پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
چرا بانک‌های بزرگ نباید فرصت بانکداری باز را از دست بدهند؟
بانکداری باز همانطور که از نامش پیداست، با این هدف طراحی شده است کنترل بیشتری برای مشتریان بر روی پول‌هایشان ایجاد کند. این ابتکار عمل به معنی رشد خدمت‌رسانی به مشتریان با باز کردن APIهای (رابط برنامه‌نویسی کاربردی) بانکی برای استارتاپ‌ها و شرکت‌های فین‌تک است. با در دسترس قرار گرفتن این اطلاعات، مشتریان می‌توانند هرکاری اعم از دریافت مشاوره‌های مالی از شرکت‌های خصوصی تا پرداخت قبوض را از طریق برنامه‌هایی با تجربه کاربری بهتر انجام دهند.
این شرکت‌های شخص ثالث اغلب بسترهای تجاری هستند که بدون دسترسی به اطلاعات شخصی کاربران رابط‌های کاربری بهتری ارائه می‌دهند و تجربه بهتری از خدمات بانکی را برای مشتریان خلق می‌کنند. آن‌ها ممکن است در کنار خدمات بانکی خدمات مکملی را نیز ارائه دهند که با هماهنگ کردن فعالیت‌های مالی و غیرمالی با یکدیگر به زندگی روزمره افراد سامان ببخشد. (مانند حسابداری، پس‌انداز و مدیریت خرج‌های خانه و ….)
معیارها و سنجه‌های بانکداری باز طبق قرارداد PSD2 در سال ۲۰۱۵ در پارلمان اروپا به ثبت رسیدند. این قوانین ابتدا در بریتانیا اجرا شدند و سپس بدلیل ماهیت بین‌المللی بانکداری سریعا به بقیه کشورهای اتحادیه اروپا راه یافتند. این عرصه جدید برای صنعت بانکداری است. محیط بانکداری نویی ظهور در حال ظهور است و تمامی موسسات مالی اروپا در حال تغییر برای سازگاری با قوانین جدید اتحادیه اروپا هستند. ولی از دیدگاه استفان برگر، مدیر نوآوری و دیجیتال نرم‌افزار بانکی سوپرا (Sopra)، هیچ‌یک از این موسسات هنوز از این موقعیت به تمام و کمال استفاده نکرده‌اند:
طی سال‌های اخیر، شاهد نوآوری عظیمی در شرکت‌های فین‌تک بوده‌ایم. آن‌ها پتانسیل ایجاد تغییرات انقلابی در مدیریت مالی شخصی را دارند. ولی مواجهه صنعت بانکداری با این موضوع گنگ و پیچیده است. برخی موسسات متوجه این هستند که این موضوع فرصت جدیدی برای تقویت ارتباط با مشتریان و ایجاد درآمد است ولی برخی دیگر آن را بعنوان چیزی می‌بینند که باید خود را با آن انطباق بدهند ولی لزوما به مزایای آن چندان امیدوار نیستند.
موسساتی که تعلل می‌کنند ممکن است به زودی شوکه شوند. این صنعت وارد دوره زمانی شده است که مشتریان قدرت انتخاب بالاتری دارند و کنترل بیشتری را در دست گرفته‌اند. اگر به تاریخچه بانکداری نگاهی بیاندازیم، صنعت بانکداری صنعت کندی بوده است. برای سال‌های سال افراد در جوانی حساب بانکی باز می‌کرده‌اند و تا پایان عمر از همان بانک و خدماتش استفاده می‌کرده‌اند. تغییر و انتقال به بانک جدید فرایندی زمان‌‌بر بود و همه نگران از دست رفتن اعتبارشان در بانک قبلی بودند. ولی امروزه همه چیز تغییر کرده است. رقابت به قدری بالاست که بانک‌های قدیمی را نیز به چالش کشیده است و شرکت‌های فین‌تک در حال تصاحب سهم بازار هستند.
