پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
100 استارت‌آپ، با مدل جدید سرمایه‌گذاری خود به رشد استارت‌آپ‌ها سرعت می‌بخشد
شکست الزاما بد نیست؛ این را مدیران 100 استارت‌آپ می‌گویند و معتقد هستند که بسیاری از استارت‌آپ‌هایی که شکست خوردند، بعدها از دل آنها تیم‌های موفقی بیرون آمده است. پس باید دوباره نشاط و هیجان را به استارت‌آپ‌ها و افراد دارای ایده بازگرداند
ماهنامه عصر تراکنش شماره 33 / در موج اولیه‌ای که در اکوسیستم کارآفرینی کشور به وجود آمد، سرمایه‌گذاران دولتی و خصوصی در این اکوسیستم مشارکت کردند. همچنین منابع سرمایه‌گذاری به‌دلیل گشایش‌های اقتصادی چند سال اخیر به ایران سرازیر شد. نماد اولیه این موج ایجاد دوره‌های شتاب‌دهی و شور و هیجان دوره‌های اولیه آنها بود. دو، سه سال از این اتفاق گذشت، شرایط سرمایه‌گذاری سخت‌تر شد، شکست‌ها هم خودش را نشان داد و آرزوهای یک‌شبه پولدار‌شدن به ناامیدی تبدیل شد. در این مسیر تاب‌آوری افراد تغییر کرد و آنها فکر می‌کردند که طی یک سال به رشد خوبی می‌رسند، در حالی که اکنون صحبت از سه یا چهار سال برای رسیدن به رشد، قابل قبول است. از سوی دیگر با اتفاقات اقتصادی در سال گذشته و خروج آمریکا از برجام، بسیاری از منابع سرمایه‌گذاری نیز از بین رفت. در این اتفاق، هم منابع دولتی کاهش پیدا کرد و هم افرادی که می‌خواستند کمک کنند، کم‌کم علاقه خود را از دست دادند.
اگر به گزارش سازمان کارآفرینی جهانی نگاهی بیندازیم، می‌بینیم که ایران در حوزه استارت‌آپ‌های مهارتی و فناوری جزء 10 کشور اول دنیاست، اما در ریسک‌پذیری جزء پنج کشور آخر دنیاست. با کمی اغماض می‌توان گفت بیش از آنکه رشد استارت‌آپ‌ها در این چند سال به چشم بخورد، قصه متوقف‌شدن آنها یا بدهی آنها به گوش می‌رسد. اولین چیزی که برای رشد یک استارت‌آپ مطرح می‌شود، نحوه سرمایه‌گذاری آنها است. سرمایه‌گذاران هم در این چند سال با دیدن خروجی ناموفق بسیاری از استارت‌آپ‌ها کمتر تمایل دارند که رقم‌های هنگفتی را در اختیار استارت‌آپ‌ها قرار دهند.
شاید پس از چند سال باید نگاهی را که به سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌ها داریم، تغییر دهیم تا بتوان نتیجه بهتری گرفت؛ کاری که 100 استارت‌آپ حدود یک سال است به‌دنبال آن است و با مدل جدیدی که طراحی کرده، سعی دارد به رشد استارت‌آپ‌ها سرعت ببخشد. طبق گفته‌های مدیران این مجموعه مدل سرمایه‌گذاری آنها توزیع‌شده است و تنها به جذب سرمایه از طریق پول ختم نمی‌شود. آشنایی تامین‌کننده‌ها با تیم‌ها هم جزء برنامه‌هایی است که در کنار جذب سرمایه انجام می‌شود.
برای اینکه درباره فعالیتی که این مجموعه و ارزش افزوده‌ای که برای اکوسیستم ایجاد می‌کند بیشتر بدانیم، با نوید نظری، مدیر 100 استارت‌آپ؛ ایمان کریمی، مدیر شبکه داوری و محمد یاراحمدی، مدیر روابط عمومی وقت 100استارت‌آپ به گفت‌وگو نشستیم.
