شرکت‌ها چگونه در شرایط جنگی شرکت‌داری کنند؟

حسام مقصودلو، مدیرعامل ایده ونچرز / یک شرکت نباید در شرایط جنگی حداقل تا زمان روشن‌تر شدن وضعیت درباره تعدیل و قطع همکاری با سرمایه‌های انسانی خود صحبت کند یا تصمیمی بگیرد. مدیران عامل باید حداقل تا دو ماه آینده برای حفظ روحیه کارکنان شرکت و هم‌بستگی سرمایه‌های انسانی این موضوع را مدیریت کنند. در شرایط خاصی چون این روزها، سرمایه‌های انسانی نباید، نگران فردای خود باشد.

 موضوع مهم دیگر هم مدیریت تأمین نقدینگی، شامل مدیریت هزینه‌ها در حوزه‌هایی چون تبلیغات و رویدادها و حتی ساعات اضافه‌کاری است. آن دسته از شرکت‌هایی که از دولت مطالبه دارند هم تنها راهی که جلوی راهشان است فشارآوردن به دولت است؛ اما ازآنجایی‌که نتیجه وصول مطالبات مشخص نیست، شاید توجه به مصرف نقدینگی در این شرایط گزینه بهتری باشد. این را هم در نظر داشته باشیم که کاهش تبلیغات، کاهش درآمد را هم در پی دارد. یکی از راه‌هایی که یک شرکت می‌تواند به واسطه آن درآمدزایی داشته باشد، روابط‌عمومی خوب و سوارشدن بر موج فعلی برای رفع نیازهای خاص جامعه است که این رویکرد هم چالش‌های خودش را دارد. دسترسی‌ها به شبکه‌های اجتماعی محدود است و سایر روش‌های تبلیغاتی هم گران‌قیمت هستند. شاید شرکت‌های پلتفرمی با فشار بر صداوسیما بتوانند باکس‌های تبلیغاتی رایگان یا کم‌هزینه بگیرند.

سازمان تأمین اجتماعی حتماً باید در فرایندهایش بازنگری کند. این سازمان به همراه سازمان امور مالیاتی در همین مدت حمله نظامی به کسب‌وکارها پیامک ارسال می‌کردند. گویی این دو نهاد مجموعه‌هایی جدایی از کشور هستند که درکی از شرایط کشور ندارند و یا نمی‌خواهند که داشته باشند.

اگرچه اعطای تسهیلات در این شرایط کارساز است؛ اما در گلوگاه‌هایی مانند مالیات همین که دولت فرایندی را متوقف کند خودش حمایت محسوب می‌شود. می‌دانیم که دولت هم درگیر است و نمی‌توان انتظار زیادی از آن داشت اما تحت هیچ شرایطی دولت نباید بخش خصوصی را به حال خود رها کند. درست است که آتش‌بس اعلام شده اما شرایط همچنان ناپایدار است و در صورت تداوم جنگ بسیاری از راهکارها دیگر کارساز نیستند و ممکن است اقتصاد کشور به‌شکلی بی‌سابقه مختل شود.