راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

دولت زنجیره بلوکی / ترسیم آینده زیرساخت‌های قرن بیست و یکم

سامان صفایی صادق، کارشناس بانکی و محمدرضا مباشرفر، مشاور سرمایه گذاری در بازارهای مالی / امروزه بیش از 100 پروژه بلاک‌چین برای دگرگونی سیستم‌های دولتی در بیش از 30 کشور دنیا در حال انجام است. چه کشورهایی پروژه‌های بلاک‌چین را سریعاً آغاز می‌کنند؟ بلاک‌چین به طور مستقیم یک فناوری مرتبط با سازماندهی اجتماعی؛ برخلاف سایر فناوری‌ها است، مکانیسم اجماع، هسته بلاک‌چین را تشکیل می‌دهد. به طور سنتی، اجماع، در حوزه ماشین‌ها نیست، بلکه مرتبط با انسان‌ها است. با این حال، بلاک‌چین از طریق یک الگوریتم اجماع و با دخالت انسان عمل می‌کند.

هنگامی که این اجماع انجام می‌شود، نمی‌توان آن را اصلاح یا جعل کرد. بلاک‌چین امکان پیاده‌سازی فناوری اجتماعی را می‌دهد که می‌تواند جایگزین بروکراسی موجود در دستگاه‌های اجرایی شود. علاوه بر این، سه شباهت نزدیک بین این دو وجود دارد: اول، هر دو آنها توسط قوانین از پیش تعیین شده اجرایی تعریف شده‌اند و دوم، هر دو آنها به عنوان ماشین پردازش اطلاعات برای جامعه کار می‌کنند. سوم، هر دو آنها به عنوان ماشین اعتماد برای جامعه کار می‌کنند. موضوع جایگزینی بوروکراسی با سیستم‌های بلاک‌چین در نهایت اجتناب ناپذیر خواهد بود. در همین راستا پنج اصل پیشنهادی که باید رعایت شود تا سیستم بلاک‌چین جایگزین بوروکراسی شود به شرح زیر می‌آید:

1- معرفی قانون اساسی بلاک‌چین
2- افشای شفاف داده‌ها و کد منبع
3- اجرای دولت مستقل اجرایی
4- ایجاد یک حکومت سیستمی مبتنی بر دموکراسی مستقیم
توزیع خودکار دولت (DAG)

تحقیق راجع به موضوع فناوری بلاک‌چین و دولت در بسیاری از کشورها در حال انجام است. افزون بر این، سرعت گسترش پروژه‌های بلاک‌چین تحت رهبری دولت‌ها در سراسر جهان شگفت انگیز است.

به عنوان مثال، استونی فناوری بلاک‌چین را برای انتشار شناسه الکترونیکی(E-ID) جهت تأیید شناسایی شهروندان خود استفاده کرده است. علاوه بر این، سیستم رأی‌گیری الکترونیکی مبتنی بر بلاک‌چین در بسیاری از کشورها از جمله اوکراین، استونی و استرالیا ساخته شده است .هندوراس و گرجستان تلاش کردند تا فناوری بلاک‌چین را برای مدیریت زمین‌های خود معرفی کنند. ایالات متحده در تلاش است تا فناوری بلاک‌چین را برای ثبت و ضبط و اشتراک گذاشتن اطلاعات پزشکی استفاده کند و انگلستان در حال تحقیق و توسعه برای به کار بستن فناوری بلاک‌چین به خدمات عمومی است. چین اعلام کرده است که برنامه ساخت یک «شهر بلاک‌چین» براساس تکنولوژی بلاک‌چین است، علاوه بر این، بیش از 100 پروژه بلاک‌چین در بیش از 40 کشور در سراسر جهان در حال انجام است. آی‌بی‌ام گزارش داده که 90 درصد دولت‌ها در سال 2018 در پروژه بلاک‌چین سرمایه‌گذاری خواهند کرد.

