پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
مدتی است در جهان فناوری‌های مالی روندی جدی شده که عنوان آن را Open API گذاشته‌‌اند. البته برخی بزرگان ممکن است به این واژه ایراد بگیرند، که فعلا در این یادداشت قصد بحث و بررسی در این زمینه را ندارم و صرفا مفهوم آن مهم است. این مفهوم در ادامه مسیر وب 2.0 در جهان قابل تحلیل است.
مدتی است که سرویس‌های وبی جهان از API به‌صورت گسترده استفاده می‌کنند و فضایی فراهم کرده‌اند که افراد مختلف بتوانند برای توسعه یک سیستم برنامه‌نویسی کنند. این ماجرا اکنون مدتی است که روند دیگری به خود گرفته که برخی با همان واژه‌ای که در ابتدای این نوشته آمده آن را شناسایی می‌کنند. برمبنای این مفهوم، توسعه‌دهندگان سرویس‌های وبی این امکان را فراهم می‌کنند که با اجازه صاحبان اطلاعات آن را در اختیار دیگر توسعه‌دهندگان قرار بدهند.
به‌عبارت‌دیگر من می‌توانم سرویسی داشته باشم که وقتی کاربران از آن استفاده می‌کنند اطلاعاتی هم خواهم داشت. حالا تصور کنید فرد دیگری بخواهد سرویس دیگری ایجاد کند که اطلاعات افراد در سرویس من به آن‌ها کمک کند که به گونه بهتری از سرویس جدید استفاده کنند. این فضایی است که اکنون جاهایی مثل گوگل به‌خوبی از آن استفاده کرده‌اند. این یعنی در آینده نزدیک همه از اطلاعات همدیگر استفاده می‌کنند و طبیعی است که اجازه صاحبان اطلاعات هم هر بار گرفته می‌شود. در دنیای فناوری‌های مالی مدتی است که این موضوع موردتوجه بانکها و شرکت‌‌های مختلف قرار گرفته است.
حالا ما کجای کاریم بماند. تصور میکنم هنوز بانک‌هایی داریم که یادگار روزگاران گذشته‌اند و نقش‌شان این است که تاریخ مجسم باشند. گویی این بانکها فلسفه وجودی‌شان این است که به ما یادآوری کنند که بی‌خود و بی‌جهت خوشحال نباشیم. در گذشته نه‌چندان دور سیستم بانکی ایران چنین بوده که این بانکها امروز فعالیت می‌کنند. واقعا من چرا باید از این سیستم بانکی که مثل بنز کار می‌کند تعریف نکنم. گاهی وقت‌ها از سازمان‌‌های دولتی یا کسانی که از بانک‌های پیشرو این مملکت استفاده نمی‌‌کنند تشکر میکنم. دوست دارم اگر شد نامه‌‌ای به آن‌ها بنویسم و بگویم از این‌که باعث شدید بار دیگر پایم را درون شعبه بانکی بگذارم تشکر میکنم. شما به من یادآوری کردید که وقتِ من هیچ ارزشی ندارد. تازه این‌که تاریخ هم درس خوبی است. خوب است بدانیم از کجا آ‌مده‌ایم. حیف است الکی پیشرفت کنید.
رضا قربانی
منبع: هفته‌نامه عصر ارتباط؛ شماره 693