راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

گزارشی از همایش هم‌اندیشی حکمرانی الکترونیک در ایران / موانع و گام‌های راه‌اندازی دولت الکترونیک چیست؟

همایش هم‌اندیشی حکمرانی الکترونیک در ایران، در دانشگاه تهران برگزار شد. در این همایش امیر ناظمی، رئیس سازمان فناوری و اطلاعات، نصرالله جهانگرد، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و کیومرث اشتریان، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و دبیر کمیسیون اجتماعی دولت، سخنرانی کردند.

در ابتدای این نشست نصرالله جهانگرد گفت: «فضای مجازی، فضای واقعی مراودات ما است. دولت الکترونیک در آغاز بحث مکانیزاسیون و به کار گیری فناوری و اطلاعات در انجام یک فرایند است، اینکه در هر بنگاهی ما چگونه اطلاعاتمان را بگیریم، ذخیره، پردازش و سپس بهره‌برداری کنیم. این مدل که در آغاز مکانیزاسیون در دستگاه‌ها و دولت بوده به تدریج پیکر بندی کامل‌تری پیدا کرده، در رابطه با همدیگر یک برنامه‌ای را درست کرده است که تمام مناسبات اداری، اداری، اجتماعی، سیاسی و امنیتی را دربرمی‌گیرد. کل فعالیت‌های اقتصادی جامعه گردش مبادلات کالا، خدمات و پول است.»

او در ادامه بیان کرد: «ما اگر بخواهیم هر کاری انجام بدهیم و هر نظمی را در کشور برقرار کنیم در این چرخه خلاصه می‌شود و هر کاری بخواهد انجام شود در دل این چرخه است. در این سال‌ها تبدیل داده‌های کاغذی به دیجیتال مشکل ما بوده است. در حوزه سلامت داده تمامی داروخانه‌ها، بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و بیمه‌ها مشترک است و در آستانه این هستیم که این سرویس را برای شهروندان راه‌اندازی کنیم که با یک شماره ملی در هر نقطه درمانی که مراجعه کنند تمامی مشخصات فرد مشخص و شناخته شود. برای این کار تمامی زیر ساخت‌ها آماده است و تنها ارتباط بین دستگاه‌ها باقی مانده است.»

 

 موانع و عوامل راه‌اندازی دولت الکترونیک

در ادامه همایش کیومرث اشتریان گفت: «مبارزه قدرت، نفوذ و فساد یکی از موانع اصلی عدم تحقق دولت الکترونیک در کشورهای توسعه نیافته است. از موانع دیگر، ساخت دیوان سالاری متمرکز و ساختار از بالا به پایین است. این ساخت معمولاً به دلایل مختلف اجازه تحقق یافتن دولت الکترونیک را نمی‌دهد. ساختار رانتی دولت‌ها هم از موانع تحقق دولت الکترونیک است. هر چه ساختار، رانتی‌تر باشد امکان تحقق دولت الکترونیک کاهش می‌یابد. چونکه دولت الکترونیک ماهیتی شفافیت‌زا، مشارکت‌زاست و عرصه عمومی تسهیل شده‌ای دارد.»

او در ادامه توضیح داد: «حوزه بعدی سیاست‌گذاری و اداره است که در اینجا نوع راه‌اندازی دولت الکترونیک، الزامات و ایجابات اداری خاصی دارد. یکی از آنها گسترش و توسعه بخش خصوصی است. یعنی برای تحقق دولت الکترونیک از بخش خصوصی استفاده شود. بخش خصوصی در حوزه دولت الکترونیک از دولت جلوتر است و بیشتر می‌داند و آنها باید کارها را انجام بدهند. هر وزارتخانه‌ای باید در نقش شتاب‌دهنده وارد شود و با تسهیل‌گری و مشاوره فنی وزارت ارتباطات انجام شود. یک روش دیگر برای تحقق دولت الکترونیک وجود دارد که ایجاد بسیج عمومی علیه بروکراسی دولت است که به وسیله تکنولوژی نرم می‌تواند محقق شود. اراده سیاسی مورد بعدی است و در صورتی محقق می‌شود که مدیران ارشد دولتی ذهنشان درگیر موضوع باشد و دغدغه آن را داشته باشند.»

 

 چرخه بلوغ دولت الکترونیک

در ادامه امیر ناظمی در همایش هم‌اندیشی حکمرانی الکترونیک در ایران گفت: «یک چرخه بلوغی برای دولت الکترونیک در نظر گرفته می‌شود. سطح اول آن از حضور در وب آغاز می‌شود که یک سازمان اطلاعات را در سایت قرار می‌دهد و دیگران آن را می‌بینند و از اطلاع رسانی استفاده می‌کند. سطح دوم، سطح تعاملی است. در این سطح شما می‌توانید دسترسی آزاد به اطلاعات را تقاضا کنید و دیتا بخواهید. سطح سوم، در این سطح تعامل مالی هم وجود دارد و انتقال پول و دیتا می‌تواند صورت بگیرد. سطح چهارم، سطح یکپارچگی است. یعنی دیتابانک‌ها با هم یکپارچه هستند و در این سطح درخواست می‌دهید و به صورت الکترونیکی پاسخ دریافت می‌کنید.»

او ادامه داد: «سطح پنجم، سطح مشارکتی است. شهروند در سرنوشت خودش مشارکت دارد. یعنی می‌تواند مطالبه عمومی داشته باشد، یعنی مثلا یک شهروند می‌تواند به هیأت دولت پیشنهاد بدهد یا اینکه در یک سازمان فقط معاون آن جا پیشنهاد ندهد و شهروندان هم با یک تعداد امضای مشخص بتوانند پیشنهاد خودشان را ارائه کنند. این سطح بندی‌ها یک چشم‌اندازی است که ما به آن دموکراسی و مردم سالاری الکترونیک می‌گوییم. دموکراسی الکترونیک یعنی شهروند می‌تواند مطالبه داشته باشد و آن دستگاه مجبور به پاسخ دادن است.»

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.