پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
اسکات بسنت وزیر خزانه‌داری ایالات متحده، به دستور رئیس‌جمهور دونالد ترامپ موظف شده است که ضرب سکه‌های یک سنتی، یا همان پنی که به طور گسترده به این نام شناخته می‌شود، را متوقف کند. این اعلامیه از طریق حساب ترامپ در شبکه اجتماعی تروث سوشال منتشر شد.
سال گذشته، ضراب‌خانه ایالات متحده بیش از سه میلیارد سکه یک سنتی صادر کرد که بر اساس گزارش سالانه خود، حدود ۸۵.۳ میلیون دلار ضرر به همراه داشت. سکه‌های یک سنتی که اغلب به‌عنوان پول خرد داده می‌شوند؛ اما به‌ندرت خرج می‌شوند، بیش از نیمی از کل سکه‌هایی را تشکیل می‌دادند که ضراب‌خانه در آن سال تولید کرده بود. در سال گذشته، حدود ۲۵۰ میلیارد سکه یک سنتی در گردش بود، یعنی حدود ۷۰۰ سکه برای هر فرد در ایالات متحده.
حذف پنی از کجا شروع شد؟
ترامپ در پست خودنوشت: «بیایید اتلاف هزینه را از بودجه بزرگ کشورمان حذف کنیم، حتی اگر یک پنی یک پنی باشد.» او این اقدام را یک راهکار کاهش هزینه‌ها توصیف کرد.
این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که نهاد بهره‌وری دولتی (Doge) که سرپرستی آن را ایلان ماسک برعهده دارد در ماه گذشته، طی پستی در ایکس به هزینه بالای ضرب سکه‌های یک سنتی اشاره کرد.
بحث در مورد هزینه و کارایی سکه‌های یک سنتی در ایالات متحده سال‌هاست که ادامه دارد. مقامات دولتی و اعضای کنگره آمریکا درگذشته پیشنهاد حذف سکه یک سنتی را مطرح کرده‌اند؛ اما موفق به اجرای آن نشده‌اند.
ترامپ همچنین در تروث سوشال نوشت: «این یک اتلاف آشکار است.»
«من به وزیر خزانه‌داری ایالات متحده دستور داده‌ام که تولید سکه‌های جدید یک سنتی را متوقف کند.»
بر اساس گزارش سالانه ضراب‌خانه ایالات متحده در سال ۲۰۲۴، هزینه تولید و توزیع یک سکه یک سنتی ۳.۶۹ سنت است.
کشورها به دنبال حذف پول خرد
کشورهای مختلف در دهه‌های اخیر کوچک‌ترین واحد پولی خود را حذف کرده‌اند. در سال ۲۰۱۲، کانادا تولید سکه‌های یک سنتی را متوقف کرد و آن‌ها را اساساً اتلاف وقت و فضا توصیف کرد و استدلال کرد که این اقدام میلیون‌ها دلار در سال صرفه‌جویی خواهد کرد. از آن زمان، تراکنش‌های نقدی پس از اعمال مالیات‌های فدرال و استانی به نزدیک‌ترین عدد یعنی سکه پنج سنتی گرد می‌شوند.
کاهش استفاده از پول نقد باعث شد که بریتانیا در سال ۲۰۲۴ هیچ سکه جدیدی ضرب نکند، زیرا مقامات تشخیص دادند که سکه‌های موجود در گردش کافی هستند.
وزارت خزانه‌داری بریتانیا اعلام کرده است که سکه‌های ۱ پنی و ۲ پنی حذف نخواهند شد، اما با افزایش تعداد افرادی که بدون پول نقد زندگی می‌کنند، در سال‌های اخیر هیچ سکه ۲ پنی جدیدی تولید نشده است. همچنین، سکه‌های ۲۰ پنی نیز در دوره‌های مختلف بدون تولید جدید باقی‌مانده‌اند.