 

پروژه‌های مختلف بلاک‌چین که توسط دولت‌ها رهبری می‌شود

در واقع، پروژه‌های بسیاری وجود دارد که توسط دولت‌ها انجام می‌شود. در جدول‌های زیر می‌توانید پروژه‌هایی را که توسط دولت‌های سراسر جهان مطرح شده است را ببینید. جدول 1 شامل پروژه‌های مختلفی است که توسط دولت‌ها انجام می‌شود به جز سیستم رأی گیری و پروژه‌های ارزشیابی دیجیتال. جدول 2 شامل پروژه‌های رأی دهی الکترونیکی مبتنی بر بلاک‌چین است و جدول 3 شامل پروژه‌های ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک‌چین در سراسر جهان است.  لطفاً توجه داشته باشید که تمام پروژه‌ها ذکر نشده است. پروژه‌های بسیار بیشتری از موارد ذکر شده در جداول زیر وجود دارد.

چیزی که باعث می‌شود کشورها به سرعت پروژه‌های بلاک‌چین را آغاز کنند این است که بلاک‌چین به طور مستقیم یک فناوری است مرتبط با سازماندهی اجتماعی بر خلاف سایر فناوری ها، مکانیسم اجماع، است. به طور سنتی، اجماع، در حوزه ماشین‌ها نیست، بلکه مرتبط با انسان‌ها است. با این حال، بلاک‌چین از طریق یک الگوریتم اجماع و با دخالت انسان عمل می‌کند. این الگوریتم‌ها هر لحظه در حال کار می‌باشند تا تصمیم بگیرد که چه اطلاعاتی باید به عنوان واقعی در نظر گرفته شود و در نتیجه در بلاک‌چین ذخیره می‌شود. بلاک‌چین دارای یک ساختار است که در آن همه شرکت کنندگان داده‌ها را تأیید می‌کنند و تمام شرکت کنندگان نسخه اصلی داده‌های تأیید شده را ذخیره می‌کنند.

بنابراین، هنگامی که داده‌ها تأیید شد، به این معنی است که اطلاعات در بلاک‌چین ذخیره گردیده‌اند و نمی‌توان آن را اصلاح یا جعل نمود. بلاک‌چین مرز بین فناوری فیزیکی و اجتماعی است که به طور همزمان یک سیستم غیر قابل تغییر و دستکاری را ایجاد می‌کند. بنابراین، بلاک‌چین یک فناوری بهینه برای برخورد با داده‌های عمومی است که نباید جعل شود. با این حال، بلاک‌چین صرفاً یک روش ذخیره سازی داده نیست. با ویژگی‌های قراردادی هوشمند که با فناوری بلاک‌چین همراه است، بیش از پیش می‌تواند جایگزین سازمان‌های اجتماعی کنونی گردد.

 

فناوری اجتماعی

درک مفهوم فناوری اجتماعی بسیار با اهمیت است. برای درک مفهوم فناوری اجتماعی، ابتدا باید بین دو نوع فناوری متمایز شویم. فناوری فیزیکی و فناوری اجتماعی. علاوه بر فناوری فیزیکی که شامل تغییر و اصلاح چیزها با دانش مهندسی و علمی است، نوع دیگری از فناوری است که می‌توان آن را فناوری اجتماعی نامید. مفهوم فناوری اجتماعی از تجزیه و تحلیل ریچارد نلسون و کاترین نلسون برآمده است که فناوری فیزیکی را از فناوری اجتماعی متمایز می‌کند.

به طور خلاصه، فناوری اجتماعی به عنوان راه‌هایی برای برقراری ارتباط، همکاری، سازش و ایجاد توافق با دیگران تعریف شده است. فناوری اجتماعی شامل تقسیم کار، نهادهای اجتماعی و فرایند تصمیم سازی در جوامع است. فناوری اجتماعی به فناوری‌ای اشاره دارد که به طور مستقیم بر ساختار جامعه، سیستم‌ها، روابط اجتماعی و تعاملات فردی تأثیر می‌گذارد. فناوری اجتماعی یک مفهوم است که امکان شناسایی و تجزیه و تحلیل ویژگی‌های فناوری را می‌دهد. با این حال، فناوری فیزیکی و فناوری اجتماعی نیز درهم آمیخته است.  فنآوری فیزیکی فناوری اجتماعی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ساختن فناوری اجتماعی جدید را امکان پذیر می‌سازد. به عنوان مثال، فناوری اینترنت به مردم اجازه می‌دهد بلافاصله با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، صرف نظر از مکان‌های فیزیکی آنها. بنابراین، برخی از افراد هوشمند تلاش می‌کنند تا با توسعه فناوری پیش فرض، فناوری اجتماعی موجود را بهبود داده و یا از نو بسازند. (تلاش ساتوشی ناکاموتو که فناوری بلاک‌چین را اختراع کرد، یک مورد دقیق از این نوع تلاش‌ها است)

