پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
فرایندهای شناخت مشتری و ضدپولشویی موضوعات مهمی هستند که در همه جای دنیا چالش‌هایی دارند؛ اینکه چطور باید انجام شوند تا جلوی جعل گرفته شود و اینکه سخت و هزینه‌بر هستند. در ایران کی‌وای‌سی چه فاصله‌ای با دنیا دارد.
ماهنامه عصر تراکنش / شناخت مشتری می‌تواند مفاهیم مختلفی داشته باشد. اینکه مشتری ما جزء چه قشر و سطحی است و چه نیازها و سلایقی دارد به کسب‌وکار ما کمک می‌کند تا محصول و خدمات‌مان را به مشتریان واقعی عرضه کنیم؛ اما در برخی از کسب‌وکارها نیاز به نوعی دیگر از شناخت مشتری احساس می‌شود. جایی که ممکن است عده‌ای بخواهند با استفاده از کسب‌وکار ما سوءاستفاده‌هایی بکنند لازم است که بتوانیم مشتري را درست شناسایی کنیم. مفهوم شناخت مشتری یا همان KYC، فرایندی است که بر اساس آن کسب‌وکارها هویت مشتریان‌شان را تایید می‌کنند و در همین حین هم ریسک‌های بالقوه‌ای که برای انجام مقاصد غیرقانونی در روابط کسب‌وکاری وجود دارد شناسایی می‌شود.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
تعریفی از پولشویی
پولشویی تبدیل سود حاصل از خلافکاری و فساد به دارایی‌های به ظاهر مشروع است. در فرایند پولشویی، پول حاصل از اقدامات غیرقانونی تبدیل به پول یا ثروتی می‌شود که در ظاهر از راه‌های قانونی به دست آمده است و به این طریق «پول شسته شده» وارد اقتصاد می‌شود. قواعد ضدپولشویی در اثر شکل‌گیری «گروه ویژه اقدام مالی» در سطح جهان برجسته شد و این قواعد تحت عنوان یک چهارچوب بین‌المللی برای مبارزه با پولشویی اعلام شدند.
[/mks_pullquote]
عبارت شناخت مشتری به قانون‌گذاری‌های بانکی و قوانین ضدپولشویی ناظر بر آنها اشاره دارد. همچنین تمامی شرکت‌های کوچک و بزرگ و متوسط نیز از این مفهوم استفاده می‌کنند تا این اطمینان را بدهند که نمایندگان، مشاوران یا توزیع‌کنندگان‌شان پیرو خط‌مشی‌های ضدرشوه‌خواری هستند. به‌طور کلی بانک‌ها، شرکت‌های اعتباری و آژانس‌های بیمه‌ای همگی از ذی‌نفعان فرایند شناخت مشتری به حساب می‌آیند، چراکه باید خیال‌شان از این بابت راحت باشد که اطلاعات بسیار دقیقی از مشتریان دارند تا از بروز مسائل مربوط به فساد، تامین مالی تروریست و پولشویی جلوگیری شود.
چرایی و چگونگی استفاده از کی‌وای‌سی
به‌طور کلی می‌توان گفت هدف از دستورالعمل‌های شناخت مشتری این است که جلوی استفاده آگاهانه یا غیرآگاهانه از بانک‌ها برای مقاصد پولشویی گرفته شود. همچنین به کمک این فرایند بانک‌ها می‌توانند شناخت و درک بهتری از مشتریان و معاملات مالی آنها داشته باشند تا بدین ترتیب با احتیاط بیشتری ریسک‌هایشان را مدیریت کنند. امروزه علاوه بر بانک‌ها، تمام کسبوکارهای آنلاین نیز می‌توانند فرایند شناخت مشتری را در سازمان‌شان پیاده‌سازی کنند.
در واقع با به‌کارگیری فرایندهای شناخت مشتری و اطمینان از این موضوع که فعالیت‌های کسب‌وکارها کاملا قانونی و متقابلا با نهادهای قانونی انجام می‌شود، به‌نوعی می‌توانند از خودشان در برابر اتفاقات محافظت کنند. به‌طور معمول سیاست‌های شناخت مشتری مبتنی بر چهار عنصر است؛ سیاست پذیرش مشتری، روش‌های شناسایی یا همان احراز هویت مشتری، نظارت تراکنش‌ها و مدیریت ریسک.
