پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
زمانی که حرف از فناوری به میان می‌آید، بسیاری از بانکدارها به‌سرعت می‌گویند که می‌خواهند درزمینه‌ی فناوری پیشگام باشند. ولی بانکها در پیاده‌سازی فناوری‌های جدید بانکداری در شعبه‌های خود بسیار کند هستند. درحالیکه ممکن است این فناوری پرزرق‌وبرق هم نباشد، ولی هشداری است برای پایان یکی از مهمترین اجزای این صنعت، یعنی متصدیان بانکها.بر اساس گفته‌های شرکت تحقیقاتی سلنت، ۶۸ درصد از مشتریان یک شعبه به آن رجوع کردند، و بیش از یک‌چهارم آمریکایی‌ها دسترس‌پذیر بودن شعبه را به‌عنوان یکی از ملاک‌های اصلی انتخاب بانک عنوان کردند. ولی سالانه ۵ درصد از ترافیک مراجعه حضوری به بانکها کاهش مییابد. در عصر بانکداری دیجیتال، واضح است که رویکرد بانکها به شعبه‌های خود باید تغییر کند. برای بسیاری از بانکها این امر به‌منزله‌ی پیاده‌سازی و بسط فناوری‌های سلف‌سرویس (خودخدمتی) است.باب مییرا، مفسر ارشد در سلنت اعتقاد دارد که این صنعت بیش‌ازپیش به سمت مدل خودخدمتی پیش میرود، و کارمندان آن زمانی در دسترس هستند که به آنها نیاز است. به عقیده‌ی کوین تراویس، مدیر یک شرکت مشاوره‌ی مدیریت بانکی به نام نوانتاس، «زمانی که حرف از فناوری در شبکه‌ی بانکداری به میان می‌آید، «بزرگترین تغییری که در فناوری‌های شعبه‌ای مشاهده کرده‌ام، ATM هایی هستند که از فناوری عکسبرداری استفاده میکنند.» برخلاف ATM های سنتی، این دستگاهها تصویر سپرده‌های مشتریان را ثبت کرده و فرآیند بانکداری را برای کارمندان تسریع کرده و رسید تأیید سپرده را برای مشتریان مهیا میکند.
در سال ۲۰۰۵، بانک کنبک با سرمایه مالی ۷۹۲ میلیون دلار، سومین بانک در ایالات‌متحده بود که از ATM های تصویربردار بهره‌برداری کرد. به گفته‌ی اندرو سیلسبی، رئیس بانک، علاوه بر چهار شعبه‌ی سنتی، دو شعبه‌ی الکترونیکی ۲۴ ساعته بدون کارمند، ای بانک را قادر ساخت تا در حوزه جغرافیایی خود به‌صورت کارآمدتر و مؤثرتری تراکنش‌های مالی را با ۱۰ درصد هزینه‌های شعبه‌های تمام سرویس خود پردازش کند. وی عقیده دارد که ATM های تصویربردار آن حدود یک‌سوم سپرده‌های بانک را مدیریت میکنند.
باوجود موفقیت‌های این بانک درزمینه‌ی مراکز بانکداری الکترونیک، درزمینه‌ی متصدیان مجازی، که به مشتریان اجازه می‌دهد از یک مکان جغرافیایی دیگر با کارمندان بانک در تعامل باشند، عقب‌افتاده است. بر اساس تحقیق سلنت، تنها ۱۵۰ بانک در آمریکای شمالی از متصدیان مجازی استفاده میکنند، که نسبت بسیار کوچکی از صنعت به شما می‌آید.
به گفته‌ی مییرا، «فکر می‌کنم که حدود دو سال طول می‌کشد تا عرضه‌کنندگان چالش‌های این راهکار را برطرف کنند.» و ممکن است متصدیان مجازی برای بسیاری از بانکها راهکار درست نباشند. مگر اینکه بانک بخواهد ساعت‌های کاری را افزایش دهد یا دسترسی جغرافیایی خود را وسعت دهد، در غیر این صورت کسی نیاز به یک متصدی از راه دور را احساس نمی‌کند.