جدول1- نمونه‌هایی از پروژه‌های بلاک‌چین تحت رهبری دولت

در واقع، تاریخ بشر با توسعه فناوری درهم آمیخته است. در جامعه قرن بیست و یکم، افراد به طور مستقیم از طریق ارتباط چهره به چهره تعامل ندارند. در حال حاضر رایج است که فناوری متابولیسم تعاملات افراد است. در حال حاضر از فناوری‌های روزمره مانند ایمیل، پیام‌های تلفن همراه، پیام رسان‌ها و غیره استفاده می‌کنیم. به این ترتیب، طبیعت و ویژگی‌های فناوری که بین افراد و افراد، افراد و گروه‌ها یا گروه‌ها و گروه‌ها به یک موضوع مهم تبدیل می‌شود.

اکنون با فناوری بلاک‌چین مواجه هستیم. دلیلی که از بلاک‌چین انتظار می‌رود سازمان اجتماعی را تغییر دهد، این است که می‌تواند نقشی به مراتب پیچیده‌تر و استادانه‌تر در جامعه مدرن نسبت به فناوری سازمانی و مشمول بروکراسی فعلی بازی کند.

جدول2- سیستم رأی گیری الکترونیکی مبتنی بر بلاک‌چین در سراسر جهان

 

اجبار ضعیف، اجبار قوی، اجبار مطلق

با این حال، در اینجا، یک مشکل جدید ایجاد می‌شود. به دلیل شیوه‌هایی که در آن فناوری، افراد را واسطه قرار می‌دهد، افراد با یکدیگر به روش‌های تعریف شده توسط فناوری تعامل می‌کنند. به این معناست که فناوری جدید به افراد اجازه می‌دهد تا با شیوه بی سابقه با یکدیگر تعامل برقرار کنند، در حالیکه این محدود کردن آن‌ها، در تعامل با همدیگر است، به روش خاصی که فناوری اجازه می‌دهد.

این بدان معنی است که فناوری می‌تواند یک نیروی اجباری باشد که فعالیت‌های افراد را محدود می‌کند. به ویژه در دوران ما، نیروی اجباری فناوری نباید بی اهمیت تلقی شود. در حال تبدیل شدن به یک جامعه الگوریتم خودکار بر اساس هوش مصنوعی همراه با داده‌های بزرگ هستیم. یک جامعه الگوریتم، جامعه‌ای است که نیروی اجباری الگوریتم‌ها در جامعه به طور کلی تعمیم داده می‌شود. نرم افزاری که الگوریتم را اجرا می‌کند، صرفاً مجموعه‌ای از رشته‌های نوشته شده در زبان نرم افزاری نیست، بلکه یک محدودیت اجرایی است که به طور خاص محدود می‌کند که، چگونه افراد رفتار می‌کنند و چگونه در این فناوری ها تعامل دارند. پروفسور لارنس لسینگ، گزینش «کد قانون است» یا «کد به عنوان قانون» را برای تدوین این ایده شکل داد.

بلاک چین همچنین الگوریتمی است که توسط نرم افزار اجرا می‌شود. به طور خاص، ویژگی قراردادهای هوشمند، که به عنوان بزرگترین پتانسیل بلاک‌چین شناخته می‌شود، امکان تنظیم قوانینی را فراهم می‌کند که شرایط را برای اجرای قراردادهای از پیش تعیین شده به صورت خودکار تعریف می‌کنند. به عبارت دیگر، به علت ماهیت ذاتی که مانع از هک شدن یا جعل شدن آن می‌شود، کد قراردادهای هوشمند در بلاک‌چین یک نیروی اجباری دارد. بلاک‌چین امکان ایجاد یک قانون مطلق را فراهم می‌کند که نمی‌تواند جعل یا نقض شود.

بنابراین، سه نوع اجبار مطرح می‌شود: اجبار ضعیف، اجبار قوی، اجبار مطلق. اجبار در قوانین دنیای واقعی یک «اجبار ضعیف» است. نوعی اجبار است که می‌توانید به اختیار آن را نقض کنید مانند ، نادیده گرفتن چراغ قرمز هنگام عبور از خیابان‌ها.

