پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
فانوسی در میان اقیانوسها / گفتوگو با مظاهر مرجانی، بنیانگذار پارمیس
ماهنامه عصر تراکنش / دهم مرداد سال 1397، هفدهمین سالروز تولد نرمافزار حسابداری پارمیس بود. به همین بهانه تصمیم گرفتیم تا با بنیانگذار این استارتآپ در مورد مسائل روز و برنامههای آیندهشان صحبت کنیم، اما ماجرای زندگی شخصی و حرفهای مظاهر مرجانی به قدری جذاب بود که از هدف اصلی دورمان کرد. ماحصل این گفتوگو را میتوانید در ادامه بخوانید.
سال 1358، روستای زرنجان
مظاهر مرجانی در روستای زرنجان از توابع شهرستان گلپایگان و در سال 1358 به دنیا آمده است. ماه تولدش در شناسنامه شهریور نوشته شده، اما روایتهای مختلفی از زمان دقیق تولدش وجود دارد. خودش دی یا بهمن را محتملتر میداند، اما اینکه در شهریور به دنیا نیامده را مطمئن است. فرزند دهم در بین 12 فرزند خانواده است. پدرش کشاورز است و طبعا هزینههای زندگی و تامین مخارج یک خانواده پرجمعیت کار سختی است. به همین دلیل فرزندان و بهخصوص پسران باید برای گذران زندگی به پدر کمک کنند.
«ما معمولا از مدرسه که به خانه برمیگشتیم، کارمان را شروع میکردیم تا ساعت هشت یا نه شب. به واسطه کار زیاد اینقدر خسته میشدم که هیچوقت یادم نمیآید تکالیف مدرسهام را شب قبل نوشته باشم. چون هر موقع که به خانه میآمدم از فرط خستگی خوابم میبرد و مجبور بودم صبح زود بلند شوم و مشقهایم را بنویسم. اساسا ما روز تعطیل هم نداشتیم، چون بسیاری از کارهای ما برای روز جمعه باقی میماند. فصل تابستان که فصل برداشت محصولات است هم همینطور. در دوران کودکی بهندرت یادم میآید که وقتی برای بازی یا تفریح داشتهام.»
سال 1373 تهران؛ چهارراه گلوبندک
دبستان را در روستای زرنجان میگذراند و برای مقطع راهنمایی مجبور است هر روز به روستای مجاور که دو کیلومتر با آنها فاصله دارد، برود. دوران دبیرستان هم به شهرستان گلپایگان میرود. تطبیق پیدا کردن با زندگی شهری و شرایط خاص آن از جمله دغدغههای او در آن دوران است. برای اینکه از شر رفتوآمدهای پیاپی میان شهر و روستا خلاص شود، اتاقی را در گلپایگان اجاره میکند که بتواند وقت بیشتری برای درسش بگذارد. چند سالی میشود که برادر اولش که با او حدود 30 سال اختلاف سنی دارد، عطای کشاورزی را به لقایش بخشیده و در چهارراه گلوبندک تهران و صنف لوازم بهداشتی مشغول به فعالیت است.
سه برادر دیگر مظاهر هم بهتدریج به او پیوستهاند و یک کسبوکار خانوادگی را راه انداختهاند. مظاهر سال دوم دبیرستان است که به تهران میآید و فروشگاه برادر را از نزدیک میبیند و مهمتر از فروشگاه، کامپیوتری است که در آنجا وجود دارد و برای مظاهر جوان این وسیله بسیار جذابتر از فروشگاه و بازار شلوغ تهران است. سال 1373 است و هنوز استفاده از کامپیوتر معمول نیست. فروشگاه برادران مرجانی جزء معدود فروشگاههایی است که برای کار حسابداری از یک کامپیوتر استفاده میکند. «در فروشگاه برادرم برنامه حسابداری سفارشی که توسط یکی از مهندسان شرکت نفت نوشته شده بود، به کار گرفته شده بود و حسابداری فروشگاه از همان موقع تحت نرمافزار بود.»