به همین خاطر هم گاهی اوقات شناخت مشتری به یکی از بخش‌های الزامی و حیاتی روندهای بانکداری تبدیل می‌شود، چراکه خطر بروز تراکنش‌های تقلبی را کاهش می‌دهد. در واقع این فرایند با احراز هویت مشتری شروع می‌شود؛ به عبارت دیگر یعنی بررسی شود که آیا مشتری همان کسی است که ادعا می‌کند؛ یا نه.
در بخش مالی، این کار شامل تایید (Verification) هویت مشتری (Customer’s Identity) از طریق ارائه یکسری مدارک از جمله کارت شناسایی ملی است. برای برخی انجام این فرایند هنوز مستلزم انجام بررسی‌های کاغذی است و برخی دیگر این فرایندها را به‌صورت دیجیتالی انجام می‌دهند و برای تایید اصل بودن مدارک ارائه‌شده توسط مشتری به روش‌های بیومتریک مانند تشخیص چهره یا اثر انگشت روی می‌آورند.
فرایند تایید هویت دیجیتالی به بانک‌ها این امکان را می‌دهد تا به‌صورت اتوماتیک داده‌های مختلف مشتری را دریافت و درون سیستم‌هایی مانند سی‌آر‌ام ادغام کنند تا بدین ترتیب فرایند تعامل اولیه با مشتری یا همان onboarding و ارزیابی ریسک با سهولت بیشتری انجام شود و در صورت نیاز آن را به منابع بیرونی برای بررسی چهره‌های سرشناس سیاسی لینک داد. موسسات مالی بايد سوابق تراکنش‌ها و اطلاعاتی که از طریق ابزارهای شناخت دقیق مشتری به دست می‌آید را ثبت و ضبط کنند. این اقدامات باید هم برای مشتریان جدید و هم برای مشتریان قدیمی اعمال شود.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
پولشویی در ایران
طی سال‌های گذشته، ایران در کنار کره شمالی همواره جزء کشورهای لیست سیاه گروه ویژه اقدام مالی بوده است. در سال ۱۳۹۵ مقام‌های ایرانی متعهد شدند پیشنهادهای این سازمان برای مبارزه با پولشویی را عملی کنند. طبق بررسی موسسه تحقیقات حکومت‌داری بازل هم که با بررسی مولفه‌های مختلف سیاسی و مالی در ۱۴۹ کشور جهان آنها را بر اساس شاخص ضد پولشویی رتبه‌بندی کرده است در جدول ایران، افغانستان و تاجیکستان به ترتیب در جایگاه‌های اول تا سوم پولشویی قرار گرفته‌اند.
[/mks_pullquote]
چه مواردی در شناخت مشتری لحاظ می‌شود؟
با توجه به سیاست‌های شناخت مشتری، یک مشتری یا کاربر به این صورت‌ها تعریف شود: شخص یا نهادی که دارای حساب در بانک است یا روابط کاری با بانک دارد، شخصی که از طرف آن حسابی در بانک وجود دارد، ذی‌نفعان تراکنش‌هایی که توسط واسطه‌های حرفه‌ای مانند دلالان سهام در بورس، حسابداران رسمی یا وکلایی که مجوز قانونی دارند و در نهایت هر شخص یا نهادی که به تراکنش‌های مالی مرتبط است و می‌تواند خطرات جدی برای بانک در پی داشته باشد؛ برای مثال انجام انتقال وجه یا درخواست حواله بانکی با مبلغ بالا در یک تراکنش. در نهایت اینکه فرایند شناخت مشتری یکی از مهم‌ترین عوامل در راستای مبارزه با جرائم بانک و پولشویی است و در این راستا احراز هویت مشتری سنگ بنای فرایند و تضمینی بر عملکرد بهتر دیگر فرایندهاست.
