پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
می‌رود میخ آهنین در سنگ! / آیا واقعیت افزوده راهی به دنیای بانکداری پیدا می‌کند؟
این روزها حرف‌های زیادی در مورد واقعیت افزوده می‌شنویم و نمونه‌هایی مانند گوگل گِلَس عرضه می‌شود. آیا راهی وجود دارد که بنگاه‌های اقتصادی هم بتوانند بر روی این فناوری‌های مجازی سرمایه‌گذاری کنند؟ هیچ مدیر بانکی نمی‌خواهد کسی در شعبه‌های آنها قدم بزند و مخفیانه فیلم‌ها و عکس‌های ضبط شده را ببینند. اما اوضاع به همین شکل نمی‌‌ماند و در روزها و ماه‌های آینده فناوری چهره همه چیز را تغییر می‌دهد. با عینک گوگل که برخی از ویژگی‌های تلفن‌های هوشمند را دارد، مشتری بانک می‌تواند وارد بانک شده و بدون جلب توجه حراست و یا کارمندان اطلاعاتی به دست آورد.
چشم‌انداز واقعیت افزوده را نباید فقط از زاویه دوربین گوگل گِلَس و دیگر وسایل هوشمند مشابه دید؛ بلکه باید درباره فرصت‌های بیشتر و مفاهیم واقعیت افزوده در بانک‌های کوچک کندوکاو کرد. در حال حاضر این ابزارها با برخی هیجان‌های کوتاه مدت توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند. با این وجود اپلیکیشن‌هایی برای شعب بانک‌ها وجود دارد که آنها را از این هیجان‌ها به سوی فناوری شناخته شده و اصیل هدایت می‌کند. با این وجود تکنولوژی AR چالش عملی بزرگی برای بانک‌ها به وجود آورده است. در نهایت، پایان بازی واقعیت افزوده، ساختن گوشی‌های هوشمند و دستگاه‌های مبتنی بر واقعیت افزوده‌ای است که به تراکنش‌ها تجربه کاربر بالاتری اضافه می‌کنند.
تعریف دقیق واقعیت افزوده
در ابتدا نگاهی سریع و کوتاه به واقعیت افزوده یا «AR» می‌اندازیم. این واقعیت به فرایندی اطلاق می‌شود که در آن امکان تصویربرداری زنده از دنیای فیزیکی با استفاده از ابزارهای دیجیتال فراهم شده است و می‌توان آن تصویر را با اطلاعات دیجیتالی و عناصر مجازی مثل گرافیک، ویدیو و صوت تلفیق کرد. این فناوری امکان هم‌پوشانی اطلاعات برجهان واقعی و در نتیجه امکان استفاده عمومی از آن اطلاعات مجازی را فراهم آورده است.
با وجود اینکه گوگل گِلَس پیش‌روترین ابزار مبتنی بر واقعیت افزوده است اما اپلیکیشن‌های تلفن‌های هوشمند و یا تبلت با استفاده از دوربین‌های معمولی به عنوان ابزاری برای تجربه واقعیت افزوده به کار می‌روند. به عنوان نمونه کاربر می‌تواند با اپلیکیشن AR به نقطه‌ای اشاره کند و متن‌های مجازی و یا تصاویر پویایی را ببیند که توضیحات اضافی درباره اشیا داده و یا موقعیت اشیا را نشان دهند. مثال خوبی در این زمینه استفاده از AR برای گردش در موزه است. تصور کنید در موزه‌ای حرکت می‌کنید و گوشی تلفن همراه خود را به سوی اشیای موزه نشانه می‌روید و در این زمان فیلمی از مراحل کشف و استخراج آن شی بر روی گوشی تلفن همراه شما پخش شود.
.
واقعیت افزوده در بانکداری
تجربه واقعیت افزوده در بنگاه‌های اقتصادی مانند بانک‌ها در چند مورد قابل دسته‌بندی است:
- چند بانک اپلیکیشن‌های AR را ارائه دادند که مشتریان را قادر به پیدا کردن نزدیک‌ترین شعبه و یا دستگاه خودپرداز می‌کند. تنها با راه‌اندازی اپلیکیشن و نگاه به دوربین تلفن همراه، کاربران می‌توانند اطلاعاتی درباره موقعیت و فاصله شعبه را ببینند و اطلاعات دیگری هم به دست آورند.
- برخی بانک‌ها اپلیکیشن‌هایی ارائه داده‌اند که از AR برای نشان دادن قیمت ارز استفاده می‌کند و همچنین در زمینه محاسبه وام مسکن هم کاربرد دارد.
- یک بانک چینی به مشتریانش اجازه می‌دهد کوپن‌هایی را از طریق AR بگیرند که شامل پیشنهادات تخفیف از جانب کسب و کارهای در نزدیکی بانک است.
- یک بانک منطقه‌ای بزرگ آمریکای شمالی، اپلیکیشنی ساخته که اسناد بانکی را به ویدیوی اطلاعات محصول تبدیل می‌کند.
.
