پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
با سلام؛من سعید عسکری انارکی هستم، که با سمت کارشناس ارشد فناوری اطلاعات در بانک مرکزی بازنشسته شدم البته به عبارتی به افتخارش نایل شدم. لازم به ذکر است که سال ۵۲ در مدرسه عالی برنامه‌ریزی وکاربرد کامپیوتر پذیرفته ودر سال ۵۸ فارغ‌التحصیل شدم، به عبارت دیگر تا امروز که بهمن نودو سه هست ۴۱ ساله که با این ابزار مدرن که آن موقع بهش کامپیوتر می‌گفتند وحالا میگن رایانه سروکار دارم، باید بگم که از ۳۳ سالی که سابقه کار دارم ۷ سال در بانک مرکزی کار کردم و بقیه رو بیشتر در سمت‌های مدیریتی فاوا در بانک‌های سپه، صادرات، ملت ومسکن و وزارت آموزش عالی و وزارت دارایی بودم.
الان که دارم مرور می‌کنم خودم تعجب می‌کنم که خیلی جاها بودم، در هر جا دوستان خوبی دارم، نیروهایی که استخدام وجذب کردم به حوزه فناوری اطلاعات و تعداد زیادی از اونها نخبگانی هستند که جزو بهترین متخصصین بانکداری الکترونیک می‌باشند. اما یک مشکلی هم پیش اومده خوب خیلی از همکاران بانک مرکزی خوب منو یا بجا نمیارن یا میگن بیشتر دوره کاریشو تو بانک‌های دیگه خدمت کرده، پس به عنوان کارمند بانک مرکزی قبولم ندارند وتحویل نمی‌گیرند، البته به جز معدود همکاران مستقیم خودم. خوب از اون طرف هم بانک‌ها و وزارتخونه‌هایی هم که سال‌ها اونجا مثلاپروژه‌های خیلی بزرگ رو براشون کار کردیم ما را به عنوان عنصر وارداتی و غریب میدونن و تکلیف روشنه، هیچ امتیازی قایل نیستند، البته به جز معدودی که مستقیم همکاری داشتیم وبزرگواری می‌کنند. خوب به هرحال خانه بدوشی کاری مزایایی داره و ایرادهایی. شاید بگید خوب حالا که چی، منظور از این مقدمه چیست، عجله نکنید خدمتتون عرض می‌کنم.
همه شما بزرگواران می‌دونید که کار در حوزه فاوا، به خصوص وقتی نوآوری می‌کنید، کاری که کسی تاحالا توایران نکرده، اونم تو جایی که تاحدودی غریبه هستید، ودر جای حساس و گستره‌ای مثل بانک که باید پیوستگی ارائه خدمات به مردم رو در نظر داشته باشید و….، بسیار پر استرسه و به سلامتی دست اندرکاران ممکنه لطمه بزنه. نکته مهم دیگری که همکاران فاوایی بهتر میدونن اینه که میزان تغییرات، نوآوری، ابزارهای جدید و… مطالعه دایم و دوره‌های عملی و… درسته که خود تنوع و نوشدن دایم در جوانی تا میانسالی ممکنه لذت بخش باشه، ولی به هر حال همیشه میتونه باعث نگرانی و دلهره از آینده شغلی و استرس زا باشه.
خوب می‌بینید، در عین اینکه کاری می‌کنیم که خیلی در آینده جامعه موثره، وقتی پروژه‌ای با موفقیت به نتیجه میرسه کیف می‌کنیم و هفت عالم را سیر می‌کنیم ولی استرس وفشار زیادی هم در زمان پیاده‌سازی و بهره‌برداری به همکاران جسور وارد میشه.
به عنوان کسی که شاید بتوانم ادعا کنم در پروژه‌های مهم و بزرگی مثل کنکور سراسری و دانشگاه آزاد کارکردم ودر بانکداری الکترونیک در خیلی زمینه‌ها با کمک همکاران عزیز وفداکار درخیلی از زمینه‌ها مثل نرم افزار شعبه، شبکه WAN، پلتفورم یونیکس ولینوکس، عابربانک، جاری طلایی، کارت هوشمند، نرم افزار یکپارچه بانکی، جزو نخستین‌ها و پیشرو بودیم، میخوام چندتاسفارش کنم به جوانترها ودست اندرکاران پروژه‌های نوین. یادتون باشه کسی این حرفارو میزنه که از مین فریم با هش کیلوبایت حافظه وکارت پانچ ۸۰ ستونی IBM کار کرده تا حالا.
اول اینکه از پیشکسوت‌ها واونایی که ازشون چیزی یاد گرفتید یا در پیشرفت کاری شما نقشی داشتند سراغی بگیرید یا سالی یکی دوبار دور هم جمع شوید.
دوم اینکه اگر پروژه بزرگ یا کار جدیدی می‌خواهید انجام بدید اگر می‌تونید از مشورتشون استفاده کنید، البته جنبه مادی مهم نیست، ولی حرفاشون را گوش کنید و ازشون نظر بخواهید، ممکنه فکر کنید که مثلا اطلاعاتشون قدیمیه یا به وضع موجود آشنا نیستند ولی بدونید که در کلان قضیه به مسائل ونکات‌ریزی توجه می‌کنند که حاصل سال‌ها تجربه و کار مفید است، نهایتش این هست که فکر می‌کند مطلب مفیدی گیرتون نیامده، که بعید به نظر میرسه.
سوم اینکه یادتون باشه همگان همه‌چیز دانند، هرچی هم به خودتون اطمینان دارید بازهم مشورت با متخصصین، همکاران زیردست، حتی گاهی کسانیکه تخصصی ندارند کار مفید و واجبیه، همکاران احساس می‌کنند کار مال خودشونه ودلبستگیشون افزایش پیدا میکنه به پروژه.
چهارم بدونید که در مقابل پروژه جدید مقاومت سازمانی وجود داره، اما انگیزه مخالفت‌ها فرق میکنه، حدود ۸۰ درصد نگرانی بیجا دارند و بقیه منافعشون رو در خطر می‌بینند، سعی کنید با روش‌های لازم وابتکاری حمایت اون ۸۰ درصد رو به دست بیارید، البته چندتا روش ازموده دارم که اینجا جاش نیست بعدا اگر عمری بود عرض می‌کنم.
مطلب آخر باید کاری کنید که همه سازمان از بالا‌ترین مقام تا آبدارچی خودشون رو در موفقیت پروژه ذینفع و ذیسهم بدونن و غیرت سازمانی رو تحریک کنید. یعنی موفقیت وشکست پروژه رو موفقیت وشکست خودشون بدانند.
یا حق
سعید عسکری انارکی
این متن به زبان گفتار نوشته شده است و سایت راه پرداخت ترجیح داده است جهت ارتباط بهتر با نویسنده لحن گفتاری این متن را به متن نوشتاری تغییر ندهد.