پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
حمیدرضا نیکدل؛ دبیر پیوست جهان ماهنامه پیوست / در یادداشت ورودی پرونده‌ای که به استارت‌آپ‌های جهانی و آداب آن پرداختیم نیم‌نگاهی داشتیم به روند تب‌آلود رشد و نمو این کسب‌وکارهای نو در فضای کسب‌وکار داخلی کشورمان. در پرونده همان شماره فلسفه و مسیر ایده استارت‌آپ‌ها را در جهان بررسی کردیم تا خواننده بتواند نظریه «استارت‌آپ‌ها تبی زودگذر در کشورمان هستند» را تا حدودی راستی‌آزمایی کند.
یکی از علائم بالینی این تب در شرکت‌های بزرگ و صاحب سرمایه و تجربه می‌تواند نوعی برندسازی، یعنی کسب یا ساختن تصویری از خود به‌عنوان شرکتی پیشرو در عرصه نوین فناوری باشد؛ آن‌قدر نوین که هر طور هست با موج استارت‌آپی شدن همگام می‌شوند و به‌نوعی خود را درگیر می‌کنند. البته بدیهی است این هم مانند خوی استارت‌آپ الگو گرفته از آن چیزی است که در دره سیلیکونی و اقمار آن اتفاق می‌افتد؛ جایی که شرکت‌ها و کسب‌وکارهای بزرگ به دو شکل اصلی سازوکار سرمایه‌گذاری خطرپذیر یا کارآفرین (Venture Capital) را در مسیر حمایت از ایده‌های نو و خلاق پیاده‌سازی می‌کنند.
شکل اول ایجاد و خلق ایده‌های نو درون خود سازمان به شکل گلخانه‌ای یا رشدپذیر است، به‌طوری‌که یک شرکت بزرگ به هدایت هسته‌ای نو درون خود بذر یک استارت‌آپ را آبیاری می‌کند و با کمک مالی و فکری امکان رشد یک کسب‌وکار موفق مبتنی در راه‌حلی نو را درون خود فراهم می‌آورد. به این شرکت‌ها یک رشددهنده یا (Incubator) می‌گویند.
شکل دوم که شاید بیشتر رایج باشد تشخیص و شناسایی هوشمندانه استارت‌آپ‌های در حال شکل‌گیری و سرمایه‌گذاری مالی به همراه ارائه مشاوره‌های مدیریتی (Mentorship) به آن‌هاست.
شرکتی که این مدل سرمایه‌گذاری را انجام دهد یک شتاب‌دهنده (Accelerator) نامیده می‌شود. در پرونده پیش رو ضمن مرور وضعیت این مدل‌ها در جهان کسب‌وکار فناوری، امکان مقایسه و قضاوت در مورد آنچه در کشورمان اتفاق می‌افتد با دقت و انصاف بیشتری فراهم می‌شود. قضاوتی که قطعاً به خوانندگان، فعالان و احتمالاً ذی‌نفعان سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌ها واگذار می‌شود. مثل همیشه امید است واقعیت موجود به غایت روشن و امیدوارکننده و حاکی از بدبینی ما باشد!