پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
طناز سارائی / اصطلاح جالبی برای تعریف روابط فعلی بین بانک و فین‌تک تحت عنوان «چارتر کرایه کنید» مدلی که در آن بانک از وب‌سایت‌های فین‌تک پشتیبانی کرده یا سرویس‌های لازم برای آن‌ها را تأمین می‌کند. با رابطه روزافزون بین استارت‌آپ‌ها و مؤسسات، این مدل در بیشتر سناریوها مطرح است، بخصوص در زمینه‌های وام که بررسی دقیق و اطلاعات کافی را در اختیار همه قرار می‌دهد.
امروزه صنعت خدمات مالی از مرحله مخالفت و مقابله با استارت‌آپ‌های فین‌تک گذشته و بانک‌ها و گسترهٔ عظیمی از مؤسسات، همکاری نزدیک با این استارت‌آپ‌ها داشته و یا به‌نوعی در کنسرسیوم بین‌بانکی درگیر هستند. در نتیجه، بانک‌ها امروزه به جدیدترین امکانات تکنولوژی از طریق همکاری با این استارت‌آپ‌ها دست یافته و می‌توانند معاملات مالی امنی را تحت پلتفرم‌های «رقیبان» فین‌تکی خود مهیا کنند. مثال خوبی از این همکاری، صنعت وام جایگزین در معاملاتی همچون BofA & Viewpost, JPMorgan & OnDeck و غیره است. علاوه بر این طبق برخی از تخمین‌ها در آمریکا حدود 80 تا 90 درصد از حجم بازار سرمایه واگذاری در دو سازمان از بزرگ‌ترین سازمان‌های وام‌دهنده P2P–Prosper و Lending Club– از پول‌های نهادی است.
همچنین بانک‌ها بیشتر و بیشتر در شتاب‌دهنده‌ها / فضای انکوباتور دخیل شد و بین کارآفرینان جوان خود را جا می‌کنند تا با استارت‌آپ‌های بیشتری همکاری داشته باشند. به‌طور خلاصه دوستی زیبایی جایگزین جو رقابتی شده است. از زمانی که همکاری و شراکت هدف قرار داده شده، برای تمام استارت‌آپ‌هایی که می‌خواهند «آزاد» بمانند، وضعیت بازار تنش‌زا شده است.
به گفته WSJ «شرکت‌های فین‌تکی که با بانک‌ها شریک نمی‌شوند زمانی که بانک‌ها در حوزه‌های عملکردی آن‌ها به فعالیت پرداخته و یا زمانی که بازار به مقابله با آنان می‌پردازد، در معرض ریسک قرار گرفته و پشتیبانی برای کمک گرفتن ندارند! از طرفی شرکت‌های که با بانک‌ها شریک می‌شوند در معرض انتقاد و موشکافی قرار می‌گیرند؛ با این نگاه که در مقابل مقامات و قدرتمندان تسلیم شده‌اند.»
مطابق بیان Moody این مشکل در Wednesday نیز وجود داشته و این همکاری‌ها بین وام‌دهندگان بازار و بانک‌ها به نفع این کسب‌وکارهای کوچک است. از همه مهم‌تر، همان‌طور که مطبوعات رسمی بیان کردند، «شراکت بین کسب‌وکارهای کوچک وام‌دهنده بازار و بانک‌ها به نفع این کسب‌وکارهاست چراکه منجر به کاهش و یا حتی حذف هزینه‌های اضافی شامل هزینه‌های کسب مشتری می‌شود. بانک‌ها نیز با افزایش حجم وام‌دهی و افزایش سرعت و بازنگری فرآیندها به منفعت می‌رسند.» اما بعد منفی این همکاری این است که «شراکت بین این دو حوزه می‌تواند چالش‌های مختلفی داشته باشد؛ شامل ریسک مدل، عدم قطعیت قانونی و عملکردی وام و رقابت روزافزون در پلتفرم بومی بانک‌ها.»
درحالی‌که بعضی از استارت‌آپ‌ها گزینه همکاری با بانک‌ها را برای خلاص شدن از قوانین و دردسرها انتخاب می‌کنند، بقیه به دنبال پیشرفت بدون کمک هستند. برای مثال Mondo، بانک اپلیکیشنی که در ماه اوت سال جاری موفق به کسب مجوز بانکداری برای جذب مشتری برای اولین بار در طول تاریخ شده است، بدون همکاری و شراکت با بانکی فعالیت خود را آغاز کرده است. مقامات نظارتی زمانی محدودیت‌های خود را کاهش می‌دهند که از عملکرد کسب‌وکار راضی باشند. N26 نیز یکی دیگر از نمونه‌هایی است که پیشرفت بر پایه عملکرد خود و عدم شراکت با بانک‌ها را انتخاب کرده‌اند. در ماه جولای سال جاری، بانک رقیب مستقر در برلین، مجوز بانکداری آلمانی را کسب کرد که مطابق بر آن می‌تواند محصولات و خدمات خود را در تمام اروپا عرضه کند.
مثال دیگر TransferWise است که تا چندی پیش برای کنترل کردن لینک بین مشتری و شرکت بر بانک‌ها تکیه کرده بود اما این اواخر تصمیم گرفت این شراکت را به پایان رسانده و زمان و منابع خود را صرف به دست آوردن مجوز کند.
اما همه استارت‌آپ‌های فین‌تک اسب شاخ‌دار 5 ساله نیست درست است؟! برای استارت‌آپ‌ها گسترش دادن عرضه قابل‌دسترسی و شناساندن خود به‌تمامی بخش‌ها بدون داشتن شریک و پشتوانه‌ای قوی، مبارزه‌ای سخت خواهد بود. با توجه به اینکه موارد قانونی و نظارتی همیشه به نفع استارت‌آپ‌ها و کارآفرینان جوان نخواهد بود، برای تیم‌های کوچک با منابع محدود موضوع داشتن تور ایمنی در تنها سفر کردن است!
آن‌ها دو گزینه پیش روی خود دارند: صرف کردن زمان کافی و به کار بردن راه‌حل‌های برهم زننده برای رد شدن از دستگاه خردکننده نظارتی و یا شراکت با مؤسسات و بانک‌ها برای امنیت در کنار از دست دادن خلوص و یکتا بودن! استارت‌آپ‌هایی که گزینه دوم را انتخاب می‌کنند پس از گرفتن مجوز، برای مثال، در خطر مقابل شدن با مؤسسات رقیب قوی و «مجهز به سلاح» قرار می‌گیرند؛ مؤسساتی که تا آن لحظه استارت‌آپ‌های دیگر را تحت پوشش خود قرار داده و وارد «تیم» خود می‌کنند.
منبع: وبلاگ شتاب‌دهنده فارابی
