پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRS)، به مجموعه‌ای از استانداردهای حسابداری گفته می‌شود که توسط هیئت استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB) تدوین شده‌اند. هدف این استانداردها، تهیه صورت‌های مالی شرکت‌های سهامی در قالب یک استاندارد جهانی است.گزار
هیئت استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB)، یک نهاد مستقل در لندن است که ۱۵ عضو از کشورهای مختلف دارد و کار خود را از سال ۲۰۰۱ آغاز کرده است. پایه‌گذاری این هیئت توسط شرکت‌های بزرگ حسابداری، مؤسسات مالی خصوصی و تعدادی دیگر از سازمان‌های حرفه‌ای در حوزه حسابداری انجام شده است. تاکنون بیش از ۱۲۰ کشور IFRS را برای گزارش دهی مالی شرکت‌های خود الزامی دانسته‌اند.
با پذيرش IFRS، یک شرکت می‌تواند صورت‌های مالی خود را با اصول مشابه به شرکت‌های رقیب خارجی ارائه کند. درنتیجه قابلیت مقایسه بین اطلاعات این شرکت‌ها وجود داشته و علاوه بر آن شرکت‌های مادری که شرکت‌های تابعه آن‌ها در سایر کشورهایی وجود دارند که IFRS را پذیرفته‌اند قادر خواهند بود تا یک زبان مشترک حسابداری داشته باشند. همچنین به‌کارگیری IFRS می‌تواند برای شرکت‌هایی که قصد افزایش سرمایه‌گذاری خارجی خود را دارند، سودمند باشد.
باوجود اعتقاد برخی بر ضرورت پذیرش جهانی IFRS عده‌ای بر این باورند که پذیرش کامل IFRS موجب کاهش کیفیت گزارش‌دهی‌های مالی خواهد شد و این تصور وجود دارد که تحمل هزینه‌های بالای تغییر استاندارد داخلی به IFRS، مزایای بالایی را ایجاد نخواهد کرد.
.
نمونه‌هایی از برخی تفاوت‌ها بین استاندارد حسابداری ايران و IFRS
به دلیل نزدیک بودن استانداردهای حسابداری با IFRS بخش قابل‌توجهی از این دو استاندارد بر هم انطباق دارد ولی تفاوت‌های معنی‌دار موجود را می‌توان به‌صورت زیر طبقه‌بندی کرد:
.
در سطح مفاهیم کلی
تدوین‌کنندگان IFRS برای بالا بردن شرایط سازگاری استانداردها با شرایط کشورهای مختلف بیشتر بر اصول و مفاهیم کلی تأکید کرده‌اند در حالیکه استانداردهای حسابداری جاری بیشتر به جزییات پرداخته‌اند.
.
در سطح استانداردهای حسابداری
به‌عنوان نمونه مخارج تحقیق و توسعه در استاندارد حسابداری شماره ۷ داخلی، در تاریخ وقوع به هزینه منظور می‌شوند ولی در IFRS مخارج تحقیق هزینه می‌شوند اما مخارج توسعه‌ای به‌عنوان مخارج سرمایه‌ای در نظر گرفته می‌شوند.
مثال دیگر در مورد روش محاسبه استهلاک است. در استاندارد حسابداری شماره ۱۱ سه روش خط مستقیم، نزولی و روش مجموع آحاد در نظر گرفته شده است که طبق قانون مالیات‌های مستقیم ماده ۱۵۱، دارایی‌ها طبقه‌بندی‌شده و برای هر طبقه روش خاصی از استهلاک در نظر گرفته می‌شود درحالی‌که در IFRS، محاسبه استهلاک بر اساس برآوردهای واقعی انجام می‌شود.
.
نحوه اجرای IFRS در ایران
در ایران با توجه به حرکت به سمت ایجاد بازار سرمایه بین‌المللی، بورس اوراق بهادار در نظر دارد تا استفاده از این استاندارد را از سال ۹۵ در شرکت‌های بورسی اجرایی کند. به‌این‌ترتیب تمام شرکت‌ها و نهادهای ثبت‌شده در بورس و شرکت‌های فرعی و وابسته آن‌ها مجاز به ارائه صورت‌های مالی تلفیقی IFRS هستند و لزومی به ارائه صورت‌های مالی تلفیقی بر اساس استانداردهای ایران ندارند.
