راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

آشنايي با اصطلاحات رايج در فناوري اطلاعات

فراگيري ارتباطات متكي بر تكنولوژي زمينه گسترده‌اي را براي ظهور اصطلاحات و الفاظ جديد پديد آورده است كه دامنه استفاده آن‌ها اين روزها بيش‌تر در بين اكثريت متخصصان و اقليت عوام ديده مي‌شود كه البته با توجه به گستردگي تكنولوژي در تمامي عرصه‌هاي زندگي لازم است كه با اين الفاظ و اصطلاحات آشنا بود.

ایسنا نوشت ذكر تمامي اصطلاحات و توضيحات پيرامون آن‌ها مسلما خارج از چارچوب يك گزارش است و بايد در گزارش‌هاي متعددي هر بار بر آن‌ها تاكيد شود تا در مجموع بانكي عظيم از اصطلاحات پديد آيد اما در اين گزارش به تعدادي از اين اصطلاحات اشاره شده است.

 

– Unix : نوعي سيستم عامل متن باز است.

 

– Windows NT Server: يكي از نسخه‌هاي سيستم عامل مايكروسافت براي شبکه است.

 

– DTE مخفف Data Terminal Equipment به معناي تجهيزات پايانه‌اي داده است كه گيرنده و فرستنده‌هاي داده‌ شبکه‌ را شامل مي‌شود.

 

– Network: برخي اوقات به صورت Net نوشته شده به معناي شبكه و منظور از آن مجموعه‌اي از رايانه‌هاي در ارتباط با يكديگر است.

 

– Band width :به معناي پهناي باند است و عموما مخفف آن (B.W) به كار مي‌رود و محدوده‌اي از حركت بدون افت امواج آنالوگ را شامل مي‌شود.

 

– Share: در راستاي صرفه‌جويي اقتصادي و منابع هزينه‌اي عمل اشتراك‌گذاري انجام مي‌شود كه شامل داده‌ها و منابع سخت‌افزاري موجود در شبکه است.

 

– Bps: معياري براي سنجش سرعت نقل و انتقال داده‌ها در شبكه است كه به عنوان مثال سرعت نقل و انتقال دراتصال Dial-Up حداكثر 56kbps است.

 

– Noise: اصطلاح نويز به اختلالات امواج الکتريکي خطاب مي‌شود كه مي‌تواند روند نقل و انتقال را با چالش مواجه كند.

 

– LAN : مخفف Local area network به معناي فضاي شبكه محلي است كه به شبکه‌هاي کوچک و در محدوده يك ساختمان خطاب مي‌شود.

 

– MAN : مخفف Metropolitan area network به معناي فضاي شبكه شهري است و همان‌طور كه از نام آن برمي‌آيد شبكه‌اي در محدوده يك شهر است.

 

– WAN: مخفف Wide area network فضاي شبكه‌اي عريض است و حيطه آن مي‌تواند به وسعت كره زمين باشد.

 

– Server : لفظي است كه به سرويس‌دهنده خدمات شبكه‌اي خطاب مي‌شود.

 

– Client: كاربراني هستند كه در سطح شبكه از خدمات سرويس‌دهنده استفاده مي‌كنند.

 

-Node: رايانه‌هاي متصل به شبکه را گويند كه در پشت هر يك از آن‌ها كلاينتي قابل تعريف است.

 

– Topology: معماري اتصال رايانه‌ها را برروي شبكه گويند كه خود انواعي از قبيل حلقه‌اي، خطي، ستاره و نظير به نظير دارد.

 

– Ring: رايانه‌ها به صورت دايره به يكديگر اتصال دارند و در اين معماري از توكني براي اجازه ورود اطلاعات استفاده مي‌شود.

 

– Bus: در اين معماري كابلي بين رايانه‌ها به اشتراك گذاشته مي‌شود و تمامي آنها دسترسي برابري براي اشتراك‌گذاري داده‌ها دارند.

 

– Star: كاربردي‌ترين توپولوژي شبكه است كه در آن تمامي رايانه‌ها به سروري واحد متصل‌اند.

 

– Mesh: به شبكه‌هاي با معماري نظير به نظير گفته مي‌شود.

 

– Peer – to – Peer: شبکه‌هاي نظير به نظير هستند كه تمامي رايانه‌ها در آن به يكديگر متصل‌اند و هر رايانه مي‌تواند نقش سرويس‌دهنده و سرويس‌گيرنده داشته باشد.

 

– Server – Based: اين معماري متمركز بر سرويس‌دهنده/ سرويس‌گيرنده است و روال ستاره را پياده‌سازي مي‌كند.

 

– كارت شبكه: بيش‌تر معروف به NIC مخفف Network Interface Card است و دروازه‌اي براي اتصال رايانه‌ها به شبكه هستند.

 

– نوسانات سيگنال: بر سر زبان‌ها به Collision جا افتاده است.

 

– ‍Coaxial: نوعي کابل رابط هم محور شبكه است كه سرعتي معادل با 10 مگابيت بر ثانيه دارد.

 

– Thinnet: نوعي کواکسيال است كه به نازک شهرت دارد و محدوده پشتيباني آن بدون تقويت كننده 185 متر است.

 

– Thiknet: نوعي کواکسيال است كه به ضخيم شهرت دارد و محدوده پشتيباني آن بدون تقويت كننده 500 متر است.

 

– Fiber Optic: فيبر نوري كه امروزه بر سر زبان‌ها افتاده و در كابل‌كشي‌هاي شبكه‌هاي بين شهري و شهرها به كار مي‌رود سرعتي تا 1 گيگابيت بر ثانيه را شامل مي‌شود.

 

– ADSL: اينترنت با دسترسي پرسرعت است كه پهناي باند را به تقاضاي كاربر در اختيار او قرار مي‌دهد.

 

– WireLess: اينترنت با دسترسي سيار است كه محدوديتي در مكان براي دسترسي به شبكه ايجاد نمي‌كند.

 

– Access Point: نقاط دسترسي است و رايانه‌ها و تجهيزات تكنولوژي را به شبكه‌هاي با دسترسي محلي (LAN) متصل مي‌كند.

 

– Protocol: قوانين و استانداردهايي هستند كه در برقراري ارتباطات شبكه‌اي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.