از رنجی که می‌بریم / صحبتی با تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان ماینینگ

علی امیری؛ هم‌بنیان‌گذار زرین‌پال / چند هفته‌ای است که گرمای موضوعات مربوط به ماینینگ در کشور باعث فراموشی گرمای تابستان شده است و خدا را شکر که امسال از قطعی برق در روزهای گرم تابستان خبری نیست. حجم خبرهای منتشر شده روزانه در خصوص موضوع ماینینگ آنقدر زیاد است که هر روز یک خبر روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار می‌گیرد.

به وزارت نیرو غبطه می‌خورم. ای کاش ما هم چنین روابط عمومی قوی و هماهنگی داشتیم! البته هنوز یادمان نرفته، پارسال این موقع هر روز دو ساعت قطعی برق را تجربه می‌کردیم. امسال اما به واسطه بارش های فراوان، سدها پر و توربین‌های آبی کشور با تمام ظرفیت مشغول تولید برق پاک هستند. می‌گویند مشکل کمبود برق بر اثر زیاد شدن ماینرهاست. نمی‌گویند پیک مصرف است و باید کمتر مصرف کرد تا برق به تمام نقاط کشور برسد.

به نظر می‌رسد ذهن‌ها برای برق کیلوواتی ۷ سنت آماده شده است. تعرفه‌ای که بر اساس اسناد موجود برای کشورهای همسایه پایین‌تر است و برای تولیدکنندگان داخلی قرار است بالاتر باشد. تولید! بله تولید! ۱۳ شهریور ۱۳۹۷ دکتر ابولحسن فیروز آبادی در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها و صداوسیما از پذیرفته شدن استخراج ارزهای دیجیتال به عنوان صنعت سخن گفتند.

جوانان کارآفرین دیروز که امروز ازآنها به عنوان قاچاقچی در رسانه‌ها یاد می‌شود به واسطه این تصمیم دولت دست بکار شده، سرمایه های خود، پدر، برادر و خانواده را جمع کرده و تصمیم به سرمایه‌گذاری در این صنعت نموده‌اند. هدف ایجاد فعالیت اقتصادی سالم به واسطه حمایت های اعلام شده دولت در رسانه‌ها بود.

سالم! چرا که اگر همان زمان با همان سرمایه به جای ورود به این صنعت اعلام شده از سوی دولت! اقدام به خرید ارز دیجیتال نموده بودند، امروز ۳ یا ۴ برابر سود بیشتر به جیب زده بودند و کسی هم شاکی نبود. فقط سرمایه‌ای بود که بدون ارزش افزوده از مرزهای مجازی کشور خارج شده بود. بارها به دوستی که در این حوزه فعال بود گفتم به جای سرمایه‌گذاری در تولید (و انجام کار به اصطلاح صنعتی اعلام شده) خود ارز را بخر. پاسخ این بود که لذتی که در ایجاد شغل برای همین ۳ ، ۴ نفری که می‌بینی، بالاتر از سود یک‌شبه است. شاید خنده ات گرفت اما من نه! به واسطه تجربه چندین ساله‌ای که در بزرگ کردن کسب‌وکار خودمان داشتیم معنای حرفش را با تمام وجود درک کردم.

از روزی که من و برادرم دست به کار شدیم تا امروز که ۴۰ نفر در کنار هم مشغول به کار هستیم. در نگاه اول ۴۰ فقط یک عدد است. اصلا ۴۰ را فراموش کنیم. ۳ یا ۴ نفری که دوستم گفت. ۳ یا ۴ نفر که در حال ارتزاق از این منبع هستند. هر کدام خانواده‌ای دارند. زنی، فرزندی، پدری و مادری.

