راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

آخرین قسمت ستون طنز آخر هفته راه پرداخت با آرش ترابی

تو قسمت دوم «جنگ بعدی جنگ داده است» از اینکه داده‌های من و شما همین جوری همه جا پخشه، مثال‌هایی واقعی زدیم. میگن این دیتاها در دسترس هر کسی که به اونها نیاز داشته باشه و قدرت به دست آوردنش رو هم داره، هست. راستش رو بخواین، از این قضیه خیلی خوشحال نیستیم. می‌تونیم با ادبیات کلیشه‌ای بگیم باید این تهدید رو به فرصت تبدیل کنیم ولی می‌دونیم که حرف چرتیه.

ما اینقدر تو این قضیه حل شدیم و اطلاعاتمون تو حلق این و اونه که دیگه بی‌خیال شدیم کلا. در مورد درز اطلاعاتی کاملا وا دادیم و از اتفاق، تو ناخودآگاه اکثرمون، در مورد اینکه دیتاهای ما دست شرکت‌های خارجی هست، هیچ ناراحتی نداریم. حساسیت ما تو این موضوع متوجه ارکان داخلیه و تصور می‌کنیم که داخل و خارج کاملا از هم جدا و به صورت جزیره‌ای کار می‌کنن.

میگن خنده بر هر درد بی‌درمان دواست. میگن یه عده‌ای دوست ندارن ما بخندیم. هم‌زمان یه سری معتقدن که اصلا روزهای خنده‌داری رو سپری نمی‌کنیم و الان موقع طنزهای دوزاری نیست. از نظر یه سری، طنازهای واقعی دستشون باز نیست و اگه راحت هر چیزی که میخوان بیان کنن، با مشکل مواجه میشن. این عده میگن طنزی که در حال حاضر در جریانه، نماینده شرایط موجود و در امتداد جریان‌های اصلیه.

این نوشته آخرین قسمت این ستونه. شاید یه موقع دیگه دوباره چنین ستونی رو از سر بگیریم. تموم کردن کار سختیه. از همه عزیزانی که تو این یک سال و هفت ماه، طنزهای آخر هفته من را در راه پرداخت خوندن، تشکر می‌کنم. بدون شک بازخوردهای مثبت و منفی شما در نگارش این ستون موثر بود.

از رضا قربانی ممنونم که این تریبون رو در اختیار من قرار داد و همیشه قدردانش هستم. تو فضایی که محافظه‌کاری حاکمه بر تک‌تک قسمت‌ها، به من اعتماد کرد و یه فضایی در اختیارم گذاشت تا هر هفته با دست باز شوخی کنم. خیلی وقت‌ها به خاطر این ستون رفت کلی جا جواب پس داد ولی باز هم از من حمایت کرد. از دوستان خوبم پوریا عالمی و احمدرضا کاظمی هم که نکات زیادی ازشون یاد گرفتم، متشکرم.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.