از رنجی که می‌بریم / صحبتی با تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان ماینینگ

علی امیری؛ هم‌بنیان‌گذار زرین‌پال / چند هفته‌ای است که گرمای موضوعات مربوط به ماينينگ در کشور باعث فراموشی گرمای تابستان شده است و خدا را شکر که امسال از قطعی برق در روزهای گرم تابستان خبری نيست. حجم خبرهای منتشر شده روزانه در خصوص موضوع ماينينگ آنقدر زياد است که هر روز يک خبر روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار مي‌گيرد.

به وزارت نيرو غبطه می‌خورم. ای کاش ما هم چنين روابط عمومی قوی و هماهنگی داشتيم! البته هنوز يادمان نرفته، پارسال اين موقع هر روز دو ساعت قطعی برق را تجربه می‌کرديم. امسال اما به واسطه بارش های فراوان، سدها پر و توربين‌های آبی کشور با تمام ظرفيت مشغول توليد برق پاک هستند. می‌گويند مشکل کمبود برق بر اثر زياد شدن ماينرهاست. نمی‌گويند پيک مصرف است و بايد کمتر مصرف کرد تا برق به تمام نقاط کشور برسد.

به نظر می‌رسد ذهن‌ها برای برق کيلوواتی 7 سنت آماده شده است. تعرفه‌ای که بر اساس اسناد موجود برای کشورهای همسايه پايين‌تر است و برای توليدکنندگان داخلی قرار است بالاتر باشد. توليد! بله توليد! 13 شهريور 1397 دکتر ابولحسن فيروز آبادی در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها و صداوسيما از پذيرفته شدن استخراج ارزهای ديجيتال به عنوان صنعت سخن گفتند.

جوانان کارآفرين ديروز که امروز ازآنها به عنوان قاچاقچی در رسانه‌ها ياد می‌شود به واسطه اين تصميم دولت دست بکار شده، سرمايه های خود، پدر، برادر و خانواده را جمع کرده و تصميم به سرمايه‌گذاری در اين صنعت نموده‌اند. هدف ايجاد فعاليت اقتصادی سالم به واسطه حمايت های اعلام شده دولت در رسانه‌ها بود.

سالم! چرا که اگر همان زمان با همان سرمايه به جای ورود به اين صنعت اعلام شده از سوی دولت! اقدام به خريد ارز ديجيتال نموده بودند، امروز 3 يا 4 برابر سود بيشتر به جيب زده بودند و کسی هم شاکی نبود. فقط سرمايه‌ای بود که بدون ارزش افزوده از مرزهای مجازی کشور خارج شده بود. بارها به دوستی که در اين حوزه فعال بود گفتم به جای سرمايه‌گذاری در توليد (و انجام کار به اصطلاح صنعتی اعلام شده) خود ارز را بخر. پاسخ اين بود که لذتی که در ايجاد شغل برای همين 3 ، 4 نفری که مي‌بينی، بالاتر از سود يک‌شبه است. شايد خنده ات گرفت اما من نه! به واسطه تجربه چندين ساله‌ای که در بزرگ کردن کسب‌وکار خودمان داشتيم معنای حرفش را با تمام وجود درک کردم.

از روزی که من و برادرم دست به کار شديم تا امروز که 40 نفر در کنار هم مشغول به کار هستيم. در نگاه اول 40 فقط يک عدد است. اصلا 40 را فراموش کنيم. 3 يا 4 نفری که دوستم گفت. 3 يا 4 نفر که در حال ارتزاق از اين منبع هستند. هر کدام خانواده‌ای دارند. زنی، فرزندی، پدری و مادری.

دوست کارآفرين ديروز من به واسطه تصميمی که دولتش اعلام کرده بود، دست به کار شده بود و حالا خانواده‌ها از اين راه نان می‌خورند. کم است آقا، صنعت يعنی هزاران نفر. اخبار ساعت 14 شبکه يک سيما، هر روز خبری از راه‌اندازی کارخانه‌ای می‌دهد که شايد 20 نفر شغل مستقيم و صدها شغل غير مستقيم می‌دهد.