زیر سوال بردن بازگشت سرمایه (ROI)، در مورد برخی از این برنامه‌ها – صرف نظر از هیجان آنها – کاملا منطقی است. بعد از بین رفتن این هیجانات یک توسعه‌دهنده AR از خود دلایل ایجاد آن را می‌پرسد. واضح است که یابنده‌های شعبه و مکان ATM با ارزش هستند، اما آیا AR برای کمک به افراد هدفمند بهترین راه است؟ آیا راه حلی GPS (محور با نقشه‌‌ای زنده) مناسب نیست؟ و آیا یک بانک می‌تواند ابزار و یا اپلیکیشن بهتری با محدودیت‌ها و ویژگی‌های خاص بیابد که در صدد رقابت با قدرت گوگل برآید، که نه تنها قادر به موقعیت‌یابی شعب است که همه مشتریان را راهنمایی کند و منظره خیابان را در تمام مسیر نشان دهد. امکان طراحی ابزارهایی وجود دارد که می‌توانند به مصرف‌کنندگان به شیوه دیگری کمک کنند، اما بیشتر کاربردهای مفید AR ظاهرا هنگام رسیدن مشتری به شعبه از بین می‌رود. آیا راهی برای اعمال این تکنولوژی در برنامه‌های کاربردی داخل شعب هم وجود دارد؟
.
واقعیت افزوده در شعب
نقش AR – در صورتی که نقشی داشته باشد- در داخل شعب چیست؟ AR برای مردم فرصتی را فراهم کرده که امکان دست‌یابی به اطلاعات جزئی‌تر را به دست می‌دهد؛ این در حالی صورت می‌گیرد که حتی امروزه بیشتر صفحات نمایشی تعاملی منصفانه عمل نمی‌کنند و مردم اغلب نمی‌خواهند در دام محاسبه‌کننده‌های وام و دیگر ابزارهای مالی روی صفحه، بیفتند؛ و این نمایشی ناراحت‌کننده است.
در عوض، پوسترهای ساده‌ای که روی دیوارهای اکثر شعب بانک‌های خرد را می‌پوشاند، می‌تواند با استفاده از کاراکترهای چاپ شده راه‌اندازی شود؛ این‌ها به اپلیکیشنAR نیازمندند که ابزار، ویدیوها و اطلاعات دیگری برای تلفن همراه و یا تبلت کاربران فراهم کنند. بازدیدکنندگان شعبه می‌توانند آنچه را که نیاز دارند جستجو کنند و یا به اخذ تصمیمات عملی در لحظات مناسب برای بانک و مشتری بپردازند.
در برخی موارد AR پیشرفتی مقرون به صرفه و یا مکملی است برای علائم دیجیتالی بازاریابی که در شعبه نشان داده می‌شود؛ این فناوری در نقاطی که امکان استفاده از صفحه نمایش وجود ندارد و یا مقرون به صرفه نیست، کاربرد دارد. مدل برنامه‌نویسی مشابهی برای صفحه نمایش‌های دیواری وجود دارد که پوسترهای دیجیتالی و نمایشگرهای شعب را می‌توان به آسانی روی صفحه نمایش در دست افراد قرار داد و این تنها با راه‌اندازی یک اپلیکیشن مرورگر اتفاق می‌افتد.
اگر تلفن خود را در مقابل پوستر نگه دارید اتفاق جالبی رخ می‌دهد. این ابزار هر بخش چاپی شعبه، صفحه نمایش و یا صحنه را به طور تاثیرگذاری می‌سازد.
.
افزایش تجربه کاربر
اگر استفاده از دستگاه‌های بادوام فراگیر شوند و مسائل امنیتی و حفظ حریم خصوصی در آنها حل شود، آنها به سادگی به عنوان ابزاری شناخته می‌شوند که هم کارکنان و هم مصرف‌کنندگان از آنها استفاده می‌کنند. فرستنده‌های بلوتوث کم مصرف (مثل Apple’s iBeacons ) و تکنولوژی‌های دیگر می‌توانند به سرعت برای شناسایی مصرف‌کنندگان مربوطه به هنگام ورودشان به شعبه استفاده شوند. دستگاه‌های تشخیص مشتری با صفحه نمایشی کوچک که اطلاعات را به شیوه‌ای عادی ارائه می‌دهند، می‌توانند به مشتری به نام خودش خوش‌آمد بگویند، آنها همچنین به اطلاعات حساب و مشخصات مشتری هم دسترسی دارند.
این شیوه، تجربه کاربر را از طریق بالا بردن سرعت خدمات و شخصی‌سازی افزایش می‌دهد و فرصت‌های جدیدی برای تجارت جدید ایجاد می‌کند. چنانچه کارمندان شعبه بدانند که به تاریخ وام جدید نزدیک می‌شوند، این فرایند می‌تواند در آنجا آغاز شده و امکان مراجعه به وام‌دهندهای دیگر را کاهش دهد . اپراتور تجاری کوچک شروع به کنار زدن مرزهای خط اعتباری می‌کند و می‌توان از آن درباره توسعه آن خط و یا دیگر گزینه‌ها سوال کرد.
این ذات همه ماست؛ هنگامی که کارمندان هتل از ما خداحافظی می‌کنند و یا کارمندان جایی قبل از اینکه به آنجا برویم نام ما را می‌دانند این عمل آنها برای ما خوشایند و دلپذیر است . وقتی می‌دانیم مجبور نیستیم سر و صدا کنیم، چون فرد آن سوی پیشخوان ما را می‌شناسد ما از این کار خوش‌مان می‌آید. این شاید فوت آخر کوزه‌گری تکنولوژی AR در شعب باشد.
نانسی رادِرمِچِر / ترجمه سمیه نبیان
منبع: هفته‌نامه عصر ارتباط، شماره 659 / thefinancialbrand