دوست کارآفرین دیروز من به واسطه تصمیمی که دولتش اعلام کرده بود، دست به کار شده بود و حالا خانواده‌ها از این راه نان می‌خورند. کم است آقا، صنعت یعنی هزاران نفر. اخبار ساعت ۱۴ شبکه یک سیما، هر روز خبری از راه‌اندازی کارخانه‌ای می‌دهد که شاید ۲۰ نفر شغل مستقیم و صدها شغل غیر مستقیم می‌دهد.

خدا را شکر مسئولین ما می‌دانند که هر کارخانه و کارگاهی که راه می‌افتد دردی از مشکل بزرگ بی‌کاری را حل می‌کند. حالا اما به واسطه حمایت دولت عده‌ای وارد میدان شده و حالا که مدتی گذشته حمایت‌ها جای خود را به تهمت و تهدید داده است. دولت تدبیر و امید این بار هم در آزمون تدبیر نمره بدی گرفت و نشان داد که بی‌تدبیری در وزارت‌خانه‌های تابعه از تدبیر پررنگ‌تر به چشم می‌خورد.

تدبیر! تدبیر یعنی اینکه به واسطه قولی که دادیم و صنعتی که اعلام کردیم صبر کنیم و به‌جای برخوردهای ضربتی ابتدا قوانین و آئین‌نامه‌های خود را اصلاح کنیم. نه اینکه ابتدا اعلام کنیم صنعت و بعد با صنعتگران برخوردهای به قول خودمان گازانبری کنیم! به‌خدا یادمان هست!

سوال اینجاست که این ظرفیت موجود برق در سایر روزهای سال چه می‌شود و چطور مصرف می‌شود. در این زمینه تخصص فنی ندارم و نمی‌دانم راست گفته‌اند یا دروغ؛ اما شنیده‌ام که در بعضی روزها نیروگاه‌ها در حالت استندبای (آماده به کار) قرار دارند و وزارت نیرو هم پول کمی بابت استندبای بودن پرداخت می‌کند. یعنی سرمایه‌ای که به واسطه خرید توربین‌ها و ژنراتورها از کشور خارج شده و حالا باید تا تابستانی گرم دیگر منتظر به‌کارگرفتن شوند. پس سرمایه‌گذار خصوصی و حمایت‌هایی که به او قول دادیم چه می‌شود.

توربین و ژنراتور از شما و خرید برق تضمینی از ما! یاد صحبت های مجید علی‌نژاد بنیانگذار وبسایت علی بابا افتادم. هفته پیش بود که از تجربه‌های کارآفرینی خود میگفت، در حضور معاون اول رئیس جمهور دولت تدبیر و امید. می‌گفت با جمعی از دوستان نیروگاه کوچکی در یکی از نقاط دور دست کشور زدیم و قرار بود دولت برق را از ما به نرخ متعارف روز بخرد. قرار بود اگر تغییری در قیمت تولید حاصل شد ضریب تعدیل برای قیمت خرید برق هم اعمال شود. دلار گران شد و ضریب تعدیل هم در کار نبود.

می‌گفت از آنجا که ما جوانان کارآفرین ایرانی فرصت‌طلب هستیم دست به کار شدیم و دستی در حوزه مایننگ ارزهای دیجیتال زدیم و حالا که اینجا هستیم مسئولین دولت تدبیر و امید در رسانه‌ها ما را قاچاقچی و پول‌شو صدا می‌زنند. قاچاقچی؟ عادت داریم وقتی می‌خواهیم خود را محق جلوه دهیم هر تهمت روا و ناروائی را به طرف مقابل می‌زنیم که خود را در موضع حق قرار دهیم.

