فردای روزی که در سیاهچاله نیستیم، بانک‌ها چه می‌کنند؟

تورج صابری‌وند از گرافیست‌هایی است که چیزهایی هم می‌نویسد؛ به نوشته‌های او گفت‌و‌گو را هم اضافه کنید. روزنامه شرق۲۰ خرداد ماه گفت‌وگوی تورج را منتشر کرده با طراح لوگوی اپل. جایی از گفت‌وگو می‌پرسد زمانی که لوگو را ارائه کردید، واکنش استیو جابز چه بود؟ چه کرد و چه گفت؟ پاسخ راب جانوف این است: «او فقط لبخند زد و سرش را تکان داد و چیز زیادی نگفت. من اجباری نداشتم که ایده را به زور بفروشم. ما هر دو آن را دوست داشتیم و می‌دانستیم انتخاب‌مان درست است.» فعلاً این را داشته باشید.

سورنا ستاری معاون فناوری ریاست جمهوری است. روزنامه فناوران در همین ۲۰ خرداد ماه جمله‌ای از او منتشر کرده است: «برای همه ما بسیار سخت خواهد بود که از اقتصاد نفتی و فروش اموالی که بدون هیچ زحمتی به دست آمده است دور شویم و به اقتصاد دانش‌بنیان که مبتنی بر نیروی انسانی و تفکر است حرکت کنیم.» این را هم داشته باشید.

روزنامه شرق ۲۳ خرداد ماه یادداشتی منتشر کرده که عنوانش هست « آینده بانکداری و راهبردهایی برای نظام بانکداری کشور». در بخشی از این یادداشت آمده است «آیا نظام بانکداری کشور در مسیر درستی گام برمی‏دارد و از رویکردهای روز مدیریتی دنیا بهره‏‌مند است؟ یک بحث جدی در مورد آینده صنعت بانکداری کشور وجود دارد و آن اینکه: آیا مشتری‌های فعلی و آینده بانکی کشور همچنان به بانکداری سنتی و دریافت خدمات از طریق شعب نیاز دارند؟ پاسخ موردنظر بستگی به خود بانک‌ها و مدیران آن‌ها دارد. مدیران بانک‏‌ها باید بدانند در شرایطی که تکنولوژی و کسب‌وکارهای غیربانکی، گزینه‌های جدیدی برای نگهداری و مدیریت منابع مالی ارائه می‌دهند، مشتریان فقط تا زمانی اتکای خود به بانک‌ها را ادامه می‌دهند که این مؤسسات (بانک‌ها) خدمات و ارزشی برای آنها تأمین کنند که در هیچ کجای دیگر قابل‌دستیابی نباشد.»

از کجا شروع کردیم و به کجا رسیدیم! از لوگویی که معروف‌ترین لوگوی جهان است شروع کردیم و دیدیم که چقدر آسان و با مقدار زیادی عشق تولید شده است. در ادامه به این رسیدیم که فروش نفت باید به فروش دانش و فناوری تبدیل شود و سؤال آخر این بود که بانک‌های ما چقدر متوجه همین نکته ساده هستند؟ در همین ستون نوشته بودم که دو جریان بانک‌های ما را مچاله خواهند کرد: خارجی‌ها در دوران بعد از تحریم و استارتاپ‌های فناوری که طعم شیرین بانکداری و پرداخت را به مردم خواهند چشاند. بانک‌های ایرانی باید از خدایشان باشد که تحریم ادامه یابد و هیچ بنی‌بشری خارج از مرزهای ایران برای بانکداری وارد ایران نگردد. ایران در کهکشان بانکداری و پرداخت جهان یک سیاهچاله است. در سیاهچاله همه چیز به درون آن کشیده می‌‌‌شود و بخشی از آن می‌گردد. ما تا همیشه سیاه‌چاله نمی‌مانیم. سیاه‌چاله انقدر همه چیز را درون خود می‌کشد که ظرفیتش تکمیل و منفجر شود. ما تا کی می‌خواهیم سیاهچاله بمانیم؟

رضا قربانی

منبع: هفته‌نامه عصر ارتباط