پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
سامانه بانکداری متمرکز، بنویسیم یا بخریم؟
سامانه بانکداری متمرکز در ایران مدعیان و منادیانی دارد و آنها برای افکار و محصولات خود دفاعیاتی دارند که پارهای از آنها جای شنیدن دارد. اما برای پذیرش و تصمیمسازی، اکثر آنها هنوز به بلوغ لازم نرسیدهاند. غیر از یک شرکت خارجی بنام تِمنوس (فعلا بدون ذکر نام دقیق محصول) که هنوز در حال دست و پا زدن است و تقریبا معلوم است که چرا از جانب بعضی حمایت میشود، بقیه آنها ساخت داخل هستند و توسط شرکتهایشان در سطوح پایین عرضه میشوند و در سطوح متوسط و بالا منتظر یک پیش قراول هستند که با او وارد کارزار شوند و نرمافزارشان را با استفاده از دانش و پیش پرداخت آن بانک بسازند.
در سطح اندازه بزرگ، فقط نرمافزار بانک ملت است که امتحان پس داده و هر روز در حال بزرگتر و پیجیده شدن است. نرمافزار شرکت خدمات (که آقای نجفی مدیر عامل آن است) بنام ABIS که برای بانک سپه قرار است تولید شود و قبلا برای موسسه اعتباری عسکریه و با رویکرد موسسه مالی نوشته شده بود، دارای آنچنان مشکلات و مسایلی است که توصیه میکنیم شرکت خدمات به نحوی از شر آن خلاص شود و برای سامانههای در اندازه بزرگ فعلا نسخه نپیچد.
شرکت توسن تی.ال.اس که آقای منصوری مدیر عامل آن است در حال بزرگسازی نرمافزار کوچک شرکت توسن است و در حال شراکت با بانک تجارت و همکاری با بعضی از دوستان خود هستند که بتوانند سامانهای در اندازه بزرگ تولید کنند. این نوع همکاری همان پیش قراولی است که قبلا ذکر کردیم. بعضی میگویند که اگر این سامانه جواب داد، شاید برای بانک ملی و صادرات هم بتوان به راه حلی دست پیدا کرد. حتی اگر برای دکتر فاطمی حرف در بیاورند که بانک ملی را یک سویه هدایت میکند. البته روی این قضیه کسی ریسک نمیکند. شاید شرکتهای دیگری هم در حال کار باشند که بتوانند رقابتی سالم را شکل دهند.
نظر ما این است که اگر بتوان به راه حلی برای بانک بزرگ ملی و صادرات دست پیدا کرد، هر نوع راهی که طی شود مطلوب است. نمیتوان به امید آینده تا ابد دست بکاری نزد. این نکته باید تذکر داده شود که در حال حاضر فروش سامانه بانکداری متمرکز دارای سود مناسبی به نسبت زحمت و پذیرش مسئولیت آن نیست.
در سطح اندازه کوچک چند نرمافزار داریم که شاید بتوان شرکت توسن و فناپ را نام برد که پیشتاز هستند. بانک پارسیان نیز در حال تولید سامانه خود بنام لوتوس است که شنیدهایم تسهیلات و حساب قرض الحسنه و تعدادی خدمت دیگر را در حال راهاندازی هستند. آنها به این نتیجه رسیده بودند که باید نرمافزار و شرکت خاص خود را برای گسترش کار داشته باشند. این کار زحمت دارد اما میتواند برای بانکهای با تعداد شعبهی زیادتر از 50 عدد بهترین راه حل باشد.
اما هنوز بین بعضی از بانکهای کوچک و بزرگ کشور این شک وجود دارد که باید شرکت خاص خود را تاسیس کنند و نرمافزار خود را تولید و توسعه دهند یا میتوانند نرمافزاری را از شرکتی بخرند و از آن شرکت، خدمات پس از فروش مناسب دریافت دارند. اما بعضی از بانکها به این نتیجه رسیدهاند که اگر بیش از 50 شعبه دارند، خصوصا آنهایی که بیش از 1000 شعبه دارند، باید شرکت و نرمافزار خاص خود را داشته باشند. این کار دلایل زیادی دارد که در فرصتی مناسب به آن خواهیم پرداخت.
به عنوان مثال اگر ارزش بازار بانک پاسارگاد را در بورس در نظر بگیریم، حدود 15 درصد کمتر از بانک ملت است. بانک پاسارگاد 300 شعبه و بانک ملت 1600 شعبه دارد. کدامیک دارای بازده بهتر است؟ بنابراین به راحتی میتوان با 300 شعبه به اندازه یک بانک 1600 شعبه ارزش ایجاد کرد. با این وصف باید بتوان در نرمافزار هم رقابت تولید کرد و بهرهوری را بالا برد.
به عنوان نتیجه باید ذکر کرد که فقط بانکهای کوچک خاص منظوره هستند که از نرمافزار آماده استفاده میکنند و بانکهای متوسط به بالا باید شرکت یا واحد خاص خود را با نرمافزار خاص خود داشته باشند.
یکی از علل این است که شرکتهای ایرانی تعریف درست و مناسبی از رابطه خود با بانک نمینمایند و پس از فروش نیز آگاه نیستند که چگونه باید پشتیبانی کنند و قرارداد مناسب و صحیح با مشتری منعقد نمیکنند. در این صورت مشکلات پیشبینی نشده که بروز نمایند، آغاز ایجاد تنش با مشتری یا بانک است و نتیجه آن پخش شدن اخبار نارضایتی در شبکه بانکی کشور است. مهمترین دلیلی که بسیاری از بانکهای کشور مانند بانک پارسان به سمت ایجاد نرمافزار خصوصی خود با تاسیس شرکت خصوصی میروند، پشتیبانی نامناسب و رفتار نامناسب پس از فروش پیمانکاران است.
اگر پیمانکاران بتوانند این روابط را دقیق تعریف و اجرا نمایند و با فروش بیشتر، از کیفیت خدمات نکاهند، مشکلات اصلی را از پیش پا برداشتهاند و برای ادامه راه شاید بتوانند روال مملکت را حداقل در بانکهای کوچک تغییر دهند.
منبع: راهراست