راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

ممنوعیت راه چاره نیست

اولین نکته‌ای که قبل از ورود به موضوع باید به آن اشاره کنم این است که تنها باری که از کدهای USSD استفاده کردم، برای خرید مجوز طرح ترافیک بود. پیش از آن هیچ ‌گاه از این کدها استفاده نمی‌کردم، چرا که اعتقاد داشتم استفاده از بستر اینترنت هم ساده‌تر و هم ایمن‌تر است. همیشه این سوال برایم مطرح بود که چرا بانک مرکزی مسیر امن‌تری را در اختیار مردم قرار نمی‌دهد. به این نکته از این رو اشاره کردم که بگویم طرفدار USSD نیستم. با این وجود هیچ‌گاه تصور نمی‌کنم که ممنوعیت راه مناسبی برای هدایت مردم به استفاده از تکنولوژی صحیح‌تر باشد. نمی‌توانیم مسیری را که مردم برای برآورده کردن نیازهایشان از آن استفاده می‌کنند -بدون اینکه مسیر جایگزینی به آنها پیشنهاد دهیم- مسدود کنیم.

این عمل درست مانند این است که بگوییم چون میزان مرگ و میر در جاده‌های ما زیاد است بهتر است هیچ‌ کس از اتومبیل شخصی خود استفاده نکند و وارد جاده‌ها نشود. باید دنبال راه‌حل بود؛ ممنوعیت ساده‌ترین مسیر انتخابی است. بستر موبایل هم درست مانند همین است. شهروندانی که آشنایی چندانی به اینترنت نداشتند برای برآورده کردن نیازهایشان سراغ USSD می‌رفتند چرا که مطمئن بودند یک بانک پشتیبان آن است و بانک به عنوان وکیل آنان از دارایی‌شان حفاظت می‌کند. از سویی بسیاری از سازمان‌های دولتی برای ارائه خدمات خود از این بستر استفاده می‌کردند. معرفی این بستر از سوی برخی سازمان‌های دولتی نشان‌دهنده امن بودن این بستر بود.

با این وجود منکر تخلفات پیش‌آمده در این فضا نیز نیستم و بی‌شک بانک مرکزی باید با این تخلفات برخورد می‌کرد. اما برخورد با متخلف با بستن کل بستر متفاوت است.هر چند به نظر می‌رسد در شرایط فعلی جلو سوءاستفاده‌ها گرفته شده ‌است اما هنوز هم هستند شرکت‌ها یا PSPهایی که به ‌جای پیام تراکنش خرید پیام تراکنش قبض ارسال می‌کنند و از این بستر با وجود محدودیت پیش‌آمده نهایت بهره را می‌برند.

پس محدودیت و ممنوعیت مسیر صحیحی نیست، باید مسیر را امن کرد یا مسیر امنی در اختیار دیگران قرار داد.

مهرک محمودی؛ دبیر تحریریه ماهنامه پیوست

منبع: ماهنامه پیوست

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.