کامپیوتر بهنوعی مسیر زندگی مظاهر را تغییر میدهد و تصمیم میگیرد که در دبیرستان رشته ریاضی و فیزیک بخواند و در دانشگاه رشته مهندسی نرمافزار را ادامه دهد. از طرفی بهواسطه آشنایی با نرمافزار ساده حسابداری و چالشهایی که برادرانش با کارمند حسابدارشان داشتند، این ایده در ذهنش شکل میگیرد که در آینده یک نرمافزار حسابداری بنویسد که هم کار با آن ساده باشد و هم مطابق اصول حسابداری باشد و از آن به بعد همه فکر و ذکرش را معطوف به این ایده میکند. بنابراین از همان دوران دبیرستان روی هدفش متمرکز میشود.
«در آن زمان برای آشنایی دانشآموزان با محیط کار، در دبیرستان درسی به نام «طرح کاد» وجود داشت که در آن دانشآموزان باید یک روز در هفته را به مدرسه نمیآمدند و در یک واحد صنفی مشغول یادگیری یک حرفه میشدند. یک واحد آموزشگاهی در گلپایگان تازه افتتاح شده بود که در آن کلاس برنامهنویسی هم برگزار میشد و مسئولان آموزشگاه با مدیران مدرسه صحبت کرده بودند که اگر دانشآموزی بخواهد طرح کاد خود را بگذراند، میتواند به آموزشگاه بیاید و در کلاس برنامهنویسی شرکت کند و من هم از این فرصت استفاده کردم.»
سال 1376؛ اصفهان، دانشگاه شیخ بهایی
هنگام انتخاب رشته در آزمون کنکور فقط مهندسی نرمافزار را انتخاب میکند و دانشگاه شیخ بهایی اصفهان قبول میشود. با امید و آرزوی زیادی پا به دانشگاه میگذارد. با این پیشفرض که میتواند در همان ترمهای اولیه از همهچیز برنامهنویسی سر دربیاورد، با این حال دانشگاه مطابق انتظاراتش نیست. ترم اول را با دروس عمومی پشت سر میگذارد و ترم دوم که درسهای اصلی شروع میشود، به این نکته پی میبرد که نباید انتظار زیادی از دانشگاه داشت. «در دانشگاه اصول را یاد میدهند، ولی ابزار بهروز که زبان برنامهنویسی است آموزش داده نمیشود. بنابراین انتظارات خودم را از دانشگاه کم کردم».
موسسه فناوری اطلاعات شهرداری اصفهان دورههای برنامهنویسی برگزار میکند و مظاهر با علاقه و انگیزه فراوانی در این دورهها شرکت میکند و چندین زبان برنامهنویسی را یاد میگیرد و حتی تابستان آن سال را هم در اصفهان میماند و کلاسها را ادامه میدهد. در حین همین کلاسهاست که با مهندس برومند که از مدیران کارخانه «سپافیل» اصفهان است، آشنا میشود.
برومند با شناختی که از مظاهر مرجانی پیدا میکند، به او پیشنهاد میدهد که یک برنامه انبارداری برای مدیرعامل شرکت بنویسد و بدین ترتیب مظاهر مرجانی اولین سفارش کاریاش در حوزه برنامهنویسی را دریافت میکند. موفقیتش در این پروژه باعث میشود که برنامه حقوق و دستمزد کارخانه را هم به او واگذار کنند؛ پروژهای که حدود یک سال طول میکشد و از آن بهعنوان یک تجربه موفق یاد میکند. در واقع سال دوم دانشگاهش است که نرمافزارهایی که طراحی کرده در یک کارخانه بزرگ با موفقیت پیادهسازی میشود.
با پایان سال دوم دانشگاه، همه تلاش خود را معطوف به نوشتن نرمافزار حسابداری میکند که ایده آن از سال دوم دبیرستان و از فروشگاه برادرش در ذهنش شکل گرفته است و دیگر هیچ پروژه یا سفارشی را قبول نمیکند. با این حال مشکل بزرگی وجود دارد؛ مظاهر هرچند به لحاظ سواد برنامهنویسی پیشرفت قابل ملاحظهای کرده، اما میداند که برای طراحی یک نرمافزار حسابداری حرفهای، دانش چندانی در زمینه حسابداری ندارد. به همین خاطر با پیشنهاد یکی از دوستانش و هماهنگی با یکی از اساتید در کلاسهای حسابداری رشته مدیریت صنعتی دانشگاه شرکت میکند و بدین ترتیب در سه ترم پایانی دوره کارشناسی بهطور همزمان در کلاسهای مهندسی نرمافزار و حسابداری حضور مییابد و حسابداری را بهخوبی یاد میگیرد.
