پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
بختیاری: باید تهدید را به فرصت تبدیل کنیم
با توجه به تغییراتی که در وضعیت سیاسی ایران با دنیا پیش آمده، بسیاری از تولیدکنندگان محصولات و ارائهکنندگان خدمات بانکی و پرداخت علاقهمند به حضور در بازار ایران شدهاند که این موضوع فرصتها و تهدیدهای خاص خودش را دارد.
در حاشیه نمایشگاه تراکنش گفتوگوی کوتاهی با مجتبی بختیاری مدیرعامل شرکت پاسارگاد فرتاک آریان در این خصوص داشتیم. بختیاری دراینباره میگوید: «اگر از حوزه سختافزار بخواهید بررسی کنید، میبینید که پتانسیل و رغبت برای حضور در بازار ایران در حد شرکتهای مطرح دنیا وجود دارد. برندهای مطرح دنیا رفتوآمدهایشان را به ایران شروع کردهاند که یا میخواهند نمایندگانی در ایران پیدا کنند و از این بازار سهم ببرند و یا اینکه بیایند و حضور قبلیشان را احیا کنند.»
او در ادامه میگوید: «میدانم که برندهای مطرح مذاکراتی داشتهاند تا بیایند و حضور قبلیشان را پررنگ کنند و سهم جدیتری را از بازار ایران به دست آورند. یکی از موضوعات مهمی که برای شرکتهای داخلی نیز مطرح است این است که میخواهند نمایندگی یک برند را بگیرند و برای مصارف خودشان از یک برند استفاده کنند. البته موفقیت در مذاکرات شرکتهای داخلی تا حد زیادی به قدرت نفوذ آنها در بازار، قدرت مالی و قدرت بازاریابیشان بستگی دارد.
برخی شرکتهای داخلی که زیرساختهای قویتری دارند میتوانند نوع مذاکره خود را در سطح بالاتری با برندهای خارجی مطرح کنند و شرکتهای قوی حتی میتوانند پیشنهاد توسعه نرمافزاری و پشتیبانی بدهند. چون یکی از مشکلات همکاری با شرکتهای دنیا، مشکل پشتیبانی است. زیرسازی برای حضور محصولات یک برند غربی هم نیاز به پشتیانی جدی دارد و هم مباحث فنی جدیتری را میطلبد.»
.
قبل از حرکت، زیرساختهای مناسب را ایجاد کنیم
بختیاری مدیرعامل شرکت فرتاک در ادامه صحبتهایش میگوید: «میشنویم که بعضی از شرکتهای داخلی ریسک کردهاند و بدون اینکه این زیرساختها وجود داشته باشد، حجم وسیعی از محصولات یکی از برندهای معروف در حوزه شبکه را خریدهاند. اتفاقی که افتاده است این است در ایران نمیتوانند پشتیبانی بگیرند و زیر بار تراکنش شکست میخورند. در برخی موارد حتی شنیده میشود که بسیار کمتر از حد انتظار آن سختافزار، عمل میکند درحالیکه هزینه هنگفتی هم برای آن شده است. پس بعضی شرکتهای بزرگ مانند فناپ که ماژولهای لازم این کار مانند بازرگانی جدی، قدرت فنی بالا و ساختار پشتیبانی مناسب را دارند میتوانند نوع همکاریشان با شرکتهای بزرگ و معتبر را به شکل قابل قبولی تعریف کنند و امید موفقیت بیشتری برای آنها وجود دارد. از طرفی هم گروههای مالی بزرگ اینچنینی خودشان مصرفکنندگان بزرگی هم هستند و حجم بزرگی از این تجهیزات در همین شرکتهای بزرگ و شرکتهای زیرمجموعه آنها مصرف میشود.»
.