موارد کنترلی شناخت مشتری معمولا شامل این موارد می‌شود:
- جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات هویتی مانند مدارک هویتی که البته در قوانین و مقررات ایالات متحده به‌عنوان برنامه شناسایی مشتری (CIP) شناخته می‌شود؛
- تطبیق نام با لیست احزاب شناخته‌شده، مانند چهره‌های سرشناس سیاسی؛
- تعیین ریسک مشتری در خصوص تمایل به انجام پولشویی، تامین مالی تروریست یا سرقت هویت؛
- ایجاد انتظارات از رفتار تراکنشی مشتری؛
- نظارت بر انجام تراکنش‌های مشتری
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
لایحه مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم
لایحه مبارزه با تأمین مالی تروریسم در سال ۱۳۸۹ به مجلس شورای اسلامی ارائه شد و در سال ۱۳۹۰ پس از تایید و ابراز نظر قوه مقننه، مجلس به تصویب رسید. پس از برجام تحریم‌های بین‌المللی بانکی و مالی علیه ایران و پس از رفع ایرادهای شورای نگهبان در جلسه سیزدهم بهمن‌ماه ۱۳۹۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. این لایحه در نشست سیزدهم اسفندماه ۱۳۹۴ شورای نگهبان بررسی شد و با توجه به اصلاحات به عمل آمده، مغایر موازین شرع و قانون اساسی شناخته نشد. در سال 1397 مجددا لوایح اصلاح قانون مبارزه با پولشویی و اصلاح قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم در مجلس طرح شد و به تصویب رسید. سپس در شورای نگهبان نیز مغایر شرع و قانون اساسی شناخته نشد؛ اما لایحه اصلاح قانون مبارزه با پولشویی از سوی آن شورا رد شد.
[/mks_pullquote]
با توجه به تعاریفی که از مفهوم و کاربرد شناخت مشتری ارائه دادیم، می‌توان گفت که این فرایند کارکردهای بسیاری در تمام کسبوکارهای آنلاین دارد. نه‌تنها بانک‌ها؛ بلکه هر تراکنشی و حتی بسیاری از کسانی که با رمزنگاری‌شده‌ها سروکار دارند از شناخت مشتری به‌عنوان یک پروتکل امنیتی استفاده می‌کنند تا بدین ترتیب امنیت تراکنش‌هایشان را تضمین کنند. بیشتر کشورها هم قوانین شناخته‌شده‌ای در خصوص شناخت مشتری‌شان دارند که به شناسایی، ارزیابی صلاحیت و ارزیابی ریسک مشتریان می‌پردازد. هرچند نباید از این نکته هم غافل شد که برخی از این مقررات مناسب حال مشتریان کنونی نیست.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
نقش PSD2 در فرایند شناخت مشتری
توسعه و پیشرفت‌های دیگر هم می‌تواند به‌طور بالقوه به برطرف کردن چالش‌های شناخت مشتری در آینده کمک کند. برای مثال PSD2 ممکن است فرصت‌های بیشتری برای اثربخشی بیشتر فرایند شناخت مشتری به وجود آورد. چراکه بر اساس این قانون، بانک می‌تواند با اجازه شرکت به صورت‌های بانکی آن شرکت دسترسی داشته باشد. به این ترتیب بانک می‌تواند به دنبال الگوهای نامتعارف در تراکنش‌های بانکی آن شرکت باشد.
[/mks_pullquote]
آشنایی با مفهوم ارزیابی صلاحیت پیشرفته
اما به‌جز شناخت مشتری، مفهوم دیگری به نام ارزیابی صلاحیت پیشرفته نیز وجود دارد و باید گفت که هر دوی این مفاهیم در صنایع مالی و تجاری بسیار مهم هستند و به همین دلیل مهم است که درک درستی از هر دو داشته باشیم. همان‌طور که پیش‌تر هم گفتیم، شناخت مشتری صرفا فرایند جمع‌آوری اطلاعات و داده‌ای است که به‌منظور تایید هویت مشتری و اطمینان از اینکه فرد هیچ‌گونه دخالتی در فرایندهای پولشویی و دیگر جرائم مالی ندارد، انجام می‌شود.