با در نظرگرفتن موضوع فوق نیاز به تبدیل اطلاعات مالی از استانداردهای جاری به IFRS ضروری بوده و برای رسیدن به این مهم داشتن دو توانمندی در شرکت‌های بزرگ نیز لازم است. نخست اینکه کارشناسان مالی باید تخصص لازم در خصوص تغییرات بین این دو استاندارد را داشته باشند و دوم، داشتن ابزاری توانمند جهت ترجمه اطلاعات مالی به IFRS است.
.
چگونگی حرکت به سمت IFRS
تمام شرکت‌هایی که قصد به‌کارگیری IFRS را دارند باید صورت‌های مالی آغازین مبتنی بر IFRS در تاریخ جابجایی به این استاندارد را ارائه دهند. در این صورت‌های مالی، باید نکات زیر مدنظر قرار گیرند:
۱. شناسایی کلیه دارایی‌ها و بدهی‌ها آن‌طور که IFRS الزام کرده است.
۲. مواردی که IFRS اجازه نداده به‌عنوان دارایی یا بدهی شناسایی شوند، در نظر گرفته نشوند.
۳. تغییر طبقه‌بندی اقلامی که تحت استاندارد حسابداری داخلی به‌عنوان دارایی و بدهی شناسایی شده‌اند ولی در انواع متفاوت با IFRS این طبقه‌بندی انجام شده است.
در برخی شرایط IFRS به‌صورت گذشته‌نگر مورداستفاده قرار می‌گیرد که در این صورت به قضاوت مدیریت در خصوص شرایط ایجاد رخداد نیاز دارد. همچنین IFRS الزام می‌کند تا چگونگی گذر به IFRS را در صورت‌های مالی را افشا کنند.
با در نظر گرفتن شرایطی که یک شرکت ملزم به رعایت آن در رسیدن به‌صورت‌های مالی برمبنای IFRS است مشخص می‌شود که باید کلیه رخدادهای مالی یک‌بار دیگر با رویکرد IFRS مورد قضاوت حرفه‌ای قرارگرفته و مجدداً ثبت شوند، هرچند که احتمال دارد بسیاری از این رخدادها به دلیل شباهت‌های بین دو استاندارد دارای ثبت مالی یکسانی باشند.
.
ویژگی‌های یک نرم‌افزار مالی برای IFRS
یک نرم‌افزار مالی اگر دارای رویکردی جهت نگهداشت ثبت‌های حسابداری بر مبنای دو استاندارد داخلی و IFRS باشد می‌تواند برای حسابداران حرفه‌ای بسیار سودمند باشد زیرا بهترین رویه برای تهیه گزارش‌های مالی برمبنای IFRS انجام قضاوت حرفه‌ای برای هر یک از رویدادهای مالی است. از سایر خصوصیاتی که برای یک نرم‌افزار مالی با پشتیبانی از IFRS می‌توان در نظر گرفت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. قابلیت ارائه صورت‌های مالی به هر دو استاندارد
۲. قابلیت انتقال اسناد مالی مشابه بین دو استاندارد برای سهولت و سرعت دسترسی به گزارش‌های مالی
۳. قابلیت ارائه گزارش‌های مقایسه‌ای بین دو استاندارد
.
IFRS در همکاران سیستم
در راهکار مالی همکاران سیستم با ایجاد بستری که بتوان اصلاحات مالی مربوط به استاندارد IFRS را در نظر گرفت، دستیابی به گزارشگری به IFRS امکان‌پذیر شده است. یک متخصص حسابداری می‌تواند بعد از تائید اسناد مالی خود، بدون آنکه نیاز به تغییری در اسناد مالی دوره جاری خود داشته باشد اسناد حسابداری را به محیط دیگری منتقل کرده و اصلاحات لازم را انجام دهد یا اسناد جدیدی که موردنیاز است را ثبت کند. همچنین اگر نیاز به تغییری در ساختار حساب‌ها باشد بدون آنکه ساختار حساب‌های مالی اصلی خود را تغییر دهد، ساختار جدید متناسب با IFRS را پیاده‌سازی و حساب‌های اصلی خود را به IFRS نگاشت کند. در کنار این موضوع ابزارهایی برای کنترل اطلاعات وجود دارد تا احتمال وجود اطلاعات اشتباه به حداقل برسد. از این کنترل‌ها می‌توان به شناسایی اسنادی که بدون تغییر به IFRS منتقل شده‌اند و گزارش مقایسه‌ای بین حساب‌های معین در دو استاندارد جاری و IFRS و همین‌طور امکان استفاده از تمام گزارش‌هایی که در ماژول دفتر کل برای اطلاعات جاری قابل‌استفاده است نظیر مرور حساب‌ها، گزارش مقایسه‌ای و … اشاره کرد.
منبع: همکاران سیستم