کاشت یک نهال، خلق شور و هیجان
ایده 100 استارت‌آپ زمستان 1397 به ذهن مدیران آن رسید. پس از آن، در خردادماه 1398 جلسه‌ای با حضور سورنا ستاری، معاون علمی و فناوری ریاست‌جمهوری برگزار کردند و موضوع راه‌اندازی 100 استارت‌آپ مطرح شد. در آن زمان که تیم آغاز به کار کرد، تقریبا دو نفر در آن حضور داشتند؛ نوید نظری و محمد یاراحمدی. اکنون 100 استارت‌آپ تقریبا یک تیم 10نفره دارد.
نظری از هدف شکل‌گیری 100 استارت‌آپ می‌گوید و توضیح می‌دهد: «اکوسیستم در واقع برای ما مانند یک باغ است و معمولا درخت‌های قوی‌تر و با قدرت‌تر می‌توانند در شرایط سختی منابع مورد نیاز خود را تامین کنند و گلیم خود را از آب بیرون بکشند، اما آنهایی که معمولا کوچک‌تر هستند و در مراحل ابتدایی رشد هستند، بیشترین آسیب را می‌بینند و در اولین خشکسالی و کم‌آبی در باغ نیز معمولا سبزه‌ها و نهال‌ها آسیب می‌بینند.
این اتفاق در اکوسیستم هم به شکلی رخ داده است. رشد اولیه واقعا کاهش پیدا کرده و از آن شور و هیجان خبری نیست. ما تا دو، سه سال آینده هم مورد مناسبی برای رشد در اکوسیستم نداریم. یعنی اگر منابع ورودی به اکوسیستم که نیروی انسانی، استعداد و خبره دانشگاهی به علاوه موضوعات جذاب و دارای بازار از همان ابتدا کاهش پیدا کند، در سه یا چهار سال آینده هیچ تیم بزرگی ایجاد نمی‌شود. بنابراین باید دست به دست هم دهیم تا دوباره نشاط یا هیجانی ایجاد شود.»
100 استارت‌آپ از جنس شتاب‌دهنده، اما متفاوت
اولین سوالی که ایجاد می‌شود این است که 100 استارت‌آپ دقیقا چه ماهیتی دارد و قرار است چه مسیری را طی کند؟ یاراحمدی در پاسخ به این سوال می‌گوید: «100 استارت‌آپ یک برنامه سرمایه‌گذاری و شتاب‌دهی توزیع‌شده است که بعدها تبدیل به یک نهاد حقوقی ترکیبی از شتاب‌دهنده و وی‌سی خواهد شد، اما برای اینکه راه‌اندازی آن چابک و سریع باشد، فعلا در حد یک برنامه سرمایه‌گذاری در موسسه دانش‌بنیان برکت با همکاری معاونت علمی و فناوری و صندوق نوآوری و شکوفایی آغاز به کار کرده است. مدیریت مالی صندوق در قالب توزیع‌شده به صندوق پژوهش و فناوری پرشین داروی البرز سپرده شده و اکنون منابع و مدیریت مالی آن در دست آنهاست. تاکنون تقریبا 14 میلیارد تومان از 20 میلیارد تومان سرمایه سالیانه جذب شده است.»
برنامه 100 استارت‌آپ در موسسه دانش‌بنیان برکت شکل گرفته، اما به گفته مدیر روابط عمومی این مجموعه، تیم 100 استارت‌آپ به‌طور جداگانه جذب شده و بعد از اینکه ماهیت حقوقی مستقل پیدا کند، این تیم ذیل آن شرکت منتقل می‌شوند. اعضای 100 استارت‌آپ سعی کرده‌اند زیرساخت‌های خود از جمله فضای کار و امکانات شتاب‌دهی را در همان مدل توزیع‌شده با همکاری سایر شتاب‌دهنده‌ها و فضاهای کار اشتراکی مانند مجموعه هم‌آوا، فضای کار اشتراکی زاویه، پارادایس‌هاب و غیره تامین کنند.
تمرکز 100 استارت‌آپ بر کسب‌وکارهای های‌تک و سخت‌افزاری
برای یک مجموعه که به‌تازگی راه‌اندازی شده، مهم است که روی چه کسب‌وکارها و با چه شرایطی سرمایه‌گذاری می‌شود. کریمی محدودیتی را برای سرمایه‌گذاری روی کسب‌وکارها ذکر نمی‌کند و می‌گوید که اکنون روی همه نوع کسب‌وکاری در 100 استارت‌آپ سرمایه‌گذاری می‌شود و محدودیتی در حوزه‌های کسب‌وکاری نداریم، اما در این مسیر ترجیح ما این است که کم‌کم از روی کسب‌وکارهای پلتفرمی که سرویس ارائه می‌کنند و اکوسیستم استارت‌آپ با آنها شناخته می‌شود، به سمت کسب‌وکارهای های‌تک و سخت‌افزاری برویم.
