پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
واقعیت این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم سیاست سایه خود را بر همه بخش‌های زندگی ما انداخته است. متاسفانه همه حرف‌ها، رفتارها، کردارها و هر چیزی که از انسانی در این مرز و بوم سر بزند در بستری از نظریه‌های سیاسی تعبیر و تفسیر می‌گردد و صد افسوس که این رویکرد راه هر گونه توسعه و پیشرفت را سخت و دشوار می‌کند. چرا چنین شده است؟ به نظر می‌رسد ساختار ناقص توزیع ثروت در ایران ما را دچار گردابی از توهم کرده است که به آسانی هم از آن بیرون نخواهیم آمد. ایران، در صد سال گذشته گرفتار اندیشه‌هایی بوده که بیش و پیش از هر چیز وام‌گرفته از سرزمین‌های دیگرند و برخی از این اندیشه‌ها صرفا وقت ما را گرفته‌اند. البته این ادعایی بزرگ است و نیاز به اثبات دارد و نویسنده در پی ریشه‌یابی همه مشکلات نیست. آن چه گفته شد صرفا مقدمه‌ای است بر نبود شفافیت در این کشور. در یک ساختار سالم اقتصادی، اجتماعی، سیاسی شفافیت یک امر روزمره است. در حالی که در ساختارهای ناقص شفافیت کالایی کمیاب است و نبود شفافیت ارتباط مستقیمی با گسترش فساد دارد. حال اشکال کجاست؟ اشکال دقیقا از همان جایی شروع می‌شود که شفافیت نیست. در نتیجه فساد در شعون و ابعاد مختلف امور گسترش می‌یابد و در ادامه برای مقابله با فساد شاهد گسترش فعالیت‌های پلیسی هستیم. در حالی که فساد هرگز با فعالیت‌های پلیسی از بین نمی‌رود. علف‌های هرز هرگز با مقابله نابود نمی‌شوند و همیشه در صورت قطع شدن جایی دیگر سر بر می‌آورند. مهم‌تر از مقابله این است که ما چقدر بر رشد و توسعه محصولات مفید تمرکز کرده‌ایم. در صورتی که رشد و توسعه محصولات مفید در رتبه بعدی اولویت قرار داشته باشد و رتبه اول از آن مقابله با فساد باشد، ما بیشتر از آن که سازنده باشیم به دنبال ویرانی و خرابی می‌گردیم. خوب است بهار رویاننده باشیم نه زمستان سوزاننده.
متاسفانه نویسنده باید نسبت به گسترش فضای پلیسی و امنیتی در صنعت بانکداری و پرداخت الکترونیک ایران هشدار دهد. متاسفانه فناوری زیر سایه‌ای از امنیت ملی قرار گرفته و این نه تنها به نفع جامعه نیست بلکه در بلندمدت آسیب‌های جبران‌ناپذیری هم وارد خواهد کرد. ایران نیازمند رشد و توسعه در بخش‌های مختلف است و بانکداری و پرداخت الکترونیک تافته جدا بافته نیست. مدتی می‌شود که بانکداری و پرداخت در ایران آن شور و حال سابق را ندارد. شاید تصور کنیم دنیا هم چنین است. اما با جست و جویی کوتاه در می‌یابیم که نرم‌افزارها و سخت‌افزارها به شدت در حال جلو رفتن هستند و آن چه که مشاهده می‌گردد خبر از نشاط و پویایی می‌دهد. نهادهای ناظر اروپایی و آمریکایی در پشت صحنه فعالیت می‌کنند و آن چه که مشاهده می‌گردد استارتاپ‌ها و شرکت‌های پیش‌رویی هستند که هر روز مرزها را جلوتر می‌برند.
در ایران اما بیشترین تولید محتوا درباره تصمیم‌ها و بخشنامه‌ها و قول و قرارهایی است که در پشت درهای بسته دولتی‌ها صورت می‌گیرد. این روند ما را به ناکجاآباد خواهد برد.شفافیت اگر نباشد تمام فعالیت‌های ما برای مبارزه با فساد هیچ ارزشی ندارد. زمان را دریابیم.