ارزیابی صلاحیت پیشرفته هم مفهومی مشابه دارد و تنها اختلافش با شناخت مشتری در جزئیات و عمق بیشتر است. ارزیابی صلاحیت پیشرفته که به اختصار به آن EDD گفته می‌شود، معمولا برای رویارویی با تراکنش‌های بزرگ و مشتریانی با ریسک و ارزش خالص بالا در نظر گرفته شده است، چراکه این مشتریان و تراکنش‌ها ریسک‌های بیشتری در بخش مالی به وجود می‌آورند.
ابتدا موسسات مالی و شرکت‌ها بر اساس لایحه میهن‌دوستی سال 2001 ملزم به پیروی از EDD بودند. ویژگی‌های متعددی وجود دارد که سیاست‌های شناخت مشتری را از ارزیابی صلاحیت پیشرفته متمایز می‌کند.
در واقع سیاست‌های ارزیابی صلاحیت پیشرفته «محکم و قوی» در نظر گرفته می‌شود و این بدان معناست که EDD نیازمند اطلاعات و شواهد دقیق‌تر و بیشتری است. نکته مهم این است که استانداردهای مشابهی که برای فرایندهای شناخت مشتری به کار گرفته می‌شود، برای فرایندهای ارزیابی صلاحیت پیشرفته نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. قوانین و مقررات ایالات متحده مستلزم آن است که اقدامات ارزیابی صلاحیت پیشرفته در انواع حساب‌ها مانند بانکداری خصوصی، حساب کارگزاری و موسسات بانکی خارج از کشور به کار گرفته شود.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
انواع روش‌های پولشویی
پولشویی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود. اگرچه بسیاری از این روش‌ها می‌توانند به انواع مختلفی تفکیک شوند که شامل روش‌های بانکی، سهام بندی، مبادلات ارزی و صورت‌حساب‌های دوگانه می‌شود.
[/mks_pullquote]
تفاوت‌های فرایندهای شناخت مشتری با ضدپولشویی
با اینکه فرایند شناخت مشتری یکی از فرایندهای ضدپولشویی و بخش کوچکی از آن و فرایند مبارزه با تامین مالی تروریسم محسوب می‌شود؛ با این حال برخی مفهوم شناخت مشتری (KYC) و ضدپولشویی (AML) را اشتباها به جای یکدیگر استفاده می‌کنند. در حالی که این دو با هم تفاوت دارند.
قوانین ضدپولشویی در قالب چارچوب حاکمیتی قرار دارد که یک نهاد نظارتی برای برآورده ساختن الزامات قانونی‌اش آن را ایجاد کرده و همراه با قوانین مبارزه با تامین مالی تروریسم مورد استفاده قرار می‌گیرد. شناخت مشتری هم شامل مجموعه‌ای از فرایندها و ابزارهاست که داخل چارچوب ضدپولشویی و مبارزه با تامین مالی تروریسم جای دارد.
معمولا نهادهای قانون‌گذاری‌شده درباره الزامات ضدپولشویی و مبارزه با تروریسم‌شان صحبت می‌کنند و از طرف دیگر فروشندگان اغلب به موضوع شناخت مشتری می‌پردازند و شاید هم این تمایز درست باشد؛ چراکه فروشندگان معمولا محتوا، نرم‌افزار و خدماتی ارائه می‌دهند که از عناصر شناخت مشتری، برنامه‌های حکومتی در راستای ضدپولشویی و مبارزه با تامین مالی تروریسم پشتیبانی می‌کنند.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
ارزیابی صلاحیت
ارزیابی، پی‌جویی یا تحقیقی است که پیش از امضای قرارداد با یک شخص یا یک شرکت انجام می‌شود. این ارزیابی می‌تواند یک تعهد قانونی باشد، هرچند این مفهوم عموما به ارزیابی‌های خودخواسته اشاره دارد.