هر استارت‌آپ مدت‌زمانی برای بررسی سرمایه‌گذاری طی می‌کند، اما مهم این است که این مدت‌زمان به حداقل برسد. مدیر شبکه داوری این مجموعه توضیح می‌دهد: «مدت‌زمانی که یک استارت‌آپ قرار است سرمایه جذب کند، به عوامل مختلفی بستگی دارد. برخی استارت‌آپ‌ها آمادگی زیادی برای سرمایه‌پذیری دارند. ما روی استارت‌آپ‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنیم که اغلب آنها در حد ایده هستند؛ بنابراین آن‌قدر سرمایه‌پذیرهای حرفه‌ای نیستند. بسیاری از آنها به اصلاح نیاز دارند و مجبور هستیم که تیم‌ها را نگه داریم تا این اصلاحات انجام شود. به همین دلیل به سمت راه‌اندازی آکادمی رفتیم تا بستر رشد اولیه تیم‌ها را فراهم کنیم. اینکه یک استارت‌آپ در چه مدت‌زمانی می‌تواند سرمایه را بپذیرد، به خودش بستگی دارد، ولی ما این موضوع را حدود دو ماه در نظر گرفته‌ایم. هرچند ممکن است تیمی ورود کند و یک‌ماهه بتواند سرمایه را جذب کند و تیمی هم باشد که بیشتر از دو ماه جذب سرمایه آن طول بکشد.»
100 استارت‌آپ چه تیم‌هایی را جذب می‌کند؟
100 استارت‌آپ قرار است روی تیم‌ها در مراحل اولیه سرمایه‌گذاری کند. آن تیم‌هایی که در حد ایده هستند و می‌خواهند ایده خود را به یک محصول تبدیل کنند یا تیم‌هایی که تا حدی ایده خود را جلو برده‌اند و حالا می‌خواهند رشد کنند.
کریمی درباره اینکه روی چه استارت‌آپ‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند، توضیح می‌دهد: «ما دو مسیر را در انتخاب تیم‌ها دنبال می‌کنیم. ما تصمیم گرفتیم قسمت اعظم انتخاب‌هایمان از میان تیم‌هایی که حداقل یک MVP داشته باشند، صورت گیرد. مسیر دیگر و مطمئن‌تر برای ما تیم‌هایی هستند که از نهادهایی مانند شتاب‌دهنده‌ها و مراکز رشد به ما ارجاع داده می‌شوند.»
طراحی یک مدل توزیع‌شده
مدلی که در 100 استارت‌آپ برای سرمایه‌گذاری روی تیم‌ها طراحی شده، به گفته مدیران این مجموعه یک مدل جدید است. نظری این مدل را توزیع‌شده می‌داند و درباره آن توضیح می‌دهد: «مساله 100 استارت‌آپ در وهله اول این بود که مدل شتاب‌دهی در ایران مدل اقتصادی و کارآمدی نیست. یعنی اگر شتاب‌دهنده، کسب‌وکاری خصوصی باشد، قطعا با مدل حاضر نمی‌تواند ماندگار باشد و مجبور است کیفیت منتورینگ و زیرساختی خود را افزایش دهد که عملا اقتصادی نیست و اگر در خدمات‌دهی کم بگذارد، در عمل موفق نخواهد شد و نمی‌تواند تیم‌ها را به نقطه خوبی برساند.
مساله دوم این است که شتاب‌دهنده‌هایی که به وسیله وی‌سی یا نهاد اقتصادی شکل گرفته‌اند، شتاب‌دهی آنها بیشتر برای تحقیقات و توسعه بوده تا اینکه یک فعالیت در توسعه کسب‌وکارها انجام شوند. ما به‌دلیل این چند مساله متوجه شدیم که این مدل شتاب‌دهی در مرحله بذری (seed) و پیش‌بذری (pre seed) معمولا اقتصادی نیست. به‌طور مثال فکر کنید که یک شتاب‌دهنده پنج تیم را در دوره خود دارد و این تیم‌ها درگیر مساله حقوقی برای ثبت یک شرکت یا درگیر حل مساله بیمه یا حتی مجوز برای ورود یک کالای اولیه هستند.