پیاده سازی که در کد ( قوانین) نرم افزاری اجرا می‌شود، اجباری شدید است زیرا نقض قانون اجرا شده در نرم افزار، کار دشواری است. بنابراین، افراد فقط می‌توانند در فعالیت‌هایی که توسط سرویس‌های اینترنتی مجاز می‌باشند، درگیر شوند. خدمات اینترنت توسط نرم افزار ساخته شده است، بنابراین می‌توان گفت که نرم افزار نیروی فشار قوی بر فعالیت‌های افراد اعمال می‌کند. قانون اجرا شده در نرم افزار بسیار قوی‌تر از قانون نوشته شده در کاغذ است.

بلاک‌چین یک قدم جلوتر می‌رود و نمونه‌ای از اجبار مطلق است. بلاک‌چین نمی‌تواند خنثی شود و یا جعلی باشد، بنابراین قوانینی که در بلاک‌چین اجرا می‌شود قابل تغییر نیستند. اگر کد را قانون بپذیریم، بلاک‌چین اجازه اجرای قوانین مطلق را می‌دهد که هیچ کس نمی‌تواند آن را نقض کند. بلاک‌چین می‌تواند آغاز یک فاز کاملاً متفاوت در تاریخ قوانین باشد. علاوه بر این، با این ویژگی، بلاک‌چین «اعتماد مطلق» در جامعه را فراهم می‌آورد. باید توجه داشته باشیم که پیش از اینکه فناوری بلاک‌چین در طول تاریخ بشری ظاهر شود، اعتماد هرگز به طور کامل تضمین شده نبود.

جدول3- پروژه‌های ارز دیجیتال بر اساس بلاک‌چین

 

سه نوع ماشین اعتماد در تاریخ بشر

در اینجا سه ماشین اعتماد و یا دستگاه‌های اجتماعی از تاریخ بشر را مشخص شده که به مردم امکان می‌دهد که همدیگر را باور داشته باشند و با یکدیگر رفتار کنند. اولین دستگاه اعتماد، سیستم اعتباری است. این سیستم نامرئی است، اما در هر صورت در زندگی روزمره کاربردی است. به ویژه در جوامع قبیله‌ای اولیه که جمعیت کوچکی از صد یا بیشتر دارند، نقش سیستم اعتباری به طور قابل توجهی بیشتر از هر چیز دیگری مهم است. می‌توانیم بگوییم که جوامع قبیله‌ای اولیه، جوامع خالص نظیر به نظیر(peer to peer) هستند. که هر کسی می‌تواند ارتباطات چهره به چهره برقرار کند. رابین دانبر از طریق تحقیقات انسان شناسی و علم مغز، شماره دانمار 150 را نشان داد که نشان دهنده تعداد افرادی است که می‌توانند یکدیگر را با هم هماهنگ کنند و در همسایگی یکدیگر زندگی کنند.

این مقیاس نشان می‌دهد که سیستم سابقه، می‌تواند به طور مؤثر عمل کند. سیستم سابقه اکنون بخشی از زندگی روزمره است، به ویژه در شبکه اجتماعی ما. با این حال، فراتر از این تعداد، این سیستم در زندگی عادی کار نمی‌کند، زیرا اطلاعاتی در مورد دیگران وجود ندارد. بنابراین، هنگامی که تعداد اعضای جامعه بیش از تعداد دانبر، 150،می‌باشد، جامعه نیاز به یک ماشین اعتماد دیگر خواهد داشت.

این ماشین دوم در تاریخ بشر، دولت ایالتی است که مشتمل از دولت ایالتی و بوروکراسی است که برای این منظور معرفی شده است. استدلال‌های زیادی در مورد منشأ و نقش دولت و ایالت وجود دارد، اما نقش نهایی آنها، تضمین اعتماد در جامعه است. در حقیقت، دولت با اتخاذ مسئولیت کامل در زمینه صلاحیت، امنیت، دیپلماسی و دفاع ملی، اعتماد به جامعه را تضمین می‌کند. بنابراین، اساسی‌ترین نقش دولت و ایالت، اطمینان از اعتماد یک جامعه بزرگ است که نمی‌تواند تنها با یک سیستم سابقه حفظ شود. می‌توان گفت که بوروکراسی ابزار اجرایی دولت و ایالت برای تضمین اعتماد در جامعه است.

