پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
تعامل و ارتباط کسب‌وکارها اولین گام در راه توسعه کسب‌وکارهای یک کشور است. در صورتی که کسب‌وکارهای یک کشور توسعه پیدا کنند در نهایت این مردم آن کشور هستند که منتفع می‌شوند. بعد از برجام و شکسته شدن تصویری که خصم از ما ساخته بود توانستیم ایران و توانایی‌هایی ایران را بیشتر از پیش معرفی کنیم. رویدادها و نمایشگاه‌ها نیز محلی برای تعامل است که چند سالی هست فعالان صنعت پرداخت هم با شرکت در رویدادهای مختلفی از جمله کارت و پرداخت خاورمیانه (سیملس) و همین‌طور کارتس پاریس (تراستک کن) با کسب‌وکارهای مطرح جهانی از نزدیک تعامل کنند. در پاسخ به این پرسش که چرا باید از برگزاری رویدادهایی در کلاس جهانی در ایران حمایت کرد باید سوال دیگری را پاسخ داد: هزینه شرکت در یک رویداد خارج از ایران چقدر است؟
کسانی هستند که وقتی می‌خواهند به یک رویداد نمایشگاهی یا همایشی در خارج از ایران بروند، هیچ اصراری ندارند که محل اقامت‌شان هتلی پنج‌ستاره باشد؛ یا مثلا هواپیمایشان جزو بهترین ایرلاین‌های خارجی باشد. کسانی هستند که در سفرهای خارجی می‌توانند «کوچ سرفینگ» کنند یا در «هاستل»ها اقامت کنند. ولی قاعدتا کسانی که از طرف کسب‌وکارهای ایرانی برای شرکت در رویدادهایی مانند تراستک (کارتس سابق) و سیملس (کارت و پرداخت خاورمیانه) یا حتی موبایل بارسلون به این کشورها می‌روند در هتل‌های نسبتا گران اقامت خواهند داشت و هزینه حضور ایرانی‌ها در این رویداها قابل توجه خواهد بود. بماند که وقتی رویدادی در دبی، پاریس یا کن برگزار می‌شود در نهایت ما معمولا شرکت‌کننده خواهیم بود و امکان این که از شرایط میزبانی برخوردار باشیم را هم نداریم. حتی برای بازدید از نمایشگاه سیملس در همین دبی کسی اگر قصد داشته باشد از نمایشگاه بازدید کند، چند روز درگیر این نمایشگاه خواهد بود.
ببینیم هزینه حضور چقدر است؟ در سیملس (کارت و پردخت خاورمیانه) اگر بخواهید غرفه داشته باشید چیزی بین ۱۵ تا ۲۰ هزار لار هزینه اجاره غرفه می‌شود و حدود ۱۵ هزار دلار هم هزینه ساخت غرفه. اگر فرض کنیم ده شرکت از ایران در این نمایشگاه حاضر می‌شوند این یعنی ۳۵۰ هزار دلار هزینه برای حضور ۱۰ شرکت از ایران در نمایشگاه.
هر کدام از این شرکت‌ها هم حداقل ۱۰ نفر را با خودشان می‌برند که هر کدام ۵ میلیون تومان حداقل هزینه‌شان خواهد شد. این یعنی ۵۰۰ میلیون تومان هزینه افرادی که از شرکت‌ها به نمایشگاه می‌روند. اسپانسری اما قصه دیگری است. تا اینجا یک میلیارد و پانصد میلیون تومان هزینه داشتن غرفه در رویدادی مانند سیملس در همین دبی شده است.
اگر ۵۰۰ نفر از ایران به این رویداد بروند و هرکدام هم حداقل ۵ میلیون تومان هزینه سفرشان شود یعنی چیزی حدود دو و نیم میلیارد تومان هم هزینه سفر به این نمایشگاه خواهد بود. تا اینجا نمایشگاهی مانند سیملس کم کم ۴ میلیارد تومان برای ما هزینه دارد. حالا کسی ممکن است بگوید چرا باید در چنین رویدادی شرکت کنیم که آن بحث دیگری است. اگر تصور می‌کنیم تعامل و ارتباط با این رویدادها برای ما ارزشمند است باید به این هزینه‌ها هم توجه کنیم.
اگر کمی به نمایشگاه‌های دورتر نگاه کنیم مثلا تراستک که در کن برگزار می‌شود هزینه‌ها هم بیشتر می‌شود. هزینه هر نفر برای سفر به نمایشگاه تراستک ۲۰ میلیون تومان می‌شود که اگر فرض کنیم ۱۰۰ نفر از ایران به کن می‌روند این یعنی چیزی حدود ۲ میلیارد تومان حداقل هزینه سفر به این رویدادها خواهد شد.
حالا بگذارید از مسئله اصلی پرده برداریم! چند درصد از کسانی که به رویدادهای خارجی می‌روند بیشترین وقت‌شان را صرف رویداد می‌کنند؟ نیاز به گفتن نیست که جاذبه‌های توریستی جاهایی مثل پاریس و فرانسه و بارسلون و اسپانیا خیلی‌ها را شیفته خودش می‌کند و این رویدادها گاهی بهانه‌ای هستند برای فال و تماشا!
بنابراین اگر قرار باشد رویدادی در کلاس جهانی در ایران برگزار شود باید از آن استقبال کرد. نه تنها هزینه‌های برگزاری رویداد در ایران کاهش می‌یابد بلکه وقتی همه چیز در ایران برگزار می‌شود ما از مزیت میزبانی بهره‌مندیم و بخشی از درآمدهای مربوط به رویداد هم به ایران می‌رسد. به عنوان نمونه اشاره می‌کنم به شرکت ایرانسل. مدیران شرکت ایرانسل معمولا در برنامه‌های سالانه خود همان ابتدا اشاره می‌کنند به میزان مالیاتی که به دولت پرداخت کرده‌اند. شرکتی که بخشی از سهام آن مربوط به MTN آفریقای جنوبی است اما حضورش در ایران نه تنها باعث توسعه کیفیت ارتباطات شده بلکه در نهایت باعث شده درآمدهای مالیاتی دولت هم افزایش یابد.
با توجه به شرایط حساس کنونی که بسیاری تلاش می‌کنند پروژه ایران‌هراسی را جلو ببرند، برگزاری نمایشگاهی در کلاس جهانی مطمئنا یک بازی برد برد است که به نفع هم ما و هم آنها خواهد بود.