اگر شتاب‌دهنده بخواهد زمان بگذارد و درگیر این موضوعات شود، احتمالا هزینه زیادی برای او ایجاد می‌کند. بنابراین سعی می‌کند که خدمات منتورینگ و پشتیبانی را به حداقل برساند. ما در 100 استارت‌آپ مدل توزیع‌شده را طراحی کردیم. یعنی به جای اینکه منتورها را در یک شتاب‌دهنده بزرگ بپذیریم، از ظرفیت همه افرادی که در اکوسیستم هستند، کمک بگیریم.»
ماموریتی برای سرمایه‌گذاران
100 استارت‌آپ با این مدل، سرمایه‌گذاری خود را هم توزیع‌شده انجام داده است. به گفته نظری در سال اول یک صندوق 20 میلیارد تومانی طراحی کردند که عملا نهادهای مختلف درگیر آن هستند. معاونت علمی نقش ماموریت‌های حاکمیتی دارد که باید به این زیرساخت کمک کند. صندوق نوآوری شکوفایی، صندوق‌های پژوهش و فناوری استانی و تخصصی، وی‌سی‌ها و غیره هم در این صندوق نقش دارند.
بخشی از سرمایه‌گذارهای 100 استارت‌آپ نهادهای دولتی و حاکمیتی هستند که بر اساس ماموریتی که دارند، منابع خود را می‌آورند. 100 استارت‌آپ در سرمایه‌گذاری توزیع‌شده خود با این هدف که منابع بلاعوض به اکوسیستم کمک می‌کند، برای سرمایه‌گذاران ایجاد علاقه کرده است.
نظری با بیان اینکه قرار گذاشتیم که پلتفرمی B2B طراحی کنیم و برخی خدمات مانند هاست، بازاریابی دیجیتال و فضای ابری را ارائه دهیم، توضیح می‌دهد: «با این روش منابع فقط به‌صورت نقد در اختیار تیم‌ها قرار نمی‌گیرد، به جای آن تامین‌کننده را با تیم‌ها آشنا می‌کنیم. ما چهار میلیارد برای این کار قرارداد بستیم که البته هنوز پرداختی نداشته‌اند. سهمی 40 یا 60درصدی به‌صورت غیرنقدی در پلتفرم وارد می‌شود و بقیه هم به‌صورت نقد به تیم‌ها تزریق می‌شود. جذابیت این کار برای ما این بود که آنها هم یک ماموریت داشتند که از تیم‌های سخت‌افزاری حمایت کنند.»
مدیر مجموعه 100 استارت‌آپ با اشاره به اینکه طبق تفاهمی که با دو صندوق نوآوری و شکوفایی اصفهان و فارس داریم یک میلیارد تومان از هر کدام از این صندوق‌ها در 100 استارت‌آپ سرمایه‌گذاری می‌شود، می‌گوید: «این فرصت جذابی برای ما بود که با صندوق‌های استانی که بیشتر خصوصی هستند، همکاری کنیم. برای استان‌های دیگر مانند خراسان رضوی، یزد، اصفهان، فارس و سیستان‌وبلوچستان نیز توافق شده که هر مبلغی که به مجموعه بدهند، صندوقی به نام صندوق رویش که کار آن سرمایه‌گذاری روی طرح‌های دانش‌بنیانی استانی است، همان مبلغ را در صندوق سرمایه‌گذاری کند. به‌طور مثال اگر استان سیستان‌وبلوچستان یک میلیارد منابع برای سرمایه‌گذاری بیاورد، یک میلیارد هم صندوق رویش در آن صندوق سرمایه‌گذاری می‌کند. تاکنون هم صندوق‌های یزد و خراسان به‌طور رسمی به صندوق پیوسته‌اند.»
