پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
ماهنامه عصر تراکنش / ران شولین به‌خاطر شوخ‌طبعی و همچنین انجام پژوهش‌ها و عملکرد خوبش در صنعت بانکداری و رفتار با مشتری، شهرت دارد. ما در سال‌های اخیر در چندین پروژه مشترک همکاری داشتیم و به نظرم ران شخصیت بسیار خوبی دارد. ران زمانی که شروع به کار می‌کند، با جدیت و دقت کارش را انجام می‌دهد و می‌تواند در همین حال با شوخ‌طبعی خاص خود شما را به خنده وادار کند.
با این حال هنگامی که ران درباره پژوهش‌ها صحبت می‌کند، به‌سرعت به یک آدم جدی و تحلیلگر تبدیل می‌شود. او پژوهش‌های سخت و دشوار را با جدیت بسیار انجام می‌دهد. هم‌زمان با مزاح‌ها و شوخی‌هایی که در فضای فین‌تک می‌کند، می‌تواند شما را بخنداند.
من و ران یکدیگر را در رونمایی از نخستین کتابم به نام «بانک 2.0» ملاقات کردیم. یادم نمی‌آید چرا ران آنجا بود، ولی این واقعیت که وی در آن روزهای نخستین (پیش از آغاز جذابیت فین‌تک) حضور داشت، مهم است. وی از حدود پنج سال پیش به این کتاب می‌اندیشید و این موضوع در محصول نهایی مشخص است.
ران در مقدمه کتاب خود می‌نویسد: «چنانچه دنبال کتابی هستید که بگوید اگر بانک‌ها این کارها را انجام ندهند، از چرخه کسب‌وکار خارج می‌شوند، به دنبال کتاب دیگری باشید.» سپس برای مشکلات اصلی صنعت بانکداری، چارچوب کاری قابل قبولی ارائه می‌دهد. این کتاب به‌طور خاص روی بازار ایالات‌متحده متمرکز شده است، اما بسیاری از اصول مطرح‌شده در آن، سایر مناطق را نیز پوشش می‌دهد.
بخش اول کتاب به یکی از مهم‌ترین موضوعات بازار ایالات‌متحده می‌پردازد که «آیا تعداد بانک‌ها زیاد است یا خیر؟» من درباره نتیجه‌گیری ران به شما چیزی نمی‌گویم، اما می‌توانم بگویم که او موضوعات، پژوهش‌ها و نظریه‌های مختلفی را موردبررسی قرار داده و توضیح داده است که چرا پژوهش‌هایی که در این زمینه انجام شده‌اند، خالی از ایراد نیستند. در فصل اول این کتاب به این موضوع اشاره شده که مدل کسب‌وکار کنونی در بانکداری خرد ایالات‌متحده دیگر ماندگار نیست.
در پایان فصل اول، با نخستین شوخ‌طبعی ران مواجه می‌شویم، اما به‌سرعت به شرایط جدی بازمی‌گردیم.
در فصل‌های بعدی کتاب با برخی از مشکلات ریشه‌ای و زیرساختی بانکداری مواجه می‌شویم. در حقیقت عمده مشکلات بانک‌ها این است که در دهه‌های اخیر مدل عملیاتی و کسب‌وکار خود را تغییر نداده‌اند و ران این موضوع را به‌خوبی با مرور تاریخ و بیان اسناد و مدارک نشان خواهد داد. در دنیایی که رفتار و انتظارات مشتری به‌سرعت در حال تغییر است، اگر رقابت میان بانک‌ها درباره مکان، میزان نرخ بهره و محصول بسیار زیاد باشد، دور از ذهن نیست.
ران دیدگاهی منحصربه‌فرد دارد، به‌عنوان‌مثال وقتی درباره اطمینان صحبت می‌کند، می‌گوید یکی از جدی‌ترین تناقضات این است که بانک‌ها دیگر به مشتریان خود اعتماد ندارند. این یک مشکل اساسی است و واقعاً مرا به فکر فرو می‌برد که بانک‌ها چگونه می‌توانند با این مشکل، تجربه مشتری را به شیوه‌ای کاربردی و ساده تغییر دهند. اگر فرض کنیم مشتری، ابله یا غیرقابل‌اعتماد است، چه نوع روابطی را طراحی خواهیم کرد؟ با نگاهی به داده‌ها باید بگوییم نمی‌توان از این واقعیت فرار کرد که بانک‌ها احتمالاً هرگز قابل‌اعتماد نخواهند شد.
کتاب «بانک هوشمندتر» به ما خواهد گفت چرا امروزه بانک‌ها می‌خواهند خودشان را احمق جلوه دهند. بانک‌ها اشتباهات بسیاری را از روی عدم تجربه مرتکب می‌شوند و همین موضوع ایجاد تغییرات فنی، ساختاری و فرهنگی لازم جهت ساخت تعاملات قانع‌کننده را برایشان بسیار دشوار کرده است. ران مشکل جذب مشتریان را ازنظر ارتباطات جاری موردبررسی قرار داده و هم‌زمان شرح می‌دهد چرا شعب آینده، برند را به سمتی که باید، نمی‌برند. او می‌گوید فقط به‌خاطر تماشای ستون‌های هرمی‌شکل و تعامل با مراجعان شعب است که به شعبه مراجعه می‌کند.
من با تمام نظریه‌های ران موافق نیستم؛ به‌خصوص زمانی که درباره تفاوت‌های نسل Y (نسلی که بین سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به دنیا آمده‌اند) و تغییرات رفتاری آن‌ها صحبت می‌کند، اما میدانم او برای نتیجه‌گیری‌های خود نظریه‌ها و بحث‌های مختلفی را به‌دقت و ظرافت بررسی می‌کند. تنها موردی که قویاً با ران موافقم، نتیجه‌گیری او مبنی بر فرارسیدن زمان پایان دسترسی محدود به خدمات بانکی است. به نظر می‌رسد این نوع دسته‌بندی‌ها بیش از آنکه مفید باشند، آسیب‌رسان هستند. افسانه سواد مالی و رساندن مردم به سطحی از پیچیدگی محصولات و گفت‌وگوهای مالی به گونه‌ای که در سیستم بانکی رسمی «فارغ‌التحصیل» شوند، حرف یاوه‌ای بیش نیست و ران آن را این‌گونه می‌نامد. مهم‌تر اینکه او نشان می‌دهد چگونه یک بانک هوشمند می‌تواند پلتفرمی تولید کند که نیازی به آموزش نداشته و سود پایدار به مشتری خود برساند.
بانک هوشمندتر یک کتاب هوشمند است و اگر شما بانکدار هستید، باید آن را مطالعه کنید تا در کار خود دقیق‌تر و آگاه‌تر شوید. در پایان فکر می‌کنم ران قاطعانه اثبات می‌کند بانک‌هایی که توصیه‌های او را دنبال نخواهند کرد، از دنیای کسب‌وکار عقب خواهند ماند.
از همکاری‌ات سپاسگزارم، ران.
