پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
نشست «بررسی وضعیت و چالش‌های توسعه معماری سازمانی در بانک‌های کشور» با حضور مهدیه نوروزیان؛ معاون برنامه‌ریزی و توسعه داتین، پریماه محمدپور، مدیر گروه توسعه محصولات جدید شرکت سداد، حمیدرضا نعمتیان، معاون مرکز پژوهش‌های کاربردی بانک کشاورزی، محمد جعفر زارعی، مدیر پروژه طرح تحول فناوری اطلاعات بانک پارسیان و درویش روحانی، عضو هیات‌مدیره شرکت ناواکو در سومین همایش ملی پیشرفت‌های معماری سازمانی، 22 آبان‌ماه در دانشگاه شریف برگزار شد.
در این نشست اعضای پنل به الگوهایی که در حوزه معماری سازمانی در دنیا وجود دارد اشاره کردند و این مساله را مورد بررسی قرار دادند که در ایران نه تنها جایگاهی برای این موضوع در سازمان‌ها تعریف نشده که به دلیل بلندمدت بودن اغلب پروژه‌های معماری سازمانی، مدیران، به سمت آن نمی‌روند. آنها این نگرانی را دارند که این پروژه‌ها برای سازمان تبدیل به ارزش نشود.
.
اهمیت تغییر در ساختار شناخت و تصمیم‌گیری بانک‌ها
نوروزیان در این نشست درباره بانکداری دیجیتال و راه‌حل‌هایی که در رابطه با معماری سازمانی وجود دارد توضیح داد.
او گفت: «اگر به چشم‌انداز تحول دیجیتال که در صنعت بانکداری ترسیم شده نگاه کنیم و بر اساس آن به این سوال جواب دهیم که چقدر توانمند شده‌ایم که به سمت آن حرکت کنیم و نقشه راهی را برای آن تعیین کنیم، نیازمند این هستیم که در ساختار شناخت و تصمیم‌گیری بانک‌ها تحولی را ایجاد کنیم.»
به‌گفته او منظور از شناخت همان شناختی است که بانک‌ها از مشتریان خود دارند و آن را مبانی تصمیم‌گیری برای سرویس‌دهی قرار میدهند. اگر در هرکدام از ابعاد شناخت و تصمیم‌گیری نتوانیم تحولی ایجاد کنیم، بعید است که بتوانیم تحولی از جنس تحول دیجیتال داشته باشیم.»
نوروزیان اضافه کرد: «بانکی را تصور کنید که تمام سرویس‌های آن در شعبه ارائه می‌شود و همچنین تصمیم‌گیری برای سرویس‌دهی نیز در شعبه اتخاذ می‌شود. این مورد را با حالتی که شناخت بانک‌ها و افراد از مشتریانشان متکی به شعب نیست در نظر بگیرید. در این حالت شناخت مشتریان از کانال‌هایی که خدمات دریافت می‌شود، حاصل شده و نه‌تنها به شکل داده و در قابل سیستم‌های یکپارچه توسط ماژول‌های مختلف بانک به اشتراک گذاشته می‌شود، بلکه قابلیت این را دارد که به شکل دانش و اطلاعات برای بانک به حساب بیاید و منشا تصمیم‌گیری قرار بگیرد.»
او معتقد است که شکل گرفتن همه این موارد بدون معماری سازمانی ممکن نیست و مدیریت ارشد بانک‌ها اولین کسانی هستند که باید نگرش خود را نسبت به این موضوع تغییر دهند و به لزوم، اهمیت و جایگاه آن واقف شوند.
.
نبود ثبات مدیریتی، اجرای پروژه‌های معماری سازمانی را به تعویق می‌اندازد
محمدپور در ادامه به این سؤال پاسخ داد که در جهان روندهای مطرح معماری سازمانی در حوزه بانکداری چیست؟
او با اشاره به اینکه حرکت به سمت انقلاب صنعتی چهارم باعث ظهور مدل‌های جدید در کسب‌وکارها و تعامل با مشتری شده، توضیح داد: «اگر سازمان‌ها به این سمت حرکت نکنند، نمی‌توانند توسعه پیدا کنند. در این مسیر تغییرات فقط در تجربیات مشتری رخ نمی‌دهد، بلکه مدل درآمدی بانک‌ها را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد و از مدل درآمدی مشاع باید به سمت درآمد غیرمشاع برویم.»
روحانی سخنران بعدی این پنل با اشاره به بحث معماری سازمانی در دنیا توضیح داد: «در مالزی مدیران تا سال 2012 نمی‌دانستند که مفهومی به نام معماری سازمانی چیست، اما از سال 2013 چارچوب خود را در این حوزه ارائه دادند و دپارتمانی را برای آن تشکیل دادند، در حالی‌که در ایران از سال 1384 چارچوب معماری سازمانی تدوبن شده بود، اما هنوز دپارتمانی برای آن تعریف نشده است.»
.
مستندسازی فرایندها و تعیین اهداف در معماری سازمانی
نعمتیان با بیان اینکه دشواری در تغییر سازمان وجود دارد، گفت: «در بحث معماری سازمانی دو جنبه مستندسازی و اجرا در بانک‌ها وجود دارد. در بحث مستندسازی موارد کسب‌وکاری، ساختاری و منابع انسانی مطرح است. اولین مساله ما در بانک، طراحی فرایند بود و اینکه چه اهدافی را در آن ایجاد کنیم. پس از آن باید به‌دنبال ساختار برویم.»
زارعی از مشکلات پروژه‌های معماری سازمانی که در ایران وجود دارد گفت و توضیح داد: «بسیاری از سازمان‌ها به دلیل اینکه پروژه‌ها بلندمدت هستند به آن ورود پیدا نمی‌کنند. این سازمان‌ها نگران هستند که پروژه‌ها به مستند تبدیل شود و برای سازمان ارزشی ایجاد نکند.»
او پیشنهاد داد که در سازمان‌ها باید در کنار پروژه‌های بلندمدت به پروژه‌های کوتاه‌مدت هم توجه شود و این پروژه‌ها اهداف کسب‌وکاری داشته باشند. علاوه‌برآن باید نگاه جامع‌تری به پروژه‌های داشته باشیم و صرفاً نگاهی فنی کفایت نمی‌کند.