[/mks_pullquote]
شناخت مشتری به شرطها و شروطها
همان‌طور که گفتیم شناخت مشتری بخشی از اهداف ضدپولشویی بود که در لایحه میهن‌پرستی به تصویب رسید و بر اساس آن بانک‌ها بايد هویت مشتریان را تایید و بررسی کنند که آیا آنها در لیست‌های ممنوعه قرار دارند یا عوامل ریسک افراد را هم تشخیص دهند؛ اما موضوعی که در این بین وجود دارد این است که از همان ابتدا هم هیچ استانداردی در رابطه با نوع اطلاعاتی که برای تایید مشتری مورد نیاز است ارائه نشد و به نظر میرسد که رگولاتورها به عمد چنین استانداردی را در نظر نگرفتند، چراکه به نظر آنها اگر دستورالعمل واضح و شفافی در خصوص الزامات مورد نیاز در شناخت مشتری ارائه می‌شد، آن وقت بانک‌ها و موسسات مالی به حداقل‌ها در این مورد اکتفا می‌کردند و بیشتر پیش نمی‌رفتند. فوربس گزارشی منتشر کرده که در آن به چهار موردی اشاره کرده که باعث عدم استفاده یا عملکرد ضعیف شناخت مشتری شده است.
1. افزایش اصطکاک مشتری. سازگاری با الزامات شناخت مشتری باعث شد تا فرایندهای افتتاح حساب شامل سفرهای طولانی و پیچیده‌ای برای شرکت‌ها شود. بررسی‌های انجام‌شده توسط تامسون رویترز در سال 2017 نشان می‌دهد که زمان تعامل اولیه با مشتری نسبت به سال 2016، 22 درصد افزایش داشته و انتظار می‌رود که در سال 2017 این میزان 18 درصد دیگر هم افزایش پیدا کند. نتیجه‌ها حاکی از آن است که بانک‌ها به‌طور متوسط 24 روز برای تکمیل فرایند تعامل اولیه با مشتری زمان صرف می‌کنند.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
لایحه میهن‌دوستی
لایحه میهن‌دوستی آمریکا بلافاصله بعد از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در کنگره آمریکا مطرح شد و با رای بسیار بالا به تصویب نمایندگان سنا و کنگره آمریکا رسید و بعد از امضای رئیس‌جمهور به قانون لازم‌الاجرا تبدیل شد. این قانون با الحاق مفاد متعددی به قوانین مربوط به مهاجرت و امنیت در واقع مقررات مربوط به اقامت، تابعیت و مهاجرت شهروندان غیرآمریکایی مقیم آمریکا را سخت می‌کند و به دستگاه مجریه اجازه می‌دهد که آزادانه‌تر از گذشته و به بهانه ضرورت امنیتی به اقدام پیشگیرانه در داخل آمریکا دست بزند.
[/mks_pullquote]
علاوه بر مساله زمان، مشتریان هم از این همه اطلاعاتی که از آنها درخواست می‌شود ناراضی هستند و به نظرشان این موضوع آزاردهنده است و فکر می‌کنند که این موضوع برای دیگر موسسات صدق نمی‌کند؛ اما این تازه شروع کار بود. از دارندگان حساب ممکن است حتی اطلاعات تکراری برای فرایند شناخت مشتری درخواست شود و همین مساله می‌تواند موجب از دست دادن مشتری برای بانک شود. گزارش تامسون رویترز نشان می‌دهد که 12 درصد شرکت‌ها به خاطر مشکلات موجود در فرایند شناخت مشتری، بانک‌هایشان را تغییر دادند.
2. افزایش هزینه‌های انطباق. گزارش‌های تامسون رویترز نشان می‌دهد که اکثر موسسات مالی سالانه 500 میلیون دلار صرف فرایند شناخت مشتری و ارزیابی صلاحیت می‌کنند و میزان متوسط سالانه این مخارج چیزی حدود 48 میلیون دلار است. در نتیجه می‌توان گفت که فرایند شناخت مشتری موجب افزایش هزینه تعامل اولیه با مشتری می‌شود.