بانک کنستوگا، با ۶۷۹ میلیون دلار سرمایه در چستر اسپرینگز پنسیلوانیا از متصدیان مجازی در دو مکان در فیلادلفیا استفاده میکند. در این شعبه‌ها تراکنش‌ها کاملاً توسط متصدیان مجازی صورت می‌گیرد، بنابراین استفاده از کارمندان در این شعبه‌ها کمینه است. به گفته‌ی لوری آدامسکی، مدیر عملیاتی در بانک کنستوگا، «هر چیزی که متصدی سنتی قادر به انجام آن بود، در این دستگاه قابل انجام دادن است.» علاوه بر سپرده‌ها و برداشت پول از حساب، مشتریان می‌توانند قسط‌های خود را پرداخت کرده و گواهی سپرده‌گذاری و چک‌ها را چاپ کنند. به گفته‌ی مدیر اجرایی کنستوگا، فروش در این شعبه‌ها افزایش‌یافته است. شعبه‌ی ما در خیابان ولنات در فیلادلفیا، که پیش‌تر یک شعبه‌ی سنتی بود، اکنون با متصدیان مجازی دو تا سه برابر بیشتر از قبل حساب‌های جدید باز میکند و کارمندان شعبه را قادر می‌سازد تا خدمات پیچیده‌تر را مدیریت کنند. الکو می‌گوید که توسعه‌ی این مفهوم جدید به یک یا دو مکان دیگر، بدون استخدام کارمندان جدید باعث افزایش کارایی خواهد شد که بانک در جست‌وجوی آن است.
کریس گانتر، مدیر شرکت معماری کالیسون اعتقاد دارد که بانکها باید به نحوه‌ی پیاده‌سازی فناوری‌های خود خدمتی نگاه دقیق‌تری داشته باشند. توصیه‌ی او این است که بانکها فناوری را به رابط کاربری شعبه‌های خود بکشانند. او می‌گوید «فناوری را به نخستین گامی که مشتری با آن مواجه می‌شود تبدیل کنید.»
بانک اکستراکو، با سرمایه‌ی ۱.۲ میلیارد دلاری، بازیافت کننده‌ی پول نقد را، که مدیریت پول نقد توسط متصدیان را خودکار میکند، در صف اول فرآیندهای خود قرار داده است.
به گفته‌ی جیمز گیسلین، نایب‌رئیس این بانک، زمان انجام تراکنش‌ها به نصف کاهش‌یافته است. به گفته‌ی مییرا، اکستراکو شعبه‌های خود را طوری طراحی کرد که باز و انعطاف‌پذیر باشند. آنها تمام سرمایه‌گذاری خود را روی خودکار ساختن تراکنش‌های روزانه و معمول، مانند نقد کردن چک‌ها، یا مدیریت پول نقد و یا وام گرفتن‌های کوچک، متمرکز کردند. این بانک همچنین از دستگاه‌هایی برای صدور کارت عابر بانک در چند دقیقه، و حساب‌های ATMهای تصویربردار برای ۲۰ درصد سپرده‌های خود استفاده میکند. موفقیت‌های دیده‌شده در بانک‌های کوچکی چون چون کنبک، اکستراکو و کنستوگا نشان می‌دهد که این بانکها در پیاده‌سازی فناوری‌های جدید در شعبه‌هایشان دارای مزیت‌هایی هستند. به گفته‌ی تراویس، «بانک‌های کوچک‌تر رادیکال‌تر بوده‌اند» چون در بند شبکه‌های بزرگ بین شعبه‌ای نیستند و در جامعه‌ای که در آن فعالیت میکنند به‌خوبی باهم مرتبط هستند. «زمانی که یک تغییر اساسی را ایجاد می‌کنید، احتمال اینکه مشتریان خود را از دست بدهید خیلی کم است، اگر مشتریان به‌خوبی به شما وفادار باشند.»