دوست صنعتگر دیروز من میگفت بعد از شنیدن خبر پذیرفته شدن استخراج ارز دیجیتال به عنوان صنعت سایت‌های خریدوفروش دستگاه‌های ماینر را پیدا کرده و اقدام به خرید نموده است. روح من نیز مشابه سایر روح‌های موجود در کشور از شیوه ورود و ترخیص دستگاه‌ها به کشور خبر نداشت. مشابه تمام خریدهایم وبسایت و شرکت موجود را بررسی، نماد اعتماد صادر شده از مرکز توسعه تجارت الکترونیک وزارت صنعت و معدن دولت تدبیر و امید را بررسی، به آدرس شرکت مورد نظر مراجعه، وجه را در دستگاه پوز موجود در دفتر مذکور پرداخت، دستگاه ها را تحویل، سوار خودرو شخصی کرده و به محل فعالیت صنعتی عذر خواهی می‌کنم، اختفا خود مراجعه و شروع به فعالیت نمودم. (اعترافاتش شبیه خبرهای این روزهای صدا و سیماست.)

آ‌ن‌چنان اخبار ترسناک است که اگر ندانم چیست قطعا خواهان برخورد جدی مسئولین با این پدیده شوم خواهم بود. پدیده‌ای که روزی ازآن به عنوان صنعت یاد شده بود و به‌واسطه همین اعلام، این دوست بیچاره من هم دستی بر آن آتش زده بود و حالا دستش هم سوخته تا یاد بگیرد!

هیئت وزیران دولت محترم تدبیر و امید

احتراما به استحضار می‌رساند، جمع کوچکی از جوانان این کشور به‌واسطه پذیرفته شدن استخراج ارز دیجیتال به‌عنوان صنعت از سوی مسئولین، اقدام به سرمایه‌گذاری‌های کوچک و بزرگ در این حوزه نموده‌اند. ایشان بی‌خبر از اینکه ممکن است روزی این صنعت مورد قهر و غضب قرار گیرد سرمایه خود را در این راه سرمایه‌گذاری نموده و حالا که زمان بازگشت سرمایه‌های انجام شده است، مورد کم‌لطفی قوانین نامشخص شده‌اند.

بر اساس اعلام مسئولین وزارت ارتباط و وزارت نیرو، قرار است ان شاء الله در روزهای آینده تعرفه و ضوابط این صنعت اعلام گردد. تدبیر این بود که تا پیش از تدوین این لایحه از برخوردهای قهرآمیز جلوگیری شده و تنها از آنها درخواست رعایت مصرف در روزهای پیک مصرف می‌شد. از شما استدعا داریم در سایر تصمیم‌های خود حال و روز کارآفرینان را درک کرده و پیش از هر تصمیم در خصوص اختلال ایجاد شده در کسب روزی حلال جوانان این مرز بوم تامل کنید. پیشاپیش از اینکه حال و روز ما را در تصمیم‌های خود مد نظر دارید، تشکر میکنیم.

خواهشی از تمام جوانان کارآفرین این مرز بوم برای تمام مسئولین تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز که بارها شنیده‌ام و می‌شنوم!

پی‌نوشت: بواسطه راه اندازی و مدیریت کسب‌وکاری که داریم کمتر فرصت نوشتن دارم. امروز اما بعد از با خبر شدن از وضعیت دوستی که دوستش دارم دست به قلم شدم تا شاید صدای جمعی از جوانان کارآفرین کشورم را بار دیگر به گوش مسئولین تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز برسانم. هر بار که در همایش‌ها و جمع‌های کارآفرینان استارت‌آپی هستم تنها یک صدا و یک انتظار از دولت به گوش می‌رسد. هرگاه که مقامی دولتی از این جمع‌ها سوالی میکند، پاسخ این است: «انتظارمان از دولت این است که هیچ کاری برای ما نکند.»

در نگاه اول شاید برخورد اما عاجزانه از شما درخواست داریم هر کاری که می‌کنید به نتایج کار و تصمیم خود کمی بیشتر تامل کنید. من علی امیری یکی از جوانان جریان کارآفرینی کشور، امروز از درد دلی کوتاه در این چند سطر نوشتم تا شاید کمی بیشتر تامل و تدبیر کنیم و امیدمان بیشتر از این ناامید نشود ان شاء الله.