خدا را شکر مسئولين ما مي‌دانند که هر کارخانه و کارگاهی که راه مي‌افتد دردی از مشکل بزرگ بی‌کاری را حل مي‌کند. حالا اما به واسطه حمايت دولت عده‌ای وارد ميدان شده و حالا که مدتی گذشته حمايت‌ها جای خود را به تهمت و تهديد داده است. دولت تدبير و اميد اين بار هم در آزمون تدبير نمره بدی گرفت و نشان داد که بی‌تدبيری در وزارت‌خانه‌های تابعه از تدبير پررنگ‌تر به چشم می‌خورد.

تدبير! تدبير يعنی اينکه به واسطه قولی که داديم و صنعتی که اعلام کرديم صبر کنيم و به‌جای برخوردهای ضربتی ابتدا قوانين و آئين‌نامه‌های خود را اصلاح کنيم. نه اينکه ابتدا اعلام کنيم صنعت و بعد با صنعتگران برخوردهای به قول خودمان گازانبری کنيم! به‌خدا يادمان هست!

سوال اينجاست که اين ظرفيت موجود برق در ساير روزهای سال چه مي‌شود و چطور مصرف مي‌شود. در اين زمينه تخصص فنی ندارم و نمي‌دانم راست گفته‌اند يا دروغ؛ اما شنيده‌ام که در بعضی روزها نيروگاه‌ها در حالت استندبای (آماده به کار) قرار دارند و وزارت نيرو هم پول کمی بابت استندبای بودن پرداخت مي‌کند. يعنی سرمايه‌ای که به واسطه خريد توربين‌ها و ژنراتورها از کشور خارج شده و حالا بايد تا تابستانی گرم ديگر منتظر به‌کارگرفتن شوند. پس سرمايه‌گذار خصوصی و حمايت‌هایی که به او قول داديم چه مي‌شود.

توربين و ژنراتور از شما و خريد برق تضمينی از ما! ياد صحبت های مجيد علی‌نژاد بنيانگذار وبسايت علی بابا افتادم. هفته پيش بود که از تجربه‌های کارآفرينی خود ميگفت، در حضور معاون اول رئيس جمهور دولت تدبير و اميد. مي‌گفت با جمعی از دوستان نيروگاه کوچکی در يکی از نقاط دور دست کشور زديم و قرار بود دولت برق را از ما به نرخ متعارف روز بخرد. قرار بود اگر تغييری در قيمت توليد حاصل شد ضريب تعديل برای قيمت خريد برق هم اعمال شود. دلار گران شد و ضريب تعديل هم در کار نبود.

می‌گفت از آنجا که ما جوانان کارآفرين ايرانی فرصت‌طلب هستيم دست به کار شديم و دستی در حوزه مايننگ ارزهای ديجيتال زديم و حالا که اينجا هستيم مسئولين دولت تدبير و اميد در رسانه‌ها ما را قاچاقچی و پول‌شو صدا مي‌زنند. قاچاقچی؟ عادت داريم وقتی می‌خواهيم خود را محق جلوه دهيم هر تهمت روا و ناروائی را به طرف مقابل مي‌زنيم که خود را در موضع حق قرار دهيم.