این افزایش هزینه در سال 2017 نسبت به سال 2016، رشد 19 درصدی داشته است. جالب است بدانید که سه سال پیش سیتی‌بانک گفته بود که حدود نیمی از 4/3 میلیون دلار صرفه‌جویی ناشی از کارایی صرف سرمایه‌گذاری‌های اضافی در حوزه قانون‌گذاری و فعالیت‌های انطباق شده است. سال 2013 هم جی‌پی مورگان اعلام کرده بود که پنج هزار نیرو به تیم انطباق و سازگاری‌اش اضافه کرده و یک میلیون دلار بیشتر هم صرف مسائل کنترل کرده است.
تمام این مسائل باعث ایجاد دغدغههایی مبنی بر هزینه‌های حوزه ضدپولشویی می‌شود و چنان ذهن‌ها را درگیر می‌کند که بانک‌ها را از انجام دیگر وظایف روزانه خود بازمی‌دارد. مطالعات انجام‌شده توسط شرکت بین اند کمپانی تخمین زده که هزینه‌های مربوط به ریسک، دولت و انطباق حدود 15 تا 20 درصد هزینه‌های بانک‌های بزرگ را شامل می‌شود و مسلما این هزینه برای موسسات کوچک‌تر به‌مراتب سنگین‌تر خواهد بود.
3. تایید هویت قابل حمل نیست. شما چه 21 ساله باشید، چه 75 ساله، زمانی که بخواهید در آمریکا مشروبات الکلی خریداری کنید از شما مدرکی مبنی بر احراز سن‌تان درخواست می‌شود. هر جایی که بروید برای ارائه این مدرک می‌توانید از کارت شناسایی دولتی، پاسپورت و گواهینامه برای تایید سن‌تان استفاده کنید؛ اما در رابطه با تایید هویت شناخت مشتری موضوع کاملا فرق می‌کند، چراکه مدارک مورد نیاز جهت انجام این فرایند در کشورها و حتی بانک‌های مختلف متفاوت است.
این مدارک می‌تواند شامل صورت‌حساب‌ها و اظهارنامه‌های بانکی تمام امضاکنندگان حساب باشد و برای شرکت‌ها هم این اطلاعات می‌تواند شامل نام و تاریخ تاسیس و آدرس و اسناد قانونی و مالیاتی باشد. تمامی اینها بستگی به سیاست‌های بانک مرکزی یا الزامات انطباق آن بانک به‌خصوص دارد.
4. به‌روزرسانی اطلاعات. برای تاثیرگذاری بیشتر، داده‌های تاییدشده باید به‌روزرسانی شوند. انجام این کار هم به‌نوبه خود می‌تواند سخت و دشوار باشد تا حدی که شرکت‌ها از گزارش تغییرات ایجادشده در سازمان‌شان به موسسات مالی صرف‌نظر کنند. بر اساس گزارش تامسون رویترز شرکت‌های حاضر در نظرسنجی به‌طور میانگین طی یک دوره دوساله، شش تغییر اصلی در سازمان‌شان دارند که تنها 30 درصد این شرکت‌ها این تغییرات را اطلاع می‌دهند. بانک‌ها نیز از این مشکل موجود آگاهند و بیش از نیمی از فروشندگان ارشد بانکی در انگلستان، آمریکا و آلمان می‌گویند که استفاده از شناسه‌های قانونی مختلف برای یک نهاد قانونی یکسان در نهایت منجر به بروز تناقضات و ناهماهنگی‌ها با یکسری به‌روزرسانی‌ها می‌شود.
فوربس در پایان گزارشش اظهار تاسف کرده است که با روش‌های تایید هویت کنونی برای فرایندهای شناخت مشتری و ضدپولشویی، مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد، نه‌تنها برطرف نمی‌شود؛ بلکه بدتر خواهد شد، چراکه هیچ‌کدام از روش‌ها مقیاس‌پذیر نیستند و افزایش مشتری در یک بانک می‌تواند منجر به بروز ناکامی‌هایی برای برخی بانک‌ها شود. راه‌حل ارائه‌شده توسط فوربس این است که اگر فرایند شناخت مشتری به یک فرایند قابل حمل، جهانی و متعلق به کاربر بدل نشود که توسط یکسری گواهی‌نامه‌های دیجیتالی پشتیبانی می‌شود، این فرایندها به فرایندهای گران‌قیمتی تبدیل می‌شود که تعامل با آنها نیز سخت‌تر خواهد شد.
