پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
در حاشیه یادداشت سال تولید ملی و خرید نرمافزار خارجی: سال تولید ملی چه ربطی به واردات دارد؟
چند روز پیش یادداشتی در راه پرداخت منتشر شد با عنوان سال تولید ملی و خرید نرمافزار خارجی برای بانکها. در این یادداشت این موضوع مطرح شده بود که سال تولید ملی گویا چندان به نفع تولید ملی حداقل در صنعت نرمافزارهای بانکی نشده است. در آن یادداشت عنوان شده بود که جالب است که برخی از بانکها نیز به دنبال نرمافزار خارجی هستند. این یادداشت باعث واکنشهای فراوانی در فعالان صنعت شد. در ادامه برخی از این واکنشها منتشر میشود. همین جا از پاسخهای فعالین صنعت تشکر میکنیم. مطمئنا انتشار این مطالب به معنای تایید آنها نیست و صرفا برای انتقال دیدگاههای مختلف آمده است.
آمار ارائه بدهید
رویکرد تحلیلی در این موضوع نیاز به آمار و ارقام، تحلیل سوابق و کیسهای مشابه و نتیجهگیری از نگاه فنی، مالی و ملی دارد. ذکر کلیات و حرفهای کیفی ره به جایی نمیبرد و به نفع تولید کنندگان داخلی نیز نمیتواند باشد. اگر فناپ به عنوان یکی از شرکتهای عمده در متن ذکر میشود در پاراگرف بعدی پاسارگاد بابت این کار نقد شده است. بالاخره خواننده فناپ را یک پروژه موفق بداند یا نا موفق.
بررسی کارشناسی نرمافزارهای خارجی
با آقای منتقد از این جهت موافقم که این مطلب را نمیشود تحلیل نامید و بیشتر یک اظهار نظر کاملا شخصی است. به این صورت که من اینجوری فکر میکنم و از یک سری منابع و یک سری شایعه به این نتیجه رسیدم که اینجوری فکر کنم! اما با ایشان مخالفم مخالفم چون اظهارنظر شخصی بود و بینام و نشان، پیگرد ندارد!
به عنوان نظر شخصی خودم، در مورد این تیتر، من با حضور نرم افزار خارجی با نرخ آزاد ارز، در صورتی که کیفیت آن بهتر از نرم افزارهای داخلی باشد موافقم. اما خب بررسی این کیفیت خودش جای بحث دارد که باید از کارشناسهای نرمافزار پرسید.
به عنوان نظر شخصی در مورد متنت، اگر میخواهی نرم افزار خارجی را بکوبی که به نظر اینطور میآد باید بری سراغ ضعفهاش، اون هم به صورت کارشناسی. برای شروع مشکلاتی که در کار با نرم افزارهای خارجی قبلی بوده را مطرح کنی و به طور مثال، در اختیار نبودن سورس کد، زمانبر بودن توسعه و ارتقا، مشکلاتی که شرایط تحریم میتواند ایجاد کند و… بعد نتیجهگیری کنی که لازم نیست که فقط کمی کیفیت خارجی بهتر باشد تا آن را بیاوریم، بلکه با توجه به مشکلاتی که دارد باید خیلی خیلی بهتر باشد که به این دردسرها بیرزد. بعد حالا اگر واقعا خیلی خیلی بهتر نیستند (که من نظری در این رابطه ندارم و باید پرس و جو کرد از کارشناسان) چند دلیل کارشناسی بیاوری که این نرم افزارهای خارجی که الان در بازار حرفشان هست، اصولا خیلی خیلی هم بهتر نیستند، که بیرزد که بیاوریم!
سال تولید ملی چه ربطی به واردات دارد؟
من نفهمیدم که چرا ورود نرم افزار خارجی مشکل دارد؟ مشکل چیست؟ اصلا صادرات و واردات چه مشکلی ایجاد میکند؟ با آمدن نرم افزار خارجی اگر کیفیت و قیمت بالا دارد یک توازن ایجاد میشود و بانک تصمیم میگیرد که چه کار کند. بازار بازار است باید آزاد باشد. چهارچوبها باید ایجاد شود ولی انحصار نه.
ما پاسخ دادیم:
ورود نرمافزار خارجی نه تنها مشکلی را حل نمیکند بلکه به مشکلات موجود هم میافزاید. چند تا سوال:
در کدام صنعت ما، واردات حتی با وضع تعرفههای سنگین، به رشد تولید کمک کرده است؟ آیا صنایع مختلف ما مثل چای، مثل خودرو، مثل لوازم خانگی در اثر ورود بیرویه و مدیریت اشتباه ما نابود نشده است؟ ما الان تلویزیون نمیتوانیم تولید کنیم اما بهترین تلویزیونهای خارجی با پول نفت وارد کشور شده است.
ببینید نمیشود با مبانی اقتصاد آزاد به سراغ اقتصادی رفت که اصلا آزاد نیست. تازه آنها (غربیها و غولها) میگویند بازارهایتان را برای ما آزاد کنید اما خودشان این کار را برای ما نمیکنند و به بهانههای مختلف دست ما را میپیچانند. مثل تحریم و…
علاوه بر این موارد به علت انحصارهای داخلی که وجود دارد این فعالیتها بسیار فساد خیز است.
نرمافزار خارجی پدر نرمافزار ایرانی را در میآورد. روی کاغذ رقابت خیلی خوب است. اما همین آمریکا را ببینید که اپل و سامسونگ چه دعوایی با هم میکنند برای انحصار.
ما داشتههایمان را راحت از دست میدهیم. به راحتی اجازه میدهیم دیگری وارد شود و متاسفانه دولت و نهادهای تاثیرگذار هم پشت ماجرا را به بهانه حمایت از حقوق مصرفکننده میگیرند.
او پاسخ داد:
شما بروید ببینید همین الان یک نرم افزار خارجی به چه سادگی وارد یک بانک میشود در حالی که من که تولید کننده داخل هستم و یک کار انحصاری و دانش بنیان هم انجام میدهم نمیتوانم قرارداد بالای ۵۰ میلیون در ابتدا ببندم.
مشکل تولیدات ما در جای دیگر است. همان تلوزیونی که شما میفرمایید اگر در حلقههای خارج و داخل قرار میگرفت و بازار خود را پیدا میکرد به این روز دچار نمیشد. حالا به اوگاندا هم تلوزیون صادر میکردیم چه ایرادی داشت؟ حالا از امریکا هم تلوزیون وارد میکردیم چه ایرادی داشت؟ شما نگاه کنید یک شرکت مثل نوکیا از یک موبایل قدیمی ساده هنوز دارد سود میبرد.
مشکل ما این است که همیشه بدنبال چیزی میگردیم که فقط به درد ایران بخورد. هیچ موقع جهانی فکر نکردهایم. مثل این است که بگوییم جناب بوعلی سینا بیماری خاص را که مخصوص ایرانیان بود را درمان کرد.
شما هم نظر خود را بگویید. ورود نرمافزار خارجی به ایران چه منافع و چه معایبی دارد؟