دوست صنعتگر ديروز من ميگفت بعد از شنيدن خبر پذيرفته شدن استخراج ارز ديجيتال به عنوان صنعت سايت‌های خريدوفروش دستگاه‌های ماينر را پيدا کرده و اقدام به خريد نموده است. روح من نيز مشابه ساير روح‌های موجود در کشور از شيوه ورود و ترخيص دستگاه‌ها به کشور خبر نداشت. مشابه تمام خريدهايم وبسايت و شرکت موجود را بررسی، نماد اعتماد صادر شده از مرکز توسعه تجارت الکترونيک وزارت صنعت و معدن دولت تدبير و اميد را بررسی، به آدرس شرکت مورد نظر مراجعه، وجه را در دستگاه پوز موجود در دفتر مذکور پرداخت، دستگاه ها را تحويل، سوار خودرو شخصی کرده و به محل فعاليت صنعتی عذر خواهی مي‌کنم، اختفا خود مراجعه و شروع به فعاليت نمودم. (اعترافاتش شبيه خبرهای اين روزهای صدا و سيماست.)

آ‌ن‌چنان اخبار ترسناک است که اگر ندانم چيست قطعا خواهان برخورد جدی مسئولين با اين پديده شوم خواهم بود. پديده‌ای که روزی ازآن به عنوان صنعت ياد شده بود و به‌واسطه همين اعلام، اين دوست بيچاره من هم دستی بر آن آتش زده بود و حالا دستش هم سوخته تا ياد بگيرد!

هيئت وزيران دولت محترم تدبير و اميد

احتراما به استحضار مي‌رساند، جمع کوچکی از جوانان اين کشور به‌واسطه پذيرفته شدن استخراج ارز ديجيتال به‌عنوان صنعت از سوی مسئولين، اقدام به سرمايه‌گذاری‌های کوچک و بزرگ در اين حوزه نموده‌اند. ايشان بی‌خبر از اينکه ممکن است روزی اين صنعت مورد قهر و غضب قرار گيرد سرمايه خود را در اين راه سرمايه‌گذاری نموده و حالا که زمان بازگشت سرمايه‌های انجام شده است، مورد کم‌لطفی قوانين نامشخص شده‌اند.

بر اساس اعلام مسئولين وزارت ارتباط و وزارت نيرو، قرار است ان شاء الله در روزهای آينده تعرفه و ضوابط اين صنعت اعلام گردد. تدبير اين بود که تا پيش از تدوين اين لايحه از برخوردهای قهرآميز جلوگيری شده و تنها از آنها درخواست رعايت مصرف در روزهای پيک مصرف مي‌شد. از شما استدعا داريم در ساير تصميم‌های خود حال و روز کارآفرينان را درک کرده و پيش از هر تصميم در خصوص اختلال ايجاد شده در کسب روزی حلال جوانان اين مرز بوم تامل کنيد. پيشاپيش از اينکه حال و روز ما را در تصميم‌های خود مد نظر داريد، تشکر ميکنيم.

خواهشی از تمام جوانان کارآفرين اين مرز بوم برای تمام مسئولين تصميم‌گير و تصميم‌ساز که بارها شنيده‌ام و مي‌شنوم!

پی‌نوشت: بواسطه راه اندازی و مديريت کسب‌وکاری که داريم کمتر فرصت نوشتن دارم. امروز اما بعد از با خبر شدن از وضعيت دوستی که دوستش دارم دست به قلم شدم تا شايد صدای جمعی از جوانان کارآفرين کشورم را بار ديگر به گوش مسئولين تصميم‌گير و تصميم‌ساز برسانم. هر بار که در همايش‌ها و جمع‌های کارآفرينان استارت‌آپی هستم تنها يک صدا و يک انتظار از دولت به گوش مي‌رسد. هرگاه که مقامی دولتی از اين جمع‌ها سوالی ميکند، پاسخ اين است: «انتظارمان از دولت اين است که هيچ کاری برای ما نکند.»

در نگاه اول شايد برخورد اما عاجزانه از شما درخواست داريم هر کاری که مي‌کنيد به نتايج کار و تصميم خود کمی بيشتر تامل کنيد. من علی اميری يکی از جوانان جريان کارآفرينی کشور، امروز از درد دلی کوتاه در اين چند سطر نوشتم تا شايد کمی بيشتر تامل و تدبير کنيم و اميدمان بيشتر از اين نااميد نشود ان شاء الله.