منابع ما فقط صندوق‌ها نیستند
100 استارت‌آپ اکنون حدود 14 میلیارد تومان جذب سرمایه کرده است، اما در راه جذب سرمایه تنها به صندوق‌ها وابسته نشده است. نظری در این‌باره توضیح می‌دهد: «به‌دلیل اینکه بسیاری از نهادها پول‌های خود را در صندوق نمی‌گذاشتند، به‌دنبال سندیکاها رفتیم. یعنی موردها را معرفی می‌کنیم و حول یک مورد سندیکا شکل می‌گیرد و در این صورت منابع آنها دیگر در اختیار ما نیست. با توجه به این موارد، شبکه پشتیبان، شبکه داوری یا منتوری و صندوق 20 میلیاردی سه نهاد اصلی 100 استارت‌آپ هستند.»
به فراتر از اکوسیستم فکر می‌کنیم
100 استارت‌آپ خود را یک ابرشتاب‌دهنده توزیع‌شده می‌داند؛ مجموعه‌ای چندوجهی که هم سرمایه‌گذاری می‌کند، هم می‌خواهد به شتاب‌دهی تیم‌ها بپردازد و آنها را از نظر زیرساختی و فعالیت‌های حقوقی پشتیبانی کند. یاراحمدی با بیان اینکه 100 استارت‌آپ در واقع یک شبکه ایجاد می‌کند که در آن خدمات شتاب‌دهی و سرمایه‌گذاری ارائه می‌شود، توضیح می‌دهد: «با اینکه در سرمایه‌گذاری صندوق مستقلی داریم، اما تمام سرمایه از صندوق نمی‌آید. چک‌سایز ما حداکثر 500 میلیون تومان است، اما برخی از تیم‌ها به بیشتر از این رقم احتیاج دارند.
بنابراین ما بخشی از سرمایه‌گذاری را با همکاری سندیکاها، مجموعه‌های جمع‌سپاری، وی‌سی‌ها و شتاب‌دهنده‌های دیگر انجام می‌دهیم. از این طریق برای تیم‌هایی که خود 100 استارت‌آپ آنها را به‌طور مستقیم پیدا می‌کند، تامین سرمایه بهتری رخ می‌دهد و از سوی دیگر به مجموعه‌های بیرونی مانند وی‌سی‌ها، شتاب‌دهنده‌ها و غیره کمک می‌کند تا ریسک سرمایه‌گذاری خود را پایین بیاورند و روی تیم‌های بیشتری سرمایه‌گذاری کنند.»
رشد لایه بذری و کمک به تیم‌های نوپا
100 استارت‌آپ سعی دارد با مجموعه‌های مشابه در زیست‌بوم تمایزی داشته باشد. به گفته یاراحمدی این مجموعه چند ارزش افزوده ایجاد کرده است. یکی از آنها ایجاد شبکه مشاوره و راهبرانی است که برای شتاب‌دهی تیم‌ها استفاده می‌شود. این شبکه به این شکل شاید قبلا تجربه نشده یا از این طریق هم‌افزایی بین نهادهای درون اکوسیستم شکل نگرفته بود. 100 استارت‌آپ سعی می‌کند ارتباط درون اکوسیستمی را فعال‌تر کند.
دومین ارزش‌افزوده 100 استارت‌آپ این است که کمک می‌کند تا لایه بذری را فعال‌تر کند. یاراحمدی توضیح می‌دهد که این موضوع برای وی‌سی‌ها بسیار مهم است. در این دوره پرریسک، در تعداد زیاد سرمایه‌گذاری به تیم‌ها کمک می‌کنیم تا در این مرحله رشد کنند و بدین ترتیب فرصت رشد را برای تیم‌های نوپا فعال‌تر کنیم تا به مدل راحت‌تری از سرمایه‌گذاری دست پیدا کنند.
ماهیت جدیدی که چالش‌برانگیز بود
از مدیر این مجموعه درباره چالش‌هایی که در این یک سال با آن روبه‌رو بوده‌اند، می‌پرسیم. نظری اولین چالش این مجموعه را موجودیت و ماهیت جدید آن می‌داند. از نظر او هر نهاد جدیدی که می‌خواهد در کشور راه‌اندازی شود، اولین چالشی که به آن برمی‌خورد این است که مجبور است برای ایجاد واکنش در ذهن مخاطبان خود، آن را به یک نهاد موجود شبیه کند. بنابراین 100 استارت‌آپ ناگزیر است برای توضیح هویت خود از شتاب‌دهی مثال بزند، در حالی که شتاب‌دهنده نیست. همچنین مجبور است از یک وی‌سی یا بنگاه ونچر صحبت کند، در حالی که فقط یک نهاد سرمایه‌گذار نیست. ما یک نهاد جدید درست کرده‌ایم که نمونه آن پیش از این در کشور وجود نداشته و بنابراین با چالش روبه‌رو می‌شویم.