سومین دستگاه اعتماد، فناوری بلاک‌چین در حال ظهور است. فناوری بلاک‌چین اعتماد میان افراد ناشناس را تضمین می‌کند. تعاملات میان افراد در قرن بیست و یکم بیشتر احتمال دارد که از طریق وساطت فناوری صورت پذیرد تا از طریق ارتباطات چهره به چهره . بنابراین ارتباط فرد با فرد در قرن بیست و یکم به معنای تعاملات افراد به واسطه مردم، شرکت‌ها و یا سازمان‌ها نخواهد بود، بلکه به وسیله فناوری امکان پذیر خواهد بود. بنابراین، آسان است درک کنیم که اگر کلمه  Toرا در peer to peer به عنوان technology ترجمه کنیم، به عبارت دیگر، تفسیر peer to peer به عنوان person-technology-person یا تعامل انسان با فناوری متمرکز شده است. در عصر بلاک‌چین، باید معنای to در Peer to Peer را به عنوان فناوری اعتماد تفسیر کنیم. می‌توانیم بگوییم که عصر بلاک‌چین، جایی است که مردم (Peer) با استفاده از فناوری اعتماد، ارتباط برقرار می‌کنند. لذا نقش دولت و ایالت که تا به حال به عنوان یک ماشین اعتماد عمل کرده بود، مجبور به تغییر است و همچنین نحوه عمل بوروکراسی بر این اساس تغییر خواهد کرد.

 

ماهیت بوروکراسی

تجزیه و تحلیل بوروکراسی، تاکنون، بر جنبه‌های اخلاقی و عاطفی خود مانند ویژگی‌های غیر انسانی یا ناکارآمدی تمرکز کرده است. اگر بوروکراسی را تنها به عنوان یک ابزار غیر انسانی یا از لحاظ کارآیی مطالعه می‌کنید، نمی‌توانید متوجه شوید که بوروکراسی در جامعه ظاهر می‌شود. علاوه بر این، شما نیز نمی‌توانید درک کنید که چگونه بوروکراسی در هزاران سال در جامعه انسانی با وجود نقد سنگین و شدید آن، به سر می‌برد. علاوه بر این، این دیدگاه باعث می‌شود که نقش قابل توجهی را که بوروکراسی در جامعه ایفا می‌کند، غیرممکن سازد و این نیز غیرممکن است که چگونه نقش آن در آینده تغییر کند، به ویژه در دوران بلاک‌چین.

طبیعت بوروکراسی را به عنوان یک فناوری اجتماعی تعریف می‌کنیم که به عنوان یک «ماشین پردازش اطلاعات» برای جامعه مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، بوروکراسی یک فناوری اجتماعی است که برای توزیع و پردازش اطلاعات مورد نیاز در یک جامعه خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نشان دهندهٔ این واقعیت است که نخستین بوروکرات ها در تاریخ در جهان، کاتب‌ها بودند. کاتب‌ها کسانی بودند که انواع مختلفی از اطلاعات را در لوح‌ها ثبت کرده و مدیریت می‌کردند. آن‌ها لوح‌های زیادی را ارائه دادند که اطلاعات مربوط به وام دهی، بدهی، بهره و غیره را شامل می‌شد.

چرا باید وام دهی، بدهی، بهره را بنویسند؟ این تلاش برای حفظ اعتماد در جامعه توسعه یافته بود. در یک جامعه بزرگ که سیستم اعتباری به عنوان یک ماشین اعتماد کار نمی‌کند، جامعه نمی‌تواند اعتماد را حفظ کند مگر اینکه کسی این اطلاعات را مدیریت کند. بنابراین، بوروکراسی سازمان، برای خیریه، همکاری یا نوآوری نیست، بلکه یک «ماشین پردازش اطلاعات» است که تمام اطلاعات را طبق قوانین از پیش تعریف شده پردازش می‌کند. نقش اصلی بوروکراسی در تولید و انتقال اطلاعات به صورت اجباری در یک جامعه بزرگ است. شباهت‌های نزدیک بین بلاک‌چین و بوروکراسی وجود دارد. بوروکراسی بسیار شبیه به وظایف انجام شده توسط سیستم‌های کامپیوتری است. اول، هر دو آنها توسط قوانین از پیش تعریف شده، اجرا می‌شوند. تکنولوژی بلاک‌چین، البته، یک نوع سیستم کامپیوتری است و با توجه به قوانین از پیش تعیین شده کار می‌کند. بنابراین، از لحاظ تئوری، می‌توان ادعا شود که جایگزین نقش بوروکراسی خواهد شد. دوم، هر دو آنها به عنوان ابزار پردازش اطلاعات جامعه عمل می‌کنند. سوم، هر دو آنها به عنوان ماشین‌های اعتماد عمل می‌کنند. بنابراین، فکر می‌کنیم که نه تنها امکان جایگزینی بوروکراسی با سیستم بلاک‌چین وجود دارد، بلکه اجتناب ناپذیر است.