به دنبال بومیسازی دانش برندهای خارجی باشیم
بختیاری با اشاره به اینکه شرکت فرتاک در نمایشگاه و رویدادهای مختلف داخلی و خارجی با برندهای مطرح دنیا مذاکراتی را انجام دادهاند میگوید: «خوشبختانه با اکثر برندهای مطرح که صحبت کردیم از حوزه ضعف نبوده و با میل و رغبت خواستار همکاری با ما بودند. ما معتقدیم در مذاکره نباید از حوزه ضعف مذاکره کنیم و امتیازات زیادی ندهیم و تا جایی که امکانش هست به ترتیب منافع شرکت، کشور و دولت را در نظر بگیریم و تا جایی پیش برویم که سرمایه، توان فنی و دانش آنها باعث تقویت بنیههای ایران شود و همین توقع را از شرکتهای رقیب داخلی هم داریم.
برای مثال ما به دنبال بحث تولید و نوسازی بعضی از دستگاههای کارتخوان هستیم؛ لذا بومیسازی تکنولوژی و استفاده از سرمایههای شرکتهای خارجی یکی از موارد قابلمذاکره با این برندها جهت ایجاد اشتغال در کشور است و حتی اگر امکانش وجود داشته باشد بحث تولید را با آنها مطرح کنیم. میدانیم که مناطق آزاد بسیاری در کشور وجود دارد که مزایا و پتانسیلهای بالایی دارند و میتواند برای همکاری با برندهای خارجی جذاب باشد. از آن مناطق میتوان استفاده کرد و این یکی از گزینههایی است که ما در مذاکرات خود با کشورهای دیگر مطرح میکنیم و خوشبختانه رد هم نمیشود و مقاومت جدی نمیکنند.»
.
باید جریان موجود را بشناسیم
مدیرعامل شرکت فرتاک در پاسخ به اینکه ورود شرکتهای خارجی به کشور را فرصت میبینید یا تهدید، میگوید: «به نظر من در هر تعاملی با دیگر کشورها، احتمال اینکه ما صدمه ببینیم و مشکلاتی برای ما پیش بیاید هست و احتمال استفاده از آن هم هست. بیشتر بستگی به رویکرد ما دارد. الآن اقتصاد ما، شرکتهای ما و تکنولوژی ما ضعیف است و اگر با سیل حضور کشورهای غربی و صاحبان برندهای بزرگ مواجه شویم پیشبینی اولیه این است که ما در این چرخهای دچار صدمات جدی میشویم.
این موضوع مختص بحثهای پرداخت هم نیست. خیلی از بازارهای ما احتمال آسیب را دارد؛ اما بازار ایران در خیلی از زمینهها هم بازار خاصی است. لذا کشورهای دیگر وقتی میخواهند وارد بازار ایران شوند مسلماً از برخی کانالها و واسطهها استفاده خواهند کرد. شرکتهایی که پتانسیل خوب فنی و مالی دارند و ساختارهای خوبی هم دارند، کاندیدای خوبی از سوی شرکتهای خارجی هستند و اگر خوب مدیریت شود این ارتباط باعث ارتقا این شرکتها خواهد شد؛ بنابراین این موضوع هم فرصت است و هم تهدید.
اگر ما بد عمل کنیم مطمئناً بحرانهای بزرگی در زمینه اشتغال و نارضایتی مردم خواهیم داشت. مسلماً اگر بازارهای خارجی ورود پیدا کنند و موجب ورشکستگی برخی از شرکتها شوند ما با موجی از مسائل اشتغال مواجه خواهیم شد. منتهی اگر آن مسیر کنترل شود به نتایج خوبی خواهیم رسید. خبر دارم که آن طرف هم قدمهایش را بسیار با دقت و احتیاط برمیدارد، در این دقتی که از هر دو طرف نیاز است و به نظر من شاید یکی دو سال طول بکشد، شرکتها باید خودشان و زیرساختهایشان را تقویت کنند تا وقتی حضور بیشتر و پررنگتر شد کاسه چه کنم چه کنم به دست نگیرند. کسی که مصرفکننده است، چه دولتی و چه خصوصی و حتی مصرفکننده شخصی، همگی مایل هستند که بهترین محصول را با کمترین قیمت داشته باشند. حال اگر شرکتها موانعی ایجاد کنند و مانع رسیدن مردم به خواستههایشان شوند طبیعتاً محکومبه فنا هستند ولی اگر این جریان را بشناسند و خودشان را آماده کنند و خودشان هم ارائهکننده یکی از این خدمات باشند به نظرم سازنده خواهد بود.»