در بریتانیا میلیون‌ها نفر از زمانی که قوانین ساده‌تر شده‌اند، بانک خود را تغییر دادند. با ورود رقبای جدید به نظر می‌رسد در کوتاه مدت این روند افزایش بیشتری نیز خواهد داشت.
برخی بانک‌ها قدرت تغییر سریع صنعت را دست کم می‌گیرند. آن‌ها می‌گویند امروز همه چیز خوب است! و همین باعث می‌شود قدرت نوآوری را از یاد ببرند. مشتریان بدنبال خدمات جدیدی هستند. اگر این‌کار از پس بانک‌ها برنیاید، شرکت‌های دیگر این خدمات را ارائه خواهند کرد.
نمونه‌هایی از این تغییر در صنایع مختلف را همه جا می‌بینیم. آمازون خرده‌فروشی را تغییر داد، ایر بی ان بی صنعت هتل‌داری و اقامت را دگرگون کرد، اوبر سیستم سنتی تاکسی را نابود کرد و نت‌فیلیکس شیوه تماشای تلویزیون را برای همیشه عوض کرد. شرکت‌هایی همچون گوگل و آمازون با دسترسی به پایگاه عظیمی از مشتریان قادرند صنعت بانکداری را به زودی تغییر دهند.
فین‌تک آینده بانکداری است و بانک‌ها با مشارکت خود می‌توانند اطمینان حاصل کنند که کاربردی باقی خواهند ماند.
برای مثال بانک ملی استرالیا شاهد سقوط سهام خود و از دست دادن مشتریانش بود تا زمانی که تصمیم به مشارکت با شرکت‌های فین‌تک گرفت. این کار تصویر بانک را در ذهن مخاطبان تغییر داد و آن را به قرن ۲۱ آورد. این بانک با در اختیار قراردادن API خود و ورود به بانکداری باز جریان نقدینگی خود را افزایش داد و تصویر خود را بعنوان بانکی مدرن که رو به جلو میاندیشد بهبود بخشید.
بانک‌ها بدنبال تمرکز بر روی خدمات مشتریان برای ایجاد وفاداری در آن‌ها هستند، در حالیکه رشد رقابت در بازار به معنی انتظار روزافزون مشتریان از ارائه دهندگان خدماتشان است. بانک‌های سنتی با دنیای دیجیتال آشنا نیستند و می‌بایست سخت برای رسیدن به رقبا تلاش کنند. این را می‌توان از تلاش بی‌وقفه‌شان در تبلیغات شهری و تلویزیونی‌شان متوجه شد.
بانک‌ها متوجه خطری شده‌اند که استارتاپ‌های فین‌تک آن‌ها را مواجه کرده است ولی در مقابل برای حل آن اقدام به خرید و یا سرمایه‌گذاری عظیم در این استارتاپ‌ها کرده‌اند تا ریسک ناشی از آن‌ها را کاهش دهند. ولی به عقیده آقای برگر، این صرفا استراتژی کوتاه مدت است چراکه بانک‌ها به جای استفاده از فرصت‌ها سعی در از بین بردن رقبا دارند.
مثال‌هایی از این دست بسیارند که بانک‌ها برای حذف رقبای استارتاپی خود آن‌ها را خریداری کرده‌اند. تحت این شرایط یک کسب‌وکار کوچک جذب سازمان عظیمی می‌شود، نوآوری خود را از دست می‌دهد و در نهایت توسط بانک از بین می‌رود. این مطمئنا شیوه پایداری برای حفظ جایگاه بازار نیست. بانک‌ها می‌بایست سریعا وارد عمل شوند. فین‌تک آینده صنعت بانکداری است و بانک‌ها می‌بایست قافیه را از دست ندهد. هرچند بانکداری باز فرایند پیچیده و سختی خواهد بود ولی نتایج آن روشن است چرا که چه بخواهیم چه نه، نوآوری در حال رخ دادن است پس برای ادامه حیات باید بخشی از آن باشیم.
منبع: Reconteur