چالش دوم این است که معمولا مدل LP-GP در کشور ما زیاد جا نیفتاده است. اما در دنیا GP معمولا یکی از همان LPهاست که خودش پول می‌آورد و نقش مدیریت را هم به عهده می‌گیرد. در ایران افراد ترجیح می‌دهند که از سیستم عملیاتی استفاده کنند، اما مدیریت منابع خود را در اختیار کسی قرار ندهند.
سومین چالش این است که ریسک در این لایه بذری بسیار بالاست و وی‌سی‌های بخش خصوصی معمولا حاضر نیستند روی تیمی که فعلا قدرتی ندارد، سرمایه‌گذاری کنند. ما در تلاش هستیم که آنها از جهت مسئولیت اجتماعی روی تیم‌ها سرمایه‌گذاری بلندمدت داشته باشند. چون اگر ریسک تیمی را اکنون نپذیریم، سال بعد هیچ مورد موفقی نداریم که روی آن سرمایه‌گذاری کنیم.
زمان فرایند سرمایه‌گذاری را کاهش دادیم
نظری ادامه می‌دهد که چهارمین چالش ما به بخش منتورینگ مربوط است. ما یک پلتفرم منتوری و راهبری داریم که روی مسئولیت اجتماعی افراد بنا می‌کنیم. چون این واحد برای ما بسیار کلیدی است، در مقیاس‌کردن این منتورها و راهبرها مقداری دست به عصا راه می‌رویم. از سوی دیگر ما تلاش می‌کنیم از تجربه افرادی که ظاهرا زیاد اکوسیستمی نیستند، ولی افراد موفقی در هلدینگ‌های بزرگ اقتصادی و صنعتی در بازار هستند، استفاده کنیم.
پنجمین چالش ما در بحث زمان‌بر بودن فرایند سرمایه‌گذاری است. ما تجربه وی‌سی‌ها را داریم و فرایند سرمایه‌گذاری آنها روی تیم‌ها حدودا دو ماه طول می‌کشد. در حالی که مرحله بذری و پیش‌بذری در سرمایه‌گذاری نباید زمان‌بر باشد. اساسا عمر این تیم‌ها در یک دایره‌ای است که اگر از زاویه بحرانی عبور کنند، دیگر آن سرمایه به دردشان نمی‌خورد. ما سعی کردیم که در 100 استارت‌آپ فرایند تصمیم‌گیری درباره تیم را به یک ماه کاهش دهیم.
از شکست ترسی نداریم
اگر به گزارش سازمان کارآفرینی جهانی نگاه کنیم، می‌بینیم که در شاخص مهارت‌های استارت‌آپی ایران جزء 10 کشور اول دنیاست، آمریکا هم اولین کشور است. شاخص جالب دیگر این است که در شاخص ریسک‌پذیری جزء پنج کشور آخر دنیا هستیم. نظری با بیان این مطلب می‌گوید: «ترس از شکست بزرگ‌ترین تفاوت ماست. مزیت اصلی 100 استارت‌آپ این است که بتواند ظرفیت را برای رشد اکوسیستم فراهم کند، اما باید بپذیریم که بیشتر ریسک کنیم. برنامه ما برای سال جدید این است که خیلی جدی‌تر وارد سطوح پایین‌تر شویم. امسال سعی کردیم با شتاب‌دهنده‌ها یا پتانسیل موجود در اکوسیستم پیش رویم که به نظر ما واقعا نسبت به آن بی‌توجهی شده است.
سال بعد برنامه داریم که در لایه پایین‌تر یعنی در مراکز رشد و دانشگاه‌ها ورود کنیم. هدف 100 استارت‌آپ این است که هر تیم یا فردی را که ایده‌ای دارد و می‌تواند به کسب‌وکاری تبدیل شود، در یک فرایند کوتاه‌مدت و با قرارداد حدودا چهار صفحه‌ای به یک نهاد سرمایه‌گذاری متصل می‌کنیم. با این مدل در سال جدید باید حداقل دو برابر سرمایه 100 استارت‌آپ روی تیم‌ها سرمایه‌گذاری کنیم.»