فناوری به تراکنش‌های مالی محدود نمی‌شود. ممکن است به آشنا شدن مشتریان به خدمات و محصولات متنوع بانک کمک زیادی بکند. جان دبلیو اسمیت، مدیر اجرایی شرکت طراحی داخلی DBSI، عقیده دارد که «یک بانک به‌طورمعمول ۵۰، ۶۰ تا ۷۰ محصول یا خدمت دارد، ولی چگونه همه‌ی آنها را اطلاع‌رسانی میکنند؟ مشتریان چگونه از این‌همه محصول و خدمت اطلاع پیدا میکنند؟ یکی از راهکارهای مؤثر، دیجیتال تعاملی است.» می‌توان پیام‌های بازاریابی را به‌سرعت بروزرسانی و یا شخصی‌سازی کرده تا در مورد محصولات و خدمات بانک اطلاع‌رسانی شود.
مشتریان بانک Kennebec می‌توانند کارت‌های ATM خود را اسکن کنند تا به بانکداری الکترونیک دسترسی پیدا کنند، و این امر نه‌تنها به آنها حس امنیت القا میکند، بلکه بانک را قادر می‌سازد تا امضاهای دیجیتال را تجربه کند. سیلسبی می‌گوید «ما پیام‌های شخصی‌سازی‌شده را هنگام خوش‌آمد گویی به کاربران نمایش می‌دهیم.»
بانک ما برای آینده برنامه‌هایی دارد تا پیام‌هایی خصوصی و شخصی‌سازی‌شده را برای کاربران ارسال کند و محصولات و خدمات را برایشان معرفی کند. DBSI با Rabobank N.A. که سرمایه مالی آن به ۱۴ میلیارد دلار می‌رسد همکاری کرد تا دفتر مرکزی آن را با تمرکز روی مشتریان بانک در حوزه‌ی کشاورزی تغییر شکل دهد. عنصر مرکزی این شعبه یک میز است که در آن یک صفحه‌ی لمسی بزرگ جاسازی‌شده است.
درحالیکه این میز حس نوستالژیک ملاقات کشاورز با بانکدار خود را پشت میز آشپزخانه منتقل میکند، همزمان با صفحه‌ی مدرن تعاملی، اطلاعاتی در مورد محصولات بانک، و چگونگی باز کردن حساب یا ورود به سیستم بانکداری الکترونیک را آموزش می‌دهد.
با رشد فزاینده‌ی فناوری، چالش اساسی بانکها این است که چه فناوری را پیاده‌سازی کنند. به گفته‌ی تریش وکسلر، JPMorgan Chase & Co. تصمیم دارد به‌زودی نوعی از بیومتریک‌های اسکن کف دست را در شعبه‌های خود راه‌اندازی کند.
این اسکنرها نه‌تنها الگوهای رگ‌های دست را بررسی کرده، بلکه علاوه بر آن‌یک کد امنیتی هم لازم است که یک لایه به امنیت آن اضافه میکند. و در آینده‌ی نزدیک، ممکن است گوشی‌های هوشمند یا دستگاه‌های پوشیدنی هویت فردی که وارد شعبه می‌شود را تشخیص دهند.
مییرا می‌گوید «یک بانکدار از هویت فردی که وارد بانک می‌شود آگاهی پیداکرده و به خط فروش خود اطلاع می‌دهد که از فرصت‌های فروش پیش رو استفاده کنند.»
به عقیده‌ی اسمیت، در صنعتی که نوآوری خیلی کم خود را نشان می‌دهد، «اگر بتوانید خود را متمایز کنید، اگر بتوانید خود را با بازار هدف خود همسو کنید، یک فرصت بزرگ دارید تا برنده شوید.» بانک‌هایی که راهکارهایی کارآمد و انعطاف‌پذیر را پیداکرده و مشتریان را راضی نگه می‌دارند، برندگان این بازی هستند.
منبع: ماهنامه دیده بان فناوری، شماره اول