پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
حمیدرضا احمدیان، کارشناس فناوری اطلاعات، ماهنامه عصر تراکنش شماره 33 / شیوع ویروس کرونا بر کسبوکارهای اینترنتی تاثیر متفاوتی داشت. در شرایط بحرانی قطعا همه کسب‌وکارها تحت تاثیر قرار می‌گیرند، اما با ورود ویروس کرونا به ایران و اتخاذ تصمیماتی برای فاصله‌گذاری فیزیکی، برخی کسبوکارهای مرتبط با اینترنت و خدمات اینترنتی مورد توجه قرار گرفتند و برخی دیگر متضرر شدند.
کسبوکارهای مرتبط با خدمات به مردم در این دوره نقش پررنگ‌تری گرفتند؛ به‌عنوان مثال آن دسته از کسب‌وکارهایی که می‌توانند مایحتاج اولیه مردم را تامین کنند، قطعا در این فضا دیده می‌شوند. تامین مواد غذایی و کالاهای اساسی، آموزش، سرگرمی و حمل‌ونقل از جمله نیازهای اساسی در دوره بحرانی کروناست. پس زمانی که مردم ملزم به رعایت فاصله فیزیکی هستند، کسب‌وکارهایی با رونق مواجه می‌شوند که بتوانند این نیازها را در بازه زمانی مناسب برطرف کنند. البته رونق کسبوکارهای اینترنتی به پارامترهای دیگری نیز بستگی دارد؛ یعنی در واقع فروشگاه‌های اینترنتی که بتوانند نیازهای اولیه را تامین کنند، باید از پشتیبانی خوبی برخوردار باشند یا اقلام مورد نیاز را در دسترس داشته باشند.
به هر حال در مورد کسبوکارهای اینترنتی می‌توان دو دیدگاه را مطرح کرد؛ دیدگاه اول این است که اکوسیستم کسب‌وکار سنتی و اینترنتی در‌هم‌تنیده است. اگر بهترین فروشگاه را هم راه‌اندازی کنید، اما اجناس اولیه در فروشگاه شما نباشد، قطعا افزایش تقاضا در دوره کرونا در چنین شرایطی به فروشگاه شما کمک نمی‌کند. تنها اگر اجناس در فروشگاه شما باشد، رونق برای شما معنا پیدا می‌کند که البته این خود مستلزم حمل‌ونقل سریع نیز هست. پس در خصوص اکوسیستمی صحبت می‌شود که این باید به‌صورت کامل و جامع و با پارامترهای مختلف دیده شود.
دیدگاه دوم این است که تاکنون به‌طور کلی در کشور برای چنین شرایطی تمرین نداشته‌ایم و چون تمرین نداشته‌ایم از لحاظ فرهنگ‌سازی، آموزش و آماده‌بودن محتوا مشکل داریم. دانشگاه‌ها در ترم جدید مشکل عدم برگزاری کلاس‌ها را دارند، در همین فضای جدید زیرساخت آموزش مجازی در دانشگاه‌های ما فراهم نبود. امروز با این سوال روبه‌رو هستیم که آیا کسبوکارهای بر پایه فضای مجازی در دانشگاه‌ها جایگاه خود را یافته‌اند؟
شرایط عادی نیست و عدم آمادگی برای چنین شرایطی باعث شد با استفاده از فضای مجازی و فضای اشتراکی حداقل‌هایی را فراهم کنند. باید این مساله بررسی شود که در این سال‌ها چه کارهایی باید انجام می‌شده و انجام نشده است؟!
طی سال‌های گذشته روی استاندارسازی و فرهنگ‌سازی کار نکرده‌ایم و تمرینی برای روزهای بحرانی نداشته‌ایم. مشخص نیست که در چنین شرایطی ارگان‌ها و بخش‌های مختلف چه مسئولیتی را باید داشته باشند؟چون تمرین نکردیم، اقدامات جنبه خودجوش دارد. پس در این وضعیت پلتفرم‌های آماده‌‌ای که بیشتر از قبل کار کرده بودند، شانس دیده‌شدن بیشتری نسبت به بقیه پلتفرم‌ها دارند.
بنابراین کسبوکارهای اینترنتی در رسته‌های مختلف هستند. در این رسته‌های مختلف این پویایی و رونق وجود ندارد، اما بخش سرویس‌های عمومی تامین‌کننده نیاز جامعه می‌توانند نقش مهمی داشته باشند. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، این نقش مهم به شرط کامل‌بودن اکوسیستم معنی پیدا می‌کند.