استرالیا در سال ۱۹۹۲ سکه‌های یک و دو سنتی را از گردش خارج کرد و دلیل آن را تورم و هزینه‌های تولید عنوان کرد. حتی پیش از آن، کشورهایی مانند سوئد و نیوزیلند ضرب سکه‌های یک سنتی خود را متوقف کرده بودند.
به گفته اندرو اشتوکل، استاد افتخاری در مرکز تحلیل‌های اقتصاد کلان کاربردی در دانشگاه ملی استرالیا، حذف این سکه‌ها «هیچ اهمیتی نداشته است». او همچنین درباره این تصمیم آمریکا بیان کرد که باتوجه‌به میزان کم استفاده از سکه‌های یک سنتی، این اقدام احتمالاً تأثیر ناچیزی بر اقتصاد خواهد داشت، هرچند دولت احتمالاً مقداری از این پول پس‌انداز خواهد کرد.
مخالفان این اقدام چه می‌گویند؟
جنبش حذف سکه‌های یک سنتی با مخالفت‌های قابل‌توجهی روبرو شده است. گروه حمایت از این سکه‌ها، به نام «آمریکنز فور کامن سنتز»، استدلال کرده است که حذف این سکه‌ها باعث صرفه‌جویی نخواهد شد؛ زیرا «بسیاری از هزینه‌های سربار در ضراب‌خانه باقی خواهند ماند و باید بین سایر سکه‌ها تقسیم شوند که هزینه تولید آن‌ها را افزایش می‌دهد.»
همچنین این گروه اعلام کرده است که حذف سکه‌های یک سنتی باعث افزایش تقاضا برای سکه‌های پنج سنتی خواهد شد که تولید و توزیع آن‌ها حتی گران‌تر است و ۱۳.۷۸ سنت برای هر سکه هزینه دارد. (سکه ده سنتی کوچک‌ترین سکه‌ای است که ارزش اسمی آن بیش از هزینه تولیدش است.)
طرف‌داران حفظ سکه یک سنتی همچنین استدلال کرده‌اند که حذف این سکه عملاً یک مالیات فروش یک سنتی بر مصرف‌کنندگان اعمال خواهد کرد؛ زیرا قیمت‌هایی که به ۹۹ سنت ختم می‌شوند بسیار رایج هستند. دلیل بعدی که می‌آورند این است که حفظ این سکه‌ها باعث ثبات قیمت‌ها شده و به جمع‌آوری کمک‌های خیریه کمک می‌کند.
در گزارشی که در عصر تراکنش منتشر شده، دلایل جامع‌تری آورده شده است که چرا حذف پول خرد از سیستم پولی و پرداخت کشور ممکن است اقدامی نادرست باشد؟
به گفته پروفسور اشتوکل اما بخش زیادی از این مقاومت ممکن است به دلیل دلبستگی احساسی باشد. او در این باره بیان کرد: «مردم آن را نگه خواهند داشت؛ احتمالاً مقداری احتکار هم صورت خواهد گرفت.» او درباره سکه یک سنتی اضافه کرد: «این فقط یک یادگاری است. هیچ اهمیتی ندارد.»
در ایران نیز حذف پول خرد، درشت‌شدن اسکناس‌ها و حتی حذف چهار صفر از پول ملی مباحثی هستند که سال‌هاست مطرح شده اما کسی آن را گردن نمی‌گیرد. در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ شمسی در ایران چیزی به اسم سکه به عنوان پول خرد وجود داشت که امروز دیگر آن‌ها را نمی‌بینیم با اینکه هیچ وقت اعلان نشد که این سکه ها دیگر ضرب نخواهند شد. سکه‌های ۲۵ ،۵۰ و حتی ۵۰۰ تومانی در سال ۱۴۰۳ تبدیل به یک کالای کلکسیونی شدند و به جای اینکه با آن‌ها خریدوفروش شود، خرید و فروش می‌شوند.
بخوانید: حذف چهار صفر از پول ملی در ۲۰ سال گذشته چه مسیری را طی کرده است؟
