راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

بیومتریک؛ راهکاری در امنیت پرداخت‌های آنلاین

این روزها با توجه به شرایط کنونی کشور که در نتیجه شیوع ویروس کرونا ایجاد شده، مردم برای حفظ سلامتی خود بیشتر خریدهای خود را اینترنتی انجام می‌دهند و مبلغ آن را به صورت آنلاین پرداخت می‌کنند. گفته می‌شود فروش اینترنتی انواع کالاها حدود ۳۰ درصد افزایش پیدا کرده که در پی آن، پرداخت‌های آنلاین نیز بیشتر شده است. پرداخت آنلاین ممکن است راهکاری نوین و آسان‌تری برای افراد باشد، اما در کنار راحتی، مسئله دیگری را هم به همراه داشته است؛ کلاهبرداری‌.

یکی از موضوعات و سرفصل‌های مهمی که در خریدهای آنلاین موردتوجه قرار گرفته است، راحتی و در عین حال امنیت در فرایندهای پرداخت است. این اهمیت به این دلیل است که کلیه کسب‌وکارها به دنبال ارائه تجربه‌ای راحت از پرداخت برای کاربران خود در هر صنف و صنعتی هستند و از طرفی نگرانی‌های آنها در خصوص حفظ امنیت و حریم خصوصی کاربران و همچنین پیش‌گیری از خطا ، تقلب و ریسک‌های سایبری نیز همچنان به قوت خود پابرجا است.

59 درصد از مصرف‌کنندگان اذعان می‌کنند که برای وارد کردن اطلاعات شخصی و مالی خود برای انجام تراکنش‌ها و پرداخت‌های آنلاین احساس راحتی نمی‌کنند و 74 درصد از آنها نیز عنوان می‌کنند که بیشتر تمایل دارند تا از طریق سایت‌هایی اقدام به خرید و پرداخت کنند که قبلا در آنها ثبت‌نام کرده و امتحان خود را پس داده‌اند تا اینکه داده‌های خود را در اختیار وب‌سایت‌های جدید قرار دهند.



پرواضح است که فرایندهای احراز هویت در صنعت پرداخت، چه برای کسب‌وکارها و چه برای کاربران از اهمیت بالایی برخوردار است. زمانی که از مصرف‌کنندگان در مورد راهکارهای احراز هویت دلخواهشان سوال می‌شود اغلب استفاده از پسوردها را به راهکارهای بیومتریک یا استفاده از کدهای ارسالی از طریق اس‌ام‌اس ترجیح می‌دهند. این انتخاب بیشتر ریشه در نگرانی‌های کاربران برای امنیت دارد تا راحت‌طلبی‌ آنها.

حال سوال اینجاست که آیا بیومتریک راهکار راحت‌تری نسبت به دیگر سیستم‌های امنیتی برای پرداخت‌های آنلاین است؟ شرکت پرداخت آنلاین چندملیتی «پی‌سیف» قصد دارد تا در گزارشی که منتشر کرده به این سوال پاسخ دهد و بررسی کند که آیا می‌توان آن را جایگزینی برای پسوردها در نظر گرفت؟ و در کنار آن به فناوری‌های صوتی و اینکه آیا آینده تجارت الکترونیکی را تشکیل می‌دهند یا نه و به چشم‌اندازی از آینده پرداخت‌های صوتی می‌پردازد.


امنیت سه بعدی ۲/۰: استانداردی جدید در احراز هویت پرداخت


امنیت سه‌بعدی چندان رابطه‌ای با جامعه تجارت الکترونیکی ندارد و بیشتر به عنوان عامل اصلی سبدهای رهاشده آنلان به دلیل فرایندهای سخت‌افزار هویت پرداخت شناخته می‌شود. از آوریل ۲۰۱۹ EMVCo استاندارد جدیدی تحت عنوان استاندارد امنیت سه بعدی دو معرفی کرده است که علاوه بر پوشش‌دهی کارت‌های اعتباری و امثال آن، تجارت الکترونیکی را نیز تحت پوشش قرار می‌دهد و توانسته انطباق مناسبی با فرایندهای قوی احراز هویت کاربران و دستورالعمل‌ دوم خدمات پرداخت اتحادیه اروپا برقرار کند.


