پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
محمدعلى مفرح در نهم آبان ماه سال ۱۲۹۴ در محله سرچشمه تهران به دنیا آمد. پدرش ابوالقاسم خان از کسبه و تجار معتبر بازار بزرگ تهران همواره کوشش داشت تا فرزندش خودساخته بار آید و همیشه روى پاى خود بایستد.
محمدعلى آنگونه که پدر مى‌خواست بزرگ مى‌شود و ضمن تحصیل، مخارج خود را بى نیاز از خانواده از راه کار کردن تامین مى‌کند. در عنفوان جوانى مدتى را نیز به کشاورزى در زمین پدرى خود که در محدوده منطقه یاغچى آباد فعلى شهر تهران واقع شده بود مى‌گذراند. او در سال ۱۳۱۴ در رشته مهندسى الکترومکانیک دانشگاه تهران پذیرفته شده و پس از پایان تحصیلات به استخدام وزارت اقتصاد درمى‌آید و در همین دوره با یکى از بستگان خود ازدواج مى‌کند که ثمره این ازدواج دو دختر و سه پسر بوده است. مفرح در وزارت اقتصاد به دلیل درستکارى و تن ندادن به فساد مالى مورد غضب قرار مى‌گیرد و مقامش به شدت تنزل مى‌یابد. وى از این شکست ناامید نمى‌شود و با اراده‌اى مصمم تر با پشتوانه وجدان و تقواى کارى تکاپو را از سر مى‌گیرد.
ابتدا کانون کار و آموزش را در جنوب تهران جهت آموزش کارى جوانان جویاى کار پى ریزى مى‌کند و سپس با کمک دوستان و آشنایان خود روزنامه «مجد ایران» را به انتشار مى‌رساند. آنگاه که سفارت انگلیس خواست روزنامه را وارد بازى‌هاى سیاسى کند روزنامه را یکسره تعطیل و به سراغ کارهاى بانکى رفت. مهندس به گروه موسسان اولین بانک خصوصى کشور یعنى بانک بازرگانى مى‌پیوندد و طى مدت کوتاهى پس از نمایش توانمندى‌هاى خود به سمت بازرس ویژه این بانک ارتقاى سمت مى‌یابد. دوستان قدیمى و گردانندگان سابق روزنامه منحل شده مجد ایران را گردهم مى‌آورد و با مشارکت آنان و عده‌اى از دوستان جدید شرکت تجارى «سیروان» را بنیان مى‌گذارد. طى یکى از جلسات این شرکت شرکا به صادرات پرمنفعت سنگ معدن اشاره مى‌کنند و خواستار تاسیس شرکتى به این منظور مى‌شوند که در این لحظه مفرح از جا برمى‌خیزد و به جاى راه اندازى یک شرکت در زمینه صادرات سنگ معدن، پیشنهاد تاسیس یک بانک خصوصى را پیش مى‌کشد و مى‌گوید: «از کل اسکناس‌ها و مسکوکات منتشره تنها حدود ۱۱ درصد آن در اختیار بانک‌هاى ملى، سپه، رهنى و کشاورزى است و از ۸۹ درصد بقیه مقدار بسیار کمى براى داد و ستد نقدى در جیب و کیف مردم است و مابقى پول‌ها که مقدارشان بسیار زیاد است در صندوقچه‌هاى شخصى یا درون متکاها به صورت راکد مانده‌اند. پس اگر بانکى بیاید و اعتماد مردم را جلب کند ۸۹ درصد نقدینگى کشور را در اختیار خواهد گرفت و اقتصاد کشور را متحول خواهد ساخت.» این استدلال مهندس مفرح استقبال شرکا را براى تاسیس یک بانک خصوصى برمى‌انگیزاند و اینچنین سنگ بناى اولیه بانک صادرات بنیان نهاده مى‌شود.
محمدعلى مفرح در دومین سال (۱۳۳۳) فعالیت بانک صادرات در حالى که ۳۸ سال بیشتر سن نداشت از سوى هیات مدیره به سمت مدیرعاملى این بانک برگزیده مى‌شود و تا ۲۳ سال بعد با کمک هیات مدیره هدایت این بانک را برعهده گرفت. تاسیس دبیرستان بانکدارى یکى از شاهکارهاى مدیریتى مفرح بوده است. این دبیرستان که به منظور تامین کار متخصص بانک تشکیل شده بود، از دانش آموزان علاقه‌مند براى تحصیل دعوت به عمل مى‌آورد و آنان پس از پشت سر گذاردن دوره چهارساله کلاس‌ها موفق به اخذ مدرک دیپلم بانکدارى از دبیرستان بانکدارى بانک صادرات که مدارک آن از سوى نهادهاى ذیربط مورد تائید بود مى‌شدند و در صورت تمایل به استخدام بانک صادرات نیز در مى‌آمدند. بانک صادرات با مدیریت محمدعلى مفرح یک موفقیت بى‌نظیر دیگر را نیز تجربه کرد و آن حضور شعب این بانک در خارج از کشور بود. در مدت مدیریت مفرح شعب خارج از کشور نیز همسو با شعب داخلى اما در مقیاسى کوچک تر گسترش یافتند و بر اثر این تلاش‌ها بانک صادرات هم اکنون نیز با برخوردارى از ۳۳۰۰ شعبه داخلى و ۲۵ شعبه خارجى داراى گسترده ترین شبکه شعب بانکى در کشور است. دارایى این بانک هم اکنون بالغ بر ۱۷ هزار میلیارد ریال و منابع آن افزون بر ۲۵۰ هزار میلیارد ریال است و تسهیلات اعطایى آن به مردم از مرز ۲۱۰ هزار میلیارد ریال فراتر رفته و بزرگ ترین شرکت فعال در بورس کشور (شرکت سرمایه گذارى غدیر) متعلق به این بانک است. مفرح که سال‌هاى سال براى تعالى بانک صادرات تلاش کرده بود روزهاى پایانى عمر را با آرامش در کنار خانواده‌اش گذرانید تا اینکه در صبح بیست و دوم مهرماه سال ۶۱ بر اثر سکته قلبى روى در نقاب سرد خاک کشید و در قطعه ۸۲ بهشت زهراى تهران به خاک سپرده شد.
منبع: جام