[mks_pullquote align=”left” width=”740″ size=”18″ bg_color=”#444444″ txt_color=”#ffffff”]
تاریخچه پولشویی
پولشویی به دوران باستان بازمی‌گردد. پولشویی نخستین بار با پنهان کردن اموال و دارایی‌های شخصی از ماموران ایالتی برای امتناع از پرداخت مالیات یا مصادره اموال دیده شده است. در چین، در حدود دو هزار سال قبل از میلاد مسیح، تجار ممکن بود اموال‌شان را از فرمانروایانی که اموال‌شان را از آنها می‌گرفتند و آنها را تبعید می‌کردند، پنهان کنند. علاوه بر پنهان کردن اموال ممکن بود این اموال را به ایالتی دوردست در چین منتقل کنند و در کسب‌وکاری سرمایه‌گذاری کنند.
[/mks_pullquote]
وضعیت شناخت مشتری در برخی کشورهای دنیا
استرالیا: قانون مبارزه با پولشویی و مبارزه با تروریسم سال 2006، قانون شناخت مشتری را در استرالیا عملیاتی کرد. ابزار مبارزه با پولشویی و تروریسم در سال 2007 هم راهنمای به‌کارگیری این قانون را ارائه داد. انطباق با قوانین موجود در این کشور توسط سازمان اطلاعات مالی دولتی استرالیا به نام استرک (Austrac) انجام می‌شود.
کانادا: مرکز تجزیه‌وتحلیل گزارشات تراکنش‌های مالی کانادا که به اختصار به آن فین‌ترک (FINTRAC) نیز می‌گویند، در سال 2000 به‌عنوان واحد هوش مالی این کشور تاسیس شد. این مرکز قوانینش را در خصوص روش‌های قابل قبول برای تعیین هویت مشتریان در راستای مطابقت با قوانین ضدپولشویی و شناخت مشتری، در سال 2016 به‌روزرسانی کرد.
هند: بانک مرکزی هند در سال 2002 دستورالعمل‌های مربوط به شناخت مشتری را به تمامی بانک‌های کشور ابلاغ کرد. در سال 2004 هم اعلام کرد که تا پایان سال 2005 تمامی بانک‌ها باید فرایندهایشان با این دستورالعمل سازگاری داشته باشد.
ایتالیا: بانک مرکزی این کشور، در سال 2007 قوانین و مقررات مربوط به شناخت مشتری را تصویب و تمامی موسسات مالی در سراسر کشور را ملزم به رعایت آن کرد.
نامیبیا: این کشور هم قانون هوش مالی خودش را در سال 2012 منتشر کرد.
نیوزیلند: قوانین به‌روزشده شناخت مشتری نیوزیلند در اواخر سال 2009 تصویب و در سال 2010 اجرا شد. در واقع انطباق با این قوانین به الزامی برای تمامی بانک‌ها و موسسات مالی ثبت‌شده بدل شد.
انگلستان: قوانین پولشویی 2017 این کشور، در واقع همان مقررات پایه و اساسی هستند که فرایند شناخت مشتری در انگلستان را تحت کنترل دارند. بسیاری از کسب‌وکارها در این کشور از دستورالعملی به نام «راهنمایی برای شرکت‌ها برای کمک به سازگاری» استفاده می‌کنند که این دستورالعمل مشترکا توسط گروه پولشویی مشترک اروپایی و مرجع راهبرد امور مالی انگلستان تهیه شده است.
ایالات متحده: به‌دنبال لایحه میهن‌دوستی سال 2001، وزیر خزانه‌داری این کشور شناخت مشتری را به الزامی برای تمام بانک‌های ایالات متحده تبدیل کرد.
لوکزامبورگ: شناخت مشتری هم جزء قوانین و مقررات ضدپولشویی در این کشور به‌شمار می‌رود که برای اولین بار در سال 1993 به اجرا درآمد.
