاکچین را دارند.
زمانیکه تکنولوژی بلاکچین از طرف شرکت‌ها و مهمتر از آنها، از طرف دولتها پذیرفته شود، استفاده‌ی ما از بلاکچین و ارزهای رمزنگاری‌شده بسیار آسان‌تر از حال خواهد شد. در آن زمان، تعریف متفاوتی از جهان اطرافمان خواهیم داشت؛ جهانی از ابزار‌های توکنی و قرارداد‌های هوشمند که نهایتا جهان را تبدیل به مکانی بسیار متفاوت‌تر از آنچه که در حال حاضر است، خواهد کرد.