علاوه بر این، تکنولوژی بلاک‌چین امکان اجرای قانون “مطلق” را فراهم می‌کند، بنابراین می‌تواند اطلاعات را به طور مؤثر و دقیق‌تر از بوروکراسی پردازش کند. علاوه بر این، قراردادهای هوشمند می‌توانند فرآیندهای اجرایی را خودکار کنند. سیستم‌های بوروکراتیک جدید مبتنی بر تکنولوژی بلاک‌چین سریع‌تر، امن‌تر، دقیق‌تر و کارآمدتر از بوروکراسی سنتی خواهند بود. به همین دلیل اجتناب ناپذیر است که سیستم بوروکراتیک فعلی مبتنی بر فعالیت‌های انسانی با یک سیستم جدید مبتنی بر بلاک‌چین جایگزین می‌شود. به همین دلیل است که پروژه‌های بسیاری توسط دولت‌های بیش از 40 کشور در طی مدت 2 سال شروع شوند. فناوری بلاک‌چین می‌تواند به عنوان یک تکنولوژی دقیق عمل کرده و جایگزین بوروکراسی شود، زیرا می‌تواند اطلاعات را با ایمنی و بدون تحریف، ایجاد، ذخیره و پردازش کند.

علاوه بر این، فناوری بلاک‌چین می‌تواند وظایف دولت‌های موجود را به طور قابل توجهی سریع‌تر و کارآمدتر اداره کند. دولتی را که از تکنولوژی بلاک‌چین به عنوان یک ابزار کلیدی در کار استفاده می‌کند، “دولت بلاک‌چین” نام گذاری می‌کنیم. اگر این مفهوم از دولت بلاک‌چین تحقق یابد، جامعه تغییرات انقلابی خواهد داشت. تکنولوژی بلاک‌چین فناوری واقعاً نوآورانه است که می‌تواند مبنای جامعه را دگرگون کند.

دولت بلاک‌چین

اصول کلی برای پیاده سازی یک سیستم دولتی مبتنی بر بلاک‌چین به شرح ذیل است.

اصل اول اساسنامه بلاک‌چین است. فناوری بلاک‌چین، اجبار مطلق را تضمین می‌کند، بنابراین قانونی را فراهم می‌کند که قابل نقض نیست. می‌توانیم این قانون را در بلاک‌چین قرار داده و اجازه می‌دهد آن را به صورت خودکار با قراردادهای هوشمند اجرا کنیم. قبلاً در مورد نحوه کد قانون صحبت کرده‌ایم. این بدان معنی است که باید قوانین نوشته شده روی نرم افزار را به عنوان یک سطح قانونی بررسی کنیم. مفهوم اساسنامه بلاک‌چین اکنون باید معرفی شود، زیرا بلاک‌چین امکان «قانون مطلق» را فراهم می‌کند که نمی‌تواند مورد سوء استفاده یا نقض قرار گیرد. علاوه بر این، این تنها راه جلوگیری از افتادن جامعه به فاجعه‌ای با اشتباهات ناخواسته یا نیت‌های بد است، به خصوص در دوران انقلاب صنعتی چهارم ، که در آن با همه اشیا زنده، زندگی می‌کنیم.

