راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

گاوهای آینده / مزارع کامپیوتری و گاوها هم هوشمند می‌شوند

پای سنسورها و یادگیری ماشین هم به مزارع باز شد.

گاوهای شیرده نیز مانند ورزشکاران حرفه‌ای به نیازهای غذایی خاصی احتیاج دارند. رابی واکر رئیس یک شرکت ایرلندی به نام کینان سیستمز (Keenan Systems) است که واگن‌های مخلوط‌کن خوراک دام تولید می‌کند. واکر می‌گوید: «اگر پروتئین غذای گاوها مقدار کمی افزایش یابد یا کربوهیدرات آن‌ها کمی بیشتر شود، شیر تولیدشده توسط آن‌ها نیز کاهش می‌یابد.»

به همین دلیل، آخرین محصولات این شرکت، دیجیتالی شده‌اند. به کمک اینتل که یک شرکت آمریکایی بزرگ در زمینه تولید تراشه است، کینان کامپیوتری را توسعه داده است که می‌تواند به واگن‌های این شرکت متصل شود.

کارشناسان تغذیه این شرکت هر روز نیازهای غذایی گله را وارد این کامپیوترها می‌کنند. حسگرهای موجود روی واگن چیزهایی که دامدار در داخل مخلوط‌کن می‌ریزد را وزن می‌کنند و آن را با مقدار ذکرشده در دستور‌العمل کارشناسان مقایسه می‌کنند. به گفته واکر این کار به نوعی شبیه درست کردن یک کیک است. حتی اگر دقت لازم را هم به کار ببرید، باز هم ممکن است یک ماده غذایی را کمی بیشتر یا کمتر از مقدار لازم استفاده کنید.

داده‌های جمع‌آوری شده از طریق شبکه تلفن همراه به کارشناسان تغذیه ارسال می‌شود و آن‌ها هرگونه انحراف از برنامه غذایی ایده‌آل حیوانات را شناسایی و تحلیل می‌کنند. اگر انحراف بزرگ و قابل توجه باشد، یک پیام به دامدار ارسال می‌شود. انحرافات کوچک‌تر نیز به خاطر سپرده می‌شوند و مخلوط خوراک به منظور تصحیح هر گونه کمبود مواد غذایی که ممکن است ایجاد شده باشد، اصلاح می‌شود. کینان تنها شرکتی نیست که قصد کامپیوتری کردن گاوداری‌اش را دارد. یک شرکت ایرلندی دیگر به نام کین‌ثاس (Cainthus)، یکی از چندین استارت‌آپی است که امید دارند با استفاده از بینایی کامپیوتری، بهره‌وری مزارع را افزایش دهند.

این شرکت با استفاده از دوربین‌های متعدد، حرکات و فعالیت‌های گاوها را ردیابی می‌کند و برای تجزیه و تحلیل تصاویر، بر یادگیری ماشین تکیه دارد. دیوید هانت، رئیس این شرکت می‌گوید که این فناوری برای ردیابی تک تک گاوها به اندازه کافی حساس است و در صورتی که یک گاو در زمان لازم غذا نخورد یا نوع حرکاتش شبیه به گاوهای بیمار باشد، به دامدار هشدار داده می‌شود.

هانت می‌گوید در حال حاضر این شرکت عمدتا روی گاوهای فریژین (Friesian) و هلشتاین (Holstein) کار می‌کند که به واسطه علائم متمایزی که دارند، اساسا شبیه به کدهای کیوآر (QR Code) متحرک هستند. با این حال، هانت امیدوار است که در آینده فعالیت‌شان را به سایر نژادها نیز گسترش دهند.

این فناوری به اندازه‌ای کارآمد است که توانسته شرکت کارگیل (Cargill) را متقاعد کند تا اقلیت سهم کین‌ثاس را در سال 2018 به مالکیت خود درآورد. کارگیل یک شرکت خوشه‌ای مبتنی بر کشاورزی و بزرگ‌ترین شرکت خصوصی ایالات متحده است.

یک رویکرد جایگزین این است که حسگرها در داخل بدن گاوها قرار داده شوند. یک شرکت اتریشی به نام اسمکس‌تک (smaXtec)، حسگری را توسعه داده است که می‌توان آن را بلعید. این حسگر تا پایان عمر گاو، در رتیکولوم (یکی از چهار معده گاو) قرار می‌گیرد و بر دمای بدن، حرکات و میزان اسیدی بودن معده حیوان نظارت می‌کند و وقتی که گاو از نزدیکی یک ردیاب بی‌سیم عبور کند، نتایج و اطلاعات را به آن منتقل می‌کند.

استفان روزنکرانز، هم‌بنیانگذار اسماکس‌تک عقیده دارد که وقتی این اطلاعات را در اختیار الگوریتم‌های یادگیری ماشین قرار دهیم، داده‌های به دست آمده می‌تواند برای انجام هر کاری مفید باشد. این داده‌ها می‌توانند تشخیص دهند که چه زمانی گاوها گرم‌شان شده است و علائم اولیه زایمان را تا 15 ساعت پیش از این که اتفاق بیافتد شناسایی کنند. همچنین می‌توانند بیماری‌ها را چندین روز قبل از این که توسط انسان قابل مشاهده باشد، شناسایی کنند و امکان درمان زودرس را فراهم نمایند و از این طریق، مصرف آنتی‌بیوتیک را 15 الی 30 درصد کاهش دهند.

حسگر جدیدی که قرار است سال آینده معرفی شود، قابلیت نظارت بر گوارش را نیز در بر خواهد گرفت. آقای روزنکرانز می‌گوید که میزان فروش در این حوزه هر ساله دو برابر می‌شود و با وجود 278 میلیون گاو شیرده در سرتاسر جهان، خبری از کمبود مشتری نخواهد بود.

منبع: The Economist

1 دیدگاه
  1. علیرضا می‌گوید

    سلام
    عالی بود ممنون

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.