سال 1380، تهران، فروشگاه برادران مرجانی
دو سال تمام روی نرمافزار حسابداری بهطور پیوسته کار میکند و با موافقت اساتید همین نرمافزار را برای پروژه پایانی دوره کارشناسی برمیگزیند. سال 1380 است که با اتمام امتحانات به تهران میآید و تصمیم میگیرد نرمافزار را در فروشگاه برادرش که حالا بزرگتر شده و تراکنشهای مالی بیشتری هم دارد، پیادهسازی میکند. اما راضی کردن برادرها و حسابدار مجموعه برای پذیرفتن چنین ریسکی کار سادهای نیست. بهویژه آنکه نرمافزار حسابداری که مظاهر آن را طراحی کرده، تاکنون در یک محیط عملیاتی به کار گرفته نشده است، بنابراین تصمیم میگیرند که مظاهر با نرمافزار جدید بهطور موازی با سیستم حسابداری قبلی کار کند، سپس او حدود یک سال در فروشگاه برادر همه کارهای حسابداری را همزمان با حسابدار اصلی فروشگاه که با سیستم قدیمی کار میکرد، انجام میدهد و در همین حین باگها و خطاهای نرمافزار را هم برطرف میکند و همچنان نرمافزار را با برنامهنویسی امکانات جدید کاملتر میکند. مظاهر مرجانی از این یک سال بهعنوان سختترین و پرکارترین دوران زندگیاش یاد میکند که حتی مجبور بوده برخی شبها را در فروشگاه بخوابد تا بتواند باگهای سیستم را برطرف کند و صبح بتواند کارهای حسابداری را انجام دهد. بعد از یک سال سخت و با جدیت و پشتکاری که مظاهر از خودش نشان میدهد، بالاخره میتواند ارزش نرمافزارش را به برادرانش ثابت کند و بالاخره نرمافزار حسابداری او جایگزین سیستم حسابداری قدیمی میشود. این نرمافزار حسابداری در آن زمان از معدود نرمافزارهایی بود که افراد معمولی که دانش حسابداری خاصی هم نداشتند، میتوانستند بهراحتی با آن کار کنند، فاکتورها را ثبت کنند، آن را به چاپ برسانند و حتی گزارشهای مالی را بهراحتی دریافت کنند.
سال 1383، شرکت فناوری اطلاعات پارمیس
پس از پیادهسازی موفق نرمافزار در فروشگاه، کارخانه برادران مرجانی دومین جایی است که نرمافزار در آن به کار گرفته میشود و بالطبع امکانات تولید نیز در نرمافزار اضافه میشود. بهتدریج برای نرمافزار مشتری هم پیدا میشود؛ به گونهای که تا سال 1383، نرمافزار حسابداری حدود 150 مشتری پیدا میکند. پشتیبانی از این تعداد مشتری که بهطور پیوسته بر تعداد آنها افزوده هم میشد، مظاهر مرجانی را به صرافت تاسیس یک شرکت میاندازد و بدین ترتیب شرکت فناوری اطلاعات پارمیس تاسیس میشود که در حال حاضر بیش از 30 نفر در آن مشغول به فعالیت هستند.
طراحی و ساخت نرمافزار حسابداری که مظاهر مرجانی رویای آن را از دوران دبیرستان در سر میپروراند، حال به واقعیت تبدیل شده بود و نرمافزار حسابداری پارمیس با ارائه نسخههای جدیدتر و بهروزتر نظیر پارمیس همراه، پارمیس پلاس، پارمیساستار و در آینده نزدیک پارمیس 360 توانسته در این حوزه حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشد و در جشنوارههای مختلف جوایز متعددی را کسب کند.