اصل دوم افشای شفاف یا استراتژی منبع باز است. محدوده این افشا گر از کد نرم افزاری بلاک‌چین شامل آن است که زیرساخت عمومی را برای داده‌های موجود در آن فراهم می‌کند. آن‌ها باید حداکثر تا حد امکان افشا شوند. راهنمای دولت 2.0، که توسط دولت استرالیا تهیه شده است، ادعا می‌کند که تمام داده‌ها، به استثنای داده‌هایی که دارای دلایل روشن برای عدم افشا دارند، باید افشا شود. علاوه بر این، از آنجا که فناوری بلاک‌چین یک دفتر کل توزیع شده است، برای افشای اطلاعات و به اشتراک گذاری آن مناسب است. دو دلیل دیگر برای ادعای افشای شفاف وجود دارد. یکی از دلایلی که باید نرم افزار بلاک‌چین را افشا کرد این است که لازم است همه بتوانند قوانینی را که در کد قرار دارند، بررسی کنند. دلیل دیگر این است که استراتژی منبع باز بهترین راه برای ایجاد نرم افزار امن‌تر و تشویق توسعه یک اکوسیستم است. محدوده این افشا گر کد نرم افزاری بلاک‌چین است که زیرساخت عمومی را برای داده‌های موجود در آن فراهم می‌کند و آن‌ها می‌بایستی تا حد امکان افشا شوند. راهنمای دولت ، که توسط دولت استرالیا تهیه شده است، ادعا می‌کند که تمام داده‌ها، به استثنای داده‌هایی که دارای دلایل روشن برای عدم افشا هستند، باید افشا شوند. علاوه بر این، از آنجا که فناوری بلاک‌چین یک دفتر کل توزیع شده است، برای افشای اطلاعات و به اشتراک گذاری آن مناسب است. دو دلیل دیگر برای ادعای “افشای شفاف” وجود دارد. یکی از دلایلی که باید نرم افزار بلاک‌چین را افشا کرد این است که لازم است همه بتوانند قوانینی را که در کد قرار دارند، ممیزی کنند. دلیل دیگر این است که استراتژی منبع باز بهترین راه برای ایجاد نرم افزار امن‌تر و ترغیب توسعه یک اکوسیستم است.

اصل سوم اجرای یک فرآیند خودکار است. این اجازه می‌دهد که یک سیستم دولتی به میزان قابل توجهی سریع‌تر و کارآمدتر ایجاد کنیم. خودکار سازی سیستم‌های اداری دولتی با استفاده از قراردادهای هوشمند در حال حاضر در چندین مکان انجام می‌شود. لازم نیست از اتوماسیون سیستم‌های اداری دولتی ترس داشته باشیم زیرا این شدنی است که قوانینی را که در بلاک‌چین و با رضایت همه اعضای جامعه اجرا می‌شود را، مدیریت می‌کنیم. این منجر به اصل چهارم زیر می‌شود.

اصل چهارم این است که یک سیستم دموکراتیک مستقیم را بسازیم. بسیاری از پروژه‌ها برای بازسازی سیستم‌های رأی گیری موجود با استفاده از تکنولوژی بلاک‌چین در سراسر جهان اجرا شده است، اما می‌توانیم فراتر از سیستم رأی گیری که تا به حال شناخته‌ایم، فکر کنیم. قوانینی که در بلاک‌چین اجرا می‌شود می‌توانند از طریق یک فرایند اجماع دربرگیرنده همه اعضای جامعه مورد بازبینی قرار گیرند. به عبارت دیگر، می‌توانیم ساز و کارهایی را ایجاد کنیم که اجازه می‌دهد قانون ذخیره شده در بلاک‌چین به صورت خودکار از طریق رأی گیری و رضایت مردم از همه اعضای جامعه تغییر کند. چندین پروژه بلاک‌چین که قصد دارند بر کاستی‌های Bitcoin یا Ethereum غلبه کنند، در حال تلاش برای پیاده سازی سیستم بازبینی خودکار و با توافق طرفین شبکه بلاک‌چین هستند. .

اصل پنجم، یک دولت مستقل توزیع شده Distributed Autonomous Government (DAG) است. اگر همه ما، کل جامعه، مشارکت و رضایت از قوانین دولتی را از طریق یک فرایند اجماع به اشتراک بگذاریم و آن را به طور خودکار بر روی بلاک‌چین اجرا کنیم، می‌توانیم یک دولت ایجاد کنیم که کاملاً متفاوت از دولت‌های موجود است. این بدان معنی است که ممکن است یک سیستم دولتی به عنوان یک زیرساخت اجتماعی عملیاتی ایجاد شود، به طوریکه یک ماشین پردازش اطلاعاتی از جامعه به طور خودکار اجرا می‌شود و قوانین آن با رضایت کلی جامعه، تصمیم گیری می‌شود. چنین دولتی می‌تواند به نام DAG نامگذاری شود.

