پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
امسال سال تولید ملی نام‌گذاری شده است. انتظار می‌رفت در این سال شاهد رونق و توسعه تولید ملی نسبت به سال‌های گذشته باشیم. امری که اتفاق نیفتاده و حتی برخی از فعالان بخش خصوصی می‌گویند که نام این سال به چماقی بر سر آنها تبدیل شده است.
برخی از فعالان که آرام و بی‌سروصدا علم تولید ملی در صنعت نرم‌افزارهای بانکداری و پرداخت الکترونیک را در دست گرفته‌اند می‌گویند در سال تولید ملی نه تنها رونق تولید ملی نداشتیم بلکه بسیاری از کسانی که مایل به خرید محصولات خارجی هستند و قوانین و آئین‌نامه‌ها دست و پای آنها را هم بسته تولیدکنندگان داخلی را مقصر می‌دانند. برخی از مدیران بانک‌ها می‌گویند که اگر دست و پای آنها بسته نبود نرم‌افزار خارجی وارد می‌کردند تا تولید کنندگان نرم‌افزار ببینند که نرم‌افزار یعنی چه. این در حالی است که فعالیت بانک‌های خارجی با محدودیت‌های فراوانی در ایران مواجه است و این موضوع فضای مساعدی برای بسیاری از فعالان صنعت بانکی فراهم کرده است. فضایی که کم‌تر شاهد استفاده از پتانسیل‌های آن هستیم.
مدتی است که در محافل مختلف صنعت شایعه‌هایی در مورد استفاده یا زمینه‌چینی برای استفاده از نرم‌افزارهای خارجی مطرح می‌شود. با توجه به قراردادهای کلانی که در این پروژه‌ها بسته می‌شود امکان بسیاری از اقدامات غیرقانونی که در آنها وجود دارد طبیعی است که شاهد تلاش مصرانه برخی از افراد در درون بانک‌ها برای خرید نرم‌افزارهای خارجی باشیم. نرم‌افزارهای خارجی اگر برای بانک‌ها چیزی نداشته باشد مطمئنا برای بسیاری نان‌های پرچربی خواهد داشت.
در سایت یکی از موسسه‌های اعتباری نوشته شده است:
با توجه به بررسي هاي گسترده و مذاکرات مداوم با شرکت هاي نرم افزاري موجود (داخلي و خارجي) مشخص گرديد که سيستم‌هاي نرم افزاري توليدي داخل از توانايي مناسب جهت ايجاد محصولات جديد و پشتيباني توليدات قبلي برخوردار نيستند و کارفرمايان همواره نيازمند حضور فعال اين شرکت‌ها به منظور ايجاد هر گونه تغيير هستند.
در سایت این شرکت نوشته شده است: به منظور ايجاد پشتوانه اي قوي جهت پياده سازي و ايجاد استقلال در مشتريان نرم افزارهاي بانکي، تصميم به تشکيل يک گروه نرم افزاري خبره با حمايت يکي از شرکت‌هاي توليد‌کننده نرم افزار بانکي گرفت.
منظور از یکی از شرکت‌های تولیدکننده نرم‌افزار بانکی یکی از شرکت‌های خارجی است که برای نفوذ به بازار ایران به هر آب و آتشی دست زده است. به عنوان نمونه این شرکت‌های خارجی به دلیل ظرفیت‌های مالی که دارد حاضر است محصول‌‌اش را با ضرر بفروشد اما به بازار ایران نفوذ کند.
این راهبردی است که بسیاری از شرکت‌های تولید کننده نرم‌افزارهای بانکی خارجی در پیش گرفته‌اند. بازار ایران جذابیت فراوانی برای آنها دارد. نرم‌افزارهای بانکی برخلاف نرم‌افزارهای معمولی نیاز به پشتیبانی پیوسته دارند. به این ترتیب این شرکت‌ها بعد از این که به بازار نفوذ کردند ضررشان را به سرعت و با هزینه‌های گرافی که از بانک‌ها خواهند گرفت جبران می‌کنند.
تاکنون سه شرکت عمده یعنی خدمات انفورماتیک، توسن و فناپ نرم‌افزارهای بانکداری و پرداخت الکترونیک را تامین می‌کردند. خدمات از نرم‌افزاری بومی شده که در اصل یک نرم‌افزار آمریکایی است استفاده می‌کند. مشتریان این شرکت بانک‌های بزرگ دولتی هستند. این بانک‌ها اکنون به دنبال سامانه‌های بانکداری متمرکز خارجی می‌گردند.
شرکت توسن بزرگ‌ترین شرکت خصوصی فعال در صنعت است که به بیشتر بانک‌های خصوصی کشور سرویس می‌دهد. بانک‌های خصوصی که به دنبال ایجاد مزیت رقابتی هستند مدام به دنبال طرح‌ها و ایده‌های جدید هستند تا شاید نسبت به رقبایشان تفاوتی ایجاد کنند. به عنوان نمونه می‌توان به بانک پاسارگاد اشاره کرد که با تاسیس شرکتی زیرمجموعه خود بانک و تحمل هزینه‌های فراوان دست به تولید نرم‌افزاری برای خود زد. این رویکردی است که بانک پارسیان هم در پیش گرفته است. مدیران این بانک‌ها تصور می‌کنند اگر نرم‌افزارهای مورد نیازشان را خود تولید کنند از قابلیت‌های بیشتری برای رقابت با دیگر بانک‌ها برخوردار هستند.
هر چند که تاکنون آمارهای روشنی از کارایی این روش‌ها منتشر نشده است اما با مقایسه داده‌های بانک مرکزی تفاوت محسوسی در خدمات این دو روش مشاهده نشده است. البته نیازی به گفتن نیست که تفاوت کیفیت بانک‌های خصوصی و دولتی در ارائه سرویس چنان مشهود است که بدون دانستن آمار هم می‌توان آن را متوجه شد. اما در مورد این که بانک‌ها آیا باید نرم‌افزار را خود تولید کنند یا از سرویس‌دهنده‌های موجود باید استفاده کنند به نظر می‌رسد خود بانک‌ها بهترین تصمیم‌گیرنده برای آن هستند. شاید بانکی تمایل داشته باشد هزینه کند و مشکلات تولید و نگهداری نرن‌افزار را هم به جان بخرد اما نرم‌افزاری مخصوص خود تولید کند.
حال در این میان برخی به دنبال گرفتن ماهی از آب گل‌آلود هستند و بحث‌های انحرافی نرم‌افزار خارجی را مطرح کرده‌اند. مطئنا تولیدکنندگان داخلی که به فکر صادرات محصولات خود هستند از ورود نرم‌افزارهای خارجی ترسی ندارند. ترس از قواعد ناجوانمردانه بازی است.