پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
محمدعلى مفرح در نهم آبان ماه سال ۱۲۹۴ در محله سرچشمه تهران به دنیا آمد. پدرش ابوالقاسم خان از کسبه و تجار معتبر بازار بزرگ تهران همواره کوشش داشت تا فرزندش خودساخته بار آید و همیشه روى پاى خود بایستد.
محمدعلى آنگونه كه پدر مىخواست بزرگ مىشود و ضمن تحصيل، مخارج خود را بى نياز از خانواده از راه كار كردن تامين مىكند. در عنفوان جوانى مدتى را نيز به كشاورزى در زمين پدرى خود كه در محدوده منطقه ياغچى آباد فعلى شهر تهران واقع شده بود مىگذراند. او در سال ۱۳۱۴ در رشته مهندسى الكترومكانيك دانشگاه تهران پذيرفته شده و پس از پايان تحصيلات به استخدام وزارت اقتصاد درمىآيد و در همين دوره با يكى از بستگان خود ازدواج مىكند كه ثمره اين ازدواج دو دختر و سه پسر بوده است. مفرح در وزارت اقتصاد به دليل درستكارى و تن ندادن به فساد مالى مورد غضب قرار مىگيرد و مقامش به شدت تنزل مىيابد. وى از اين شكست نااميد نمىشود و با ارادهاى مصمم تر با پشتوانه وجدان و تقواى كارى تكاپو را از سر مىگيرد.
ابتدا كانون كار و آموزش را در جنوب تهران جهت آموزش كارى جوانان جوياى كار پى ريزى مىكند و سپس با كمك دوستان و آشنايان خود روزنامه «مجد ايران» را به انتشار مىرساند. آنگاه كه سفارت انگليس خواست روزنامه را وارد بازىهاى سياسى كند روزنامه را يكسره تعطيل و به سراغ كارهاى بانكى رفت. مهندس به گروه موسسان اولين بانك خصوصى كشور يعنى بانك بازرگانى مىپيوندد و طى مدت كوتاهى پس از نمايش توانمندىهاى خود به سمت بازرس ويژه اين بانك ارتقاى سمت مىيابد. دوستان قديمى و گردانندگان سابق روزنامه منحل شده مجد ايران را گردهم مىآورد و با مشاركت آنان و عدهاى از دوستان جديد شركت تجارى «سيروان» را بنيان مىگذارد. طى يكى از جلسات اين شركت شركا به صادرات پرمنفعت سنگ معدن اشاره مىكنند و خواستار تاسيس شركتى به اين منظور مىشوند كه در اين لحظه مفرح از جا برمىخيزد و به جاى راه اندازى يك شركت در زمينه صادرات سنگ معدن، پيشنهاد تاسيس يك بانك خصوصى را پيش مىكشد و مىگويد: «از كل اسكناسها و مسكوكات منتشره تنها حدود ۱۱ درصد آن در اختيار بانكهاى ملى، سپه، رهنى و كشاورزى است و از ۸۹ درصد بقيه مقدار بسيار كمى براى داد و ستد نقدى در جيب و كيف مردم است و مابقى پولها كه مقدارشان بسيار زياد است در صندوقچههاى شخصى يا درون متكاها به صورت راكد ماندهاند. پس اگر بانكى بيايد و اعتماد مردم را جلب كند ۸۹ درصد نقدينگى كشور را در اختيار خواهد گرفت و اقتصاد كشور را متحول خواهد ساخت.» اين استدلال مهندس مفرح استقبال شركا را براى تاسيس يك بانك خصوصى برمىانگيزاند و اينچنين سنگ بناى اوليه بانك صادرات بنيان نهاده مىشود.
محمدعلى مفرح در دومين سال (۱۳۳۳) فعاليت بانك صادرات در حالى كه ۳۸ سال بيشتر سن نداشت از سوى هيات مديره به سمت مديرعاملى اين بانك برگزيده مىشود و تا ۲۳ سال بعد با كمك هيات مديره هدايت اين بانك را برعهده گرفت. تاسيس دبيرستان بانكدارى يكى از شاهكارهاى مديريتى مفرح بوده است. اين دبيرستان كه به منظور تامين كار متخصص بانك تشكيل شده بود، از دانش آموزان علاقهمند براى تحصيل دعوت به عمل مىآورد و آنان پس از پشت سر گذاردن دوره چهارساله كلاسها موفق به اخذ مدرك ديپلم بانكدارى از دبيرستان بانكدارى بانك صادرات كه مدارك آن از سوى نهادهاى ذيربط مورد تائيد بود مىشدند و در صورت تمايل به استخدام بانك صادرات نيز در مىآمدند. بانك صادرات با مديريت محمدعلى مفرح يك موفقيت بىنظير ديگر را نيز تجربه كرد و آن حضور شعب اين بانك در خارج از كشور بود. در مدت مديريت مفرح شعب خارج از كشور نيز همسو با شعب داخلى اما در مقياسى كوچك تر گسترش يافتند و بر اثر اين تلاشها بانك صادرات هم اكنون نيز با برخوردارى از ۳۳۰۰ شعبه داخلى و ۲۵ شعبه خارجى داراى گسترده ترين شبكه شعب بانكى در كشور است. دارايى اين بانك هم اكنون بالغ بر ۱۷ هزار ميليارد ريال و منابع آن افزون بر 250 هزار ميليارد ريال است و تسهيلات اعطايى آن به مردم از مرز 210 هزار ميليارد ريال فراتر رفته و بزرگ ترين شركت فعال در بورس كشور (شركت سرمايه گذارى غدير) متعلق به اين بانك است. مفرح كه سالهاى سال براى تعالى بانك صادرات تلاش كرده بود روزهاى پايانى عمر را با آرامش در كنار خانوادهاش گذرانيد تا اينكه در صبح بيست و دوم مهرماه سال ۶۱ بر اثر سكته قلبى روى در نقاب سرد خاك كشيد و در قطعه ۸۲ بهشت زهراى تهران به خاك سپرده شد.
منبع: جام