تمایل مصرف‌کنندگان به بیومتریک


علی‌رغم اینکه استاندارد امنیت سه بعدی دو از سپتامبر ۲۰۱ در مورد تمام کسب‌وکارهای مبتنی بر تجارت موبایلی اروپا اجرا خواهد شد، استفاده از راهکارهای احراز هویت بیومتریک در فرایندهای پرداخت مدت‌ها است که در حال اجرا است به ویژه مصرف‌کنندگان زیر ۴۰ سال به شکل گسترده‌ای از این راهکارها استفاده می‌کنند. 48 درصد از مصرف‌کنندگان از روش‌های بیومتریک برای برخی از احراز هویت‌های پرداختی خود استفاده می‌کنند.


بیومتریک خوب است اما نه به عنوان جایگزینی برای پسوردها


مصرف‌کنندگان هنوز هم در مورد مزایای امنیتی جایگزینی راهکارهای بیومتریک با پسوردها متقاعد نشده‌اند و این موضوع می‌تواند حتی در صورت ارتقای راحتی انجام پرداخت، مانع پذیرش آن شود. ممکن است پسوردها برای دوره‌ای کوتاه‌مدت تا میان‌مدت به عنوان اولویت اول و اصلی کاربران در پرداخت‌های آنلاین باقی بمانند و فرایندهای بیومتریک، تا افتادن آب‌ها از اسیاب به عنوان یک فرایند احراز هویت تکمیلی در کنار برخی پرداخت‌های خاص و توسط برخی کاربران با عادت‌ها و رفتارهای خاص مورد استفاده قرار گیرند.


فناوری‌های صوتی: آینده تجارت الکترونیکی؟


دومین حوزه‌ای که راهکارهای بیومتریک در خلال آن سعی دارند پرداخت‌های آنلاین را تحت تاثیر قرار دهند فناوری‌های صوتی هستند. در حال حاضر ۱۰۰ میلیون نفر از افراد دنیا دارای ابزارهای اسمارت هوم مختلفی از فناوری صوتی نظیر گوگل‌هوم یا آمازون الکسا هستند و به این بدان معنا است که کاربران سخت‌افزارهایی که به آنها اجازه می‌دهند به صورت آنلان خرید کنند، صورت‌حساب‌هایشان را پرداخت کنند و تنها با استفاده از صدای خود تراکنش‌های فرد به فرد انجام دهند را به رسمیت شناخته‌اند.

با وجود شناخت مزایای استفاده از فناوری‌های صوتی در خریدها و پرداخت‌های آنلاین، اکثریت قریب به اتفاق مصرف‌کنندگان به ویژه در آلمان و استرالیا، هنوز هم در مورد امنیت این فناوری‌ها برای حفظ داده‌های مالی مشکوک هستند.

برای بررسی و جمع‌بندی نهایی می‌توان عنوان کرد که در مورد فرایندهای احراز هویت بیومتریک، اعم از اثر انگشت، تشخیص چهره و یا حتی فناوری‌های صوتی، در کنار راحتی که در اختیار کاربران قرار می‌گیرد، امنیت و ایجاد حس اعتماد در کاربران نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. با وجود اینکه دو فاکتور اولیه از سه فاکتور مذکور برای انقلاب پرداخت فراهم است، اما کسب‌وکارهای آنلاین و ارائه‌دهندگان خدمات پرداخت، هنوز هم مسیر طول و درازی در آموزش و ایجاد اعتماد در کاربران دارند تا بتوانند آمادگی لازم را در آنها برای رهایی از پسوردها و جایگزینی راهکارهای بیومتریک ایجاد کنند.

متنی که خواندید خلاصه‌ای از گزارش «حلقه مفقوده تراکنش‌ها / آیا ریسک پایان می‌پذیرد؟» است که توسط پی‌سیف منتشر شده و راه پرداخت برای اولین بار آن را ترجمه و بازطراحی کرده است. فایل پی‌دی‌اف ترجمه‌شده آن را می‌توانید دانلود و مطالعه کنید.

فایل PDF گزارش «حلقه مفقوده تراکنش‌ها / آیا ریسک پایان می‌پذیرد؟» را می‌توانید از اینجا دانلود کنید.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.