خالی شدن نیمه پر لیوان

به ما گفته‌اند غر نزنیم. ما غر نمی‌زنیم. نیمه پر لیوان را نگاه می‌کنیم. نیمه پر لیوان را نگاه می‌کنیم و کاری به منفی‌بافی‌ها نداریم. تحت تاثیر رسانه‌ها و جو منفی قرار نمی‌گیریم. همواره مثبت‌اندیش هستیم. مثلا در همین حادثه سیل اخیر اینکه چقدر ما در گذشته اشتباه کرده‌ایم و امروز چوب این اشتباهات را می‌خوریم، مهم نیست.

ما در حادثه اخیر، تمام تمرکزمان را روی این می‌گذاریم که غر نزنیم. گذشته‌ها گذشته و دم را درمی‌یابیم. کشته شدن هم‌وطنان بسیار ما را متاثر می‌کند ولی نیمه پر لیوان این است که آب دریاها و دریاچه‌هایمان پرتر از قبل شده است. جاری شدن سیل و فاجعه‌های انسانی اجتناب‌ناپذیر هستند. نیمه پر لیوان این است که حتی در کشوری مثل ژاپن هم این اتفاق‌ها می‌افتد. چه مهم است اگر چهارتا زبان‌نفهم بگویند شدت حادثه ایران و ژاپن متفاوت است.

نیمه پر لیوان این است که برای جلوگیری از غر زدن ما، کسی اعلام می‌کند که در صورت کارشناسی‌های غیرکارشناسی‌شده، افراد باید چند ماه آب خنک بنوشند. نیمه پر لیوان این است که آنها همیشه حواسشان به ماست. آنها به سرعت خود را به توده‌های ما می‌رسانند و حرف‌های قشنگ می‌زنند.

نیمه پر لیوان این است که یکی از آنها تا زانو به داخل آب می‌رود و جان یکی از ما را نجات می‌دهد. چه مهم است که از پشت صحنه این تصویر، تصاویری به بیرون بیاید. نیمه پرتر لیوان این است که آنها ما را دوست دارند و به خاطر ما تعطیلاتشان را ول کرده‌اند و به دیدار ما آمده‌اند.

منفی‌بافی نمی‌کنیم. نمی‌گذاریم بیگانه‌ها تمرکز ما را به هم بریزند. نیمه پر لیوان را نگاه می‌کنیم هرچند اگر مجبور باشیم قسمت اعظمی از لیوان را نبینیم. رودخانه را آسفالت کردند و به خاطر خود ما، جاده کشیدند. سال‌ها راحت بودیم و اکنون نباید از آنها انتقاد کنیم. اشتباه اگر کرده‌اند، چشممان را می‌بندیم.

نیمه پر لیوان را می‌بینیم هرچند اگر نیمه پر اینقدر کم‌حجم باشد که مجبور شویم چشم‌هایمان را باریک کنیم. از ما خواسته شده که نیمه پر لیوان را ببینیم. به ما این طور گفته‌اند. گفته‌اند مثبت نگاه کنید و این به نفع خودتان است. اگر نیمه پری هم وجود نداشته باشد، خودمان به لیوان خالی، آب اضافه می‌کنیم و سپس، مشغول دیدن نیمه پر لیوان می‌شویم.