تیمی کوچک، اما چابک
100 استارت‌آپ مجموعه کوچک و چابکی است و جمعیت زیادی ندارد. به این دلیل که بسیاری از فعالیت‌های خود را به‌صورت توزیع‌شده به مجموعه‌های همکار در بیرون از شرکت سپرده و آنها کارهای حقوقی، عقد قرارداد و مدیریت مالی صندوق را انجام می‌دهند. تیم 100 استارت‌آپ متشکل از مدیر مجموعه، مسئول شبکه داوری و راهبری، مسئول پشتیبانی، مسئول شبکه شتاب‌دهی، مسئول روابط عمومی و یک گرافیست است. اما 100 استارت‌آپ فعالیت دیگری هم دارد که در قالب پلتفرم ارائه می‌شود.
یاراحمدی درباره آن توضیح می‌دهد: «ما در حال توسعه یک پلتفرم هستیم تا تمام فعالیت‌های شبکه در بستر آنلاین اتفاق بیفتد. این پلتفرم تیم جداگانه‌ای دارد که شامل مدیر محصول و حدود چهار نفر توسعه‌دهنده است. سایر فعالیت‌هایی که در مجموعه انجام می‌دهیم را برون‌سپاری کرده‌ایم. در واقع 100 استارت‌آپ یک تیم شش‌نفره از افراد اصلی به‌علاوه چند نفر توسعه‌دهنده در پلتفرم است.»
راه‌اندازی آکادمی100 استارت‌آپ در سال جدید
100 استارت‌آپ قصد دارد در سال جدید آکادمی خود را فعال کند؛ علاوه بر این قصد دارد تیم روابط عمومی و رسانه را تخصصی‌تر کند و افراد دیگری هم به آن اضافه شوند. اگر پرتفویشان هم مفصل‌تر شود، ممکن است برای مدیریت حسابداری یا مدیریت ارتباط با راهبران و تیم‌ها افرادی را اضافه کنند.
یاراحمدی درباره پرتفوی این مجموعه می‌گوید: «اکنون پنج تیم در پرتفوی 100 استارت‌آپ وجود دارد که حاصل داوری‌های پاییزی 100 استارت‌آپ هستند و در مجموع دو و نیم میلیارد تومان روی آنها سرمایه‌گذاری شده است.»
یاراحمدی توضیح می‌دهد که قرار بود 80 تیم را در سکوی پرتاب در اسفندماه داوری کنیم که به‌دلیل ماجرای شیوع ویروس کرونا به تعویق افتاد؛ بنابراین بیشتر کارهای این رویداد را به‌صورت غیرحضوری و روی پلتفرم انجام می‌دهیم؛ چراکه برای ما مهم است که تکلیف این تیم‌ها زودتر مشخص شود.
راهی که ساخته می‌شود
اینکه هر سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌ها بتواند تا چند سال دیگر خروجی موفقی داشته باشد، مهم‌ترین مساله‌ای است که باید در نظر گرفت. به گفته کریمی در دنیا 80 درصد استارت‌آپ‌ها شکست می‌خورند. در ایران این آمار بالاتر است. مساله‌ای که وجود دارد این است که این شکست الزاما بد نیست؛ زیرا از دل بسیاری از استارت‌آپ‌هایی که شکست خوردند، بعدها تیم‌های موفقی بیرون آمده است. یکی از مواردی که به‌عنوان رشد می‌خواهیم از آن صحبت کنیم، نیروی انسانی است.
پیش از این راهکاری که پیش روی دانشجویان و نخبگان کشور بود، این بود که آنها پس از فارغ‌التحصیلی کارمند (بخش خصوصی یا دولتی) شوند یا به خارج از کشور بروند، اما اکنون راه جدیدی برای آنها باز شده است. آنها خود به‌دنبال این موضوع هستند که از همان ابتدا کسب‌وکاری را راه‌اندازی کنند. این امید به افراد منتقل می‌شود که می‌توانند در این مسیر هم سرمایه‌گذاری کنند. با این کار در بلندمدت تعداد بیشتری از استارت‌آپ‌ها موفق می‌شوند و حتی می‌توانند موانعی که وجود دارند را کنار بگذارند.