نتیجه گیری

می‌توان گفت که تکنولوژی بلاک‌چین یک ابزار عالی برای نوآوری اجتماعی نه تنها برای افزایش اثربخشی دولت بلکه برای نوآوری جامعه از سوی مردم است. اما بلاک‌چین یک تکنولوژی کاملاً توسعه یافته نیست، ولی در حال ظهور است .طبق بررسی‌های انجام شده، تکنولوژی بلاک‌چین تا سال 2025 به بلوغ خواهد رسید. بدیهی است حضور فعالانه در فرایند این تغییر، می‌تواند باعث جهش بزرگی برای دولت‌ها در ارائه خدمات و تسهیل در ارتباطات گردد.

اولین مسئله این است که یکپارچگی برنامه را تضمین کنید.  تجربه نشان داده است که یک روزنه یا باگ در قراردادهای هوشمند Ethereum با قرارداد هوش مصنوعی با پروژه decentralized autonomous organization یا به اختصار DAO وجود دارد. بنابراین لازم است راهی را برای ضعف نقض قراردادهای هوشمند پیدا کنیم. پروژه‌های متعددی مانند BOScoin، Tezos، Qtum، EOS و Cardano در حال تلاش برای یافتن راه‌های جایگزین برای ایجاد یک پلتفرم هوشمند قراردادهای امن و کارآمد هستند.

دومین مسئله این است که یک ساز و کار اجباری شامل همه شرکت کنندگان شبکه، به منظور تغییر و اصلاح الگوریتم بلاک‌چین خود معرفی کنیم. این تابع در حال حاضر در بلاک‌چین جدید طراحی شده مانند Tezos، BOScoin و Cardano معرفی شده است. فکر می‌کنیم که این مفاهیم جدید بلاک‌چین موج سوم تکنولوژی بلاک‌چین را تشکیل می‌دهند. این تابع در حال حاضر در بلاک‌چین جدید طراحی شده مانند Tezos، BOScoin و Cardano معرفی شده است. فکر می‌کنیم که این مفاهیم جدید بلاک‌چین موج سوم تکنولوژی بلاک‌چین را تشکیل می‌دهند.

مسئله سوم عملکرد است. Bitcoin پردازش معاملات را تقریباً چهار بار در هر ثانیه انجام می‌دهد، و Ethereum تنها می‌تواند پردازش معاملات را نه بار در هر ثانیه این کار را می‌کند. دشوار است استفاده از فناوری بلاک‌چین بدون افزایش عملکرد پردازش گسترش یابد. خوشبختانه، بسیاری از الگوریتم‌های مختلف در حال حاضر برای بهبود عملکرد بلوک زنجیره‌ای به طور قابل توجهی توسعه یافته است. بنابراین، قبل از اینکه بتوانیم مسئله عملکرد را حل کنیم، مسئله زمان است.

مساله چهارم این است که داده‌های خصوصی را در بلوک‌های عمومی، مانند هویت شخصی (جنسیت، سن، نام، آدرس و غیره)، پرونده سلامتی، کلید خصوصی یا مالکیت دارایی‌ها، جای دهد. به طور معمول، داده‌ها در بلاک‌چین عمومی برای همه شفاف است، بنابراین تقریباً غیرممکن است که داده‌های خصوصی را در آن جای دهد. با این حال، اگر قصد داریم از فناوری بلاک‌چین به طور گسترده‌ای برای شناسایی، رأی گیری‌های مخفی، مدیریت رکورد سلامتی یا غیره استفاده کنیم، نیازمند یک تکنولوژی دیگر مانند شواهد دانش صفر، محاسبات یا الگوریتم رمز گذاری همگانی هستیم که می‌تواند داده‌های مخفی و خصوصی در بلاک‌چین را اداره کند. پروژه‌های متعددی مانند Zcash و Zcoin در حال تلاش برای توسعه این تکنولوژی هستند. در نهایت به این سمت خواهیم رفت یک سیستم خودکار مبتنی بر بلاک‌چین‌ها جایگزین دامنه‌های آشنای عمومی ، مانند بوروکراسی شود و لازم است که در جامعه پذیرفته شود که این نوع تغییرات اجتناب ناپذیر است و بحث و گفتگوهای باز به منظور کاهش ترس و عوارض جانبی معرفی تکنولوژی‌های جدید و انقلابی نیز لازم خواهد بود.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.